Monday, February 26, 2007

ΚΛΕΜΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ

Δέν είχα χρόνο να γράψω κάτι, αλλά διαβάζοντας "Τα Νέα" ανακάλυψα αυτό..
Όσοι δέν το έχετε ήδη δεί, αξίζει να το διαβάσετε..

Δρόμοι
ΡΟΥΣΣΟΣ ΒΡΑΝΑΣ


Στο Μονπελιέ...
... δεν θα ξαναδούν τη σκιά του να πετάει τις νύχτες από στέγη σε στέγη. Ο Ζοκά, 24 ετών, δεν ήθελε να ξαναπέσει ποτέ πια στα χέρια των αστυνομικών. Τα κατάφερε. Έλεγε: «Όταν θα πεθάνω, θα δείτε το όνομά μου πάνω από την πόλη». Οι κάτοικοι του Μονπελιέ, όταν σηκώνουν το κεφάλι ψηλά, βλέπουν σήμερα το όνομα του Ζοκά γραμμένο παντού. Με μεγάλα λευκά γράμματα «κρεμασμένα» στις πιο ψηλές καμινάδες. «Έπαιρνε μεγάλο ρίσκο για να γράφει παντού το όνομά του», μουρμουρίζει ο πατέρας του. «Δεν μπόρεσα ποτέ να τον καταλάβω».
Το Σαββατόβραδο...

... εκείνο είχε αρχίσει όπως όλα τα άλλα για τον Ζοκά και την παρέα του. Τα τέσσερα παιδιά ξεκίνησαν να γράφουν συνθήματα μια ώρα πριν από τα μεσάνυχτα, αφού πρώτα ήπιαν μερικές μπίρες στο καφενείο για να πάρουν θάρρος. Ήταν πια μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα όταν ο Ζιλιάν, ο Αντριάν και ο Μπενζαμέν είδαν τον Ζοκά να σκαρφαλώνει μόνος του στη στέγη του κινηματογράφου «Καπιτόλ» με το σπρέι στην τσέπη. Και να γράφει εκεί αυτό που ήθελε να γράψει από καιρό, για να το βλέπουν από το αντικρινό ΜακΝτόναλντς, από όπου είχε απολυθεί τον Ιανουάριο: «Πάρτε μου μια πίπα». Ο Ζιλιάν πηγαίνει κοντά του και γεμίζει τα γράμματα με πράσινο σπρέι. Μα γρήγορα το σπρέι του αδειάζει και κατεβαίνει μαζί με τους άλλους. Μόνο ο Ζοκά μένει κρεμασμένος στον ουρανό. Οι κινήσεις τους παρακολουθούνται άγρυπνα από τις τηλεοπτικές κάμερες της αστυνομίας που σαρώνουν την πόλη. Μόλις πατούν το πόδι τους στη γη, τους περιμένουν οι χειροπέδες. Ο Ζοκά βλέπει από ψηλά τη σκηνή. Έχει ήδη στην πλάτη μια καταδίκη με αναστολή επειδή έγραφε συνθήματα. Ξέρει πως αν παραδοθεί τον περιμένει η φυλακή. Το βάζει στα πόδια, πηδώντας από στέγη σε στέγη. Δυο αστυνομικοί και δυο πυροσβέστες με φακούς που κάνουν τη νύχτα μέρα τον παίρνουν στο κατόπι. Εγκαταλείπουν την επικίνδυνη προσπάθεια πάνω στα ψηλά κτίρια ύστερα από μισή ώρα, σίγουροι πια πως ο Ζοκά τους έχει ξεφύγει.
Την άλλη μέρα...
... οι φίλοι του Ζοκά μαθαίνουν το άσχημο νέο. Ένας που μένει δίπλα στο «Καπιτόλ» βρήκε τον Ζοκά πεσμένο στο μπαλκόνι του σπιτιού του, μέσα στα αίματα. Δώδεκα ώρες αργότερα ξεψύχησε στο νοσοκομείο. Καμιά εκατοστή φίλοι του, από εκείνους που τις νύχτες γεμίζουν τους τοίχους του Μονπελιέ με συνθήματα, τον ξεπροβόδισαν στο κοιμητήριο. Ήταν μαζί τους και πολλοί άστεγοι νέοι, από εκείνους που έχουν καταλάβει το κτίριο της οδού Αμπέ ντε Λ' Επέ 8 και έχουν κρεμάσει απέξω ένα πανό που γράφει: «Οι επιθυμίες μας προκαλούν αναρχία».
Οι κάτοικοι...
... του Μονπελιέ προσπαθούν να καταλάβουν. Το ίδιο και ο πατέρας του Ζοκά, που μονολογεί κάθε τόσο: «Γιατί τα παιδιά είναι τόσο πρόθυμα να βάλουν τη ζωή τους σε κίνδυνο για να ανεβούν όλο και πιο ψηλά;».
ΤΑ ΝΕΑ , 26/02/2007 , Σελ.: N61Κωδικός άρθρου: A18774N613ID: 559190

Thursday, February 22, 2007

ΣΟΦΙΣΤΙΕΣ

Δύο φίλες πίνουν καφεδάκι σε ένα συνηθισμένο καφέ του Θησείου..
Το καφεδάκι όμως δεν είναι συνηθισμένο…
Η μία από τις δύο χώρισε πρίν μία βδομάδα, όταν έμαθε πως ο καλός της υπέκυψε σε ένα νυχτερινό πειρασμό..

