Thursday, September 25, 2008

ΦΙΟΥ!

Σας έχει τύχει ποτέ να δουλεύετε για κάποιον εργοδότη που δε γουστάρετε, να είστε υποχρεωμένοι να λέτε και να κάνετε πράγματα που αντίκεινται στιην ιδεολογία σας, να πονάει το στομάχι και να σφίγγει το κεφάλι όταν πλησιάζει η άφιξή σας στον τόπο του εγκλήματος και να ζείτε για μια ακόμη φορά τον εφιάλτη του "Εξηγώ ξανά και ξανά και ξανά και ξανά τα αυτονόητα σε κάποιον που δεν είναι προικισμένος από τη φύση να τα κατανοήσει "οπότε το αποτέλεσμα είναι αντί να βγει εκείνος έξω από τα ρούχα του, να βγείτε, once again εσείς???
Στους περισσότερους , φαντάζομαι. Οπότε θα συμφωνήσετε μαζί μου πως η στιγμή που ανακοινώνεις στο βασανιστή σου ότι από αύριο θα πρέπει να βρει άλλο κορόιδο να τον ανέχεται, είναι ΓΑΜΑΤΗ!
Από την ώρα που το αποφάσισα πως τελικά θα αποχωρήσω, ένιωσα λίγο πιο...ελαφριά! (και η τσέπη μου επίσης αλλά αυτό είναι άλλη πονεμένη ιστορία...).
Το ξεφούρνισα χτες, γύρω στις 8 το βραδάκι.
Τι υπέροχες στιγμές! Βασικά κρατιόμουν να μην ξεραθώ στα γέλια, το αυτάρεσκο όμως χαμόγελό μου τα έλεγε όλα! Όταν η πόρτα έκλεισε πίσω μου, κατάλαβα πως δε νιώθω απλά πιο...ελαφριά, αλλά πως ένας γερανός ήρθε και σήκωσε τη νταλίκα που είχε προσγειωθεί τόσες μέρες στο στήθος μου!!!
Χοπ χοπ χοπ...άρχισα να χοροπηδάω χαρωπή στην κατηφόρα.
"Στις δέκα και δεν τελείωνες εσύ??", απόρησε η παρέα μου όταν έφτασα στο στέκι.
"Από σήμερα και για λίγο καιρό μάλλον θα σας έρχομαι νωρίτερα", κάγχασα.
"Τον ξεφορτώθηκες το μαλάκα, μπράβο ρε συ!!!", "Κι'εγώ θα παραιτηθώ αύριο!", δηλώνει ο Π. που φοβάται πως όλη του τη ζωή θα είναι κομπλεξαρισμένος που δεν έχει δουλέψει πολύ νύχτα, οπότε αφήνει το δικηγορικό γραφείο που εργάζεται για τρεις κι'εξήντα (δεν είχα ιδέα πόσα παίρνουν οι νέοι δικηγόροι, φρίκαρα!) και από αύριο αντί να λέει "Φεύγω, δουλεύω αύριο", θα λέει "Φεύγω, δουλεύω σε λίγο"!
Σήμερα το πρωί, με καθαρό κεφάλι και χωρίς το παρεάκι, συνειδητοποίησα την οικονομική καταστροφή που προκάλεσα στον εαυτό μου και με ζώσανε τα φίδια.
Κι'εχω πολλή ώρα ελέυθερη σήμερα, να μείνω σπίτι και να αφήσω στα φιδάκια άπλετο χρόνο να καλέσουν τις οικογένειες, τους φίλους και τους γνωστούς τους και να κάνουν πάρτυ στο κεφάλι μου.
Ευτυχώς έχω φρέσκια τη χτεσινή βραδινή διαδρομή Χολαργός-κέντρο, ένα τέταρτο απόλυτης ευτυχίας!
ΥΓ: Δεν ψάχνω ακόμη για δουλειά, ψάχνει όμως ο Αντώνης μας που προηγείται γιατί σκάει και ο διάδοχος όπου να'ναι, για το νού σας!
ΥΓ2: Το Σάββατο, πολύ αργάμιση, τα έπινα στο Νίξον και άκουσα τη διπλανή παρέα να ετοιμάζεται για Κ44 να συναντήσει άλλους...καμιά τριανταριά μπλόγκερς.
Εμένα με ξέρετε, δεν το'χω με τις μπλογκοσυναντήσεις, αν ήταν όμως κάποιος από'σας ελπίζω να περάσατε καλά. Γύρω στις 7 το πρωί πάντως είχε ακόμη κόσμο έξω από το Κ44 ( μου φαίνεται πως τελικά, μετά από πολύ-πολύ καιρό, πολύς κόσμος το καραγούσταρε αυτό το Σάββατο,κι'εμένα ήταν απ'τις καλύτερες εξόδους εδώ και καιρό, τα είχε όλα!)

103 comments:

Laplace said...

αν μου εχει τυχει?
πλακα κανεις?εχω φυγει απο δουλειες που μου διναν τρελα λεφτα κ ειχα γαμω τις θεσεις ΑΚΡΙΒΩΣ επειδη μου την εσπαγε ο εργοδοτης η το περιβαλλον..

κανενας καλος δεν χανεται,να πανε να γαμηθουν ΟΛΟΙ τους οι 'μεγαλοκαρχαριες'..

τα @@ μας,υγεια να υπαρχει κ ολα τα αλλα ερχονται..

οσο για την οικονομικη καταστροφη,με σωστη διαχειριση ολα γινονται

ετσι λοιπον,με καθαρο μυαλο,να χαρεις για λιγο τις πρωτες μερες της ανακουφισης..φιλια

Unknown said...

Χαχαχαχαχαχαχα

Κοίτα, μια τέτοια κατάσταση συνήθως την ανέχομαι περίπου.... μμμμ ΟΚ βάλε 1 μήνα για να το αταλάβω, 1 μήνα μπας και αλλάξει και 1 μήνα διακοπές :p
Τρείς μήνες το πολύ λοιπόν :)
Μετά απλά ανοίγω το στόμα μου και δεν τους ξεπλένει ούτε ο νείλος :)))

Laplace said...

Darthiir the Abban εγω το περισσοτερο που αντεχω χωρις να τους ξεσκισω ειναι 1 εβδομαδα..μετα τον μην φευγω,παραιτηση κ αντε γεια..χαχα

αντωνης said...

Εγω οταν νιωσω οτι πλακωνομαι και μονο με τη σκεψη οτι θα παω και την επομενη μερα στην ιδια απαισια δουλεια, αρχιζω αμεσως να ψαχνω να βρω κατι άλλο για να την κανω.
Και το εχω κανει ηδη 3-4 φορες αυτο.
Και μια φορα που εφυγα χωρις να εχω βρει κατι αλλο πρωτα.
Ειναι μια ανακουφιση οταν λες στον αλλον οτι θα φυγεις. Εγω ειδικα την δευτερη φορα σκηνοθετησα την κατασταση πολυ καλα. Ειχε κλεισει το εργοστασιο που εργαζομουν για το καλοκαιρι. Με το που παιρνω την αδεια, ειχα ηδη βρει αλλη δουλεια. Πηγα λοιπον στη νεα δουλεια δοκιμαζοντας το ποσο μου αρεσει σε σχεση με την προηγουμενη. Και μετα απο μια βδομαδα οταν καταλαβα οτι ειναι πιο καλα, πηρα στο τηλεφωνο το αφεντικο στις διακοπες του και του ειπα οτι παραιτουμαι. Μιλαμε, τα εχασε. Αλλά πολυ το ευχαριστηθηκα.

Το μοτο που ακολουθω ειναι οτι θεωρω την καθε εταιρεια που εργαζομαι οσο αναλωσιμη θεωρει και κεινη τους εργαζομενους της.

Οποτε θα πω οτι εκανες πολυ καλα που τα παρατησες.
Ευχομαι να βρεις αυτο που θελεις και να ειναι καλυτερα απο κει που εφυγες.

Ευχαριστω παρα πολυ για την αναφορα σου σε μενα.

Φιλια.

aa-duck said...

Καλημέρα!

Και ΟΛΕ!

Και καλά έκανες!

Τρελαίνομαι ακόμη όταν σκέφτομαι πώς ένιωσα όταν έκανα πριν από δύο χρόνια (τέτοιες μέρες μάλιστα) αυτό που έκανες χθεσ! Και μου βγήκε σε καλό, αν και τώρα... πάλι Πρέπει να γίνει κάτι άλλο προς καλύτερη κατεύθυνση...

Πάντως πατσιουράκι, όλα καλά θα πάνε, είναι μονόδρομος, βλέπεις, δεν υπάρχει άλλη λύση. Και ΟΚ, το γεγονός ότι μπορεί να υπάρξουν κάποια πρόσκαιρα οικονομικά ζόρια, ή η απλή υποψία του γεγονότος, μπορεί να λειτοργήσει σαν έξτρα κίνητρο, σαν έξτρα αδρεναλίνη να βρεις κάτι καλύτερο γρηγορότερα!

Εύχομαι τα καλυτερότερα :D


ΥΓ.: Γενναίο πατσιουουουριιιιι!

m_stelios said...

Μήπως είσαι κάπου γύρω μου και με βλέπεις;Ναι συνεργάζομαι με μαλάκα και δε τη παλεύω καθόλου.Με το αφεντικό μου τα βρίσκω, με τον καριόλη που έχουμε συμβόλαιο όμως!!!γκρ έχω φτάσει στο σημείο πλέον και ότι ζητάει από μένα του λέω να το στείλει email.Γιατί τα γραπτά μένουν, τα λόγια άσε.

