Wednesday, February 25, 2009

ΣΚΡΟΥΤΖ???????


Με αφορμή τα δύο τελευταία πόστς της φίλης εξώφθαλμης καθώς κι'αυτά που είτε μου συμβαίνουν, είτε ακούω τον τελευταίο καιρό, αποφάσισα ν'ασχοληθώ και μ'ένα θέμα που ανέκαθεν σιχαινόμουν- τα φράγκα.
Κατά βάθος το πρόβλημα δεν είναι πως τα σιχαίνομαι εγώ αλλά πως με σιχαίνονται εξ'ίσου κι'αυτά, αλλά μιας και δεν έχω φτάσει σε τόσο τραγική (η γελοία) κατάσταση ώστεν' αρχίσω να ζητιανεύω στη μπλογκόσφαιρα, αυτό θα το θίξουμε κάποια άλλη φορά.
Το πρόβλημα είναιπως η περιβόητη οικονομική κρίση, είτε υπάρχει, είτε δεν υπάρχει, είτε ήρθε, είτε δεν ήρθε, είτε θα'ρθει, είτε δε θα'ρθει, είτε είναι φτιαχτή, είτε όχι,μας έχει γαμήσει.
Έγραψα και στην εξώφθαλμη πως αν εξαιρέσεις τους τελευταίους δύο μήνες, εγώ χαμπάρι δεν είχα πάρει από οποιαδήποτε κρίση, μιας και την κρίση στο πορτοφόλι μου την έχω συνηθίσει εδώ και πολλάαααα χρόνια. Το ίδιο ισχύει και για την εργασιακή ανασφάλεια. Ο μόναδικός λόγος που δεν πανικοβλήθηκα ποτέ, λυπάμαι που το λέω αλλά είναι η σιγουριά πως ότι και να συμβεί θα έχω πάντα ένα κεραμίδι πάνω απ'το κεφάλι μου, για το οποίο κεραμμίδι έχουν φροντίσει άλλοι και τους ευχαριστώ πολύ. Επιπροσθέτως, ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που δεν επιθυμούν να κάνουν οικογένεια και μάλλον δύσκολα θ'αλλάξω γνώμη, οπότε παρηγοριέμαι στη σκέψη πως τουλάχιστον θα ψοφάω που θα ψοφάω στο άγχος για την υπόλοιπη ζωή μου, τουλάχιστον θ'αγχώνομαι μόνο για έναν και όχι για περισσότερους. Όπως και να το κάνεις είναι μία λύση κι'αυτή...
Τους τελευταίους δύο μήνες όμως κάτι έχει αλλάξει. Όλοι είναι πανικόβλητοι, ακόμη κι'εκείνοι που διαθέτουν σταθερότατα εισοδήματα. Τι να πούμε δλδ και οι υπόλοιποι...Γιατί τον πανικό όλων των άλλων τον πληρώνουν κατά κύριο λόγο οι ελεύθεροι επαγγελματίες και δεν εννοώ τους πρεζέμπορους ούτε τον εισαγωγέα παιδικών παιχνιδιών από Κίνα.
Η μητέρα ενός μαθητή μου μου εξομολογήθηκε έντρομη πως παρ'όλο που μου χρωστάει ήδη δύο μήνες, δεν έχει χρήματα να με πληρώσει. Αν με πληρώσει, θ'αναγκαστούν να μη φάνε κρέας ένα μήνα, ήταν κατά λέξη αυτό που μου είπε. Τη λυπήθηκα. Είναι καλή και αξιοπρεπής κοπέλα. Και της είπα να μην αγχώνεται και να μου τα δώσει όποτε έχει. Και όσα έχει. Για να προλάβω την ερώτηση που πιθανότατα σας έρχεται στο μυαλό, ο άντρας της είναι ελαιοχρωματιστής, κυρίως δηλαδή ανακαινίζει σπίτια, και ποιός να κάνει ανακαίνιση τέτοιες εποχές...
Η φίλη μου η Β. δουλεύει σε δικηγορική εταιρεία. Προχτές στο τηλέφωνο μου εξομολογήθηκε πως δεν έχει κοιμηθεί εδώ και μια βδομάδα γιατί κάτι πήρε τ'αυτί της πως στην εταιρεία συζητούν για περικοπές προσωπικού.
-Εσένα γιατί να σ'απολύσουν? απόρησα.
-Γιατί δεν έχουν δουλειά, μου απάντησε. Δουλεύουν κυρίως με συμβόλαια και πλέον έχουν παγώσει ΚΑΙ οι αγοραπωλησίες ΚΑΙ τα δάνεια, άρα σε ποιόν να κάνεις συμβόλαια? Η κίνηση έχει μειωθεί στο 1/5 σε σχέση με πέρισυ.
Ο γείτονάς μου ο Δ. έχει ξυλουργείο. Ο πατέρας του δηλαδή. Μέχρι πρόπερσι είχαν και δύο υπαλλήλους. Φέτος είναι οι τρεις τους, ο Δ, ο πατέρας του και ο γαμπρός του. Κοινώς από αυτό το ξυλουργείο κάποτε ζούσαν πέντε άτομα (οκογένειες), τώρα δε βγαίνουν ούτε οι τρεις που το δουλεύουν. Ο λόγος είναι απλός- τα έπιπλα που φτιάχνουν κοστίζουν πολύ ακριβότερα από εκείνα του ΙΚΕΑ και άλλων παρεμφερών καταστημάτων. Η αλήθεια είναι πως κάποτε είχα σκεφτεί να πω στο Δ. να μου φτιάξει μια συρταριέρα αλλά όταν έμαθα πόσο θα μου κόστιζε, φιλική τιμή πάντα, κόντεψα να πάθω έμφραγμα. Αναρωτιέμαι όμως, τι απέγινε όλος εκείνος ο κόσμος που απευθυνόταν στο Δ?
Τα ίδια ζόρια τραβάει το μαγαζί με πετσέτες, κουρτίνες κτλ της γειτονιάς ( ο κόσμος πάει λαική), ο φωτογράφος (αυτόν τον λυπάμαι περισσότερο απ'όλους), το μαγαζί με τα χαλιά και τις μοκέτες ( και πάλι η λαική), αλλά κυρίως οι φίλοι που ασκούν όπως εγώ ελεύθερο επάγγελμα.
"Δεν πληρώνει πλέον κανένας", ακούω όλο και συχνότερα. Φίλη μεταφράστρια που συνεργάζεται με κανάλια και φερέγγυες υποτίθεται εταιρείες, έχει μαζέψει πλέον πενταψήφιο αριθμό χρωστούμενων. Εχει καταντήσει να τους παρακαλάει κάθε μέρα από το τηλέφωνο έστω και για ένα μέρος των ποσών που της οφείλουν. Φίλος καμεραμάν που εργάζεται με δικό του συνεργείο σε ανεξάρτητες παραγωγές, τα ίδια και χειρότερα (άσε που πλέον οι μισές εκπομπές κόβονται). Άλλος φίλος προσπαθεί να πουλήσει ένα γαμάτο διαμερισματάκι σε εξευτελιστική τιμή εδώ και οχτώ μήνες και τον έχει πιεί άσχημα ( ο ενοικιαστής του διαμερισματακίου την κοπάνησε αφήνοντάς του απλήρωτα όχι μόνο έξι νοίκια αλλά και τα κοινόχρηστα και τους λογαριασμούς...).
Και οι περισσότεροι από τους ανθρώπους αυτούς έχουν και οικογένεια πίσω τους.
Και τους λυπάμαι.
Γιατί ξέρω πως δε βαράνε ζόρια γιατί έχασαν κάποια συγκλονιστική πολυτέλεια, αλλά για υπαρκτούς και σοβαρούς λόγους.
Και φυσικά δεν πρόκειτα για τέτοιου είδους οικογένειες, διαφορετικά αυτή τη στιγμή δε θα προβληματιζόμουν αλλά απλώς θα έκραζα.
Ως συνήθως!

82 comments:

Skouliki said...

φιλεναδα και σε μενα απολυσεις κανουν
αστα

πλεον ειμαστε στα ορια ..

ευτυχως εγω εχω δικη μου στεγη
τι να πω ..

patsiouri said...

Κι'εγώ το ίδιο σκέφτομαι σκουλήκι...τουλάχιστον δεν έχουμε ενοίκιο...

Laplace said...

καλησπερα!
τα πραγματα πατσιουρακι πανε απο το κακο στο χειροτερο!

κ το καλοκαιρι ερχονται τα χειροτερα..

δεν μας βλεπω καλα κ δεν ειναι κινδυνολογία..

m_stelios said...

Δε ξέρω τι λέτε εγώ δουλεύω σε εταιρία που είναι στο χρηματιστήριο κοινώς αυτά τα της κρίσης στη πόρτα μου είναι κοντά.Αύριο να με απολύσουν μεθαύριο θα δουλεύω delivery ή σε ψησταριά σε κάποια pizzaria/ταβέρνα μέχρι να πιάσω δουλειά στο αντικείμενο μου και πάλι.Κακά τα ψέματα η κρίση εν μέρει ήταν μια καλή αφορμή για όλες τις πολυεθνικές να κάνουν περικοπές χωρίς να δώσουν λογαριασμό σε κανένα.Άτομα που δε φοβούνται τη δουλειά καμιά κρίση δεν τους αγγίζει.

koulpa said...

ax κι εγώ σε συνεχή κρίση βρίσκομαι.. αλλά μιά κι εγώ ελεύθερος πολιορκημένος είμαι.. από το πάσχα δεν έχω πληρωθεί ΄τιποτα κανονικά.. άσε που αναλαμβάνω δουλειές προβληματικές από χαίρι που υπο κσ δε θα αναλάμβανα.. αλλά έρχομαι σιγά σιγά στα λόγια σου.. μοναχός σου χόρευε κι όσο θέλεις πήδα..:):)
καληνυχτούδια:):)

roadartist said...

