Monday, May 28, 2007

ΤΟ Ε.Σ.Υ ( ΔΕ ) ΝΟΣΕΙ ( ΠΑΝΤΑ)


Λόγω της πολύ πρόσφατης περιπέτειας με την υγεία μου, οφείλω νομίζω να γράψω κι εγώ κάτι για το δημόσιο σύστημα υγείας, κάτι καλό αυτή τη φορά..
Το ξέρω πως στάθηκα τυχερή παρ’όλη την ατυχία μου, γιατί η αντιμετώπιση που ειχα από τις πρώτες ώρες, από τον οδηγό και το συνοδό του ασθενοφόρου που με μετάφερε ως και το διευθυντή της κλινικής στην οποία και νοσηλεύτηκα, ήταν κάτι παραπάνω από άψογη…Βελόνα στ’άχυρα βέβαια, δε διαφωνώ, αλλά νομίζω πως τους χρωστάω και από ‘δώ ένα μεγάλο ευχαριστώ…ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

Για την εν γένει συμπεριφορά τους απέναντι στους νοσηλευόμενους αλλά και ειδικά απέναντι σε μένα, γιατί το Πατσιούρι φίλοι μου ήταν ο χειρότερος ασθενής που μπορούσε να τους τύχει! Είμαι καλή, υπομονετική, χρυσή, αλλά ένα πράγμα δεν αντέχω σ’αυτή τη ζωή, το σωματικό πόνο…και όταν τον περνάω σε τόσο τρομακτικό βαθμό λυπάμαι, λυπάμαι ειλικρινά τους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω μου…πόσο μάλλον όταν είναι άγνωστοι και το μόνο που πασχίζουν είναι να κάνουν καλά τη δουλειά τους, αυτά…

Σκηνή 1η: Επείγοντα…3:30 μμ
Ουρλιάζω από τους πόνους, είμαι ξαπλώμένη σε ένα κρεβάτι και δίπλα μου είναι άλλες δύο κοπέλες, κι αυτές με πόνους στην κοιλιά. Ο γιατρός εμφανίζεται 5 λεπτά ακριβώς μετά τη τοποθέτησή μας εκεί. Μέσα στους πόνους μου παρατηρώ πως το μάτι του κόβει, αμέσως αισθάνομαι εμπιστοσύνη. Όντως, ψαχουλεύει την πρώτη κοπέλα, «εσύ ένα μπουσκοπάν και σπίτι σου..», συνεχίζει στη δεύτερη,» εσύ έχεις μία ελαφριά γαστρεντερίτιδα, 3-4 μέρες δίαιτα και σπίτι σου…», φτάνει και σε μένα…» Εσύ κορίτσι μου από πότε έχεις πόνους???»
«‘Εεεε, από προχτές τη νύχτα…»
« Και τώρα ήρθες???» Μπαίνεις χειρουργείο ΑΜΕΣΩΣ!
-Μα….πετάγεται η μαμά μου, έχουμε ένα γνωστό στο Ιατρικό και…
-Κυρία μου έχετε 5 λεπτα να αποφασίσετε, ή παίρνετε τις εξετάσεις και τρέχετε σφαίρα ή μένετε εδώ, το παιδί πρέπει να χειρουργηθεί ΑΜΕΣΩΣ!
(Πετάγομαι εγώ που πονάω τόσο που όχι Ιατρικό, νομίζω πως ούτε στη γωνία θα προλάβαινα να φτάσω..)
_Γιατρέ αν μείνω θα με χειρουργήσετε εσείς???
-Η εφημερία λήγει σε 5 λεπτά, αν βρώ όμως άλλον έναν που να μπορεί να μείνει ναί, θα σε χειρουργήσουμε μαζί…
Περιττό να σας πώ πως όλοι προσφέρθηκαν να μείνουν, μόνο ο ένας ζήτησε άν γίνεται να πεταχτεί ένα τέταρτο να πάρει τα παιδιά του από το σχολείο..επαναλαμβάνω πως το ωράριό τους μόλις είχε τελειώσει…

Τελικά με χειρούργησε ο πρώτος γιατρός μαζί με το διευθυντή της κλινικής, επειδή το περιστατικό ήταν σοβαρό, ενώ θα επέστρεφαν σπίτι τους στις 4, τελικά έμειναν μέχρι τις 11 το βράδυ και όλη νύχτα έπαιρναν τηλ. να ρωτήσουν πως πάω…