Dr_MAD said...

Λούσου με θειάφι και θα δεις!

αν όνtως υπάρχουν αυτά τα φίδια στο κεφάλι σου

γιατί κάτι μου λεει πως τα έδιωξες ήδη ;-)

gerasimos said...

Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά ως μισθωτή... εγώ έχω τώρα κανένα χρόνο που βρίσκομαι περίπου άνεργος. Δε σου εύχομαι το ίδιο, εύχομαι να βρεις γρήγορα δουλειά και ο επόμενος εργοδότης να έχει λιγότερα καμμένα κυκλώματα εντός του απ' τον προηγούμενο.

ΥΓ: Επ! Κάααπου την ξέρω αυτή τη φωτογραφία! :-P

Matrix said...

Καλή νέα αρχή.

Και συμβουλή: Μην βιαστείς να "κλείσεις" νέα δουλειά, ψάξτο λίγο παραπάνω.
Και σκληρές αρχικές διαπραγματεύσεις, όσο γίνεται να είναι σκληρές αυτές σήμερα.

maria λεμονατη! said...

κατ'αρχην χαιρομαι που περασες καλα και κατα δευτερον εχω να σου κανω σουπερ επιχειρηματικη προταση για ντιλιβερι γευστικων και ανεπαναληπτων σπιτικων εδεσματων. φαντασου ποσοι ανθρωποι που δεν προλαβαινουν να μαγειρεψουν αλλα προτιμουν το σπιτικο φαι θα γινουν πελατες σου!

Skouliki said...

δυστυχως εγω δεν εχω κανεναν να μου πρηζει το κεφαλι και οτι συμβαινει μαλλον μονη μου τα προκαλω
και τωρα που το σκεφτομαι λες οι αποκατω μου να αισθανονται ετσι για μενα ααααααααααα ελπιζω οχι εγω ειμαι καλη ντε

KitsosMitsos said...

Καλό είναι να παλεύει κανείς τις καταστάσεις αυτές αλλά αν βλέπει ότι δε σηκώνει άλλο να έχει το θάρρος να ξε-φεύγει.
Πολύς κόσμος δεν μπορεί να το κάνει αυτό και μένει αγκιστρωμένος γύρω από κάτι που δεν τον ευχαριστεί.
Όσο για τα συναισθήματα την επόμενη μέρα και αυτά φυσιολογικά είναι. Είναι η άνοδος και η πτώση ώστε να έρθει η ισορροπία.
Κάτι μου λέει πως θα τον βρεις μια χαρά το δρόμο σου...

K-Top said...

Σκατά στα μούτρα του κάθε μαλάκα εργοδότη!

ΥΓ. ο αντώνης παραπάνω είπε ΜΕΓΑΛΗ κουβέντα "θεωρω την καθε εταιρεια που εργαζομαι οσο αναλωσιμη θεωρει και κεινη τους εργαζομενους της." Μακάρι να το ακολουθούσανε περισσότεροι αυτό.

Artanis said...

Χαίρομαι που πέρασες καλά το Σάββατο που μας πέρασε, ελπίζω να περάσεις ακόμα καλύτερα αυτό το Σάββατο...
Όσο για τη δουλειά, δεν σε φοβάμαι εσένα, θα βρεις, και μάλιστα γρηγορα...Ελπίζω μόνον να είναι όπως τη θες...
Καλό βραδυ...

ria said...

μπορεί η τσέπη σου να είναι πιο ελαφριά, αλλά το ίδιο αλάφρυνε και η ψυχή σου! υπάρχει καλύτερο συναίσθημα???

άμα χρειαστείς βοήθεια, πές μας!

αντωνης said...

@atron ευχαριστω.
Το εφαρμοζω καθημερινα αυτο σε ολες τις εταιρειες που ειμαι. Αλλά επειδη ειμαι καλος στη δουλεια μου δεν ειναι πολυ εις βαρος μου. Γιατι φυσικα και φαινεται αυτο που εγραψα.

Aggelos Spyrou said...

Όλα είναι συμβιβασμός

αλλά

η αντοχές μας έχουν όρια.


Όλα καλά θα πάνε...

leondokardos said...

Και έκανες πολύ καλά που έφυγες.Πιστεύω οτι ο χώρος που εργαζόμαστε και περνάμε τόσες πολλές ώρες κάθε μέρα, πρέπει να μας αρέσει, να είναι άνετος και ευχάριστος. Σε όλα αυτά το κύριο ρόλο το παίζει ο " πάνω απο το κεφάλι μας".
Στρυφνοί άνθρωποι,αγενείς,αυτοί που δεν γνωρίζουν να εκτιμήσουν, δεν προσφέρουν σε ένα ευχάριστο περιβάλλον.
Μην ανυσηχείς, θα βρεθεί δουλειά.
Κράτα γερά.

Princess said...

Διοτι λεει "θελει αρετη και τολμη η ελευθερια". Αρετη για να καταλαβεις οτι πας κοντρα στα πιστεύω σου, και τολμη για να ριξεις τα δεκα φασκελα που απαιτουνται -και να αντιμετωπισεις και τα σκατόφιδα μετά! Και τι να τονε κανεις μωρε τον μισθο αμα ειναι να στον φανε οι ψυχίατροι στο τελος;(που δε φτανει κι ολας δηλαδή!)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Γιατί να φθείρεσαι ψυχή μου;
Καλά έκανες και μη μετανιώνεις για τίποτε.
Σου εύχομαι τα καλύτερα.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Independent said...

Μου χει τύχει. Και σε δουλειά και σε σχέση...

Σε δουλειά, φανταζόμουνα την αποχώρησή μου θεαματική. Συνοδευόμενη από γαμοσταυρίδια, από έναν μεγάλο καβγά που θα τον προκαλέσω εγώ, από μια πόρτα που θα χτύπαγα πίσω μου, θα τους έφτυνα και θα έφευγα. Δεν έγινε έτσι. Βρήκα πρώτα μια άλλη δουλεια.

Το ανακοίνωσα μια Τετάρτη μεσημέρι.

Θυμάμαι τον διάλογο, Σεπτέμβρης 2000
-"κε....Θα δουλέψω σήμερα και αύριο είναι η τελευταία μου μερα
-και μου το λες 1 μέρα πιο πριν;; Ο επαγγελματίας πρέπει να το λέει 1 μήνα προν!!!(μου χρώσταγε ένσημα 2 χρόνων...και ήθελε να μαι και επαγγελματίας απέναντί του)
-εσείς άν με απολύατε θα μου το λέγατε 1 μήνα πριν; (απέλυε κόσμο έτσι, για την πλάκα του μέσα σε 5 λεπτά...)

Πήγα την επομένη, πήρα ότ λεφτά έπρεπε να έφυγα..δεν ξαναπάτησε στην περιοχή αυτή παρά μετά από 5-6 χρόνια που έτυχε μια φίλη να μένει εκεί κοντά

Patsiouri θα βρεις δουλειά. Πρώτα όμως κοίτα να βρεις την ψυχική σου ηρεμία. Χρόνο για σενα

Καλημέρααα

faraona said...

Παμε για αλλα Πατσιουρακι μου!
Καλα εκανες και τα παρατησες.
Θα βρεις εσυ...εισαι οργισμενο παιδι!

πολλα φιλια

Takiz said...

φιου......


υπομονή και όλα θα γίνουν ....

Anonymous said...

Ανέφερε τον διάλογο με τον εργοδότη!
Είχε μυστήριο; (Δεν καταλάβαινε ή δεν ήθελε να καταλάβει τί θέλεις να του πεις;)
Είχε ίντριγκες; (Δεν μπορώ τον τάδε & την τάδε να με κουτσομπολεύουν!)
Είχε ρομάντζο; (Ελπίζω να μην χαθούμε... να πάμε για κανα ποτάκι...)
Είχε δράμα; (Όχι μηηηηη, μη φεύγεις! Και εγώ τί θα κάνωωωω;;;)
Είχε βία & ξύλο; (@%#$^**@^#$@+#%&^)

Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος said...

Σιγά κορίτσια και παλικάρια... σιγά τα αίματα και την αστική σας επανάσταση...

Παραλίγο να σας πιστέψω αλλά εντωμεταξύ ξύπνησα και είδα τον πραγματικό εφιάλτη... της πόλης που ζούμε...

Μα είστε σοβαροί να ξεκινάτε για τον εργοδότη που δεν γουστάρετε και να καταλήγετε στα κλαμπάκια... για να ξοδέψετε τα χρήματα που δεν έχετε ..

Ρε παιδιά πλάκα μας κάνετε ή είστε όλοι «τσι πλάκας.. .»

Ρωτάω, έτσι για πλάκα... γιατί αν πάρω σοβαρά τις αστικοαεπαναστατικές σας ιδέες μέσα στη χαβούζα που ζούμε και ενισχύουμε... θα ξεκινήσω ένα γέλιο που δεν ξέρω πότε θα σταματήσει.. μάλλον θα είμαι μακαρίτης τότε για να έχει σημασία...

Χα, χα, χα...

CybeRNerO said...

Μπορεί να είναι πρώτη φορά που διαβάζω το ιστολόγιο σου αλλά αυτές τις μέρες θα κάνω το ίδιο και εγώ :).
Με την διαφορά ότι έχω ήδη καβατζωθεί και έχω βρει τον επόμενο εργοδότη...Περισσότερα χρήματα, καλύτερες συνθήκες εργασίας και φυσικά λιγότερες απαιτήσεις...
Και το καλύτερο...Είναι ο χειρότερος ανταγωνιστής του!!! Τα σπάει???
Όχι ότι δεν το έχω ξανακάνει αλλά αυτή την φορά οι συνθήκες...ΕΥΝΟΙΚΟΤΑΤΕΣ!!!
Άντε και εις ανώτερα :)

ELvA said...