Να συμπληρώσω και εγώ ότι συμφωνώ, ότι παντού ακούω για απολύσεις ..και βλέπω..Οπότε τι να πω.. δε ξέρω..να είμαστε καλά.. και εγώ αλήθεια το ότι έχω ένα σπίτι δίχως ενοίκιο ξέρω πόσο βασικό είναι. Προβληματίζομαι αρκετά όμως για το μέλλον που έρχεται..

VAD said...

Kάθε φορά που ανεβαινω Ελλάδα,τα βρίσκω όλο και χειρότερα,πού πάει το πράγμα;

Ellie said...

Γιατί σε κατανοώ πλήρως με το ελεύθερο επάγγελμα; Χρωστούμενα και πάλι χρωοστύμενα και φυσικά δεν τολμάς καν να ξεστομίσεις το επιπλέον ώρα στο παιδί...εδώ τις στάνταρ και με δυσκολία

ria said...

η αλήθεια είναι αυτή αλλά όχι σε τόσο προχωρημένο στάδιο ακόμα...
τα πράγματα θα χειροτερέψουν και φοβάμαι τη μοναδική λύση που όλοι ισχυρίζονται πως σε τέτοιες καταστάσεις είναι ο ... πόλεμος!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Και υποτίθεται πως ακόμη δε μας έχει αγγίξει για τα καλά η "κρίση"
:-(

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

gregory said...

η κριση ειναι τεχνικη......θελουν να μας μαθουν να ζουμε με λιγοτερα....
και πολοι θα ζουν με φιλανθρωπια...
εσυ εισαι ολιγαρκης και με μια σταση ζωης διαφορετηκη....εσενα η κριση θα σε κτυπηση στην κοινωνηκη σου ευεσθησια για τους αλους...
που ισως ειναι χειροτερη.......

αντωνης said...

Θελω πολυ να συμφωνησω με το Γρηγορη, αλλά φοβαμαι οτι η κριση δεν ειναι τεχνητη.

Τεχνητη ηταν η δηθεν ευμαρεια τοσα χρονια, αλλά με δανεικα λεφτα. Καποια στιγμη θα εσκαγε η φουσκα των ολοενα και περισσοτερων δανειων για τα παντα, χωρις ως χωρα να παραγουμε ουτε καν τα απαραιτητα προς το ζειν.

Ισως ειναι μια καλη ευκαιρια να ξαναδουμε και να ξαναβρουμε τις αληθινες αξιες της ζωης περα απο λούσα και φουμαρα.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS said...

AN KAI ΠΙΟ ΜΙΚΡΟΣ ΒΛΕΠΩ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΚΟΥΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΝΕΟΤΕΡΟΙ ΘΑ ΥΠΟΣΤΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ.ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ.ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΝΕΡΓΟΙ.

marianaonice said...

Κι εγώ φοβάμαι ότι τα χειρότερα δεν ήρθαν ακόμη!
Η κρίση είναι υπαρκτή και χτυπάει ακριβώς αυτές τις κατηγορίες που πολύ εύστοχα ανέφερες @πατσιουράκι μου! Η ζωή αυτών των ανθρώπων θ' αλλάξει είναι βέβαιο, και θ' αλλάξει κατακόρυφα!!
Κι είναι θλιβερό να μην έχει μια οικογένεια να πληρώσει τη δασκάλα του παιδιού της η οποία γίνεται έτσι ο τελικός αποδέκτης της οικονομικής κρίσης της οικογένειας του μαθητή της!!
Αλυσίδα είναι αυτή η κρίση, ντόμινο και θα πάρει φαλάγγι όλους τους τίμια εργαζόμενους βιοπαλαιστές και ελεύθερους επαγγελματίες μαζί με τους υπαλλήλους και εργάτες τους!!

Οι μόνοι που θα ωφεληθούν από την κρίση αυτή είναι οι αεριτζήδες και οι τοκογλύφοι!! Όπως πάντα άλλωστε!!

Tanila said...

Malaka, δε ξέρεις πόσο τυχερή νιώθω που έχω σπίτι δικό μου και σταθερή δουλειά kai μέχρι τώρα δεν έχω νιώσει κρίση στο πετσί μου.
Δουλειά για την οποία με έχουν κοροϊδέψει άπειρες φορές απαξιωτικά ως στερητική δημιουργικότητας. Άνθρωποι που διερρύγνυαν τα ιμάτιά τους ότι αν τους την προσέφεραν θα την αρνούνταν για να έχουν τη χαρά και την τιμή να μεγαλουργήσουν στον ιδιωτικό τομέα, δημιουργικά και μισθολογικά.
Άνθρωποι που τώρα έχουν μέινει άνεργοι ή έχουν υποστείτ τραγικές περικοπές εσόδων, μερικές φορές και με την μορφή περικοπής μισθών.

Estrella is little miss Greeky said...

Patsiouri, ούτε εγώ θα είχα καταλάβει την οικονομική κρίση, μιας και πάντα υπήρχε κρίση στο πορτοφόλι. Με 600 και 700 ευρώ απλά επιβιώνεις. Όμως την ένοιωσα γερά αφού ψάχνω για δουλειά και βλέπω πως η ανεργία έχει φτάσει στα ύψη και οι εταιρίες δεν πληρώνουν. Πέντε μήνες έχει να πληρωθεί το αμόρε από την δική του εταιρεία, η οποία παρεμπιπτόντως πάει για πάτο. Μας κάνουν και πλύση εγκεφάλου, όπου πάμε ακούμε οικονομική κρίση, τί περιμένεις? Μένουμε 5 μήνες στο βουνό, χωρίς πετρέλαιο, με σόμπα αερίου, ψωνίζω στο σούπερ μάρκετ με ψιλά και ίσα ίσα να φτιάξουμε φαί. Δεν έχουμε βγεί έξω για ποτό, ποτέ!! Ο καφές μοιάζει πολυτέλεια και μέχρι πριν 2 βδομάδες χρωστάγαμε δύο νοίκια. Δεν έχω λεφτά ούτε για βενζίνι και σκέφτομαι αν είχα δουλειά πάλι τα ίδια θα πέρναγα γιατί άλλοι έχουν φροντίσει να χρωστάμε στις τράπεζες για κάρτες ή για δάνεια. Ευτυχώς που έχω και τους γονείς μου και κάθε Δευτέρα πάω λαϊκή!! Όμως, δεν έχει έρθει το τέλος του κόσμου, το μέτωπο είναι καθαρό, θα φάμε σούπα ξανά και ξανά, θα βρώ και εγώ δουλειά και όλα θα πάνε καλά. Έκανα και ρήμα. Άντε να μη με πάρει από κάτω τώρα. Φιλιά.

manetarius said...

Χα! Κι εγώ που ήμουν στο τσακ να παρατήσω τη δουλειά μου γιατί μου τη σπάνε όλα.. κάνω μούγκα ..μέχρι να περάσει η κρίση τουλάχιστον.. (θα περάσει άραγε;)
Κουράγιο σύντροφοι!! :)

Artanis said...

Δεν ξέρω τί να πρωτοσχολιάσω, Πατσιούρι μου..Μόνον οτι όλοι κατα καποιο τρόπο την περνάμε την κρίση αυτή...
Υπομονή,φιλιά πολλά σου στέλνω...

fieryfairy said...

πατσιουράκι μου,
αυτό το θέμα το έχουμε συζητήσει και με τις παρέες μου δεόντως.

Καταρχήν, εγώ μέχρι πριν λίγο ήμουν Αγγλία και βλέποντας πώς ήταν εκεί τα πράγματα, θα έλεγα ότι εδώ δεν έχει έρθει ακόμα η κρίση για τα καλά. Εκεί βγάζαμε λεφτα πολλά, δουλεύαμε δηλ κανονικά και πεινούσαμε. Δεν έφτανε ο (καλός) μισθός για τα βασικά. Τράπεζες έχουν καταρρεύσει. Πτώχευσε πολυκατάστημα με 30 χιλ υπαλλήλους. Φίλος, πολιτικός μηχανικός, στη δουλειά του από 800 άτομα έμειναν 200. Γίνονται κι εδώ απολύσεις σε τέτοιο βαθμό;

Πστεύω μάλιστα ότι τους περισσότερους από εμάς δε θα μας πιάσει πολύ η κρίση. Δεν έχουμε βιομηχανίες για να κλείσουν, για παράδειγμα, κι έχουμε έναν αξιοσέβαστο αριθμό δημοσίων, κάτι που δεν υπάρχει στο εξωτερικό.

Ο Αντώνης παραπάνω έχει απόλυτο δίκιο, η ευμάρεια που ζούσαμε ήταν το ψέμα, όλα δανεικά, πιστώσεις και λεφτά του αέρα. Και ειδικά σε αυτό έχουν πρόβλημα οι άγγλοι, έχουν ένα τ ε ρά σ τ ι ο πιστωτικό χρέος. Σίγουρα όμως θα ζοριστούν κι εδώ τα άτομα με δουλειές όπως του φίλου σου του μπογιατζή, αντιπροσωπείες αυτοκινήτων, καταστήματα. Από την άλλη, τα μπουζούκια είναι γεμάτα. Τι να πεις;

fieryfairy said...
This comment has been removed by the author.
Anonymous said...

Εχω την ίδια άποψη με τη Ρια. Από τέτοιες έντονες οικονομικες κρίσεις η μεχρι τώρα Ιστορία της ανθρωποτητας , εχει δείξει λύνονται με πόλεμο.. Δυστυχώς..
Δεν θελω ουτε να το σκέφτομαι!
Την Καλημερα στην εύχομαι ,παρ όλα αυτά!

Maria Tzirita said...

Εγώ πάλι έχω ΚΑΙ ενοίκιο! Ας ελπίσουμε ότι δε θα σταματήσει ο κόσμος να διαβάζει βιβλία (που θα σταματήσει αν δεν έχει να φάει!)και θα ζήσω κι εγώ μερικά χρόνια ακόμα...
Φιλιά Πατσιουράκι μου!