Σκηνή 2η: Τρείς μέρες μετά την επέμβαση, δωμάτιο νοσοκομείου, νύχτα…

Οι πρώτες δύο μέρες ούτε που κατάλαβα πώς πέρασαν, ήμουν ναρκωμένη, τι ευτυχία…αμυδρά μόνο θυμάμαι τους δικούς μου να μπαινοβγαίνουν σά σκιές, έναν πόνο, όχι αφόρητο όμως και ένα πολύ ήσυχο δωμάτιο στο οποίο είχε φροντίσει ο καλός γιατρός να μεταφερθώ για να μην έχω και φασαρία…Από την τέταρτη μέρα όμως έπρεπε να κοπεί η μορφίνη, οι εντολές ήταν πολύ αυστηρές, μου έριχναν κάποιες συμβατικές παυσίπονες αλλά τα είπαμε, το Πατσιουρι δεν την παλεύει…

Οι νοσοκόμοι και ο νεαρός γιατρός εκείνης της συγκεκριμένης νύχτας, ή θα με έχουν καταραστεί, ή θα πάνε καρφωτοί στον Παράδεισο…όταν είμαι σε απόγνωση μάλιστα γίνομαι πολύ εφευρετική για να πείσω τους άλλους να γίνει το δικό μου

-Πονάωωωωωωω….Κάντε μου εκείνη την ένεση…σας ικετεύω!!
-Νοσ : Δε γίνεται κοριτσάκι μου, δεν κάνει, ο κύριος Μ.είπε να μη σου κάνουμε όσο κι αν φωνάζεις, (ήδη τους ταλαιπωρούσα ένα τρίωρο…), η άλλη η ενεσούλα δε δε ανακούφισε??
_Όχιιιιι, πονάωωω, θα πεθάνωωωω…κάντε κάτιιιι, να δε βλέπετε (προσπαθώ να κρατήσω την αναπνοή μου, έχω μελανιάαασειειει…
-Ν: Δε μπορώ κουκλιτσα μου, δε μπορώ, τι να κάνω, πώς αλλιώς να σε ανακουφίσω???
-Σας παρακαλώωωω, έχω πολλά λεφτά μαζίμ μουουουου, πόσα θέλετεεεε, δε θα το πώ σε κανέναν, τ’ορκίζομαιαιαιαιαι..
-Ν(έτοιμη να βάλει τα κλαμματα), μα τι είναι αυτά που λές καρδούλα μου, θές να σου πώ ένα παραμυθάκι να κοιμηθείς???
-Θέλω ν’ανοίξεις το παράθυρο και να με βοηθήσεις να πέσωωωωω, θέλω να πεθάνωωωωω, βοήθησέ με να πεθάνωωωω, σε παρακαλώωωω…
-Ν( αυτή τη φορά βάζει τα κλάμματα..) Μη κοριτσάκι μου, μη λές τέτοια κι έχω και κορούλα στην ηλικία σου θα περάσει μάτια μου, δεν επιτρέπεται, το ξέρεις..
-( Την κοιτάζω με μίσος..) Για την κόρη σου θα το έκανες όμως,εεε ??? Ξαναπατάω τα κλάμματα, θέλω να πεθάνω τώραααα, γιατί σε μέναααα, θα σε πληρώσω όσο θές, σκότωσέ μεεε….
-Ν!: ( κλαίει με λυγμούς..) Θα σου έκανα αγάπη μου, θα σου έκανα, αλλά είμαι φτωχιά γυναίκα, χρωστάω παντού, αν το καταλαβαίνανε θα με διώχνανε και…(μου απολογείται τουλάχιστον ένα τέταρτο, μετά δεν αντέχει και φεύγει…τζίφος!)

Εμφανίζεται ο γιατρός, αμεσως αρχίζουν να λειτουργούν τα αλάρμ, αυτόν πρέπει να τον παίξω αλλιώς..ψυχραιμία!
Γ: Τι συμβαίνει εδώ…
-Πονάω αφόρητα , ξέρω πως οι εντολές είναι κάπως αλλά σας παρακαλώ, πάρτε ένα τηλ. τον κύριο Μ…
-Κούκλα μου τον έχουμε πάρει ήδη πόσες φορές για σένα, είναι κάθετος, νύχτα είναι, θα περάσει, προσπάθησε σιγά σιγά να κοιμηθείς αν μπορείς…
-Αστειεύεσαι μου φαίνεται, κοίταξε να δείς, δεν είμαι ούτε ψυχασθενής ούτε φαντασιόπληκτη, συγγνώμη κιόλας για τον ενικό αλλά βλέπω πως είμαστε κοντά στην ηλικία, είναι ασύλληπτος ο πόνος, το καταλαβαίνεις???ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ, σε παρακαλώ!
-Το ξέρω ρε σύ, το ξέρω, λογικό είναι, έχεις καταλάβει τι σου κάνανε?? Και μόνο που το πρόλαβες είναι θαύμα
-( Κοιτα ρε πούστη που δε μασάει με τίποτα, αναγκαστικά απελπίζομαι και βουρκωνω πάλι…)…καλύτερα να πέθαινα παρά αυτό, σε παρακαλώωωω να, εδώ είναι το κινητό μουουουου, πάρε όποιον θές από τον κατάλογο να σου πούν πως δεν είμαι τρελλήηηη, σε παρακαλώωωω, κάνε μου ευθανασία τότεεεεεε, δεν αντέχω τόσο πόνο…