Λοιπον για εμενα ισχυει το
'Καθε αρχη και καλυτερα!' Διαβαζα ολα αυτα που γραφουν οι παραπανω και σκεφτομουνα τι καλα που εκανα και εφυγα εξω! Και εγω ετσι αισθανομουνα στην Ελλαδα. Τελικα φαινεται οτι ειναι αρκετα δυσκολο να βρει κανεις ατομα στον εργασιακο χωρο που να εκπεμπουν στο ιδιο
'βεληνεκες'! Παντως για τα αφεντικα, σε γενικες γραμμες, εχω να πω το εξης:
'Ολα τα γουρουνια εχουν την ιδια μουρη' και αυτο ισχυει και για τους εν Ελλαδι και για την... αλλοδαπην!

Ενα καλο τραγουδακι, για συμπαρασταση ! :)
XXXX

Canned Heat ''Let's Work Together''

http://www.youtube.com/watch?v=gQddWwQLyeU&feature=related

Παρατηρήτηριο Πυλαίας said...

Γ@μ@τη φάση!!!
Μπράβο ρε Πατσιουρι u got balls που λεν και στα στειτς...
Καλό σουκου

Roadartist said...

Ουτε μια, ουτε δυο..
χαχαα :)))
Απο παραιτησεις αγαπητη αλλο τιποτα..οταν κατι δεν το αντεχω, δεν το παλευω.. Και μετα εννοειται οτι εχω νιωσει παρα πολλες φορες την αγωνια του μετεπειτα..
Να ειμαστε καλα, ολα θα σου πανε.
Φιλια.

Stefanos said...

Κουράγιο! Όλοι έχουν περάσει από την ανασφάλεια που παίζει σε τέτοιες περιστάσεις. Το ποτό και οι φίλοι βοηθούν τα μέγιστα.. Μην αγχωθείς πολύ, αλλά μην το ξεφτιλίσουμε και το θέμα ε; :D

βιολιστης στη στεγη said...

Ξέρεις πόσο ζύγιζε το βάρος στο στομάχι;
Οσο ένας μισθός πενταπλάσιος απ' αυτόν που υποθέτω ότι έπαιρνες!
Γιατί και η ζυγαριά, δική τους είναι. Η έτσι νομίζουνε.
Και στη καινούρια δουλειά, να πας με τα δικά σου ζύγια!
Καλή τύχη και πολλά φιλιά!

mistiriO/S said...

Αγαπητή σε δύσκολους καιρούς πήρες μια πολύ ζόρικη απόφαση...

Όταν κάποτε πριν από πολλά χρόνια έκανα το ίδιο όταν με ρωτάγανε αν είχα βρει δουλειά αλλού πρώτα τους κοίταγα απορημένος. Με τον καιρό έμαθα και εγώ το παιχνίδι των ισορροπιών και του σχεδιασμού. Και να μην ήθελα λόγω των τραπεζών (δάνεια γαρ) δεν μπορούσα αλλιώς...

ioli247 said...

Fusikh h anasfaleia, ma apeleu8erw8hkes. Euxomai o xronos na se dikaiwsei syntoma. Musthriaka na sou symvei to kalutero.

Mhn ligopsyxas, mhn koitas pisw..

Fortsa..! Mpros..!
(kaneis den xa8hke pote..)
Anatroph kai penalnti..! ^_^

patsiouri said...

-Laplace:
Και πολύ καλά έκανες επίσης. Επειδή πέρασα μια ζόρικη περίοδο όπου η υγεία παιζόταν άσχημα, από τότε έχω γίνει κι'εγώ πολύ χαλαρή όσον αφορά στα υπόλοιπα. Και δεν έχω ένα κάρο δάνεια και κάρτες στο κεφάλι μου, οπότε για λίγο καιρό μπορώ και με τα ελάχιστα.

-Darthiir:
Η αποζημίωση τους ξεπλένει σε όοοολες αυτές τις περιπτώσεις????????
Τι ευτυχία!

-Αντώνης:
Και πάρα πολύ καλά του έκανες του βλάκα του αφεντικού σου! Και φυσικά είμαστε όλοι αναλώσιμοι για εκείνους. Γι'αυτό ποτέ μη βασίζεσαι σε κανέναν και έχε τα μάτια σου ανοιχτά. Καλή επιτυχία εύχομαι...

-Ααduck:
Μα δεν είναι φοβερό αυτό το συναίσθημα????????
Είναι το ίδιο που θα ένιωθα αν άνοιγα το στόμα μου να λούσω κάτι τραγικούς θείους μου, μόνο που θα μου κρατήσουν μούτρα οι καημένοι οι δικοί μου μετά και δε λέει!
Ευχαριατώ (για όλα!)

-Μ.Στέλιος:
Εγώ πάλι ακόμα χειρότερα, δε μπορούσα να συνεννοηθώ απευθείας με τον εργοδότη!
Καλά κουράγια...
Και το νου σου για κάτι καλύτερο...

patsiouri said...

-Mad:
Χα χα! Εδώ γύρω κυκλοφορούν αλλά φρόντισα να ζουπήξω το δηλητήριο να είναι τουλάχιστον ακίνδυνα!

-Γεράσιμος:
Μα σας το είπα, θα τη βουτήξω τη φωτογραφία!
Εφ'όσον το μπορείς, καλά κάνεις. Εγώ έχω την ασφάλεια μίας μικρής συμπληρωματικής δεύτερης εργασίας οπότε δε θα μείνω και στο δρόμο. Διαφορετικά δεν ξέρω κατά πόσο θα το τολμούσα χωρίς να έχω βρει κάτι άλλο...

-Μάτριξ:
Στην περίπτωσή μου λίγο δύσκολη η σκληρή διαπραγμάτευση εφ'όσον δεν κάνω δουλειά "καριέρας". Όπως έγραψα όμως και στο Γεράσιμο, υπάρχει η καβατζούλα της εργασίας β οπότε δε θα τρελλαθώ και τελείως...
Ασε που ήμουν καλό κορίτσι και έχω κάνει και αποταμίευση!

-Μαρία Λεμονάτη:
Για πες...για πές!!!
Μη μου πεις να μαγειρέψω μόνο!
Και τώρα μόλις με έβαλες να συλλογιστώ πόσα χρήματα θα κερδίσω τελικά τώρα που θα είμαι αρκετές ώρες σπίτι και θα μαγειρεύω σε σχέση με τα κέρατα που χαλούσα κάθε μέρα σε μπούρδες φαγώσιμα και καφέδες στο χέρι κιόλας!

-Σκουλήκι:
Φαντάσου μεταξύ τους να σε αποκαλούν "Σκουλήκι"!!!!!

Και τώρα πέσε στα γόνατα και ευχαρίστησε τον Καλό Θεούλη που δεν έχεις κανέναν σπασαρχίδα στο κεφάλι σου!

patsiouri said...

-Κιτσοσμιτσος:
Η αλήθεια είναι πως αν είχα υποχρεώσεις του τύπου δάνεια, παιδιά, ενοίκιο κτλ...μάλλον δε θα το έκανα. Αλλά δεν τις έχω. Οπότε με παίρνει να το ψάξω για λίγο.

-Ατρον:
Όπως πάντα, προσυπογράφω εκατό τοις εκατό χαμένε αδερφέ μου!
Και ναι, έχει δίκιο ο Αντώνης.
Τελευταία βέβαια ευτυχώς συναντώ κόσμο που ξυπνάει σιγά-σιγά. Μπορεί να μην απαιτεί, αλλά έχει πάντα το νου του για το καλύτερο.
Προχτές συζητούσα με αυτό το φίλο μου πως τελικά αντί να βάλει μυαλό το κράτος στους εργοδότες, μπορεί να το κάνει η Αγία Ελληνική Οικογένεια. Εβλεπα μια μάνα στις ειδήσεις να δηλώνει αγανακτισμένη πως "Δεν αφήνει το γιο της να δουλέψει δωδεκάωρο για 600 ευρώ, αυτά του τα δίνει κι'αυτή"!!!
Απεχθάνομαι τα μαμόθρεφτα όσο τίποτα άλλο στον κόσμο, αλλά για δες! Αν όσοι μένουν ακόμη στο πατρικό τους αρχίσουν να αράζουν στο σπίτι με το επίδομα ανεργίας και δεν κουνιούνται μέχρι να βρεθεί δουλειά με ανθρώπινες συνθήκες και μισθό...τότε ίσως το κίνημα να αποφέρει καρπούς!!!!!

-Αρτάνις:
Ευχαριστώ για τις ευχές καλή μου...
(περιττό να σου πω πως παραλίγο να πάθω κατάθλιψη με το πόστ που διάβασα σε σένα χτες...)

-Ρία:
Άλλος άνθρωπος!!!! Ο μισός και βάλε Σεπτέμβρης πέρασε με τρέξιμο και νεύρα άνευ προηγουμενου!!!! Προτιμώ για λίγο καιρό χαλαρά και προσεκτικά παρά εκείνο το χάλι!
Ευχαριστώ και σένα, γύρω στα Χριστούγεννα θα σου στείλω βιογραφικό, χε χε!

-Αντώνης:
Αν είσαι καλός στη δουλειά σου δεν έχεις όντως να φοβάσαι τίποτα...
Ειδικά στο συγκεκριμένο επάγγελμα που δεν κινδυνεύεις και από μπλάκ λίστ!