Laplace said...

Tanila βγαζεις ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΟΜΠΛΕΞ κ κακια!
χαιρεσαι που ανθρωποι χανουν τις δουλειες τους η εχουν μειωση μισθου?

δηλαδη αφου κανεις βαρετη δουλεια στο δημοσιο,τι περιμενεις να σου λεει ο κοσμος ΟΤΙ ΓΑΜΑΣ Κ ΔΕΡΝΕΙΣ?

εγω εχω αρνηθει δουλεια στο δημοσιο οπου μπηκα ΠΡΩΤΟΣ μεσω ΑΣΕΠ και οχι δουλεια ΒΑΡΕΤΗ Κ του κωλου,οπως περιγραφεις την δικη σου,αλλα σπουδαια θεση..

δηλαδη δεν χωραει στο μυαλο σου οτι υπαρχουν ανθρωποι που δεν γουσταρουν ΒΑΡΕΤΕΣ δουλειες κ δουλειες που δεν δινουν ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ επαγγελματικης εξελιξης?

οκ ο ιδιωτικος τομεας ειναι στα κατω του,αντι να στενοχωριεσαι για τους ανθρωγπους,ΧΑΙΡΕΣΑΙ?

γιατι χαιρεκακο ηταν το σχολιο σου..

αθανατη ελληνικη μιζερια ...

patsiouri said...

Οπα ρομποτάκι, όλοι αυτοί όμως κορόιδευαν την Τανίλα ότι προτίμησε να μείνει σε μία βαρετή δουλειά παρά να εξελιχτεί.
Δυστυχώς υπάρχει και αυτή η κατηγορία ατόμων που πιστεύοντας ότι γαμάνε και δέρνουν επειδή στην εταιρεία τους είναι δεν ξέρω'γω τι, μειώνουν απίστευτα τους άλλους εκφραζόμενοι υποτιμητικά για τη δουλειά που εκείνοι κάνουν.
Την καταννοώ απόλυτα την Τανίλα, γιατί κι'εγώ έχω ακούσει πολλές φορές από τέτοια άτομα εκφράσεις όπως "Εσύ έχεις μυαλό, τι πήγες κι'έγινες δασκαλίτσα" η "κακομοίρα μου σε τρώνε τα πήγαιν'έλα στα ξένα σπίτια" ενώ εγώ...ΓΑΜΑΩ...κτλ...
Αλλά εγώ αυτό γουστάρω να κάνω και κανείς δεν έχει δικαίωμα ούτε να μου την πει, ούτε να με λυπάται.
Κατά σατανική σύμπτωση, ακριβώς όπως στην περίπτωση της Τανίλα, άτομο που με χλευάζει χρόοοοονια για τη δουλειά που κάνω, απολύθηκε από τη δική του και αντί για τέσσερα χιλιάρικα που έβγαζε, τώρα το εισόδημά του είναι μηδέν.
Εγώ όμως, επιμένοντας σ'αυτό που μου αρέσει, βγάζω ακόμη τα 700 η 800 μου.
Λυπάμαι τρομερά για όποιον χάνει τη δουλειά του, το θεωρώ ότι χειρότερο, για τον συγκεκριμένο όμως δε σου κρύβω ότι έφαγα μέλια γιατί είχα βαρεθεί να με μειώνει συνεχώς.
Και επειδή ξέρω πως ευτυχώς έχει κάνει καβάτζα και δεν πρόκειται να πεινάσει, θέλω να μείνει και 2-3 μήνες άνεργος για να μάθει να μην υποτιμά στο εξής κανέναν ( γιατί εκφραζόταν υποτιμητικά ΚΑΙ για τους ανέργους...)

Σοφία said...

Περνάμε σίγουρα μια δύσκολη περίοδο, αλλά πιστεύω πως αργά ή γρήγορα θα ορθοποδήσουμε. Όπως μου είπε πρόσφατα ένας φίλος μου που απολύθηκε τον Οκτώβριο και βρήκε άλλη (καλύτερη) δουλειά τον Ιανουάριο: αυτά έχει ο καπιταλισμός, όταν είσαι πάνω περνάς καλά και όταν είσαι κάτω έχεις ένα κίνητρο να αλλάξεις τη ζωή σου. Ας κοιτάξουμε όλοι πώς μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα με τα νέα δεδομένα. Μπορεί να βρεθούμε και κερδισμένοι.

Προσωπικά θα προτιμούσα να μην φάω κρέας ένα μήνα (Σαρακοστή έρχεται άλλωστε) παρά να μην πληρώσω κάποιον που του χρωστάω, αλλά τι να πω, γούστα είναι αυτά!

Laplace said...

πατσιουρακι περιμενε...

πρωτα απο ολα θελω να πιστευω οτι οπως καθε νορμαλ ανθρωπος,ΣΥΜΦΩΝΕΙΣ οτι υπαρχουν ΒΑΡΕΤΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ?

συμφωνεις κ ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΑΙΦΟΡΕΤΙΚΕΣ..

σωστα?

παμε παρακατω..

δηλαδη αν καποιος θεωρει την δουλεια ΣΟΥ(δεν ξερω ποια ειναι κ δεν με ενδιαφερει) ή την δικη μου ΒΑΡΕΤΗ,αυτον θα πρεπει να τον καταδικασουμε?
Αποψη του ειναι κ ισως εχει κ δικιο...

κ να σου πω κ το αλλο:ΕΜΕΙΣ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ με ποιον κανουμε παρεα..

αν εσυ ΑΝΕΧΕΣΑΙ να συζητας με ανθρωπους που σε υποτιμουν κ υποβιβαζουν (αν κ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΣ θα σκοτωναν για να κανουν μια ΒΑΡΕΤΗ δουλεια δημοσιου οπως συνηθως θελει ο ελληναρας),δεν σημαινει οτι φταινε μονο αυτοι,αλλα κ εσυ που κανεις παρεα με τετοια ατομα..

παντως επέτρεψε μου να το θεωρω ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΤΙΝΙΑ κ μιζερια να θελεις να μεινει καποιος ανεργος 2-3 χρονια επειδη(ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΕΓΩ ΣΟΥ ΛΕΩ)σε υποτιμησε..

αυτο δεν ειναι μεγαλειο ψυχης..

θα μπορουσες απλα ΝΑ ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙΣ παλι με αυτο το ατομο,ΝΑ ΤΟΝ ΣΒΗΣΕΙΣ απο την ζωη σου(εγω ετσι θα εκανα),αλλα οχι ΝΑ ΧΑΡΕΙΣ στα κατω του..

δεν ξερω αν με καταλαβαινεις..

patsiouri said...

2-3 μήνες είπα καλέ!
Το άτομο αυτό τυχαίνει συγγενής μου οπότε αναγκαστικά το βλέπω τρεις φορές το χρόνο και ναι, υπάρχουν βαρετές δουλειές, αλλά υπάρχουν και άνθρωποι που προτιμούν να κάνουν μια βαρετή δουλειά προκειμένου να εξασφαλίσουν τα προς το ζην, διοχετεύοντας την ενέργειά τους αλλού.
Και δεν ΚΡΑΖΟΥΝ κανέναν για τη δουλειά που κάνει.
Αντιθέτως, ο τύπος που σου λέω, ΚΡΑΖΕΙ.
Και μειώνει οποιονδήποτε δε βγάζει πάνω από δύο χιλιάρικα.
Οπότε δεν είναι θέμα μεγαλείου ψυχής, είναι το ότι για μερικούς μήνες θα μπει στη θέση αυτών που κορόιδευε μέχρι πρότινος.
Γιατί όταν κοροιδεύεις έναν άνεργο που τον απέλυσαν στα 50 του και το μόνο που ξέρει να κάνει είναι η δουλειά που έκανε πχ στο εργοστάσιο και εκφράζεσαι με όρους του στυλ "κατεστραμμένος", "loser" κτλ...σκέψου, απλά σκέψου, ότι μπορεί να ήταν και ο πατέρας σου στη θέση του...

Laplace said...

ναι πατσιουρακι 2-3 μηνες εγραψες αλλα σιγα μην μεινει κάποιος μονο 2-3 μηνες ανεργος..

οσο για αυτον τον χαμενο,αν δεν εχει βαλει μυαλο μεχρι καποια ηλικια,ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥ ΒΑΛΕΙ ΜΥΑΛΟ το να μεινει ανεργος..

ειναι χαμενος χρονος αυτος κ ολοι αυτοι οι τυποι που σκεφτονται ετσι..

ναι,συμφωνω οτι υπαρχουν ανθρωποι που θελουν ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΟ αλλα απο την αλλη δεν σημαινει οτι ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ Κ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ,σωστα(χωρις να υπονοώ κατι για εσενα η την τανιλα,ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ κ θα σου γραψω παρακατω ενα παραδειγμα)?

ας πουμε μια ξαδελφη μου,γραμματεας στο ικα,η κοπελιτσα ηταν ανεργη μεχρι τα 29(ενα λυκειο τελειωσε με το ζορι),δεν ειχε μισο ενσημο στην ζωη της κ τωρα που την διορισε ο βουλευτης, το παιζει ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ που γαμαει κ δερνει με τα 1000 ευρωπουλακια της κ κοροιδευει πχ τις φιλες της που σπουδασαν κ ειναι ανεργες..

αυτο θελω να γραψω,οτι απο μονο του το ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ,δεν μου λεει κατι..

ουτε το 'θελω τα σιγουρα 800 ευρω' μου λεει κατι..δεν ειναι αυτονόητο οτι μπορουσε να παρει παραπανω!!!

υπαρχουν πολλα απο πισω,τα προβληματα,η προσωπικη ζωη,οι υποχρεωσεις,το παρελθον,τα παντα κ ΚΑΝΕΝΑΣ ανθρωπος δεν ειναι ιδιος..