- Έτσι που λές, το λέω και το ξαναλέω και δεν το χωράει το μυαλό μου..με απάτησε, με απάτησε το καθίκι…ΤΟΛΜΗΣΕ ΚΑΙ ΜΕ ΑΠΑΤΗΣΕ.!
-Γαμώτο, πώς το έμαθες?
-Τι πώς το έμαθα; Τον ρώτησα και μου τα ξέρασε όλα! Είναι και άμαθος ο ηλίθιος..
-Καλά, κι εσύ πού το κατάλαβες?
-Το είχα ψυλλιαστεί παιδί μου, από μέρες, ότι κάτι δεν πάει καλά. Ήταν με μια μούρη μέχρι κάτω, δε μιλιόταν και δε με κοιτούσε στα μάτια. Πέρασα λοιπόν κατευθείαν στην επίθεση, του είπα πως τα έμαθα όλα και πως αν μου πεί την αλήθεια θα σκεφτώ να τον συγχωρήσω, ναι καλά!
-Κι αυτός δεν προσπάθησε ούτε να πεί ψέματα?
-Κι όμως όχι! Άρχισε να τραυλίζει και όταν είδα τη φάτσα του άρχισα να μαζεύω τα πράγματά μου, επι τόπου! Όταν άρχισε να με παρακαλάει δε χρειάστηκε να μου πεί άλλα..
-Καλά, εσείς σχεδόν πάντα κυκλοφορείτε μαζί, πού έγινε, με ποια? Από τη δουλειά?
-Ναι ρέ, σ’εκείνο το κολοσεμινάριο στην Πάτρα! Βγήκανε ένα βράδυ, γίνανε γκόλ και έγινε το σώσε, μου είπε..
-Κι εκεινη?
-Εκείνη είναι ένα ξέκωλο που δουλεύει στην εκεί αντιπροσωπεία, αλλά τι μας νοιάζει ποια είναι εκείνη, σημασία έχει ότι ΤΕΛΟΣ.
-Όχι ρε σύ και τέλος, τόσα χρόνια είστε μαζί, εδώ όλοι οι υπόλοιποι λέγαμε πως του χρόνου θα παντρευτείτε, και σ’αγαπάει πολύ ρε σύ..
-Μ’αγαπάει??? ΤΕΛΟΣ λέμε, ΤΕΛΟΣ. Έχω ήδη μετακομίσει στους δικούς μου και βλέπουμε, όσο για τον κύριο έχω κλείσει σταθερά, κινητή, mail, τα πάντα. Και όποιος από σας μου ξαναμιλήσει γι αυτόν θα φάει Χ επίσης……………………… η ώρα περνάει …………. δεύτερο φλιτζάνι……………………………………………….
………………………………………………..η συζήτηση χοντραίνει……………..