Παρένθεση: Όσο αστείο και να μας φαίνεται τώρα, εγώ τότε τα εννοούσα, ο πόνος δεν παιζότανε παιδιά…το να πεθάνω ήσυχα ειλικρινά μου φαινόταν πολύ-πολύ καλή ιδέα, δεν αστειεύομαι καθόλου…

( Το be continued)

58 comments:

tzotza said...

μαρεσει patsiouri μου πως μεσα σε ολο τον πονο σου ειχες την δυναμη να σκεφτεις τοσο 'imaginatively' (to say the least!!!)..
χαιρομαι που για σενα ολα πηγανε καλα και πως αυτην την δευτερα συγκεκριμενα,αποφασισεις να γραψεις κατι θετικο για το συστημα υγειας..το χρεαιζομασταν ολοι!!!
χαιρομαι που εισαι πολυ καλυτερα dear mou!!!

George said...

Αααα με τόσο νάζι και δεν τους συγκίνησες;
Σωστοί λοιπόν οι γιατροί.
Πάντως πρέπει να είσαι και πολύ γκρινιάρα απέναντι στον πόνο.
Να φανταστώ όμως πως είσαι μόνο όταν πονάς;

snikolas said...

Ha, τους έκανες και παζάρια ε;

An-Lu said...

Αχ βρε Πατς, αχ!
Τέλος καλό όλα καλά όμως ε;!

patsiouri said...

-Τζότζα είπαμε, οταν είμαι απελπισμένη στροφάρω με την ταχύτητα του φωτός, καμία σχέση με τα κανονικά μου, εκπλήσσομαι κι εγώ η ίδια με τον εαυτό μου!

-George ειλικρινά πονούσα πάρα μα πάρα πολύ, γενικώς είναι το χειρότερό μου να πρήζω κόσμο!

-Νικόλα που να δείς και τί όπλο χρησιμοποίησα στο τέλος για να κερδίσω την πολυπόθητη ένεση, ώ ναί, εκμετελλέυτηκα την ίδια μου τη μάνα!

-Αν Λού μου ναί, τέλος καλό, όλα καλά, κάτι πόνοι και μία τεράστια μπλιάχ τομή εκκρεμούν, γύρισα και πλευρό το βράδυ!
( Τα καθάρισα τα cookies αλλά τίποτα, θα σε διαβάζω στη blogspot και θα τα λέμε στη wordpress σου πρός το παρόν!)

industrialdaisies said...

Μπράβο καλό μου, μπράβο που είσαι τόσο σωστή και τόσο ευαίσθητη να καταλαβαίνεις τους ανθρώπους ακόμα και στον πόνο...

Δεν μπορώ να διανοηθώ πόσο πονούσες, αλλά από εμπειρία με μία κοντινή μου φίλη η οποία πέρασε περιπέτεια υγείας με κοιλιά και παραλίγο να πεθάνει, θα σου πω το αισιόδοξο... Από τότε όσο και να την τσιμπάω δεν πονάει!! :))

Καλή εβδομάδα πατσιουράκι!

patsiouri said...

Αχ, τί καλά, εγώ πάλι από τότε συμπονώ όλες τις κακομοίρες που έχουν κάνει καισαρική, μου είπαν ότι μοιάζουν λίγο οι πόνοι, με τη διαφορά βέβαια πως εκείνες βγαίνουν στις 3 μερούλες από το νοσοκομείο και πως σ'εμένα δέν πονάει μόνο το άνοιξε-κλείσε αλλά έγινε και μέσα πολύ δουλειά, κατα τ'άλλα κορίτσια, ειδικά όσες το πάτε και για δεύτερο, χαρά στο κουράγιο σας!

Ευχαριστώ πολύ!

CrazyCow said...

(κοιτάζοντας το ταβάνι..) Κάποιος είναι κακομαθημένος!!!! :P

Ελπίζω να πέρασαν οι πόνοι πάντως και να πάνε όλα καλά...

APOTINEDRA said...

Πατσιουράκι μου ευτυχώς όλα πια πέρασαν και έχεις και το κουράγιο να τα διακωμωδείς...χαίρομαι γι'αυτό και εύχομαι πλήρη, πληρότατη ανάρρωση!

Σπιτόγατος said...