επι της ουσιας συμφωνουμε οτι αυτα τα ατομα ειναι ΓΙΑ ΤΑ ΜΠΑΖΑ,αλλα διαφωνουμε με τον τροπο που τους χειριζεσαι.

εγω θα τους ξέκοβα απο την ζωη μου,αλλα δεν θα χαιρομουν αν πεινουσαν..

ΙΣΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΤΥΧΕΙ ομως..
δεν ξερω πως έχετε νιώσει..ισως αν ειχα νιώσει οπως εσεις οταν ακούσατε αυτα τα λογια,ισως κ εγω να ενιωθα διαφορετικά για τέτοια άτομα..

patsiouri said...

Μα αυτό λέω κι'εγώ, εννοείται πως και στα δύο στρατόπεδα υπάρχει κομπλεξικός κόσμος, οπότε εδώ το θέμα μας είναι ο κομπλεξικός άνθρωπος και το τι βγάζει προς τους άλλους όπως η ξαδέρφη σου, ο δικός μου ή οι γνωστοί της Τανίλα και όχι το αν δουλεύει στο δημόσιο η σαν ιδιώτης.
Για το δικό μου προς Θεού δεν ευχήθηκα να πεινάσει, ίσα ίσα που αν είδες έγραψα πως έχει καβάτζα να ζήσει δέκα χρόνια, απλά θέλω να τον ακούω για δύο τρία μηνάκια να δηλώνει "άνεργος" να δει τι ωραία που είναι, χωρίς καμία υλική ζημιά, ίσα για να ξεκαβαλήσει το καλάμι.
Όπως και για κάτι τύπισσες σαν την ξαδέρφη σου που κοροιδεύουν τα παιδιά που σπούδασαν και δεν έχουν καταφέρει ακόμα κάτι, τρώω μέλια όταν τις βλέπω να χλωμιάΖουν στο άκουσμα και μόνο της έκφρασης "άρση της μονιμότητας"!

Unknown said...

Τσκ τσκ τσκ...
Βιαστικιά...
Περίμενε να σκάσουν και οι μεταχρονολογημένες...
Και να έρθουν και οι τουρίστες....
Μετά βλέπουμε!

Anonymous said...

ως καλοπληρωμενη ψευδοπροφητρια, σας λεγω οτι ο 666 ερχεται καβαλα σε Χαρλευ και οτι οι χρησμοι του Νοστραδαμου προεβλεπαν την οικονομικη κριση στο παρακατω εδαφιο

''απο την κορυφη ψηλα εκει, το πουλι με το κιτρινο ματι
θα κατεβασει μια κουτσουλια
στου Μαυρου το κιταπι''.

ξεκαθαρα μιλησε ο ανθρωπος, ναι?

K-Top said...

Αυτό με τη στέγη που λες είναι όντως σημαντικό. Από εκεί και πέρα δεν ξέρω γιατί αλλά δεν με πολυαγχώνει η κρίση, ίσως γιατί ξέρω πως μπορώ να περιορίσω πάααααρα πολύ τι ξοδεύω επειδή ίσως καταλαβαίνω τις σπατάλες που κάνω και δεν τις βάζω στην κατηγορία "ανάγκες".

Περισσότερο με ενοχλεί η έλλειψη επιλογών λόγω κρίσης. Ότι μπορεί να αναγκαστείς να δουλεύεις για τον κάθε παπάρα που λόγω ανεργίας μπορεί να ασελγεί πάνω στους υπαλλήλους τους και να του λένε και ευχαριστώ. Και αυτό μας οδηγεί σε επικίνδυνα κοινωνικά κοκτειλ.. οι μισοί πεινασμένοι και οι μισοί εξαθλιωμένοι...

patsiouri said...

-Laplace:
Ρομποτάκι μ'αυτά που ακούω το έχω πιστέψει κι'εγώ πως δεν είναι κινδυνολογία...

-Στέλιος:
Ούτε εγώ τη φοβάμαι τη δουλειά και έχω αλλάξει άπειρες, η τις κάνω παράλληλα με τα μαθήματα.
Το θέμα είναι όμως πως αν ήμουν 45 η 50 χρονών δε θα μπορούσα πια να βασιστώ στο "Νέα είμαι και οι νέοι βρίκσουν δουλειές" γιατί μόνο οι νέοι πλέον βρίσκουν δουλειές.
Και αυτό είναι πρόβλημα.
Επίσης, το να πάει ένας άνθρωπος που βγάζει κατά μέσο όρο χίλια κάτι ξαφνικά να γίνει σερβιτόρος η να δουλέψει σε σουβλατζίδικο, αυτόματα τον ρίχνει στην κατηγορία του 600 κάτι. Κοινώς, παύει πια να έχει την ικανότητα να συντηρήσει σπίτι...

-Κούλπα:
Είπαμε, είναι κι'αυτό μια λύση. Κι'εγώ τώρα δεν παραπονιέμαι, αν είχα όμως ένα παιδί θα είχα πέσει από τον πέμπτο!

-Roadartist:
Είναι η βασική διαφορά μεταξύ των ρημάτων "ζω" και "επιβιώνω".
Δεν έχουμε ακόμη πρόβλημα με το δέυτερο, όμως το πρώτο μειώνεται ανησυχητικά...

patsiouri said...

-Vad:
Μείνε εκεί που είσαι!
Αλαλούμ!

-Έλλη:
Επιπλέον ώρα??????????
Α χα χα χα χα χα χα!!!!!
Εδώ κατά σατανική σύμπτωση τελέυταία μετράνε λάθος και τις κανονικές!

-Ρία:
Αυτά ακούω κι'εγώ και ανατριχιάζω...
Θα ήθελα να πιστέψω πως πρόκειται για κινδυνολογία, αλλά η ιστορία έχει δείξει άλλα.

-Γλαρένια:
Ελα ντε, πριν λίγο καιρό ήμουν συνταρακτικά αισιόδοξη, όμωςτελικά καταννοώ κι'εγώ πως μάλλον τα χειρότερα έρχονται...

patsiouri said...

-Γκρέγκορι:
Όντως είμαι ολιγαρκής και χέστηκα αν ένα καλοκαίρι δεν πάω διακοπές, αν δε βγω στα μαγαζιά η αν δε βγω για ποτάκι, αλλά πέρα απ'αυτά έχω πάγια έξοδα όπως όλοι μας που δε γίνεται να περικοπούν...οπότε μη με βγάζεις έξω, αγχώνομαι κι'εγώ!
Επίσης έχω και ιατρικά έξοδα.
Και πάλι όμως νιώθω τυχερή γιατί άλλοι με οικογένειες έχουν τα πολαπλάσια από μένα και όντως, με πιάνει και η κοινωνική ευαισθησία...

-Αντώνης:
Δίκιο έχεις. Έλα όμως που εγώ η κακομοίρα δεν εχω πάρει ποτέστη ζωή μου ούτε ένα δάνειο!!
Γιατί λοιπόν να αντιμετωπίζω πρόβλημα????
Συμφωνώ σ'αυτό που λες για τις αξίες...όμως η εποχή έχει προχωρήσει.
Άρα, μαζί με την επανάκτηση των αξιών πρέπει να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε και τα κεκτημένα (πχ. δε θέλω από'δω και περα να ζήσω χωρίς ιντερνετ η κάτι τέτοιο). Γιατί θα μείνω πίσω.

-Σκρουτζάκο:
Προτείνω αφού είσαι νεότερος, να σηκωθείς και να φύγεις όπως και όποτε μπορέσεις.
Ειλικρινά δεν υπάρχει λόγος να μείνεις σ'αυτή τη χωρα.
Διαφορετικά, πρόσεξε πάρα πολύ τον επαγγελματικό σου προσανατολισμό, άκου κι'εμάς τους καμμένους!

-Μαριάννα:
Όπως πάντα άλλωστε...
Για να δούμε.
Να'σαι καλά!

patsiouri said...

-Τανίλα:
Κι'εγώ που δεν έχω σταθερή δουλειά αισθάνομαι φαντάσου ευγνωμοσύνη μόνο για το σπίτι.
Θα ήμουν πανευτυχής αν ήμουν στη θέση σου.
Επίσης κι'εμένα μου έχει τύχει άπειρες φορές να με "λυπηθούν" η να με κατακρίνουν για τη δουλειά που κάνω.
Και που προφανώς έχω κάποιο λόγο που την κάνω...
Όσον αφορά στα υπόλοιπα, κοίτα τις απαντήσεις μου στο Laplace πιο κάτω...

-Εστρέλλα:
Ευτυχώς δεν έχετε ακόμη παιδιά.
Κατά τ'άλλα, εγώ το πρόβλημα θα το νιώσω όταν δε θα εχω χρήματα ΟΥΤΕ για τη σούπα.
Η ανεργία είναι θλιβερή.
Ακόμη πιο θλιβερό όμως είναι αυτό που ζει ο φίλος σου, να εργάζεσαι και να μην πληρώνεσαι πόσους μήνες.
Το έχω ζήσει παλιότερα και πίστεψέ με, είναι χειρότερο από την ανεργία γιατί αισθάνεσαι ΠΟΛΥΥΥΥΥ μεγάλος μαλάκας.
Και θες να κάνεις φόνο.

-Μανιτάρι:
Κουράγιο συντρόφισσα.
Μείνε εκεί που είσαι αλλά παράλληλα έχε και το νου σου...
Παρηγορήσου πως την κρίση θα την περάσει και ο Δ., ο κολλητός σου ρε...

-Αρτάνις:
Υπομονη΄σε όλους μικρή μου!
Εσύ τουλάχιστον την περνάς καλοκαίρι στη θαλασσίτσα...

patsiouri said...