-Φίλη 1: Τι??? Θές δηλαδή να μου πείς πως εσύ το θεωρείς φυσιολογικό αυτό το πράγμα?? Δεν το περίμενα από σένα!
-Φίλη 2: Ναι ρε σύ, φυσιολογικό το θεωρώ. Αμάν πιά, μας μάρανε η υποκρισία όλους. Εσύ 5 χρόνια τώρα δεν έχεις σκεφτεί να το κάνεις?
-Δεν το έχω κάνει!
-Γιατί? Μόνο γιατι είχες δεσμό ή γιατί αυτοί που σου την πέφτουν είναι για κλάμματα? Εγώ ακόμα θυμάμαι το Σπύρο το χοντρό και τη ζωντανή διαφήμιση του Κλεραζίλ..
- Όχι ρε..
-Αν σου την είχε πέσει ο Νίκος δηλαδή ορκίζεσαι τώρα σε μένα εδώ ότι δε θα είχες κάνει τίποτα? Πρόσεχε, σε μένα…( το Νίκο τον αποθεώνει από το Λύκειο).
- Μπορεί να χώριζα και να τα έφτιαχνα με το Νίκο αν αυτό θές να ακούσεις.
-Μπά! Και ποιος σου είπε καλή μου πως ο Νικολάκης θα ήθελε να γίνει ο πατέρας των παιδιών σου? Για ένα βράδυ λέμε τώρα, τι θα έκανες? Αυτό το θα χώριζα που είπες κράτα το !
-Γαμώτο…δεν ξέρω…
-Ξερω ΕΓΩ όμως. Θα το είχες κάνει με όλες τις προφυλάξεις και δε θα είχε μαθευτεί τίποτα. Και μεθαύριο θα παντρευόσουν σαν την καλή χαρά, όταν περνούσαν οι τύψεις βέβαια.
-Σοβαρά ρε έξυπνη? Δηλαδή αν κατάλαβα καλά εσύ πιστεύεις πως δεν υπάρχει άνθρωπος σε αυτή τη ζωή που δεν απατάει.
-Εγώ λέω πως όλοι είναι ένοχοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου…Έχω βαρεθεί να ακούω για τέλεια ζευγάρια τα οποία όμως δεν ξέρω αν θα συνέχιζαν να είναι τέλεια αν έμπαινε στη μέση ένα χαρτί-δύναμη.. Και η μαμα μου με τον πατέρα μου μια χαρά αγαπημένοι είναι αλλά ούτε στον πατέρα μου την έχει πέσει η Μπελούτσι ούτε στη μάνα μου ο Κούρκουλος, ο.κ? Άντε κανενας χαζός συνάδελφος, αυτός ήταν ο πειρασμός της τόσα χρόνια..
-Και τότε πως υπάρχουν οικογένειες παιδάκι μου? Τι τους δένει αν δε γουστάρονται πιά?
-Η αγάπη, η εκτίμηση, τα παιδιά, ο σεβασμός…σίγουρα θα υπάρχουν και κάποιοι που γουστάρονται μετά από 800 χρόνια γάμου και μπράβο τους, αλλά ελάχιστοι…
-Ναι αλλά πήγε με άλλη, το καταλαβαίνεις? Πώς μπόρεσε? Δε με σκέφτηκε?
-Να σου πώ, αυτό το σέξ πολύ το έχουμε θεοποιήσει, δε νομίζεις? Φυσιολογική ανάγκη είναι κορίτσι μου, όπως πάς στην τουαλέτα, του ήρθε το έκανε ο χριστιανός. Και να σου πώ και κάτι άλλο? Φυσικά και σε σκέφτηκε!! Αν δε σε σκεφτόταν θα μάθαινες κάθε λίγο και λιγάκι τα κατορθώματά του, σε επαρχία ζείς! Επέλεξε όμως ακόμα και μέσα στη σούρα του να το κάνει εκτός, εκεί που δε θα το μάθαινες ποτέ…
-Ποτέ αν…
-Αν δεν ήταν τόσο λυπημένος ώστε να μη μπορεί να κρυφτεί και να σκάνε οι τύψεις στα μάτια του…
Αν δεν ήταν τόσο τίμιος ώστε με την πρώτη να αρχίσει να κελαηδάει την αλήθεια..
Έχεις γνωρίσει κακομοίρα μου άντρα που κερατώνει συστηματικά? Είναι ικανός να σου πεί πως έτρεχε στην ασφάλεια γιατί πιάσανε τη γιαγιά του με 67 κιλά κόκα και πρέπει να τη βγάλει, τόση άνεση!!
-Και να σου πώ εξυπνοπούλι??? Αν στο έκανε εσένα ο Τ. τι θα έκανες??? Έτσι ανετούλα θα μου ήσουν?
-Όχι, θα έκανα μεγάλη μανούρα! Αλλά ξέρεις γιατί? Γιατί έτσι μου έχεις μάθει εσύ, οι φίλες μου, η μάνα μου, η τηλεόραση και η κοινωνία ολόκληρη.. Θα έκανα φασαρία μόνο για την τιμή των όπλων, δε σου κάνω πλάκα! Και όσο θα ούρλιαζα μέσα μου θα γελούσα και θα ηθελα να τον αγκαλιάσω και να βάλουμε τα γέλια μαζί για τη μαλακιούλα του…εννοείται πως δε μιλάμε για παράλληλες σχέσεις και τέτοια!
-Εννοείς πως δε θα σε πείραζε στ’αλήθεια? Δε ζηλεύεις?
-Ζηλεύω και πάρα πολύ μάλιστα! Πιο πολύ θα ζήλευα όμως αν έπαιρνε την κοπέλα και πηγαίνανε για έναν ρομαντικό καφέ, τρίωρο στη θαλασσίτσα, παρά αν καταλήγανε σε ένα κρεβάτι κουδούνια τα ξημερώματα..Το πρώτο ειλικρινά δεν θα το συγχωρούσα ποτέ! Άσε που επειδή πίνω κι εγώ αρκετά ξέρω πολύ καλά πως είναι να είσαι μεθυσμένος…
-Τότε γιατί? Εγώ γιατί χώρισα?
-Γιατί κάπου, κάποιος, κάποτε, καπως, αποφάσισε πως το σέξ είναι αμαρτία.
Και γιατί καθόμαστε και κρίνουμε τους άλλους χωρίς να έχουμε φάει εμείς ποτέ το τούβλο στο κεφάλι..
Και γιατί ντρέπεσαι να τα ξαναβρείς μαζί του μετά από αυτό γιατί έτσι σου μάθανε, πως είναι ντροπή να συγχωρείς και να καταλαβαίνεις..
-Εσύ δηλαδή σε ποια περίπτωση θα χώριζες?
-Αν το έκανε συνεχώς και με θράσος. Αν δεν έπαιρνε καμία προφύλαξη και με εξέθετε σε φίλους και γνωστούς . Αν καταλάβαινα πως δεν έχει τύψεις. Αν το μάθαινα από άλλους..Άν είχε αφήσει ανοιχτή την πιθανότητα να το μάθω από άλλους…Αν ζούσαμε σε μικρή πόλη όπως εσείς και το έκανε μέσα σε αυτή την μικρή πόλη..Άν δεν έκανε τα παντα, μα τα πάντα, για να με φέρει πίσω..
-Χμ….λές;;;