Καλά είσαι απίστευτη! Μα να σκαρφίζεσαι τόσα τεχνάσματα μέσα στον πόνο σου;
Πάντως, πέρα από την πλάκα, θα συμφωνήσω κι εγώ από προσωπική μου εμπειρία ότι το ΕΣΥ έχει να επιδείξει και γιατρούς διαμάντια και νοσηλευτικό προσωπικό υποδειγματικά υπεύθυνο. Τρέχουν και δε φτάνουν οι άνθρωποι γιατί είναι λιγότεροι από όσους χρειάζονται για να καλυφθούν οι ανάγκες.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

patsioyraki μου,
Χαίρομαι που πήγαν όλα καλά, καταδιασκέδασα την περιγραφή σου...όχι δεν είμαι ψυχρή κι' αδιάφορη στον πόνο του άλλου, προς Θεού, αλλά μου αρέσει που αυτοσαρκάζεσαι.

Γλαρένιες αγκαλίτσες

patsiouri said...

-Cow, (κοιτάζοντας το ταβάνι και σφυρίζοντας ανέμελα...)ναί, δέν αρνούμαι τίποτα,η γονείς μου είναι ένοχοι γιατί αυτοί το δημιούργησαν το κακό...γενικά πάντως είμαι πολύ ψύχαιμός άνθρωπος στα δυσκολα...

-apotinedra: ευχαριστώ, έ, μα όλα μρέπει να τα βλέπουμε και από τη χιουμοριστική τους πλευρά εφ'όσον τέλος καλό όλα καλά!

-Σπιτόγατε χρόνια πολλά κι από'δώ! Μα ο πόνος με έκανε να τα σκαρφιστώ όλα αυτά! Έχεις δίκιο πάντως και για το προσωπικό, άσε που οι νοσηλευτές, ειδικά οι νέοι, είναι όλοι με συμβάσεις οπότε πρέπει να δείξουν υπαυθυνότητα και σε θέματα στα οποία δέν είναι συνηθισμένοι...

-Γλαρένια μου και να μήν αυτοσαρκαζόμουν...μόνο το δούλεμα που έχω φάει από αγαπημένο+φίλους...άστα! Φιλιά πολλά!

Rodia said...

Ωστε τους έπρηξες τους ανθρώπους, ε;
Ευτυχώς που το έκανες ΜΕΤΑ..... χεχε;-))

Περαστικούλια:-)))))))))))

elafini said...

πολύ γέλασα με το "μετά" της ροδιάς...τελικά είσαι πολύ τυπάκι ε?

Anonymous said...

Οι πονοι θα ερθει μια μερα που θα ξεχαστουν και ευχομαι να μην αργησει να ερθει.
Αυτο ομως που θα θυμασαι παντα θα ειναι η καλοσυνη, το ενδιαφερον και ισως η κατανοηση που εισεπραξες.
Πολλες φορες σκεφτομαι πως ο ασθενης με τη συμπεριφορα του ειναι αυτος που θα κανει τον γιατρο να "σκυψει" στο προβλημα του.
Αλλωστε, σε ενα τοσο γλυκο patsiouraki ποιος μπορει να αρνηθει??
Τωρα οσο για το οτι αρνηθηκαν την ενεση....μαλλον καλα εκαναν!!!
Ασχετως αν
(γλυκο , γλυκο το patsiouraki αλλα και παμπονηρο)
τελικα τα καταφερε!!!!!!!!
Φιλια πολλα και σιδερενια παντα!!

Paranoia said...

Aχ βρε κοριτσάκι, τι τράβηξες!
καλά κάνεις και γελάς τώρα όμως, έτσι πρέπει
άντε περάσανε, πάνε...

Zaphod said...

Τουλάχιστον τώρα είσαι καλύτερα...
Μπράβο στους γιατρούς σου, μόνο αυτό. Άτομα σωστά πάντα υπάρχουν, είμαι μάλιστα διατεθειμένος να πιστεψω πως είναι ο κανόνας. Ακόμα και μια εξαίρεση όμως πρέπει να αντιμετωπίζεται αναλόγως....

Καλή ανάρρωση λέμε ακόμα;
:-)

Anonymous said...

Ούτε κι εγώ αντέχω στους πόνους θυμάμαι πριν κάνω καισαρική τομή είχα πει στο γιατρό μου , τίποτα δεν θέλω αλλα απο παυσίπονα μη κάνεις τσιγκουνιές...τελικά πόνεσα ελάχιστα που ουτε κι εγώ δεν το περιμένα ...κουράγιο θέλει αλλά εσύ απο τη μία πονούσε κι απο την άλλη ολόκληρο θέατρο για ένα παυσίπονο ...τι κάνει ο άνθρωπος σε κατάσταση ανάγκης...περιμένω την συνέχεια

Shades said...