-Φιερρυφαιρυ:

Τα μπουζούκια είναι γεμάτα επειδή η Ελλάδα διαθέτει το κουλό φαινόμενο G700. Δηλαδή άτομα 30 και 35 και 40 και 25 ετών του αμείβονται με τραγικούς μισθούς των 600 η των 700, να ζουν στο πατρικό τους σπίτι.
Οπότε χαίρω πολύ, με αυτά τα 600 η 700 μπορείς να πας και 4 και 5 φορές μπουζούκια, δε βλέπω που το πρόβλημα.
Το θέμα είναι πως οι γονείς τους δε θα ζουν για πάντα.
Και πως υπάρχει κόσμος που δε ζει με τους γονέίς του.
Η έχει δύο παιδιά και μέσο μισθό.
Ο κόσμος αυτός σίγουρα δε συχνάζει στα μπουζούκια...
Όσο για την κρίση, σίγουρα δεν έχουμε παραγωγή ώστε να κλείσουν βιομηχανίες, αλλά η αγοραστική δύναμη έχει πέσει τόσο πολύ που τα μαγαζιά δε μπορούν να συντηρηθούν.
Κι'έτσι γίνονται απολύσεις σε αντιπροσωπείες αυτοκινήτων, χρυσοχοεία, κτλ...
Τα αγαθά πρώτης ανάγκης εντωμεταξύ, έχουν ακριβήνει τόσο που και ο δημόσιος υπάλληλος που δεν πρόκειται να απολυθεί, θα αγοράσει μόνο τα βασικά.
Και φυσικά, την πίπα θα τη φάει ο εγχώριος τουρισμός...(αν και αρκετούς δεν τους λυπάμαι καθόλου, τους υπαλλήλους τους λυπάμαι...)

-Χειμωνιάτικη λιακάδα:
Παρ'όλ'αυτά σου εύχομαι κι'εγώ καλό απόγευμα!

-Μαρία Τζιρίτα:
Το ίδιο ελπίζω κι'εγώ.
Γιατί αν έρθουν τα σκούρα, εμείς που θεωρούμαστε "είδη πολυτελείας" θα τα δούμε πρώτοι!

-Σοφία:
Κι'εγώ δεν την παλεύω να χρωστάω χρήματα. 5 ευρώ να χρωστάω στην κολλητή μου τα βλέπω στον ύπνο μου το βράδυ...
Αλλά τι να πεις...
Και όντως, κάθε κρίση αποτελεί αρχή δημιουργίας, φτάνει να μη σε γκρεμίσει στα Τάρταρα.
Όσο το παλεύεις, μια χαρά είναι.

leondokardos said...

΄Ετσι είναι όπως τα βλέπεις για το περισσότερο τουλάχιστον κόσμο. Και η κρίση δε μας έχει ακόμα έρθει. Με τρόμο αναλογίζομαι τι θα γίνει κατά το καλοκαίρι.
Και ελπίδα δε βλέπω. Κουράγιο.

moutro said...

Συγνώμη που θα το πω έτσι αλλά όλα είναι μαλακίες. Αν έχει κάποιος την υγεία του να μην τον απασχολεί τίποτε άλλο. Η υγεία είναι το πιο σημαντικό αγαθό. Όλα τα άλλα είναι μπούρδες και τα σπίτια και τα λεφτά και τα επαγγέλματα.Γιατί αν χτύπα ξύλο πάθεις κάτι μόνο με αυτό θα ασχολείσαι, μόνο αυτό θα σε νοιάζει. (όχι εσένα προσωπικά, που σου εύχομαι να είσαι πάντα καλά και να σε απασχολούν δευτερεύοντα πράγματα, αλλά συζήτηση κάνω). Απλά ίσως από την διαδικασία να βγούμε πιο μυαλωμένοι (ελπίζω). Όσο για προβλήματα κι άλλες περικοπές στα δικά μου τα λημέρια να δεις τι γίνεται... Υπομονή κι επιμονή.

Anonymous said...

Γειάσου καλό μας Πάτσ...ναι,ρε σύ έχεις δίκιο...όλα πάνε κατά διαβόλου τι χάλι είναι αυτό πιά;;; εγώ και ο πατέρας μου έχουμε ένα μεσιτικό γραφείο οκ;;;...πριν τη κρίση οι δουλειές μας πήγαιναν σχετικά καλά...τώρα τι να πώ...υπάρχει πρόβλημα και μεγάλο στην αγορά...αφού να φανταστείς έρχονται λίγοι πελάτες τους δείχνουμε τα ακίνητα ή οικόπεδα που ζητούν...τα βλέπουν και φέυγουν τρέχοντας χωρίς να γίνει τίποτε...έχει μαζέψει τα λουριά του που λένε πολύ ο κόσμος...μα πολύυυυυυ όμως...δε ξέρω ακούω διάφορα στη τιβί,αλλά δε ξέρω τι στο καλό να πιστέψω...λένε ότι θα καταρέυσει η Αμερική οσονούπω και μαζί της όλη η ανθρωπότητα,λένε ότι έρχονται και ακόμη χειρότερα, λένε ότι όλο αυτό είναι τέχνασμα γιανά ΄συμμαζευτούν'κάπως κάποιοι, που πολύ το είχαν παράτραβήξει...λένε,λένε,λένε...καιμας τρομοκρατούν και μας κάνουν το κεφάλι καζάνι από το πρωί ως το βράδυ....στο τέλος θα μας κάνουν να πηγαίνουμε στρατιές στα ψυχιατρία όπως το πάνε...κανείς δε ξέρει Πατσιουράκι τι θα γίνει και τι θα ακολουθήσει....περιμένουμε... ή το καλύτερο ή το χειρότερο ίσως;;και ελπίζουμε να βρεθεί κάποιος τρόπος να δούμε ένα 'φώς στο τούνελ'επιτέλους....και να λυθεί αυτό το πρόβλημα κάποτε....φιλάκια...

anima rana said...

και στο κοτετσι μου, πακετα αποχωρησης μοιράζουν. Αλλά δεν μασάω. Παιδιά δεν έχω, ούτε νομίζω να αποκτήσω τελικά, στη χειρότερη θα ξενοικιάσω το σπίτι μου και θα πάω πίσω στο πατρικό μου. Ξεφτίλες.

tzonakos said...

Γνωστός μου που ασχολείται με οικονομικά μου ειπε προχθές το εξής :
"Αν η κατάσταση αυτη κρατήσει δυό μήνες ακόμα, ΤΗ ΒΑΨΑΜΕ".

SkinLikeSand said...

Αφού δεν είδαμε την παραμικρή βελτίωση στην κρίση στους τελευταίους μήνες, προσωπικά δεν περιμένω κάτι.

Τώρα σχετικά με το θέμα των επαγγελμάτων που έθιξε ο Laplace, θαυμάζω όσους ακολουθούν το επάγγελμα που πραγματικά αγαπούν. Θα ξεφύγω λίγο από το θέμα, όμως το να κυνηγάμε μια σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση και μόνο αυτήν μου φαίνεται μαλακία μεγάλη...

Εαν το όνειρο π.χ. κάποιας είναι το να γίνει καθηγήτρια πιάνου και το πραγματοποιήσει κάνοντας τις απαραίτητες θυσίες, τότε θα ανέβει πολύ περισσότερο στα μάτια μου από κάποιον π.χ. γραμματέα που ήθελε να γίνει οικονομολόγος αλλά δεν ήθελε να κοπιάσει και να θυσιάσει τα όσα ήταν αναγκαία για να ακολουθήσει το δρόμο που ονειρευόταν.

Το αποτέλεσμα είναι το να καταντά μίζερος, με αρκετά προβλήματα στο εργασιακό του περιβάλλον και τη δημιουργικότητά του στο ναδίρ. Παράλληλα, δηλώνει ένα πολύ αδύναμο χαρακτήρα και λιγοστό (έως ανύπαρκτο) πάθος για δημιουργία.

Και για να αποφευχθούν πιθανές παρεξηγήσεις, τη δημιουργικότητά του μπορεί να την βγάλει κάποιος και μέσα από εργασία σε κάποια δημόσια υπηρεσία. Σχεδόν εξισώνω έναν δημόσιο υπαλλήλο με υπευθυνότητα και εργατικότητα, που έχει προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο με κάποιον επιστήμονα ή αγαπημένο καλλιτέχνη. Ίσως να φαίνεται παράλογο το παραπάνω, όμως αυτή είναι πραγματικά η διάσταση που δίνω στον οποιονδήποτε κάνει σωστά τη δουλειά του και προσφέρει στο σύνολο τα μέγιστα μέσα από αυτήν.

Από εκεί και πέρα, παράγοντες όπως μισθός και βεβαιότητα επαγγελματικής αποκατάστασης περνούν σε δεύτερη μοίρα για μένα. Δεν πρόκειται να ασχοληθώ σε κάποια θέση που σχετίζεται με επάγγελμα που δε με τραβάει, ακόμα κι αν πρόκειται να έχω βασικό μισθό 5000 ευρώ.

Unknown said...

Να αναφέρω έτσι για τα πρακτικά πως όλη αυτή η φιλολογία περί επιδίωξης επαγγέλματος ισχύει μόνο σε μια κοινωνία όπου η ύψιστη επιδίωξη του ανθρώπου είναι η καριέρα. Δεν μπορώ να καταλάβω φυσικά γιατί πρέπει να κρίνω ένα πολύπλευρο ον όπως ο άνθρωπος και να χαρακτηρίζω "το ύψος" του με βάση τις επαγγελματικές και μόνο επιδιώξεις του.
Η επιδίωξη της ασφάλειας του μέλλοντος και συνεπώς και της ασφάλειας εργασίας δεν είναι καθόλου κατακριτέα.
Αλλά το είδος της επαγγελματικής αποκατάστασης δεν είναι μέτρο κρίσης ενός ανθρώπου. Σίγουρα είναι προτιμότερο από πολλές να κάνει και κάτι που τον γεμίζει, αλλά δεν είναι απαραίτητο αυτό να αφορά μόνο, ή κυρίως στα επαγγελματικά.
Ο περιορισμός το ανθρώπου σε ένα ον καριέρας είναι μια μοντέρνα "θεσφατοποιημένη" ιδέα του τελευταίου αιώνα.
Εμένα λοιπόν ένας άνθρωπος είναι σίγουρα πιο ψηλά στα μάτια μου αν είναι σφαιρικός και όχι καριερίστας και αυτό σημαίνει πως είναι απόλυτα λογική η επιδίωξη της ασφαλούς εργασίας ενώ είναι παράλογο το σύστημα που δεν δημιουργεί τις προϋποθέσεις ασφαλούς εργασίας (κάτι στο οποίο έχει τις ρίζες της η κρίση, μιας και η κρίση είναι στην ουσία η ανασφάλεια).