Για να μη σας τα πολυλογώ, σίγουρα καταλάβατε πως η φίλη 2 ήμουν εγώ!
Έφτυσα αίμα τρείς ώρες αλλά τελικά σχεδόν τον αθώωσα τον κατηγορούμενο…Ή τουλάχιστον μετέτρεψα το «από πρόθεση» σε «Εξ αμελείας».
Τον συμπαθώ πολύ το Μ. και την προηγούμενη μέρα είχε πέσει στα πόδια μου για να τον βοηθήσω..και τη φίλη μου την αγαπάει πολύ, το ξέρω από πρώτο χέρι..
Η ποινή που αποφασίστηκε ήταν να τον αφήσει λίγο καιρό να παρακαλάει και ύστερα, αν το αισθάνεται και η ίδια, να τα ξαναβρούν..
Εσείς τι λέτε??

Εννοείται πως όλα αυτά που της είπα ισχύουν μόνο για τους άλλους..
Γιατί εμένα ΔΕ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΩ ΕΓΩ!


------Μόλις διάβασα τις απόψεις περί του θέματος ενός ψυχιάτρου στα ΝΕΑ, στην επιλογή ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ του πολύ καλού ΣΤΑΥΡΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ, κατεβάστε το να το δείτε, αξίζει τον κόπο!----------

Monday, February 19, 2007

ENA ΖΗΤΩ ΣΤΗΝ ΤΣΙΤΣΙΟΛΙΝΑ!!!!!!

Δέ σκόπευα να ασχοληθώ με το blogaki αλλά έχω διαβάσει του κόσμου τις εφημερίδες εδώ στο χωριό και δέ μπορούσα να το αφήσω ασχολίαστο....

" Καμία φωτογράφησή μου η ταινία μου δέν είναι πιό πρόστυχη από τον πόλεμο στο Ιράκ....."

Υποκλίνομαι Στο Μεγαλείο Της...

Συμφωνείτε???

Thursday, February 15, 2007

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΠΑΡΤΥ!!

Γεια σας παιδιά!!!
Μόλις ετοιμαζόμουν να πέσω για ύπνο όταν άκουσα κάτι νιαουρίσματα έξω από την πόρτα μου! Ήταν ο σπιτόγατος! Τσσσ, σά δέ ντρέπεστε, αμέσως το μυαλό σας στο πονηρό! Τον γιορτάσαμε χτές τον άγιο Βαρθολομ...έεε...σόρι, Βαλεντίνο, σώνει!

Ο σπιτόγατος με καλεί σε ένα πάρτυ και είναι τόσο καλός! μου επιτρέπει να φέρω και 5 φίλους μαζί μου!! Επειδή αρκετούς πρόλαβε άλλος να τους καλέσει, σας εφιστώ την προσοχή!!

Φιναλίστ για τη μεγάλη βραδιά είναι οι εξής:

Anima rana!!
Μαράκι!!!
Sevarose!!!!

δηλαδή μερικές από τη βατραχοπαρέα

και ακόμα p.d, ένα καινούριο super σχόλιο στο blogaki μου!
και ladychill, ένα blog που μου αρέσει πολύ!

Ψιλικατζού μή σκούζεις, είμαι σίγουρη πως είσαι ήδη καλεσμένη!!! Θα τα πούμε εκεί!!!

Θέλω και το Μαράκι, το αλλοδαπό βρέ, να καλέσω, δέν ξέρω άν γίνεται που δέν έχει blog, ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΝΑ!


Λοιπόν μικροί μου περίεργοι, το patsiouri δέν έχει μόνο 5 αλλά 12346785 μυστικά να κρύψει, γι αυτό κλείνω τα μάτια, θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια και πάμε!

1: Όταν ήμουν 5 ή 6 χρονών, η μαμά μου με έστειλε να κοινωνήσω γιατί ήταν άρρωστη η αδερφούλα μου και δέν είχαν ποιός να με πάει. Εγώ όμως έπεσα στον πειρασμό και σά δεύτερη Εύα πήγα στο super παγωτατζίδικο της γειτονιάς και αγόρασα ένα τεράστιο παγωτό χωνάκι μηχανής! Όταν γύρισα πίσω η μαμά μου με ρώτησε για την εκκλησία, της είπα αθώα πως όλα εντάξει και τότε μου άστραψε ένα χαστούκι και μου έδειξε στον καθρέφτη τις σοκολάτες με τις οποίες ήταν πασαλειμένο το μουτράκι μου!

2: Φοβόμουν και ακόμα φοβαμαι τους κλόουν..Δέν έχουν κάτι πολύ παράξενο και ζόρικό τα μάτια τους??