Ασκαρδαμυκτί said...

Τελικά, θέλει θάρρος και τόλμη η ελευθερία...

Anonymous said...

μπραβο πατσιουρι. κι εγω σκεφτομαι πολυ σοβαρα πια να το κανω. υποχρεωσεις εχω, αλλα για τους λογους που περιεργραψες, θεωρω οτι πρεπει ναπροτιμησω να επανφερω την ψυχικημου ηρεμια και μετα να καταπιαστω με νεα δουλεια (οταν κι εφοσον φυγω, λεμε, ετσι;εχω ακομη κατι μηνακια να κανω).

patsiouri said...

-Άγγελος:
Και να μην πάνε, μαθημένα τα βουνά απ'τα χιόνια! Καλύτερα εσύ????

-Λεοντόκαρδος:
"Στρυφνοί άνθρωποι,αγενείς,αυτοί που δεν γνωρίζουν να εκτιμήσουν, δεν προσφέρουν σε ένα ευχάριστο περιβάλλον."

Φαντάσου να είναι και το περιβάλλον γάμησέ τα!!!!

-Princess:
Ελα ντε...άσε που εφ'όσον τα πάγια έξοδά μου είναι ελάχιστα και βγαίνουν από την άλλη δουλειά, το θεώρησα μαλακία να μην το κάνω. Τώρα, αν ήμουν επί ξύλου κρεμάμενη....άστο, μάλλον θα συνέχιζα και το βράδυ θα έβγαινα να ζητιανέψω και στα φανάρια προκειμένου να πληρώσω τον κυριούλη που λέγαμε...

-Γλαρένια:
Εχεις ακούσει φαντάζομαι εκείνο το κλασσικό μότο "Καλύτερα να μετανιώνεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που δεν έκανες!"
Λεω να το υιοθετήσω από'δω και πέρα, να πουλάω και άποψη!

-Independent:
Η αδερφή μου το είχε σχεδιάσει ακόμη πιο θεαματικό. Ήθελε να καλοκαιριάσει, να σκάσει στη δουλειά με μαγιώ, φιάλη οξυγόνου και βατραχοπέδιλα και να παραιτηθεί βγαίνοντας ανάποδα, με την πλάτη, από το γραφείο του εργοδότη της αφού μόνο έτσι θα μπορούσε να περπατήσει με τα βατραχοπέδιλα!
Τελικά το 'εκανε κάπως σαν κι'εσένα...
Σ'ευχαριστώ πολύ!

patsiouri said...

-Φαραοννα:
Ετσι ακριβώς...πλέον έχω κατανοήσει πως το επιπλέον άγχος δε σου προσφέρει και πολλά...

-Τάκης:
Να ευχηθώ και στα δικά σου????
Πολύ "φιού" comment μου φάνηκε!!!

-Giorugosu:
Μπα, τίποτα απ'όλα αυτά! Μια τεράστια ψυχρότητα μόνο και η (αμοιβαία) αντιπάθεια που καθρεφτιζόταν στα μάτια μας! Όταν δε άνοιξα το φάκελλο με τα χρωσούμενα, διαπίστωσα πως έλειπαν και τριάντα ευρώ!
Τα vibes της γυφτιάς εξακολουθούν να με κυνηγούν!

-Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος:

Ξεκαθάρισα και παραπάνω πως κάνω κι'άλλη δουλειά πρώτον και τα πάγια έξοδά μου είναι ελάχιστα, δεύτερον. Επίσης, δούλεψα τόσο μα τόσο μα τόσο πολύ πέρισυ, πρόπερσι και παραπρόπερσι και είμαι και τόσο φρόνιμο κορίτσι, ώστε έχω μαζέψει αρκετά χρήματα τα οποία μου επιτρέπουν να μείνω χωρίς δουλειά ακόμη και έξι μήνες αν χρειαστεί...

Συνεπώς, όταν αποχώρησα από μία εξευτελιστική κατά τη γνώμη μου συνεργασία, φυσικά και μπορούσα να βγω έξω και να πιώ και ένα και δύο και τρία ποτάκια, ακόμη και να κεράσω και τους φίλους μου.
Δε βλέπω λοιπόν που ακριβώς είναι το πρόβλημα.

Αν μπορούσες να μου ξαναγράψεις ένα πιο κατανοήτό σχόλιο, θα έκανες την απάντησή μου επίσης πιο σαφή.

Και δεν καταλαβαίνω τι θα πει "της πλάκας". Εγώ θεωρώ πως κάποιος που υποτιμά τον εαυτό του είναι άνθρωπος "της πλάκας".

-Cybernero:
Ο ανταγωνιστής του! Τέλειο!
Σε προσκυνώ ταπεινά!
Ρίξε σύρμα όταν ανεβάσεις πόστ με την παραίτηση να έρθω να το διαβάσω!

Μαύρος Γάτος said...

Μη μασάς πατσιουράκι μου!!!

Εύχομαι γρήγορα αν βρεις μια πολ΄λυ καλύτερη δουλειά!

Σ;-)))

patsiouri said...

-Ελβα:
Χμ....τελικά βλέπω πως κανείς μα κανείς δε μετάνιωσε που την εγκατέλειψε τελικά την Ελλάδα...
Και με ζώνουν ξανά τα φίδια...
Ευχαριστώ!

-St:
Καλό Σ.Κ έπίσης! Τι ωραίο παιδάκι!

-Roadartist:
Άσε που έχω μια φοβερή υποψία πως έχουν πολλά να δουν ακόμη τα (υγιή εύχομαι κι'εγώ!) ματάκια μας!

-Εστάριαν:
Βασικά σκέφτηκα ότι τώρα με το bing bang θα έρθει που θα έρθει η συντέλεια του κόσμου, γιατί να πρέπει να ανεχτώ και το μαλάκα μέχρι τη στιγμή που θα καώ μαζί με τον Εφραίμ στις πύρινες γλώσσες της Κολάσεως????
Ευχαριστώ Εν Χριστώ Αδελφέ μου, και μη φοβάσαι, ένα Πατσιούρι δεν τεμπελιάζει ποτέ!

-Βιολιστής στη Στέγη:
Ειλικρινά, δε μπορείς να φανταστείς πόσο έχω χαλαρώσει από προχτές!! Νομίζω πως ομόρφηνα κιόλας!

patsiouri said...

-Μυστήριος:
Ναι μωρέ, αν έχεις τέτοιου είδους υποχρεώσεις δυστυχώς δε σε παίρνει...Ακόμη κι'εγώ που δεν τις έχω δε θα μπορούσα να το κάνω αν δεν είχα κάτι μικρό αλλά σίγουρο από την άλλη δουλειά, μην το παίζω και τζάμπα μάγκας!
Σου εύχομαι κάποτε να τελειώσουν τουλάχιστον αυτού του είδους οι υποχρεώσεις και να είσαι και πάλι πιο άνετος!

Lady O.:
"Musthriaka na sou symvei to kalutero."

Αν το εύχεται και μία Lady....
Ευχαριστώ!

-Ασκαρ:
Ε, και καβάτζα!!

-Lifewispers:
Εύχομαι να φύγουν τα τελευταία μηνάκια γρήγορα οδηγάρα μου!

-Μαύρος γάτος:
Μην ανησυχείς, δε μασάω!
Και καλύτερη να μη βρεθεί, κάτι θα βρεθεί πάντως!

gnik said...

@pats
Πάντα να κάνεις αυτό που γουστάρεις!!!!
Τύποι σαν εσένα ποτέ δεν χάνονται..
Άλλωστε υπάρχουν και τα ¨βόδια¨ καβάντζα.

manetarius said...

Xa!!! Τι ωραιότερο από το να ανακοινώνεις στον μαλάκα εργοδότη σου οτι βαρέθηκες τη σκατόφατσα του; Εύγε κοπελιά!!! Και εις ανώτερα!!!

Μιμης Ζερβος said...

κάτι πήρε το μάτι μου για διάδοχο ??? και το χεις στα ΥΓ??

ΣΠΙΘΑΣ said...

Δεν υπάρχει αλλη λύση, άμα σε πρήζουν.

Αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις που δεν γίνεται, δυστυχώς...Ας το αφήσω τώρα, ουφ!

Καλή συνέχεια αγαπητή μου !

marianaonice said...

patsiouraki μου έτσι είναι στη ζωή!
Άλλα κερδίζουμε άλλα χάνουμε!
Και εσύ έχασες τα χρήματα κέρδισες όμως την ψυχική σου ηρεμία που αξίζει περισσότερο πίστεψέ με!!
Εύχομαι καλή μου γρήγορα να βρεις το καλύτερο που ζητάς και σου αξίζει!!
Φιλιά!!

leila said...

σε οτι αφορα τα εργασιακα νομιζω οτι ισχυει για πολλους το οτι οχι οπως ξερεις αλλα οπως βρισκεις, στο οποιο εχω τις αντιρρησεις μου..
γιατι αν θελει καποιος μπρει να αλλαξει καποια πραγματα, το θεμα και παλι ειναι τι επιλογες θα κανει και τι εχει αποφασισει για τον εαυτο του..

marayia said...

Δεν ειναι υπεροχο το συναισθημα που σε πλυμμυριζει οταν τους πετας την παραιτηση και μαλιστα σε ανυποπτο χρονο? Σκετη απολαυση!
Μη σκας Πατσιουρακι μου! Ηρεμησες! Ευχαριστησου για λιγο την ελευθερια σου και μετα.. ευχομαι να βρεις οτι καλυτερο γινεται! Πολλα πολλα φιλακια! 8α ξανανιωσεις βρε!!!!!!!!