άλλη μια παράμετρος που πρέπει να ληφθεί υπ' όψη είναι πως μας αρέσει δεν μας αρέσει η κοινωνία χρειάζεται οργάνωση, άρα δεν γίνεται όλοι να κάνουν πάντα αυτό που θέλω. Σκεφτείτε για παράδειγμα μια κοινωνία που όλοι θέλουν να γίνουν έμποροι! Ή όλοι καθηγητές! Η πληθώρα απαξιώνει το επάγγελμα, παρότι το επάγγελμα είναι το κριτήριο τι "τί θέλω" (με βάση το καριερίστικο μοντέλο) και όχι η ποσότητα δραστηριοποιούμενων.

Άτοπο!

Καλό λοιπόν θα ήταν να μην κρίνουμε τους ανθρώπους με βάση την καριέρα τους αλλά με βάση την... ανθρωπιά τους. Μην τους υποβιβάζουμε τόσο πολύ ώστε να τους κάνουμε καριερίστες. Ας τους αφήσουμε ανθρώπους :)

Tanila said...

laplace78 εγώ πουθενά δεν είπα οτι χαίρομαι.
Αλλά άμα κρίνεις εξ'ιδίων τα αλλότρια....

Tanila said...

Επίσης βγάζεις απίστευτη εχθρότητα για όσους "βολεύτηκαν", εσύ που "εχω αρνηθει δουλεια στο δημοσιο",ο "μπηκα ΠΡΩΤΟΣ μεσω ΑΣΕΠ" ο "σπουδαια θεση", ο μάο γαμάο δηλαδή. Στο ίντερνετ με τα λόγια χτίζεις ανώγια και κατώγια. Για να κοκορευτείς για το πόσο σπουδαίος είσαι γράφεις ή για να μου την πεις;
Εσύ να δεις τι μιζέρια και κακία βγάζεις.
όντως κρίνεις εξ'ιδίων τα αλλότρια τώρα που σε διαβάζω

demetrat said...

Έλα πατσιουράκι,
όλους αυτούς τους μεροκαματιάρηδες, στείλτους κατά δω.
Εδώ απ' ό,τι βλέπω και ζω, ουδόλως ενοχλείται κανείς απ αυτήν την περιβόητη κρίση, πάρεξ των ανθρώπων που δουλεύουν στις μικρές επιχειρήσεις.
δ

Laplace said...

τανιλα ασε τις εξυπναδες,δεν εγραψα οτι 'ειπες',εγραψα οτι ετσι φαινεται απο αυτο που εγραψες..

Laplace said...

τανιλα δεν με ξερεις οποτεσταματα να γραφειςε ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΕΣ..

ασε τις μαλακιες για αλλου,σε μενα δεν περνάνε..

αν θες να δεις αν λεω αληθεια,στα @@ μου η αποψη σου,2-3 ατομα που με ξερουν απο εδω αν θελουν ας γραψουν,η αποψη σου δεν με απαχολει,μου ειναι ΠΑΝΤΕΛΩΣ αδιαφορη..

κ για να μην κανουμε ανω-κατω το Blog του πατσουρακιου,αν εχεις καποιο προβλημα στειλε μου μειλ,θα το βρεις στο προφιλ μου..

οκ μιζερη?

Laplace said...

δεν βγαζω καμια εχθροτητα!

εγω να δεις ποσο βολεμενος ειμαι στην ζωη μου(στα επαγγελματικα)..

αλλα δεν σημαινει αυτο οτι επειδη εισαι 'βολεμενη'΄οτι εισαι κατι χρησιμο στην κοινωνια επειδη ΕΤΣΙ ΘΕΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ..

κοψε εδω γιατι 'φορτωνω κ εγω' αν θελω...

ειναι κριμα για το ξενο blog,αν θες ελα στο δικο μου να μου τα χωσεις για να μπορω να απαντησω αναλογα γιατι εδω σεβομαι οτι ειμαι φιλοξενουμενος

Stefanos said...

Χμμ.. είμαι και εγώ από τους προς το παρόν βολεμένους. Δεν έχω καταλάβει την κρίση ακόμα, και ίσα ίσα που τα οικονομικά μου τον τελευταίο χρόνο έχουν βελτιωθεί. Την αντιλαμβάνομαι γύρω μου βέβαια, αλλά όχι στην Αθήνα, κάτω στο χωριό. Εκεί παίζει ζόρι. Οικοδομές, ελαιοχρωματιστές μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα ο,τι έχει να κάνει με την αγορά και τις υπηρεσίες, νοσεί.
Αλλά αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί ρε γαμώτο όποτε βγαίνω έξω όλα είναι τίγκα..
Γιατί στο ΙΚΕΑ γινεται χαμός και φεύγουν με φορτηγά πράγματα, γιατί στο Media Markt και στο Saturn πέφτουν σαν ακρίδες.. Τι διάολο, τα τελευταία μας φράγκα τα χαλάμε σε HD τηλεοράσεις, να πεινάσουμε μεν αλλα να βλέπουμε Μπάτμαν σε 1080p; Ή ακόμα παίζουν τόσο πολύ οι κάρτες; Δεν ξέρω..
Θα δείξει..
Έτσι και αλλιώς εδώ πέρα, πάντα έτσι ήταν.
Πριν από μας ήταν η γενιά των 3 και 60. Τώρα είναι η γενιά των 700. Ε σιγά τις διαφορές. Απλά οι μπαμπάδες και οι παππούδες μας είχαν λιγότερες καταναλωτικές απαιτήσεις απο μας, μη κρυβόμαστε πίσω απο το δάχτυλό μας. Τους έφτανε μια φορά την εβδομάδα η υπόγα ταβέρνα με κεφτέ και ρετσίνα. (Για αυτό χτίσανε και σπίτια). Ενώ εμείς πρέπει να χουμε και κινητό 600 ευρώ (καλά όχι εμείς εμείς, αλλά τριγύρω όλο τέτοια βλέπω), να αγοράζουμε μουράτο αυτοκινητάκι που είναι γκαζιά και 20ρικο, να πηγαίνουμε μπουζουκι γιατί έτσι γλεντάει ο Έλληνας κλπ κλπ κλπ.. Άμα ξαναδώ εν τω μεταξύ γονιό να κλαίγεται οτι δε βγαίνουν, και το 12χρονο να έχει κινητό λες και βγήκε απο το αστρόπλοιο Γκαλάκτικα, του 500ρικου, θα τον δαγκώσω στο λαρύγγι.

Ra Ma said...

Η κατάσταση βρίσκεται σε εξέλιξη και είμαστε ακόμα στην αρχή. Βλέπω και τα ζόρια στους γνωστούς μου, όχι τόσο έντονα ακόμη. Έχω σπίτι με δάνειο, δυο παιδιά και μια δουλειά που δεν ξέρω αργότερα πως θα εξελιχθεί. Το ευχάριστο είναι πως έχω την υγειά μου, το δυσάρεστο -όπως είπε η ria- είναι πως κρίσεις σε παγκόσμιο επίπεδο συνήθως οδηγούν σε πόλεμο και δεν θέλω να το πιστέψω αυτό!
Καλησπέρα!!!

Jparalias ή απλά...Γιάννης said...

Το μόνο που με τρομάζει είναι η άποψη που ακούω όλο και πιο συχνά γύρω μου, ότι τα χειρότερα δεν τα ζήσαμε ακόμα!! Είμαι ευτυχισμένος, που έχω ιεραρχήσει εδώ και χρόνια τις ανάγκες μου με τέτοιο τρόπο, ώστε να τις διαχωρίζω από τις μικρές πολυτέλειες και απολαύσεις, οι οποίες επιβάλλονται που και που, φυσικά, για να μη λέμε, ότι απλά ζούμε!! Σήμερα, όμως, έφτασα στο σημείο να έχω εξαφανίσει εντελώς αυτήν την κατηγορία εξόδων και να προχωράω και σε περικοπές των βασικών!! Οι λέξεις αποκτούν διαφορετική σημασία, αφού π.χ. ο καφές σε καθημερινή βάση είναι πια πολυτέλεια (ένας πολλαπλασιασμός θα σας πείσει)!! Κυνηγώ πλέον το value for money και είμαι στην τσίτα, αλλά ως πότε; Τώρα βγαίνουν στην επιφάνεια οι επιπτώσεις της εκμετάλλευσης των μεγάλων επιχειρήσεων, που ναι μεν απομυζούσαν, είναι όμως γίγαντες με γυάλινα πόδια!! Αμφιβάλλει κανείς, ότι αν είχε επιβιώσει το μικρό, ευέλικτο και φιλικό μαγαζί της γειτονιάς, η αντιμετώπιση της κρίσης από αυτό θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματική; Λέω τώρα...

ανεστης said...