3: Λατρεύω το σκυλάκι μου, νομίζω πως το αγαπώ περισσότερο από τη ζωή μου και μήν αρχίσετε το κράξιμο..

4: νομίζω πως οι φίλοι μας είναι πλέον "ότι πολυτιμότερο έχουμε", και το μωρό μας, δέ λέω..αλλά.....είναι απρόβλεπτη η ζωή...

5: Κανείς από τους κοντινούς μου δέν ξέρει για το blog και δέν έχω καμία διάθεση να το πώ σε κανέναν, παράλογο???


Ξέρω,πέντε ήταν, το έκτο το καταλάβατε, δέν ξέρω να βάζω links, ας βοηθήσει κάποιος!

Άν δέν τα πούμε μέχρι την Τρίτη ΚΑΛΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ σε όλους, το patsiouri ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΦΕΥΓΕΙ ΤΑΞΙΔΑΚΙ!! ( όχι καλέ μου σπιτόγατε, μήν ανατριχιάζεις, σε σπιτάκι θα πάω πάλι!)

Friday, February 9, 2007

ΑΠΛΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ, ΠΕΙΡΑΖΕΙ????

Πέρασα που λέτε προχτές από την παλιά μου δουλειά...Δυστυχώς η σύμβασή μου έληξε και γι αυτό είναι παλιά μου, πέρασα όμως μερικούς πολύ ευτυχισμένους και χαλαρούς μήνες εκεί!! Επειδή ήμουν και η πιό μικρή εκεί μέσα και είμαι και συμπαθεστάτη όλοι κάνουν σάν τρελλοί να περνάω μα τους βλέπω! Κι εγώ όμως τους είχα λατρέψει σχεδόν όλους κι ας μήν είχαμε πολλά κοινά σημεία εκτός από 2: Όλοι είχαμε χιούμορ και όλοι ήμασταν καλόψυχοι άνθρωποι!
Το μόνο μή κοινό σημείο που εντόπισα ήταν το τέλος του προηγούμενου πίνακα σχολίων μου!Όλοι μα όλοι ανεξεραίτως να θέλουν να με παντρέψουν??????? ( εκτός του Σ. και του Μ. που ήταν δύο από τους ανύπαντρους και τους έχω παρατήσει μόνους στο λάκο με τα φίδια!) Τί κακό ήταν αυτό θεέ μου!!! Ενώ σε ότι άλλη συζήτηση υπήρχε στο τοπίο συμφωνούσαμε σε όλα, όταν τα πράγματα έφταναν εκεί μιλούσαν σά λοβοτομημένοι!! Και η πλάκα είναι πως οι μισοί τουλάχιστον δέ ζούσαν κάν σε " κανονικού τύπου" οικογένειες, άλλοι ήταν χωρισμένοι, άλλοι ήθελαν σαν τρελλοί να παντρευτούν αλλά ήταν μόνοι τους τη δεδομένη στιγμή, 2-3 είχαν προβλήματα χοντρά στο γάμο τους, κτλ.
Όταν πρωτοπήγα να δουλέψω εκεί, δέν είχα αναφέρει κάν ότι είμαι με κάποιον..βαριέμαι την ανάκριση για τη σχέση μου περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο...Άρχισαν λοιπόν τα προξενιά με κάτι τύπους- βοήθεια!! Εγώ από πείσμα λοιπόν δέν τους ομολόγησα πως έχω σχέση, εκτός από 2-3 άτομα που καταλαβαινόμασταν απόλυτα και αποφασίσαμε από κοινού να δούμε μέχρι πού θα το φτάσουν...Οι μήνες περνούσαν, εγώ εξακολουθούσα να επιμένω πως είμαι μόνη μου και πως ΔΕΝ ενδιαφέρομαι να γνωρίσω κάποιον γιατί είμαι ικανοποιημένη από τη μέχρι τώρα ζωή μου. Δέν το καταννοούσαν είχανε λυσάξει, όταν η συζήτηση έφτανε- και έφτανε καθημερινά - εκεί, μου συμπεριφέρονταν όπως εγώ σε κάποιον που έχει χάσει την όρασ΄η του και ενώ ξέρει πως με μία απλή επέμβαση θα είναι ο.κ δέν αποφασίζει να πάει να την κάνει...
Χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω και ξεκαθαρίζοντας από τώρα πως απεχθάνομαι τα ψώνια, πρέπει να αναφέρω πως δέν είμαι και άσχημη, δηλαδή ότι γενικότερα έπαιζε ένα ενδιαφέρον από πολλά μέτωπα για το άτομό μου...Ε λοιπόν αυτό τους εξόργιζε ακόμα περισσότερο...το ότι δηλαδή ούτε κάν το συζητούσα να γνωρίσω πιό καλά εκείνον τον γαμώ τα παιδιά φίλο τους, ούτε να επιτρέψω να δώσουν το τηλ μου στον Χ γνωστό τους που με είδε και έπαθε την πλάκα του..Κάποιος μάλιστα μου είχε πεί με ειλικρινές φιλικό ενδιαφέρον ( και το πιστεύω αυτό ), να το ψάξω έστω και σε κάποιον ειδικό γιατί αυτό που μου συμβαίνει δέν είναι φυσιολογικό!!! Οι γυναίκες ειδικά, που επαναλαμβάνω ότι ΟΝΤΩΣ με λάτρευαν και με λατρεύουν, είχαν πέσει σε βαθειά μελαγχολία γιατί πίστευαν πως είναι λάθος δικό τους το ότι δέ μπορούν να με πείσουν! Ενώ με βλέπανε ρε γαμώτο ότι καί μέσα στην καλή χαρά ήμουν και με τους φίλους μου γύρναγα συνέχεια έξω και πάντα είχα να τους πώ με χαρά τί έκανα, πού πήγα, τί είδα, τί διάβασα, τί ωραίο ήταν το παρτυ κτλ!
Το πείραμα κράτησε 3 μήνες ακόμα και μία μέρα αποφασίσαμε με τους άλλους 3 να τους πούμε την αλήθεια και να τους δώσουμε και ένα μάθημα!! Ένα μεσημέρι που είχαμε βγεί όλοι οι συνάδελφοι, τους αποκάλυψα με πολύ σοβαρό ύφος πως είμαι λεσβία και ήθελα να τους το ομολογήσω για να μή συνεχίσουν να έρχονται και αυτοί κι εγώ σε δύσκολη θ΄ρση! Το τί παγωμάρα έπεσε μπορείτε να το φανταστείτε!! Δέ μπαίνω σε λεπτομέρειες, τους βασάνισα για καμιά ωρίτσα και μετά τους αποκάλυψα πως οκ, δέν είμαι, αλλά ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ, και η κοπέλα που θα έρθει με την επόμενη σύμβαση θα μπορούσε και να είναι, ή να την έχουν βιάσει, ή να τη χτυπούσαν όταν ήταν μικρή, ή οτιδήποτε προσωπικό που δέν τους ενδιαφέρει όπως πχ να΄πάσχει από μία αρρώστεια ή να μή μπορεί να κάνει παιδιά και εν πάσει περιπτώσει πως το δίδαγμα είναι : Ποτέ δέν απορούμε με το τί κάνει ο άλλος, άν περνάει καλά εκείνος εμάς μας περισσεύει, σημασία έχει να είμαστε σωστοί, εντάξει και να μήν ενοχλούμε κανέναν, και κινδυνεύουμε πάντα στις παρακάτω ερωτήσεις να πάρουμε τις εξής απαντήσεις:


_Γιατί δέν παντρεύεσαι???
-Εσύ γιατί δέν κάνεις πλαστική που είσαι σάν κατσίκα???

-Πότε θα φάμε κουφετάκια??? ( σεσημασμένη θεία)
-Εμείς πότε θα φάμε κολλυβάκια???

-Γιατί δέ θές παιδί???
-Γιατί βλέπω το δικό σου που σε βρίζει κάθε μέρα πίσω από την πλάτη σου!

...και διάφορα άλλα..Μυαλό δέ βάλανε πάντως, χάρηκαν τόοοοοοοσο πολύ που τελικά είχα σχέση που κολλήσανε εκεί...δέν τους πέρασε από το μυαλό πως μπορεί να ήμουν εξίσου ευτυχισμένη και άν δέν είχα.

Και κάθε φορά που περνάω να τους δώ με ρωτάνε πονηρά, " ΕΧΟΥΜΕ ΝΕΑ"??? και απαντώ :" Και να είχαμε, πάλι τελευταίοι των τελευταίων θα τα μαθαίνατε!!"
Έχει και την πλάκα του και το θυμούνται ακόμα, εξακολουθεί όμως λιγάκι να με ενοχλεί...και χτές που πήγα και τους είδα έλαμπα ολόκληρη, χωρίς λόγο, είχα ξυπνήσει καλά, είχα αγοράσει ένα καινούριο κουκλ'ίστικο φορεματάκι, είχε σούπερ μέρα και είχα πληρωθεί, και μου είπαν " Μα εσύ λάμπείς, τί έχεις να μας πείς???? Τί νέα???"
Και απάντησα, " Δέν έχω νέα, είμαι ευτυχισμένη, ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ, ΠΕΙΡΑΖΕΙ?????"

υγ: ήΤΑΝ ΠΆΝΤΩς ΟΙ ΚΑΛΎΤΕΡΟΙ ΣΥΝΆΔΕΛΦΟΙ ΠΟΥ ΕΊΧΑ ΠΟΤΈ, ΤΊΜΙΑ, ΤΟΥς ΤΟ ΑΦΙΕΡΏΝΩ!!

Monday, February 5, 2007

ΦΙΑΣΚΟ!