Side21 said...

Χρειάζεται θάρρος ...
για τέτοιες αποφάσεις.
Υπάρχει κόστος βέβαια αλλά ...
τουλάχιστο είσαι εντάξει με τον εαυτό σου
Μπράβο σου που δεν συμβιβάζεσαι ...
Η ακαιραιότητα θα επιβραβευστεί ...
Κανένας δε χάνεται ...
Την καλημέρα μου ...

CybeRNerO said...

@patsiouri Dont worry!Θα το ηχογραφήσω να στο στείλω... :)
Εκτός αν θες να σε προσκαλέσω να το παρακολουθήσεις (το μαγαζί στο οποίο δουλεύω έχει πάντα κόσμο μέσα, και το αφεντικό δεν έχει γραφείο...ξέρεις, όλη την ώρα μέσα στα πόδια μας).
Σύντομα πάντως :)

Eva F. said...

Θα σου ευχηθώ ολόψυχα ό,τι καλύτερο να σου παρουσιαστεί.....
Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι και ότι καλύτερο να το κάνεις αυτό συχνά....
Είνει ταλαιπώρια.....
Να είσαι καλά Πατσιουράκι μου.

Litanie des Saints said...

Εγώ θα πω την απόλυτη κοινοτοπία, που όμως έχει αποδειχθεί απόλυτα αληθινή (σαν τις παροιμίες του λαού και τις συμβουλές της μαμάς μας ένα πράγμα): οι νέες αρχές είναι αυτές που θα σου φέρουν τα καλύτερα. Απόλαυσέ το!

Hades said...

"Διαλέγεις και παίρνεις" είναι όλα, patsiouri. Προσωπικά έχω διαλέξει την οδό του να "πλακώνομαι" σε καθημερινή βάση. Μου τρώει λίγο τα σηκώτια είναι η αλήθεια, αλλά έχει την πλάκα της. Διότι εν αντιθέσει μα τα όσα θρυλούνται, η ηλιθιότητα δεν είναι αήττητη. Αν κι εδώ που τα λέμε η μαλακία στην Ελλάδα έχει φτάσει να θεωρείται αρετή, αλλά τέλος πάντων...
Όπως και να'χει, καλά "ξεμπερδέματα" γενικώς και ειδικώς.

Anonymous said...

Αυτά είναι τα όμορφα Πατσιουράκι. Να μπορείς με κάθε κόστος να απολαμβάνεις τον εαυτό σου και την ταπεινότητά σου χωρίς να σου κάθετε κανένας γαμωμαλάκας στο σβέρκο. Τα καλύτερα δεν είναι μπροστά αλλά δίπλα. Πιάστα...

Φιλί...

kerasaki said...

γ*μ* τους όλους.ολοι ειναι μαλ**** και κατι παραπανω.καλα το ειπε η Αλεξιου:φευγω και αφηνω πισω μου συντριμια,αρρωστημενους και αγριμια...καλα εκανες και εφυγες.αδειασες την τσεπη σου αλλα γεμισες την αξιοπρεπεια σου.(μου εχει τυχει και εμενα.φυσικα την εκανα:)

Σοφία said...

Σε τέτοιες περιπτώσεις η ώρα της παραίτησης είναι σωτήρια! Σου εύχομαι σύντομα να βρεις καλύτερη δουλειά και στο μεσοδιάστημα να διασκεδάσεις την "ελευθερία" σου!

rain said...

Γερά με τσαμπουκά γιατί αλλιώς θα σε φάει η μαρμάγκα!
Να απαιτείς και να διεκδικείς και πολύ καλά κάνεις!
Φιλιά πολλά

habilis said...

Αχ αυτή η τσέπη τι μας κάνει...

Daria said...

Πάντως σε αντίστοιχη φάση, προτίμησα να τους σπάω εγώ τα νεύρα για να με απολύσουν. Σιγά μη τους χάριζα την αποζημίωση 4 χρόνων.

Pan said...

Καλησπέρα.

Εγώ βαρέθηκε τους παντός φύσης "εργοδότες".

Και πλέον το πάω σόλο το πράγμα.

Και ότι γίνει έγινε.

Κατά τα άλλα, γ@μ#σ$ τον τον μ@#$κ@.

Κώστας said...

όταν ξυπνάς το πρωί και νιώθεις μια απέχθεια για τον εργασιακό χώρο όπου θαπάς να δουλέψεις, καλό είναι να ψαχτείς για αλλού.

Μάλλον έκανες καλή κίνηση να φύγεις.

Καλή εβδομάδα να έχεις!

Anonymous said...

....περονοσπορος εχει πεσει?

cinderella said...

Δεν σε φοβάμαι!! Θα τα καταφέρεις! Καλά έκανες και τα βρόντηξες! Αμα είναι να πληρώνεσαι και να τα δίνεις μετά σε αντικαταθλιπτικά να το βράσω!!
"Εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοιιι"!! (που λέει και το άσμα!)
Καλημέρες και καλή εβδομάδα πατς μου!

Υ.Γ. Σκόρδα για να μένουν μάκριά τα φίδια!!

Ra Ma said...

Παραιτήθηκα (χωρίς να έχω βρει άλλη δουλειά) και είχα μέσα στα άλλα δυο παιδιά, δάνειο σπιτιού και μια καβάτζα να βγάλω έτσι ένα χρόνο. Ξαναδούλεψα μετά από έξη μήνες. Δεν ξέρω αν ήταν άλμα στο κενό αλλά δεν το έχω μετανοιώσει καθόλου! Τώρα είμαι ...άλλος άνθρωπος!!!

Και είναι φοβερή η αίσθηση ότι φεύγει ένα πλάκωμα από πάνω σου. Εύχομαι τα καλύτερα!

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!

tdjm said...

Ax βαχ και ξανα αχ βαχ

Ευαίσθητο θέμα έθεσες!!

Μπράβο σου που τα πήρες και την έκανες!

Μακάρι εκεί που θα πας να είναι καλύτερα ...αλλά στο χωριό μου λένε ,πως όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουν!!

Αλλά πάλι σκέφτομαι πως αν δεν το δοκιμάσεις ποτέ δεν ξέρεις τι σε περιμένει..

Μακάρι να μπορούσα κι εγώ....

Η λογική βλέπεις ...η ρημάδα που εναντιώνεται πάντα στο συναίσθημα.
Που θα μου πάει όμως...κάποτε θα το καταφέρω κι εγώ!!

Αντε καλές επιτυχίες!!

patsiouri said...

-Gnik:
Προτιμώ να φύγω μετανάστης παρά να πέσω στην ανάγκη της!!!!!!!!!

-Μanetarius:
Και στα δικά σου και σύντομα κοριτσάρα μου! Πως είσαι???

-Μίμης Ζερβός:
Όχι εγώ καλέ, ο Αντώνης! Αν ήμουν εγώ μάλλον δε θα είχα το κουράγιο να μπλογκάρω αυτή τη στιγμή!

-Σπίθας:
Είπαμε, έχω και την πολυτέλεια της καβάτζας! Αυτά είναι τα (μοναδικά)καλά του να κάνεις δύο δουλειές ταυτόχρονα...και να στραβώσει η μία τουλάχιστον σου μένει η άλλη...

-Μαριάννα:
"Αργά βαδίζεις, ζωή κερδίζεις..." που έλεγε ο πάνσοφος Κομφούκιος αν θυμάμαι καλά!

patsiouri said...

-Λειλα:
Και καλό είναι, όταν διαθέτεις τη (μικρή έστω) πολυτέλεια που διαθέτω εγώ αυτή τη στιγμή να το κοιτάξει λίγο παραπάνω, καλά θα κάνει να το πράξει...

-Χειμωνιάτικη λιακάδα:
Γιατί, τόσο γριά φαίνομαι????????
Αφού δεν έχω φωτογραφία στο προφίλ!

-Side 21:
Ετσι λέω κι'εγώ (εδώ και χρόνια), κανείς δε χάνεται. Και φέυγω απ'ότι με χαλάει. Και προς το παρόν ποτέ δεν έχω μείνει έτσι...

-Cybernero:
Ναι αμέ! Και μετά θα το ανεβάσουμε κιόλας, προς γνώση και συμμόρφωση!

-Εύα:
Ε, ναι, δεν είναι και για χόρταση, μόνο όταν έχεις φτάσει στα όριά σου! Πάντως έχουν περάσει 6 ολόκληρες μέρες και δεν έχω μετανιώσει ούτε ένα δευτερόλεπτο!

patsiouri said...

-Litanie des saints:
(Τι γαμάτο nickname!)
Συμφωνώ απόλυτα.
Άσε που ήταν ΚΑΙ συμβουλή της μαμάς!

-Ηades:
Όλη η μπλογκόσφαιρα σε ικετεύει, ανέβασε ένα πόστ για το πως νίκησες έναν ηλίθιο!!!!

-Island:
Ε, όχι και με κάθε κόστος! Μου'κατσε καλά πάντως...
Ο μαλάκας στο σβέρκο είναι ότι χειρότερο μπορεί να σου συμβεί. Σκέψου να τον έχεις παντρευτεί κιόλας!

-Κερασάκι:
"αδειασες την τσεπη σου αλλα γεμισες την αξιοπρεπεια σου."

Αχ, πολύ με άρεσε αυτό! Ευχαριστώ!