Πω πω ρε πούστη μου μ' έκανες κομμάτια με αυτό το ποστ σου... εγώ βλέπεις είμαι άντρας και δεν είχα το δικαίωμα να αντιδράσω έτσι, και αλήθεια λέω για είκοσι μέρες ήμουν σε μια μόνιμη τέτοια κατάσταση, δεν μπορούσα να γυρίσω το σώμα μου ούτε δεξιά ούτε αριστερά έστω κι ένα εκατοστό...
Πέρασε όμως και δεν θέλω να το θυμάμαι..
Περαστικά και τη πιο γνήσια αγκαλιά!!!

leila said...

αχ βρε πατσιουρακι ταλαιπωρηθηκες τόσο.. και ομως τωρα τα βλεπεις ευτυχως με άλλο μάτι και τα διακωμωδεις για να ξορκισεις τον πόνο.. και πάλι περαστικα σου ευχομαι..

AVRA said...

αχ βρε κοριτσι μου...

lazinio said...

makria apo nosokomeia kai dafni patsiouri.

patsiouri said...

-Rodia...χα χα χα χου χα!

-Elafini άμα θέλω...βέβαια βοηθαει και η εξωτερική εμφάνιση και μπορώ πού άνετα να παίξω και το ρολάκι "Είμαι εύθραυστη σάν πουπουλάκι και χρειάζομαι στοργή, φροντίδα, προστάσία, φτερούγες...και το κακό συναπάντημα!"

-Αννα Μαράκι ναί, αλλά δέν το'ξερα να κάτσω να ψοφήσω από τους πόνους επειδή ο γιατρούλης ήθελε να με δεί όρθια μία ώρα αρχύτερα! Καλός καλός αλλά...επαγγελματίας ρε παιδί μου!

-paranoia ναί, πάνε, τώρα θα τραγουδάω μόνο Τερζή..."κι όταν αλλάζει, κρύος ο καιρός...", όντως με τις γαμωβροχές ψόφησα!

-zaphod ναί, ήταν φοβεροι και ευγενέστατοι...περαστικά δέ λέμε πιά, όλα καλά, περπάτησα και το τετράγωνο σήμερα1

patsiouri said...

-Τρελοφαντασμένη μου, εγώ έχω και γενικότερο πρόβλημα με την κοιλιά, τα παυσίπονα ούτε στην περίοδο δέ με πιάνουν, χτυπάω μπουσκοπάν, οπότε πόσο μάλλον εκεί!
Μπράβο πάντως που την έβγαλες παλληκάρι την καισαρική, τα χειρότερα έχω ακούσει, μπράβο!

-shades ναί ρε γαμότο, εγώ να φανταστείς έφτασα στο σημείο να ζητήσω ΠΑΠΑ, ποιά ΕΓΩ και τί??? ΠΑΠΑ που τους βλέπω και θέλω να ξεράσω...γάμησέ τα! Το τί δούλεμα τρώω από εκείνη τη μέρα...αφού κάνω επίτηδες πως δέν το πολυθυμάμαι, ρόμπα...ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

-Λειλα εκτός από, κάτι ανεπανόρθωτο δέ νομίζω να υπάρχει κατάσταση που να μήν ενέχει και μία χιουμοριστική πλευρά...να'σαι καλά!

-Αυρουλίνι περασμένα ξεχασμένα...και το bad mood σου το προχτεσινό ελπίζω!

-Που'σαι ρε Ύψιστε Λαζίνιο...

patsiouri said...

Α, και προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, δέν ήμουν ΤΟΣΟ τελειωμένη ώστε να ζητήσω τραγόπαπα στο δωμάτιο, η μαμά μου είχε ένα γνωστό και της είπα να του ζητήσει να διαβάσει μία ευχή και για μένα, η ξεφτίλα έχει και τα όριά της!!!

patsiouri said...

Αυρααααα...είδα ένα περίεργο ποστάκι που δέν επιτρέπεις και comments, μπάς και είναι αυτό που μυρίζομαι κοριτσάρα μου????

MTdoggie said...

αχ κατακαημενο πατσιουρακι, πονεσες πολυ ε?? οφειλω να σε ενημερωσω οτι και μεσο τον πρωθυπουργο να εχεις αν δεν πρεπει να παρεις ενα φαρμακο δε θα θα το παρεις( βεβαια αν πεσεις σε σωστους γιατρους και οχι σε χασαπηδες!).ελπιζω να ξεχασεις τις δυσαρεστες στιγμες που εζησες και να θυμασαι μονο τα ευτραπελα!!!

Anonymous said...

περιμένω τη συνέχεια! τα ποστ σου είναι σα ναρκωτικό. άμα πάρει κανείς λίγο, μετά θέλει κι άλλο.

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα said...

Περαστικά και μακριά από 'μας!