ΦΙΑΣΚΟ.....
Σιχαίνομαι που σιχαίνομαι τις Κυριακές που περνάω στην Αθήνα, χτές ήρθε και έδεσε το γλυκάκι και από το πρωί βαράω το κεφάλι μου στον τοίχο...Όπως όλοι ξέρουμε, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν κολλητούς. Παιδιά δηλαδή κοινωνικά, που δέν τραβάνε ζόρια με κανέναν, έχουν για όλους ένα χαμόγελο και έναν καλό λόγο και συνήθως γι αυτό είναι συμπαθείς γενικότερα ή έτσι θέλουν να πιστεύουν. Σε αυτή την κατηγορία ανήκω ή θέλω να πιστεύω πως ανήκω κι εγώ και τελικά το πιστεύω άν κρίνω από τη συχνότητα με την οποία χτυπάει το κινητό και από τα συνεχή κοπλιμεντάκια των άλλων, πλήν ελαχίστων εξαιρέσεων, π.χ1) Γκόμενα με ξινισμένο ύφος: Άχ βρέ, πάντα, πάντα εσύ η ψυχή του πάρτυ, πάλι τα'χεις τσούξει???( όχι μωρή αλλά άν ήθελα να κάθομαι μέσα στη μανούρα σε έναν καναπέ και να γκαντεμοσαυριάζω κόσμο θα νοίκιαζα dvd να δώ σήμερα και παρεμπιπτόντως είμαι και ευχαριστημένη από τη ζωή μου παλιοθειά! )2)Γκόμενα 2 με δίς ξινισμένο ύφος: " Άχου αυτό το χαμογελάκι σου, έχεις ακούσει όμως πως όποιος γελάει πολύ κάνει γρήγορε ρυτίδες και δέν είμαστε και πιτσιρίκες έεε???" ( μα το θεό έχω ακούσει και απαξίωσα να απαντήσω πως και όποιος γεροντοκοριάζει από τα 20 κινδυνεύει με πρόωρη εμμηνόπαυση γιατί κάτι τέτοιες την κουβαλάνε από τα γεννοφάσκια τους..)3) Γκόμενα 3 και λίγο μεγαλύτερη: " Άχου το μωρέ, σάν πιπινάκι είναι με τα φορεματάκια του και τα κοκκαλάκια του, πολύ μικροδείχνεις όμως βρέ αγάπη μου και ποιός θα σε πάρει στα σοβαρά μεθαύριο που θα θές να κάνεις σπιτικό??? ( όποιος θα κοιτάζει κάτι ξενέρωτες σάν κι εσένα, θα του'ρχεται flash back η κρεβατομουρμούρα που έχει να τραβήξει και θα αποφασίσει να τον βάλει στη μηχανή του κιμά καλύτερα...)4) Για να μή μείνουν παραπονεμένοι, τα πρότυπα του αντρικού νεοσυντηρητισμού: " Καλά ο Τ. δέν έχει πρόβλημα που όλο γυρνάς από μπάρ σε μπάρ ( δέ γυρνάω γενικά, μόνο συγκριτικά με αυτό το workalcholic που βγαίνει μιά φορά στους 2 μήνες μετά το meeting..) με παρέες που έρχονται και τόσα αγόρια??- Όχι ρε boy, εν έτει 2007 θα σκιαζόταν άν υπόπτως ξαφνικά άρχιζα να βγαίνω μόνο με κορίτσια... ή του κουβαλούσα μαζί και σένα το διαστημόβλαχο, και δέν κάνω βίζιτες, hellow, ΒΓΑΙΝΩ!Ούφ, αλλού ήθελα να καταλήξω, πως εγώ έχω 6-7 φιλαράκια που έχουμε περάσει τα πάνδεινα, αυτά που όλοι καταλαβαίνετε, μαζί και όλοι οι άλλοι κατ΄εμέ είναι απλοί γνωστοί, είτε είναι συμπαθείς είτε αντιπαθείς. Προσθέτω άλλη μία κατηγορία, τα παιδιά που εκτιμώ απεριόριστα αλλά λόγω απόστασης ή υποχρεώσεων δέ μπορούμε να βλεπόμαστε τόσο συχνά, θεωρούνται όμως δικοί μου άνθρωποι.Τα νούμερα ( καλό το λογοπαίγνιο, έεεε???? ) 1-4 όμως, δέν έχουν φίλους, ούτε κολλητούς, μόνο γνωστούς. Είτε γιατί το επέλεξαν, είτε γιατί δέν αναρωτήθηκαν ποτέ τί κρύβει μέσα του ο καθένας που συναντούν, είτε γιατί ζούν σά να έχουν βγεί στη σύνταξη είτε γιατί το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι οι καινούριες τους κουρτίνες κτλ. Εμένα δέ με πειράζει που δέν έχουν φίλους. Με πειράζει όμως που ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΠΩς ΕΧΟΥΝ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΟΛΛΗΤΟΥΣ.Και χτές το βράδυ, εκεί που τα πίναμε με τα φιλαράκια και αρκετούς άσχετους, ΤΟ ζευγάρι κάνει την έκπληξη: Ανακοινώνουν τον επικείμενο γάμο τους λόγω εγκυμοσύνης, ξεκαθαρίζουν πως κουμπάροι θα είναι η αδερφή του και ο αδερφός της, χαρά κακό, " αλλά το παιδί το'χουμε τάξει σε νονά Α!!!"ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΆ ΑΙΣΘΆΝΟΜΑΙ ΤΈΣΣΕΡΑ ΧΈΡΙΑ ΝΑ ΜΕ ΑΓΚΑΛΙΆΖΟΥΝ, τους άσχετους της φάσης να φωνάζουν Αααααααα και να τσουγκρίζουν, οι κολλητοί μετά το πρώτο σόκ να κρυφογελάνε κι εγώ να αισθάνομαι πως επιτέλους θα γνωρίζω αυτό που μου περιγράφουν τόσα χρόνια και λέγεται ΕΜΦΡΑΓΜΑ.... Μα το θεό, παραλίγο να μου πέσει το ποτήρι από τα χέρια και από μέσα μου άρχισα τις κατάρες αλλά δυστυχώς οι ενδιαφερόμενοι δέν κατάλαβαν τίποτα και απέδωσαν τη μόγγολη φάτσα μου στη-μή χέσω- συγκίνηση...Και τώρα έχω πρόβλημα γιατί όπως μου το σερβίρανε δέ μπορούσα ούτε να τους διαολοστείλω ούτε να τους πώ ότι δέν ψήνομαι με την καμία...Και το θεωρώ τρελλή γαιδουριά που το θέσανε έτσι, μπροστά σε τόσο κόσμο...Και τον άντρα δέν τον σύμπαθώ κάν, είναι χειρότερος και από το θείο μου που μοιάζει στον Πολύδωρα...Και τον έχω δεί το πολύ 10 φορές...Και με την ηλίθια τη δικιά του είχαμε δουλέψει κάποτε για ένα τετράμηνο μαζί και μιλάμε στο τηλ. μία φορά το τρίμηνο, αλλά με έχει στην καρδιά της, γκρρρρρΚαι δέ με ενδιαφέρει που δέν έχουν παρέες και ψάχνουν τους άσχετους για τις χαζοκουμπαριές τους, εγώ έχω ΚΟΛΛΗΤΟΥΣ...Και δέ συμπαθώ ιδιαίτερα τα μωρά, πόσο μάλλον όταν δέ συμπαθώ τους γονείς τους...Και ψάχνω δικαιολογία να τη γλυτώσω και να μή φανώ εντελώς αγενής...Άν δέ βρώ κάτι άλλο πιστευτό θα πώ κάτι που δέν απέχει από την πραγματικότητα και τόσο, πως είμαι άθεη και δέ γουστάρω να συμμετέχω σε θρησκευτικό μυστήριο, καλό δέν ακούγεται????Πώ πώ, σας ζάλισα, είναι ο ενθουσιασμός του πρώτου πόστ!Σας αφήνω και μακριά από άσχετους, μπλέκεις χωρίς να καταλάβεις από πύ σού'ρθε, καλό σας απόγευμα!!!