-Σοφία:
Σωτήρια και ανακουφιστικότατη! Ειλικρινά αισθάνεσαι λες και σου σηκωσε γερανός τη νταλίκα που είχε κάτσει στο στήθος σου! Δεν το έγραψα για να το γράψω, ήταν έτσι ακριβώς!

Skouliki said...

aaaaaaaaaaa φανταστηκα θα ηταν ααχαχαχχαχ ..

απλα ισως και εγω τους ελεγα ποντικια ??? ακριδες ???? κουνουπι ??

χιχιιχ !!

Meropi said...

Σου εύχομαι να βρεις γρήγορα νέα δουλειά, όπου, αν όχι να γουστάρεις, να μην αντιπαθείς τουλάχιστον τον εργοδότη σου.

patsiouri said...

-Rain:
Όσο με παίρνει εννοείται! Φιλάκια πολλά!

-Habilis:
Ε μα ναι, φτάνει να μην είμαστε κι'εμείς πλεονέκτες, αλλίώς ούτως η άλλως σαν τους σκλάβους θα δουλεύουμε!

-Daria Pavlova:
Στην περίπτωσή μου δεν ήταν εφικτό αυτό, αλλά ευχαρίστως θα το έκανα κι'εγώ κάπου αλλού! Έχω γίνει εντελώς γαιδούρα σ'αυτά!

-Παν:
Και πως παέι???? Γιατί κι'εγώ σόλο το πηγαίνω γενικώς, χρειάζεσαι όμως και κάτι πιο σταθερό ρε γαμώτο μιας κι'έχει αρκετά κακά (όχι λιγότερα από καλά βέβαια) το σόλο...

-Κώστας:
Ειδικά αν πρέπει να υποστείς τον εργασιακό αυτό χώρο (και άνθρωπο) μέχρι αργά το βράδυ...τότε είναι που την κάνεις και ΄οχι με ελαφρά αλλά με σαματά!

patsiouri said...

-Exofthalmi:
Έλα ντε, κι'εγώ για παραιτήσεις ακούω συνέχεια γύρω μου...λες να έπαιζαν τίποτα βιταμίνες σταρχιδίνης το καλοκαίρι διάχυτες στην ατμόσφαιρα???

-Cinderella:
Αν και το τραγουδάκι είναι σχετικά μίζερο και καθρεφτίζει την πραγματικότητα της εποχής, θα έρθω να συμφωνήσω!
Όσο για τα φιδάκια ψέκασα!

-Radio Marconi:
Αυτό θέλει αρχίδια.
Άπειρα μάλιστα.
Τα θερμά μου συγχαρητήρια!
Δεν ξέρω αν θα τολμούσα να το κάνω!

-Tdgm:
Παίρνοντας σαν αξίωμα πως όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουν, τουλάχιστον ας αλλάζουμε κάθε λίγο γουρούνι γιατί αν το πρώτο γουρούνι μας φτάσει στο απροχώρητο μπορεί να φτάσουμε κι'εμείς εκεί και να το μαγειρέψουμε καμιά μέρα....
Οπότε το βλέπω "κάθε γουρούνι μια εμπειρία" αν μη τι άλλο...

-Σκουλήκι:
Ανθρωποφάγε....κανίβαλε...

-Μερόπη:
Και για μένα η σχέση με τον εργοδότη λέει πολλά, ίσως και τα περισσότερα...και δε θα είχα πρόβλημα κάποτε να κάνω και μια εντελώς α΄σχετη δουλειά, φτάνει να γουστάρω τα άτομα με τα οποία θα συνεργάζομαι...
Καληνύχτα!

Zaphod said...

Όσο είσαι χωρίς δουλειά, καλό είναι να το ρίξεις στην φιλοσοφία και στην ενδοσκόπηση...χαλαρά όμως ε;


love&kisses
zaphod

Anonymous said...

μα βεβαια καλη μου. ζουμε σε μια χωρα που προσφερει τοσες ευκαιριες! και να αλλαξεις δουλεια, τι εγινε? ευκαιρια να αναπτυξεις αλλου τα ταλεντα σου.
με λενε Χελγκα και ζω στη Σουηδια....

Hades said...

Μμμμμ... patsiouri... αυτό έχει να κάνει μάλλον με τις ιδιαιτερότητες της δουλειάς του καθενός, και αν μη τι άλλο δεν είναι όλες ίδιες. Πάνω κάτω όμως χρειάζεται πολύ γερό στομάχι. Το να διαλέξεις να έρθεις σε ευθεία σύγκρουση με κάποιον (-ους) προϋποθέτει μεγάλη υπομονή (που όταν έχεις νευρα κιόλας... καταλαβαίνεις...) δηλαδή ότι θα κάτσεις να ψάξεις για τρύπες, για παρατυπίες, και κυρίως το που θα τους πετύχεις ξεβράκωτους. Και συνήθως εγώ εκεί χτυπάω. Η εμπειρία μου μου έχει δείξει ότι όσο πιο ψηλά είναι κάποιος, τόσο πιο εύκολα πιάνεται ξεβράκωτος (μεγάλο πράμα ο εθισμός). Αλλά όπως σου είπα, η κάθε δουλειά με τις ιδιαιτερότητές της.

Anonymous said...

Πατσιουρι μου , γλυκο μου πΑτσιουρακι , οταν εγραψα θα ξανανιωσεις ενοουσα ε πως να το πω ...Φτου ξελευτερια! χεχεχε
Μεγαλη απολαυση! ( για οσο την αντεχεις οικονομικα).
Φιλακια

δόΧτωρ απαράδεΧτος said...

εγώ που είμαι αυτοαπασχολούμενος και ιδιαιτέρως αδικημένος απ΄τον εργοδότη μου σε πχοιον να δώσω παραίτηση;

ζητήται εργασία
προκειμένου να προσληφθώ
για να έχω τη χαρά
να παραιτηθώ

tiranoulis said...

kai polu kala ekanes!!!! siga min skasoume gia deka mala.... !!!!!!! etsi se thelw starxidistria oso gia tin tsepi vale petres.!!!!!!!

FuSmOKer said...

Όπου πηγαίνω, αν η δουλειά είναι σχετική (επακριβώς) με τα 2-3 πράγματα που γνωρίζω ότι κάνω πολύ καλά, τους όρους δεν τους βάζουν αυτοί αλλά εγώ και αν δεν γουστάρουν ας πάνε να κόψουν τον λαιμό τους.

Αν δεν είναι σχετική, τότε θα πάω και με την πρώτη ευκαιρία θα φύγω. Αν κιόλας πήγαν να μου την φέρουν, φεύγοντας θα τους περιμένει ένα "δώρο" :)

Πολλές φορές τους τα βρόντηξα και έφυγα και -πλην μίας φορά μόνο- δεν το μετάνιωσα ποτέ έως τώρα.
Οπότε κρίνω ότι έπραξες σωστά. Βέβαια, οι συνθήκες και οι καταστάσεις στην δουλειά είναι ιδιαίτερες για τον καθένα, αλλά μάλλον και εγώ θα έφευγα.
Δεν μπορώ μία να δουλεύω τον κόσμο.
Δεν μπορώ δέκα να δουλεύω τον εαυτό μου.
Μπράβο σου! respect.

(είναι ζόρι στην αρχή με τα οικονομικά, γνωρίζω, αλλά μετά όταν στρώσεις θα καταλάβεις ότι είσαι κερδισμένη. έτσι πιστεύω :) )

Leviathan said...

bravo!!!poli kala ekanes!!!!kalo vradi!!

http://despoinasdecoupage.blogspot.com said...

Είμαι σίγουρη πως μόλις το αποφασίσεις, θα βρεις μια υπέροχη δουλειά.

Για τα φιδάκια να βάζεις...Θειάφι, τα διώχνει μακριά.
Άκου με που σου λέω...Κάτι ξέρω και γω.
Βρε συ... Και μόνο η ηδονή, την ώρα που του λες... Εγω την κάνω μάγκα μου, άντε και...
Να βλέπεις τις εκφράσεις και τα χρώματα που αλλάζει το πρόσωπο του δεν είναι...Όλα τα λεφτά;


Σε φιλώ γλυκά, άνεργο μου...

MTdoggie said...

εμενα που μου αρεσει η δουλεια μου αλλα εχω βλακα συνεργατη,πως μπορω να τον αναγκασω σε παραιτηση???χεχχεχεχεχε don't worry θα βρεις κατι που να σου αρεσει περισσοτερο!

? said...

χαχχαχαχα!! μου συνέβη πρόσφατα!

NY ANNA said...