ΥΓ Δοκίμασες λίγο τσιπουράκι; Θα 'χες γίνει μια χαρούμενη ντίρλα!

λόγια του αέρα said...

"Εσύ και το ΕΣΥ", αυτές τις σκηνές τις θέλω σε ταινια μικρού μήκους, αμέσως!
Περαστικά και ξεχασμένα εύχομαι.
Επειδή κι εγώ πιστεύω ότι υπάρχουν σπουδαίοι γιατροί και ωραίοι άνθρωποι- όχι σαν την εξαίρεση του κανόνα- αλλά πάντα αυτοί που είναι μαλάκες φαίνονται-μήπως είναι και η μόνη δουλειά που γίνεται αυτό;- χαρηκα που διάβασα αυτά που γράφεις. Όχι, δεν είμαι γιατρός...

Γεια σου πατσιουράκι μου!

patsiouri said...

-mtdoggie, εννοείται, φαντάζομαι βέβαια πως σε όλη τη ζωή μου θα πανικοβάλλομαι με κάθε κοιλόπονο από δώ και πέρα!

-Keimgreek, τα δικά σου να δείς, σε έχω αντικαταστήσει με την πάλαι πότε αγαπημενη στήλη στην εφημερίδα που την ανοιγα πρίν πιώ κάν καφέ!

-Αχ σκύλε της λίμνης, ούτε καφέ δε με φήνουν ακόμα να πιώ, ωραία θα ήταν να έπινα κανα ποτάκι να κοιμάμαι πιό γαλήνια, το ονειρεύομαι κάθε μέρα, ευχαριστώ!

-Λόγια του αέρα, να'σαι καλά! Το εσύ και το ΕΣΥ έ?? Γαμάτο!!

Anonymous said...

Πω πω! Αν σε είχα στο διπλανό δωμάτιο όταν περίμενα να μπω χειρουργείο, θα είχα πηδήξει εγώ από το παράθυρο (για να την κάνω)!!!
Το πριβέ δωμάτιο μάλλον δεν ήταν για έχεις εσύ ησυχία! ;)

patsiouri said...

Μπά, ποτέ δε σκούζω μπροστά σε κόσμο,τις επόμενες μέρες που γέμισε η σουίτα μου υπέφερα άδολα, αγόγγυστα και σιωπηλά...με μικρούς κοφτούς λυγμούς...άσε που ΟΛΕΣ ήταν για σκωλικοειδίτη, τί να φοβηθούν καλέ!

Siddhartha said...

Πως είσαι τώρα αλήθεια? Σταμάτησαν οι πόνοι ή θα τους έχεις ακόμα?

Περαστικά και πάλι.

Katerina ante portas said...

ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ και μακριά!
Σκέψου εκείνους που τους πείθουν και πάνε οικειοθελώς να κάνουν επέμβαση στην κοιλιά, περιδέσεις στομάχου, μπαλονάκια, by pass κλπ κλπ...

Άρης said...

Άστα να πάνε, καιμένο πατσιουρακι έφαγες φλάσκα εντέλει … είπαμε όσο είναι περαστικά κομμάτια να γίνουν ειδικά όταν μετά μπορούμε και γελάμε με αυτά …. περαστικουλια και καλή ανάρρωση

AVRA said...

..δεν ξερω τι εννοεις !
(αν και εχεις ενστικτο σε αυτα...!)
:-PPP

marilia said...

Θέλω πάρα πολύ να σε πω γκρινιάρα, μπορώ;;; Έεεελαααααααα, σε παρακαλώωωωωωωωωωω, άφησέ με να σε πω γκρινιάρααααααααααααα!!! Θα σου γράψω όσες σειρές θες! Μόνο άσε με να σε πω!!!

Λοιπόν; Να σε πω... ΓΚΡΙΝΙΑΡΑ;;;;;;

Δεν μπορείς να πεις, κινήθηκα στο ίδιο μήκος κύματος, έτσι; :):):)

Πιάσε φιλάκι! Ιαματικό είναι και παυσίπονο, κράτα το και... αχρείαστο να 'ναι! ;)

patsiouri said...

-sidd,ότι έλεγα να έρθω στο μπλόγκ σου να ρωτήσω ππυ χάθηκες! Θα έχω πονάκια τον επόμενο μήνα αλλά ανεκτά, μήν ανησυχείς, μόνο όταν βρέχει με σφάζει, κάθομαι σάν τους γέρους και παρακολούθώ τον καιρό να ξέρω1

-Κατερίνα μου αμ πώς, δέν τους σκέφτομαι?? Οπως και τα κοριτσάκια που έχω ακούσει πως τις βάζουν να γεννήσουν με καισαρική ακόμα και όταν δέν υπάρχει λόγος, μπρρρ!

Η μικρή πώς πάει?????