Να πω κι εγώ μια παπαριά;
Η κρίση ήταν προβλέψιμη για όποιον είχε μάτια να τη δεί. Μετρήστε πόσα cafe έχει η γειτονιά σας, εγώ στη δική μου έχω 4-5 με φοβερούς lounge καναπέδες και τιμές γύρω στα 6 ευρώ ο καπουτσίνο (2000 δρχ). Ακόμα και στο όρθιο, ο Μαρινόπουλος χρεώνει στα Στάρμπακς περι τα 4ευρώ τον δικό του ..(που)τσίνο. Τα Jumbo ανακοίνωσαν για το πρώτο 3μηνο του 09 αύξηση πωλήσεων αλλά και κερδών (δουλεύουν με 54% κέρδος!!!).
Απο που βγαίνουν λοιπόν αυτά τα λεφτά με μηδενική παραγωγή; Όπως είπε και κάποιος Αντώνης πάνω-πάνω, ηταν δάνεια, δηλαδή τα ίδια λεφτά έκαναν βόλτα γύρω-γύρω και μπαίνοντας η τράπεζες στη μέση αύξαναν το έλλειμα 15% σε κάθε δάνειο (επιτόκια πιστωτικών - όλες υπερκερδοφόρες για το 2008 εκτός της "Εμπορικής").
Τώρα κλαίμε (και σε λίγο θα κλαίμε περισσότερο) αλλά κανείς δεν ψάχνει να βρει φθηνότερο cafe, κανείς δεν είδα να δημιουργεί συνεταιρισμούς αγροτικών προιόντων για να σβήσουν επιτέλους οι μεσάζοντες (3ευρώ το πορτοκάλι χυμού και στην Ήπειρο ένα πορτοκαλί χαλί σαπίζει καθμερινά. Είναι πιο εύκολο να ζητούν ενισχύσεις οι αγρότες απο το να στρώσουν κώλο να κάνουν κάτι. Επίσης κανείς δεν φάνηκε πρόθυμος να κάνει μπουκοτάζ στη ΦΑΓΕ για τις αδικαιολόγητες αυξήσεις, κανείς... και πάει λέγοντας.

Θα τα ξαναπούμε τα ίδια σε λίγο καιρό με περισσότερα κλάματα.

Marina said...

Κύττα να δείς Πατσ, πώς καταλαβαίνω τη περίφημη κρίση. Γιατί αυτή τη στιγμή, η νέα κρίση ΔΕΝ ήρθε ακόμη στην Ελλάδα. Η κρίση που βιώνουμε εδώ και πολλά χρόνια (που όλα ακριβαίνουν και οι μισθοί στα ίδια, που όλοι κυκλοφορούν με πανάκριβα είδη αλλά δεν έχουν να φάνε κλπ)εδώ είναι, τίποτα νεώτερο δεν έχει να πεί.
Ο κοσμάκης ακούει για κρίση στην Αμερική και χέζεται απο το φόβο του, έτσι μειώνει τις επισκέψεις στο κομμωτήριο, τις εξόδους, αναβάλλει τις αγορές, κρατάει τα βασικά κλπ, κλπ και μετά έχουμε πρόβλημα.
Αυτή η νεα κρίση (αν και όποτε έρθει) κάπως θα μαζέψει την εξωφρενική Ελλάδα: Δεν μπορεί απο τη μία να μη σου πληρώνει το ιδιαίτερο που έκανες στο παιδί της γιατί δεν θα έχει να φάει(!!!)γιατί ο άντρας της δεν έχει δουλειές. Αυτά είναι φοβερά πράγματα. Ας φάνε και όσπρια, δεν θα πάθουν τίποτα.
Στα μαγαζιά τα πράγματα είναι εξωφρενικά, ο καθένας ζητάει όσα του λείπουν και άμα δεν τα πιάσει..έχουμε κρίση. Η κάθε εταιρεία τροφίμων για να καλύψει ζημίες με το έτσι θέλω, κάνει αυξήσεις σε βασικά προϊόντα - ο καταναλωτής θα την πληρώνει, ε;
Εν τω μεταξύ κυκλοφορούν κάτι αυτοκίνητα, με κάτι κυβικά που τα οδηγούν πιτσιρικάδες..και όχι δεν είναι το τουτού του μπαμπά.
Δεν ξέρω τι λογιά θα είναι η κρίση, ελπίζω όμως να συμμαζέψει τα μυαλά μας κυρίως. Μήπως ανασκουμπωθούμε και απο τζιτζίκια μεταμορφωθούμε σε μυρμήγκια

Marina said...

Ξέρεις πως αντιδράει ο μέσος Ελληνας περιμένοντας τη κρίση;Τσακίζεται στο Λονδίνο, τώρα που ήρθε σχεδόν στα ίσα λίρα-ευρώ και ξετινάζει τα ράφια των καταστημάτων.
Σηκώνει ακόμη και τους τοίχους απο τα ΙΚΕΑ, Media Markt, Planet, Saturn κλπ πολυκαταστήματα, εξοπλίζεται με τελευταίας τεχνολογίας PC, κινητά κλπ, όλα αγοράζονται με κάρτες βέβαια..
και μετά ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΚΡΙΣΗ! Δεν μπορούμε να πληρώσουμε τις κάρτες.. απο που να κόψουμε, να μη πληρώσω το ιδιαίτερο, να καθυστερήσω το νοίκι, να περιορίσω τις βόλτες μου..
Αρχ@@@@δια κρίση

aKanonisti said...

Εξαιρετική η περιγραφή με φοβερή ευαισθησία...
Δυστυχώς μας έρχεται... αν δεν έχει ήδη φτάσει...
Και δεν ξέρω πως μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε παρα μόνο περιορίζοντας τις ανάγκες μας...
Μακάρι κάτι να γίνει...

Side21 said...

Δυστυχώς η κρίση
είναι ακόμα στην αρχή
και κύρια είναι πιστεύω ψυχολογική
Κάποιοι αποφάσισαν να μειώσουν την
κατανάλωση, οι ίδιοι που μας προέτρεπαν
Πάρτε κάρτες, πάρτε δάνεια καταναλώστε
Και πάντα κάποιοι κερδίζουν στην κρίση !!!

suncitizen said...

Η αλήθεια πάντως είναι ότι πριν την κρίση πολλοί είχαν ξανοιχτεί πάρα πολλοί. Έπαιρναν δάνεια με το παραμικρό και ζούσαν πλαστή ζωή.
Κάποια στιγμή τα ψέματα τελείωσαν.
Ήρθε η ώρα να μάθουμε πραγματικά να ζούμε με τα απαραίτητα και όχι με τα περιττά.
Ελπίζω σύντομα να ανακάμψουμε και να μη δούμε τα χειρότερα.

Γιάννης Καραμήτρος said...

Η οικονομική κρίση δεν έχει φτάσει (ακόμα;) στην Ελλάδα, πάντως είμαι σαν εσένα, μιας και έχω ένα "κεραμίδι" και μόνο τον εαυτό μου να θρέψω.

zekia said...

όσο δεν έβλεπα τηλεόραση ήμουν μια χαρά. Απο τη στιγμή που είδα ειδήσεις άρχισα να να νιώθω κρίση. Όλα μου φαίνονται περίπου ίδια απλά το ηθικό των ανθρώπων έχει πέσει και όλοι φοβούνται και πανικοβάλλονται. Αυτή είναι σε ποσοστό 90% η κρίση για μένα.

KitsosMitsos said...

Κρίση και απληστία είναι δυο έννοιες αλληλένδετες. Από την μία προκύπτει η άλλη και όχι απαραίτητα μ'αυτή τη σειρά.
Συνειδητοποιημένοι καταναλωτές σε όλα τα επίπεδα χρειάζεται...

Independent said...

Ξέρεις τι χρειάζεται; Λαική εξέγερση, αλλά ποιός ρε συ να την κάνει;
Όταν γίνεται μια απόλυση, οι άλλοι που δεν απολύθηκαν κάνουν τον σταυρό τους που έχουν ακόμα δουλειά ενω θα πρεπε να γαμήσουν όλοι μαζί τον εργοδότη..
Θα πρεπε και αυτό το κράτος-ερείπιο, να προστατεύει τον πολίτη.
Και θα πρεπε και ο πολίτης να ψωνίζει από τη γειτονιά και όχι από το ΙΚΕΑ, για να συνεχίσει να υπάρχει η γειτονιά και ο γείτονας. Έστω και πιο ακριβός
Είναι τραγικό το γεγονός ότι κάθε μέρα κλείνουν μικρά μαγαζιά. Εμείς τα κάνουμε να κλείνουν, γιατί έρχεται δίπλα μας ο κάθε κολοσσός, που έχει τον καναπέ όχι 1000 ευρώ αλλά 400, που απασχολεί ελάχιστο προσωπικό, που ο καναπές αυτός φτιάχνεται από παιδάκια χωρίς ασφάλεια...που που που...
Τα σινεμά κλείνουν και μένουν τα village με απίστευτα χαμηλό επίπεδο και ταινιών και κοινου...
Εννοώ ότι πέρα από διαπιστώσεις, είναι πολύ σημαντικό να ψωνίζουμε από τον μπακάλη της γειτονιάς εάν θέλουμε μια μερα να μην πεινάσουν και αυτοί που νομίζουν σήμερα πως έχουν σίγουρα τα χρήματά τους

Litanie des Saints said...

Φαντάσου, με τους ανίκανους που μας έχουν κάτσει στο σβέρκο, όταν μας έρθει πραγματικά η κρίση τι έχει να γίνει...

Tanila said...

@ Laplace πολυ μεγάλη ιδέα έχεις για τον εαυτό σου αν νομίζεις αότι θ' ασχοληθώ μαζί σου.

@ Πατσιούρη συγνώμη που ασχολούμαι με μαλακίες στο μπλογκ σου.
Ένιγουέη, ξέρω ότι μπορείς ανά πάσα στιγμή να διαγράψεις τα σχολια που σου χαλάν τη μόστρα.

Independent said...