Τι να σε πω patsiouraki μου... Εγώ δουλεύω από 15 χρονών - εργοστάσιο κομπόστας και υπάλληλος σε κατάστημα ειδών λαϊκής τέχνης με έναν εργοδότη από τους πιο ξεφτίλες που έχει αντικρύσει το σύμπαν! Μετά σαν φοιτήτρια έκανα διάφορες δουλειές, μέχρι και... φουρνάρισσα, και από τα 20κάτι μου, όσο ήμουν ακόμα στη σχολή μου, έπιασα δουλειά, μαθητευόμενη ακόμα, στο χώρο που λατρεύω και στο αντικείμενο που σπούδασα. Έκτοτε, αυτό κάνω στη ζωή μου: αυτό που ήθελα πάντα, γεγονός που με κατατάσσει μάλλον στους τυχερούς ανθρώπους. Γιατί κοίτα γύρω σου, πόσοι δυστυχισμένοι κάνουν πράγματα που δεν τους αρέσουν - γι' αυτό έχουμε σαλτάρει όλοι! Μάλλον ΚΑΙ γι'αυτό! Anyway...
Από πιτσιρίκι λοιπόν μέχρι τώρα είχα την εξής τακτική: άμα διαφωνούσα ή τσιτωνόμουνα αδίκως, μπούκαρα στο γραφείο, εξηγούσα τη θέση και την άποψή μου κι άμα δεν τα βρίσκαμε, έπαιρνα το καπελάκι μου κι έφευγα. Κι ευτυχώς έχω σταθεί τυχερή. Σχεδόν πάντα, γι' αυτό τον τσαμπουκά με εκτιμούσαν και με σέβονταν. Έτσι, ποτέ δεν έμεινα από δουλειά, γιατί πάντα δούλευα πολύ, με συνέπεια και γνώση, την οποία διαρκώς βελτίωνα και βελτιώνω ακόμα. Εκείνο που έχει αλλάξει πια είναι πως εξακολουθώ μεν να μπουκάρω στα γραφεία, αλλά είμαι απλώς πιο ευγενική, πιο συγκροτημένη κι έχω και πάντα τρανταχτά επιχειρήματα, ενώ παράλληλα έχω κάνει και τα σχέδιά μου σε διάφορες εναλλακτικές, σε περίπτωση που φάω την πόρτα στη μούρη. ΠΟύ θέλω να καταλήξω; ΜΑΓΚΙΑ ΣΟΥ! Γιατί απ' ό,τι καταλαβαίνω δεν το έκανες κι εν θερμώ κι έχεις και πλήρη γνώση της πραγματικότητας και της αξίας σου σαν άνθρωπος πρώτα απ' όλα. Έτσι κι αλλιώς, η δική μου άποψη είναι η εξής: ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ τρελά τους κλαψομούνηδες και συγνώμη κιόλας για την έκφραση, αλλά με ξέρεις εμένα τώρα. Αυτούς δηλαδή που στη δουλειά εφαρμόζουν το ίδιο στυλάκι με τους γκόμενους-ες: γκρινιάζουν όλη μέρα και σου σπάνε τα τέτοια για το πόσο άδικα τους φέρονται οι συμβίοι-ες τους και το βράδυ ξαναγυρίζουν και κοιμούνται μέσα στην ψευτιά, σ' αυτούς που σιχτιρίζουν όλη μέρα. Και δεν λέω, κάτι τέτοιο έχει τύχει σε όλους μας, αλλά όταν γίνεται χρόνια η κατάσταση, σημαίνει πως έχεις βλάβη στον... εγκέφαλο και το τραβάει ο οργανισμός σου το... Μαζώχ. Έτσι λοιπόν υπάρχουν και τύποι που για χρόνια ολόκληρα δεν έχουν άλλη κουβέντα στο στόμα τους από το να βρίζουν τον επαγγελματικό τους χώρο, να κλαίγονται, να μιζεριάζουν, την ίδια στιγμή που δεν κάνουν τίποτα ούτε για να βελτιώσουν κάποιες συνθήκες ούτε κουνάνε τον κώλο τους να βρούνε τίποτα άλλο. Κλαψομούνηδες εκ φύσεως λοιπόν. Ε, σου έχω νέα, ΔΕΝ ανήκεις σε αυτούς - και σιγά μην ανήκες δηλαδή. Να διευκρινίσω το εξής έτσι; Στην "τάξη" αυτή, των κλαψο..., δεν συμπεριλαμβάνω τους ανθρώ΄πους με παιδιά, τρελές υποχρεώσεις και δάνεια που τρέχουν, γιατί στη θέση τους δεν ξέρω κι εγώ πόσους μαλάκες θα ήμουν αναγκασμένη να υπομείνω. Εκείνο που ξέρω όμως σίγουρα είναι πως κλαψομούνα γύρω γύρω στο σύμπαν δεν θα ήμουνα. Άλλο οι κολλητοί και οι δικοί μου άνθρωποι. Στους άλλους, θα το βούλωνα και θα προσπαθούσα, αφού δεν γίνεται αλλιώς, να δω πώς μπορώ να το βγάλω πέρα.
Λοιπόν, αφού έγραψα πάλι τα κέρατά μου (αλλά τι να κάνω; με εμπνέεις!) σου εύχομαι πολύ καλές "διακοπούλες" και να αξιοποιήσεις τον ελεύθερο χρόνο σου όπως εσύ θες! Τα φιλιά μου και καλό μήνα!

oKyrios said...

Μη την ακούς την απο πάνω (άσε που λέει και απρέπειες και θα σε παρασύρει) στείλε φωτο με αναλογίες, ετοιμάζω επαγγελματική πρόταση για άνεργους πρόθυμους μπλόγκερς με ανυπολόγιστες απολαβές

Ellie said...

Εμένα πάλι όχι γιατί δουλεύω μόνο με ιδιαίτερα από τότε που τελείωσα οπότε έχω το κεφάλι μου ήσυχο. Βέβαια κάποια στιγμή θα αναγκαστώ να το κάνω και τότε νομίζω ότι οι αντοχές μου θα είναι μηδαμινές καθότι έχω ανύπαρκτη ανοχή και έμφυτη αλλεργία στην μαλακία!

patsiouri said...

-Zaphod:
Φιλοσοφια και ενδοσκόπηση (κυρίως) έκανα όλο το καλοκαίρι! Τώρα κάνω business plan!

-Εξώφθαλμη:
Α χα χα χα χα...(θα ήθελα να καγχάσω, αλλά τελικά δεν είναι και τόσο αστείο...)

-Hades:
Κοινώς η τελευταία φράση που ακούς πριν κλείσεις την πόρτα του εργοδότη σου είναι το "Πες την τιμή σου μοχθηρέ δοσίλογε!!!!"

Δυστυχώς η δική μου δουλειά δεν έχει τέτοιες ιδιαιτερότητες...

-Χειμωνιάτικη λιακάδα:
Ναι, για λίγο είναι μεγάλη απόλαυση.
Όπως και το να κάνεις αυτό που γουστάρεις έναντι αδράς αμοιβής, χε χε!

-Dr Aparadektos:
Άνοιξε τη Χρυσή Ευκαιρία και θα βρεις άπειρες δουλειές του κώλου από τις οποίες μπορείς να έχεις τη χαρά να παραιτηθείς και σε μια βδομάδα!

patsiouri said...

-Τυρρανούλης:
Πέτρες βάζω γιατί έχουν πιάσει και οι αέρηδες και κινδυνεύω να γίνω ημιάνεργο μπαλόνι!
Εσύ μακριά από τέτοια, ανοίγεις σπίτι λέμε!

-Fusmoker:
Ευτυχώς στα οικονομικά έχω την ελάχιστη τουάχιστον πολυτέλεια να μπορώ να σουτάρω πράγματα, εφ'όσον υπάρχει και η δεύτερη δουλειά, τουτέστιν δεν πρόκειται να πεινάσω.
Respect και σε σένα, ωραίες αυτές οι φάσεις που βάζεις εσύ τους όρους...

-Leviathan:
Σ'ευχαριστω πολύ-πολύ!
Καλό μεσημέρι...(τέτοια ώρα και μέρα που εδέησα να κάτσω να απαντήσω!)

-Ξυπόλητη:
Μην ανησυχείς, τα φιδάκια μόνο μια μέρα με ενόχλησαν! Κανείς δεν πε΄θανε επειδή μειώθηκαν τα εισοδήματά του!
Και ναι, ήδη συζητάω για άλλη δουλειά!

-Mtdoggie:
Χμ...δεν είναι και τραγικά δύσκολο...απλά πρέπει να τα πούμε κατ'ιδίαν!
Για αρχή προτείνω αίμα γαιδούρας με περίοδο, μαδημένο φτερό αρσενικής νυχτερίδας και κάτουρο γκαστρωμένης ποντικίνας! Α, και το Σταυρό Της Κατίνας!

patsiouri said...

-Νίκος Κ.:
Από τη θέση του εργοδότη??????
Αν ναι πες μου, πως ένιωσες!!! Ψοφάω!!!!
(Αστειάκι βρε...)

-Αννα:
Έχεις δίκιο, δεν ήταν καθόλου εν βρασμώ, με τον εν λόγω κύριο έχουμε ξανασυνεργαστεί στο παρελθόν, όχι σε δική του εταιρεία βέβαια. Κάποτε ήταν supervisor μου σε ένα prozektaki και είχαμε συνεργαστεί άψογα...προφανώς γιατί τότε είχε κι'εκείνος supervisor πάνω από το κεφάλι του και ήταν ΝΟΡΜΑΛ!!!
Ευχαριστώ για όλα κορίτσι μου...

-Ο Κυριος:
Σε πρόλαβε ένας άλλος Κύριος στη Μαβιλη! Μου έχει δώσει μία κάρτα του (καλλιτεχνικός μάνατζερ) που εκτός από τα γνωστά, βιντεοκλίπ, πασαρέλες, φωτογραφίσεις κτλ μόνο που δε γράφει τη λέξη Βίζιτα στεγνά μέσα!