-Εντροπιάκι ναί, άν είναι αστείο θα γελάσουμε, τί θα κάνουμε???

-Σκεφτόμουν ποιά μεγάλη αλλαγή μπορεί να περιμένεις με τόση προσμονή και μία μου έρχεται Αυρούλα! Εκτός άν μετακομίζεις...

-Μαριλία μου λές να παρεξηγηθώ???
Όταν υπάρχει λόγος γίνομαι απίστευτη γκρινιάρα!

tiranoulis said...

prin ligo kairo skeftomoun na kanw ena xeirourgio gia na glitwsw apo kati pou me talaiporei meta ap tin perigrafi sou apofasisa na parameinw sta ponakia!!!
plirwnw oso oso treli ataka!!! perastika kali anarwsi

Anonymous said...

ΠΑΤΣΙΟΥΡΑΚΙ;;;;;ΚΟΡΙΤΣΑΡΑ ΜΟΥ ΤΙ ΕΠΑΘΕΣ;;;;ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΣΟ ΜΟΥ'ΛΕΙΨΕΣ, ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ PC ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ, ΠΑΕΙ, ΨΟΦΗΣΕ, ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ, ΠΑΡΑΜΟΝΕΥΟΥΝ ΤΑ ΑΡΠΑΚΤΙΚΑ, ΝΑ ΤΣΕΚΑΡΟΥΝ ΜΗ ΧΑΘΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΕΡΓΑΤΟΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ...ΠΩ, ΠΩ, ΤΩΡΑ ΚΑΘΗΣΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΑ ΟΛΑ, ΤΟ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΟΤΙ ΑΝ ΣΟΥ ΚΟΨΟΥΝ ΠΑΧΥ ΕΝΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΕΛΟΣ-ΤΡΕΛΟΣ-ΤΡΕΛΟΣ ΠΟΝΟΣ, ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ Ο ΚΟΛΛΗΤΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΑΔΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ!!!
ΚΑΚΟΜΟΙΡΟ, ΠΟΣΟ ΘΑ ΥΠΕΦΕΡΕΣ, ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ, ΚΑΙ ΑΝ ΝΙΩΘΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΣΥΡΘΕΙΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΕΙΣ ΝΑ ΞΑΝΟΙΓΕΣΑΙ, ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΠΑΤΣΙΟΥΡΑΚΙ ΜΑΣ, Τ'ΑΚΟΥΣ;;;

ΜΕ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΟΥ ΟΛΑ Ο.Κ ΕΛΠΙΖΩ, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΛΛΑ ΜΗ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ, ΑΠ'ΟΤΙ ΕΙΔΑ ΜΕ ΤΗ ΜΑΝΟΥΛΑ ΣΟΥ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΤΑ ΠΑΤΕ!

ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕ ΣΧΟΛΙΑΖΩ ΕΙΣΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΩ ΟΤΑΝ ΒΡΕΘΩ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ PC, ΕΙΣΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ!

anima rana said...

καλή μου, με τρομάζεις! Είσαι καλά? Οι γιατροί τι λένε? Ειλικιρινά έχω τρομάξει. Καθησύχασέ με, σε παρακαλώ..

Anonymous said...

HAHA ;-p

patsiouri said...

-Τυρρανούλη κάντο ρέ, σιγά μήν κάτσεις να πονάς και να επιδεινωθεί, εγώ φόψησα γιατί ήταν καταεπείγον, δέν είχα πονάκια και προειδοποιήσεις πρίν, η κακιά η ώρα! Προχώρα, μή μασάς, καλό είναι να τα πετάμε τα περιττά...

-Βασιλάκη που'σαι ρε παίχτη εσύ???
Κουεράγιο με την κολοδουλειά, όσο για μένα είμαι καθηγήτρια και φυσικά όχι του δημοσίου οπότε έπεσε πάνω στη χειρότερη περίοδο, βράστα...τώρα 3 μήνες θα κάθομαι, μήν ανησυχείς...
Είσαι πολύ εντάξει, ευχαριστώ πολύ και πες στο φίλο σου πως είναι και δικός μου φίλος!

-Βατραχάκι μου μή μου ανησυχείς καθόλου, οι γιατροί έχουν απορήσει με την ταχύτατη πορεία μου προς την υγεία, αλήθεια! Πονάω αλλά το αναμενόμενο, σήμερα βγήκα και τη δεύτερη βόλτα...τί ομορφιά, κίνηση, φανάρια, σκατόκοσμος...φτιάχτηκα, κόντευα να πάθω ιδρυματισμότόσο καιρό!

-Keim...χο χο!

nyctolouloudo said...

κοίτα, για να μπορέσεις να σκεφτείς τόσα και τόσα κόλπα.. μέχρι και δωροδοκία της νοσοκόμας δεν πονούσες και πολύ....