Saturday, February 3, 2007

ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΑΤΕ!

Γειά σας! Όπως ήδη θα καταλάβατε είμαι το patsiouri! To blog αυτό δημιουργήθηκε σχεδόν τυχαία αφού περιφέροντας την ασχετοσύνη μου μέσα στη google αναρωτήθηκα "γιατί, οι άλλοι είναι πιό έξυπνοι και μπορούν να φτιάξουν ένα??" Προσπάθησα λοιπόν να το φτιάξω, φτιάχτηκε και όταν είπα "αρκετά με το αστειάκι " προσπάθησα να το σβήσω, αλλά φεύ, είχε ήδη καταχωρηθεί και ο blogger δέν αναγνώριζε το password με αποτέλεσμα να μπορώ να μπαίνω μόνο σάν αναγνώστρια. Χίλια ευχαριστώ κι από "δώ στην anima rana που με ξεστράβωσε και επιτέλους έγραψα δυό λογάκια!
Διαθέτω όλα τα χαρακτηριστικά ενός φρικτού blogger! Μετά το publish που θα πατήσω σε λίγο η τύχη του γραπτού μου εξαρτάται από το δίκτυο! Αγνοοώ το άν μπορώ να διαβάσω τυχόν σχόλια, πόσο μάλλον να τα απαντήσω. Για παράθεση link δέν το συζητάμε κάν, προτιμώ να βγώ για τρίωρο γεύμα με την πιό βαρετή γριά θεία μου παρά να ερευνήσω το θέμα αυτή τη στιγμή! Έχω πλάκα όμως, σιγά σιγά θα μάθω και τότε θα γράφω περισσότερο..
Χοντρό Όνειρο ονομάζεται το σκυλάκι μου που είναι η ζωή μου ολόκληρη! Είχα αποφασίσει πως άν φτιάξω ποτέ blog θα ήταν αφιερωμένο σε Εκείνη...Κάποια στιγμή θα γράψω και σε αυτό το σκελος, όταν την καταφέρω να καθίσει ήσυχη για να τη φωτογραφήσω, φοβάται τις φωτογραφίες όσο τίποτα στον κόσμο!
Και για να συμπληρώσω τη φρικτή αυτή εικόνα μου ναί, ακόμα μπαίνω με κάρτα, δέν έχω βάλει ADSL! Καλή ημέρα και καλό μήνα σε όλους σας...