-Ελλη:
Υπάρχουν μεγάλες περίοδοι που κι'εγώ δουλεύω μόνο με ιδιαίτερα και οι οχτώ ώρες ιδιαίτερο (Ποιές 8δηλαδή, τις 4 τις χάνεις στους δρόμους...), είναι εξίσου οδυνηρές με το να κάνεις δύο δουλειές. Νομίζω πως το ιδάνικό είναι να δουλεύεις κάπου σταθερά πρωί (να μην πληρώνεις και τα κέρατά σου σε ασφαλίσεις) και να κάνεις ένα διωράκι ΤΟ ΠΟΛΥ ιδιαίτερο το απόγευμα.
Επίσης, έχω κι'άλλο ενα θέμα, μου αρέσει να κάνω πράγματα εκτός του αντικειμένου μου...Όταν μου προτείνουν δουλειά που είναι ενδιαφέρουσα και δεν έχει ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με το αντικείμενο σπουδών μου, εκστασιάζομαι, το βλέπω σαν πρόκληση! Οπότε μην κολλάς, κάντο. Και φυσικά, όπως στην παρούσα περίπτωση, είναι πολύ΄σωτήριο το γεγονός πως αν κατι δεν πάει καλά στην πρώτη απασχόληση, υπάρχει τουλάχιστον η δεύτερη και δε θα χρειαστεί να ζητιανέψεις από τους γονείς σου για να πάρεις τυρόπιττα!!!

kakaskimos said...

Καλή ξεκούραση και να βρεις κάτι που να σου αρέσει και το θέμα και οι συνεργάτες.

demetrat said...

και μόνο για το τεταρτάκι που ανυψώθηκες, φτάνει.
Σκέψου από πότε είχες να το νοιώσεις;και άραγε πότε θα μπορέσεις να το ξανακάνεις το τοιούτον φτύσιμον;
δ

Lina said...

χα! ενα φεγγαρι εκανα μπέιμπυ σιτινγκ σ ενα κακομαθημενο εγγόνι μιας πολύ μαλακισμενης γριας που νομιζε ότι έχιε να κανει με καμια δουλάρα-ηλίθια-σε απολυτη αναγκη.
όταν πρόφερα τα λόγια "θελω να σταματησει η συνεργασια μας γιατι δεν συμβαδιοζυν οι παιδαγωγικες μας μεθοδοι"ένιωσα ρίγος.
μου ειχε προκαλεσει τοσο αγχοσ ολο αυτο που την εβλεπα καμια φορά στον ύπνο μου. Αλλά χαιρομαι ΤΟΣΟ πολύ που παραιτήθηκα!

μπράβο και καλή δυναμη για ψάξιμο =)

FuSmOKer said...

Καλά κάνεις που κρατάς καβάντζα δεύτερη δουλειά :)

Γενικότερα υπάρχει ένας χρυσος κανόνας με 5 βήματα:

α) (αυτογνωσία) Γνωρίζεις αυτό που ξέρεις να κάνεις πάρα πολύ καλά. Ιδιαίτερα καλά.

β) Στην δουλειά σου αναλαμβάνεις όσο περισσότερες ευθυνες γίνεται. Τόσες που δεν φαντάζεσαι..

γ) Όταν συνειδητοποιήσεις ότι πλέον τους είσαι 100% απαραίτητος, τους αναγκάζεις (έμμεσα) να σε απολύσουν. (όχι παραίτηση όμως)

δ) Εκεί που κωλοβαράς ή έχεις άλλη δουλειά (μετά από 2-3 μήνες) θα σε πάρουν τηλέφωνο και θα σε παρακαλάνε να γυρίσεις.

ε) Σε υποδέχονται με ανοιχτές αγκάλες και βάζεις εσύ τους όρους. Ο πρώτος; ΤΡΙΠΛΟΣ μισθός.

Δεν είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσε να συμβεί παντου αυτο, σε όλα τα fields, απλά εγώ αναφέρομαι στα δικά μου, στο ΙΤ.

Το έχω προσπαθήσει κάποιες φορές το παραπάνω και έχει πιάσει μία φορά.
Ο μισθός ήταν 274% υψηλοτερος σε σχέση με 2,5 μήνες πριν που με απολύσανε.

(βέβαια, υπήρξε χοντρό νομικό ζήτημα -μου έκανε μύνηση ο όμιλος carrefour, που ήταν πελάτης- και μετά από λίγο με απολύσανε κανονικά :P )
Πάνε 2-3 χρόνια τώρα :)

Anonymous said...

ριξε μια ματια εδω πως καταστρεφει η ελλαδα τα παιδια της.....

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8777&pubid=1646584

Anonymous said...

ΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΠΑΙΖΕ ΚΑΝΑ ΣΠΙΤΑΚΙ, ΚΑΝΑ ΧΩΡΑΦΑΚΙ ΠΑΡΑΠΙΣΩ ΟΠΩΣ ΟΙ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ, ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΜΑΖΙΚΕΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ. ΔΟΥΛΕΥΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΔΥΟ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΩΡΕΣ ΤΗ ΜΕΡΑ ΑΛΛΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ ΝΑ ΜΕ ΔΙΩΞΟΥΝ ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΕΧΩ ΣΤΑΝΤΑΡ ΚΡΕΒΑΤΑΚΙ, ΜΑΞΙΛΑΡΑΚΙ ΚΑΙ ΖΕΣΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ. ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ.

ΜΑΡΙΟΣ

patsiouri said...

-Kakaskimos:
Αν μη τι άλλο το δεύτερο!
Και ναί, όλα καλά θα πάνε.
Η ξεκούραση μου τη δίνει λίγο γιατί ξεκουράστηκα αρκετά το καλοκαίρι, από την άλλη δεν είμαι τύπος που βαριέμαι, ευτυχώς!

-Δήμητρα:
Το ξανάκανα και χτές! Σε πιο προσωπικό επίπεδο αυτή τη φορά. Ωραία είναι τελικά να διαολοστέλνεις, θ'αρχίσω ν'αναζητώ το επόμενο θύμα μου!

-Λίνα:
Χα! Ξέχασα να γράψω πως κι'εγώ σούταρα κι'ένα ιδιαίτερο, το κακομαθημένο μπουλόπαιδο ενός σχιζοφρενούς μαλάκα! Απλά επειδή τα έκανα την ίδια μέρα υπερίσχυσε το δεύτερο!
Εξίσου απολαυστικό όμως, μπράβο!

patsiouri said...

-Fusmoker:

Μμμμμ, να σου πώ:

1: Αυτό μπορεί να σε βοηθήσει απίστευτα όταν η ειδικότητά σου έχει και ζήτηση. Όχι πως δε μου έχουν έρθει καλά τα πράγματα, προς Θεού, αλλά δεν είναι δουλειά στην οποία μπορείς να "πας μπροστά". Για δέυτερη όμως είναι ότι πρέπει, οποτε σου δίενι και την πολυτέλεια να επιλέξεις με αυστηρά κριτήρια την πρώτη. Αν δε θες καμία πρώτη μπορείς κάλλιστα να ζήσεις απ'αυτήν.

β: Δύσκολο, είναι σχετικά συγκεκριμένες...

γ: Άκυρο (αλλά σε περιπτώσεις όπως η δική σου γαμάτο!)

δ: Αυτό όντως έχει τύχει μόνο που δε μ'ενδιέφερε να ξαναγυρίσω...

ε: Τυχερέ άνθρωπε... Χαίρομαι που το "ουδείς αναντικατάστατος" δεν ισχύει παντού...

στ: Χμ...τέτοια κάνει ο Όμιλος Carrefour έ??? Να προειδοποιήσω κάτι δικούς μου...

Σου εύχομαι ακόμα καλύτερα από'δω και πέρα!

-Σπύρος:
Το είχα δει και στη g700, τι να μου κάνει εντύπωση πια???
Εσύ όλα καλά?

-Μάριος:
Ναι, είδες? Κι'εγώ τσαντίζομαι όταν ακούω τον κόσμο να ισχυρίζεται ότι "πεινάμε" ( χωρίς βέβαια να αμφοβάλλω πως τα ποσοστά εκείνων που πεινάνε έχουν αυξηθεί τραγικά τον τελευταίο καιρό). Και αποτελεί ευλογία σχέτη το γεγονός πως οι περισσότεροι έχουμε κάπου να μείνουμε ή θα έχουμε σίγουρα ένα πιάτο φαί στη μεγάλη ανάγκη.
Είδα αυτό χτες και....
http://pitsirikos.blogspot.com/2008/09/blog-post_30.html
Tώρα που το ξανασκέφτομαι θα το κάνω update, να'σαι καλά.

Anonymous said...

Ε Μ'ΑΥΤΟ ΤΟ 99 ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ, ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΜΟΥ ΚΑΘΕΤΑΙ, ΕΙΠΑ ΝΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΣΤΗΣΩ!
ΠΟΛΥ ΜΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΤΟ ΛΙΝΚ, ΜΠΡΑΒΟ ΠΟΥ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΣ. ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ.

ΜΑΡΙΟΣ

Kwlogria said...

Μπράβο και ξανά μπράβο σου!!! Το έκανα κι εγώ κι αν και φτωχή, είμαι χαρούμενη!! Απόλαυσέ το όσο μπορείς! Είναι καλύτερα να βγάζεις λεφτά και να τα τρως αργότερα στους γιατρούς; Δε νομίζω!! Φιλάρες!

geokalp said...

μάλλον χρειαζόσουν περισσότερο να φύγει το βάρος από τη δουλειά!
καλά έκανες!!

προσοχή όμως δεν έχεις πολύ καιρό για καθησιο!

patsiouri said...

-Μάριος:
Και πόσα άλλα που δεν ξέρουμε...

-Κωλόγρια:
Θα προτιμούσα πλούσια και χαρούμενη αλλά τι να πεις...
Στους γιατρούς πάντως ήδη τρώω αρκετά, δε θέλω άλλο με τπτ...

-Geokalp:
Ε, δεν κάθομαι. Απλώς δουλεύω λίγες ώρες. Και δυστυχώς μάλλον δε θα κρατήσει πολύ...