τι θα κάνεις βρε άμα γεννήσεις;
τουλάχιστον τους είπες να σου βάλουν ένα φερμουαρ στην κοιλιά για να μη σε ξανανοίγουν στις γέννες;

φυσιολογικά; να το ξεχάσεις...πονάειιιιι!!! πω πω πω πως πονάει! τρελοί πόνοι!

ευτυχώς που υπάρχουν και ΓΙΑΤΡΟΙ και εσύ έχεις ξαναβρεί πάλι το χιουμορ σου!
να είσαι πάντα καλά !

patsiouri said...

Καλέ εκείνη η περίφημη η επίσκληρίδιος δέ σας πιάνει??? Μα γιατί τη διαφημίζουν τόσο??? Ούτως η άλλως έμαθα πως μετά απ'αυτό μόνο με καισαρική μπορώ να γεννήσω, ξεκοίλιασμα πάλι και με οριζόντια τομή, θα τις κάνω και σταυρό, μπρρρρρ!!

Ω ναί, το χιούμορ μου το βρήκα ταχύτατα, έχω καταπλήξει τους πάντες!

Μαράκι said...

patsiouraki μου μια χαρά σε βρίσκω φιλάκια!!

Vafman said...

xaxaxax kala patsiouraki gelao kana tetarto tora ... einai san na erxsontai oi eikones apo tin dikia mou peripetia prin apo kamia 4-5 xonia akrivos idio skiniko me idies leptomeries.... ase apo tous xeiiroterous asthenis!

Κατουρημένη ποδιά said...

έπεσες σε γιατρό που βλέπει HOUSE..

patsiouri said...

-Αμ έσύ Μαράκι που είσαι και μαυρισμένη δέν είσαι μια χαρά?????

-vafman άστα, ήταν μία γριά, πολύ γριά εκεί, που για μέρες μουρμούραγε η κακομοίρα...πονάω-πονάω-πονάω...και έκλαιγε σιωπηλά...αμέσως ειδα το μέλλον μου άν βέβαια φτάσω τα χρόνια της, γάμησέ τα!


-Κατουρημένε φίλε μου..στην επόμενη στροφή στην καριέρα σου μπορείς κι εσύ να δουλέψεις σε νοσοκομείο...μιά χαρά...θα κάνεις παρέα και στους άλλους κατουρημένους!

Anonymous said...

Με τρελαίνει η δύναμη και το χιούμόρ σου.

Είσαι καταπληκτική.

K-Top said...

αααχαχααχα... πολύ γέλασα!!! Την κατάφερες την ένεση πάντως.. έτσι και υποψιαστώ ότι είχες στείλει την κακομοίρα τη μάνα σου στην Ομόνια να ψάχνει μέσα στη νύχτα... :p

Lupa said...

Πατσιουράκι, ο πόνος είναι κάτι που δεν παλεύεται εύκολα και μην απολογήσαι που φώναξες και που σκέφτηκες να πεθάνεις.
Το χω ξαναπεί, είμαι σίγουρη πως βγήκες παλικάρι από όλο αυτό με πολύ σοφία και ακόμα περισσότερη δύναμη. Μπράβο σου που επισημαίνεις τα καλά του συστήματος!
ΣΙΔΕΡΕΝΙΑ :)

patsiouri said...

-αργυρένια...ευχαριστώ...και στρώσου να γράψεις τίποτα, περιμένουμε!

-Atron μήν το γελάς καθόλου...παραλίγο! Θα τα μάθετε σύντομα, να'σαι καλά!

-Lupa μου το κακό είναι πως ξέρω πως κάποτε, στατιστικά να το πάρεις, θα χρειαστεί να με ξανανοίξουν για κάποιο άλλο λόγο, οι περισσότερες μεγάλες γυναίκες όλο και κάτι βγάζουν...και τότε, ακόμα και άν δέν είναι τόσο επίπονο, δέ θαέχω και το ακαταλόγιστο της ηλικίας για να γίνω τόσο ρόμπα!

patsiouri said...

Ups, είχες γράψει Αργυρένια μου, εγώ το είδα τώρα!

Anonymous said...

Πω πω ειλεός ήταν τελικά;! Τώρα διάβασα για έντερο! Εμ πώς να μην ουρλιάζεις τότε Patsiouraki! Περαστικά και αγύριστα νάναι!

patsiouri said...

Αγύριστα, αγύριστα, όπως το είπες, πώς μου αρέσουν οι άνθρωποι που κυριολεκτούν!

Δέ λές καλά που μου πίεζε την ωοθηκη και το κατάλαβα??? Το ένστικτο της μάνας παιδί μου!

Anonymous said...

"το ένστικτο της μάνας" λέει!!! lol