Ρε παιδιά συγνώμη που επεμβαίνω, αλλά θα ήθελα να εκφράσω την άποψή μου για τις βαρετές ή όχι δουλειές. Από την εμπειρία μου, καμιά δουλειά δεν είναι η τέλεια δουλειά. Πιστεύω όμως, ότι σε κάθε δουλειά, όσο ρουτινιάρικη και μονότονη και να είναι, μπορούμε να βρούμε κίνητρα για να μην βαριόμαστε και να την κάνουμε καλά. Ανθρωποι μίζεροι και γκρινιάρηδες, μπορεί να κάνουν βαρετή ακόμη και την πιο ενδιαφέρουσα εργασία. Και όσο για το ΙΚΑ, εάν ο προιστάμενος της κοπέλας κάνει καλά την δουλειά του, κανενας υφιστάμενος δεν θα χειι χρόνο για να βάφει τα νύχια του... Κάποτε λέγαμε και το έλεγα και γω, τι καλά που θα τανε να σταδιοδρομήσουμε στον ιδιωτικό τομέα μακριά από την μιζέρια του δημοσίου. Η καθημερινότητα έχει αποδείξει τουλάχιστον σε μένα, ότι δεν θα θελα να ξαναδουλέψω ποτέ σε ιδιώτη (το κανα για αρκετά χρόνια). Και ξέρετε γιατί; Γιατί έπαιρνα λιγότερα από ότι παίρνω εδώ που είμαι τώρα, γιατί δούλευα 12 ώρες την ημέρα και Σαββατοκύριακα σχεδόν 2 φορές τον μήνα, γιατί έχασα 3 περίπου χρόνων ένσημα και όταν πήρα κάποια ανακάλυψα ότι ήταν για εργασία part time και γιατί δεν έκανα καταγγελία φοβούμενος την απόλυση όπως και τόσοι άλλοι συνάδελφοί μου που απολύθηκαν όταν προσέφυγαν στην επιθεώρηση εργασίας...Και εμένα εάν με απολύανε, δεν θα είχα ούτε το νοίκι μου να πληρώσω...
Υπάρχει κανείς που να έχει φωνή στον ιδιωτικό τομέα; ΠΟυ να διεκδικεί τα δικαιώματά του; ΠΟυ να κάνει φασαρία για την υπέρβαση ωραρίου;
Με αυτά που γράφω, θέλω να πω, ότι έχει πλέον κανείς πολλούς λόγους να θέλει να δουλέψει στο δημόσιο εκτός και έχει την οικονομική επιλογή να διαλέξει, να μπορεί να τον στηρίζει ας πούμε η οικογένειά του του οικονομικά μέχρι να βρει αυτό που θέλει

industrialdaisies said...

Το κακό είναι ότι έχουμε εκφλωριστεί (ουάου) τόσο και έχουμε φάει τέτοια πλύση εγκεφάλου που όταν όντως η κρίση θα χτυπήσει πόρτες θα σαλτάρουμε.

Να σου πω την αλήθεια μου πάντα πίστευα ότι η κρίση έρχεται πρώτα πνευματικά και μετά στα πορτοφόλια. Για τα δεδομένα μας νομίζω ότι άργησε κιόλας, καθότι πνευματικά μας έχει χτυπήσει εδώ και δεκαετίες...

Σε φιλώ.

Υ.Γ. Ακούγομαι σκληρή και αδιάφορη. Δεν είμαι, αλοίμονο, κι εμένα σκατά μου πάνε όλα σχεδόν. Απλά σκέφτομαι ότι να φάω έχω, το ενοίκιό μου το βγάζω, ακόμη μπορώ να χαίρομαι τους φίλους μου και όσα αγαπάω (long live free downloading), ε, θα ήμουν αχάριστη να παραπονιέμαι.

Ασκαρδαμυκτί said...

Κούκλα, οι ελεύθεροι επαγγελματίες έχουν να δώσουν τρεις μάχες: πρώτα να πάρουν μια δουλειά, μετά να την κάνουν σωστά και τέλος να αγωνιστούν να λάβουν την αμοιβή τους!

mistiriO/S said...

Η κρίση είναι αναπόφευκτη συνέπεια του νομισματικού συστήματος όπως έχει διαμορφωθεί την τελευταία εκατονταετία (δείτε το Zeitgeist Attendum).

Εννοείται ότι όσο περισσότερες εφεδρείες διαθέτει ο καθένας τόσο περισσότερο μπορεί να αντέξει τις απώλειες (ή να μην τις αντιληφθεί καν).

Αλλά για την αποτύπωση της πραγματικότητας πάντα μιλούν με σαφήνεια οι αριθμοί (αρκεί να ξέρεις να τους διαβάζεις). Μια ματιά στον αριθμό των απολύσεων και στα ποσά των ακάλυπτων επιταγών (που φυσικά έχουν εκτιναχθεί προς τα πάνω) τα λέει όλα.

Εγώ παρέχω συμβουλευτικές υπηρεσίες σε μία ΜΜΕ και είχα εισηγηθεί την περικοπή προσωπικού από το καλοκαίρι (στην οποία προχωρήσαμε) καθώς το ρευστό πλέον είναι με το σταγονόμετρο. Και για να μην με χαρακτηρίσετε "Αρτέμη Μάτσα" έχω εισηγηθεί και την δική μου περικοπή (δεν έγινε αποδεκτή αλλά τα πράγματα χειροτερεύουν).

Unknown said...

Άντε να δω πως θα επιστρέψει η εμπιστοσύνη στον κόσμο με τις περικοπές που γίνονται και εισηγείστε...

Συνήθως η εμπιστοσύνη πηγάζει από το αίσθημα ασφάλειας, κάτι που φυσικά πλήττεται πολύ και με τις απολύσεις αλλά και με τις ελαστικοποιήσεις εργασίας.

BUTTERFLY said...

Καλημερα Πατσιουρακι!
Ναι, ειμαστε γενικα κακομαθημενος λαος, ναι προτιμανε καποιοι να χρεωνονται στις τραπεζες παρα να κοψουν καποια πραγματα, αλλα ΟΧΙ δεν ειναι αυτη που περιγραφει το αρθρο η μεση ελληνικη οικογενεια! Υπαρχουν ανθρωποι που εχουν σοβαρα προβληματα!
Δεν πιστευω οτι ειναι η κριση τοσο τραγικη οσο την περιγραφουν τα ΜΜΕ, παντως. Θεωρω αντιθετως ολη αυτη την τρομοκρατια κατα βαση υπευθυνη για ο,τι επακολουθησει!

mistiriO/S said...

@Darthiir the Abban

Καλά τα θεωρητικά αλλά όταν στην πράξη δεν μπορείς να μειώσεις άλλο τα κόστη σου (και τα κέρδη) και το προσωπικό δεν μπορείς να το πληρώσεις με επιταγές τι άλλο θα κάνεις επί της πράξης όταν σταματάει η ρευστότητα;

Φυσικά αυτά είναι απόρροια της απουσίας επιχειρηματικών πλάνων (πριν την έλευση μου).

Εμπιστοσύνη μπορεί να εμπνεύσει μόνο μία καινούργια διακυβέρνηση με πρόγραμμα ανάπτυξης και όχι οι αστείοι και άχρηστοι λογιστές που εκλέξαμε.

βιολιστης στη στεγη said...

Κρίση υπάρχει και είναι σίγουρο. Το ότι πολλοί "βολεύονται" με τη κρίση επίσης είναι γεγονός. (βλ. εργοδότες).
Απο εκεί και πέρα, μήπως είναι και η ώρα να πάρουμε το μήνυμα;
Οτι πρέπει να ξεφύγουμε κάποτε απο την κρίση υπερκαταναλωτισμού την οποία ο μέσος νεοέλληνας περνούσε τις τελευταίες δεκαετίες;
Μήπως ήρθε η ώρα ν' αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τη ζωή στην ουσία της και όχι σύμφωνα με το τί αυτικίνητο κυκλοφορούμε, ή τί μάρκα παπούτσια φοράνε τα παιδιά μας;
Μήπως πρέπει να μάθουμε να εκτιμούμε περισσότερο το "απαραίτητο" και να περιορίζουμε το "περιττό" ;
Μήπως κάποιοι πρέπει να καθήσουν στο θρανίο για να εκπαιδευτούν στη γνώση πως η ζωή μπορεί να είναι ωραία έτσι αυτούσια κι' αυθύπαρκτα, χωρίς shopping therapy, χωρίς τελευταίας τεχνολογίας κινητό και ηχοσύστημα;
Μήπως;

βιολιστης στη στεγη said...

Μόλις διάβασα το σχόλιο του Αντώνη πιό πάνω.
Ακριβώς αυτό! Τεχνητή ευμάρεια είχαμε! Συμφωνώ απόλυτα μαζί του...

Unknown said...

Σε όλα αυτά θα συμφωνήσω (σχεδόν) απόλυτα μαζί σου Μυστήριε.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι πως είναι δυνατόν μια επιχείρηση να θεωρεί (και να υιοθετεί) πως αυξάνοντας την επισφάλεια εργασίας θα μπορέσει ποτέ να βγει το σύστημα από την κρίση.

Εκτός και αν ακριβώς η έννοια είναι: "Κάτσε να συντηρηθούμε εμείς και άσε τους άλλους να βγάλουν το φίδι απ' την τρύπα και αν τα καταφέρουν, την βγάλαμε καθαρή". Στην οποία περίπτωση φυσικά εμφανίζονται οι λόγοι για τους οποίους ακριβώς δεν είναι βιώσιμος ο τρόπος δραστηριοποίησής μας.

founio said...

Σε αυτούς τους καιρούς, δύσκολα κάποιος δεν κοιτάζει μόνο τον εαυτό του, επιχειρηματικά πάντα. Ας είμαστε ρεαλιστές.

Unknown said...

Ρελιστής είμαι, κοντόφθαλμος δεν είμαι να νομίζω πως κοιτώντας το πρόσκαιρο συμφέρον μου εξυπηρετώ το μακροχρόνιο συμφέρον και το δικό μου αλλά και το συνολικό...

elf said...

Δε θα ήταν φανταστικό αυτή η παγκόσμια οικονομική κρίση να ήταν το τουβλάκι του ντόμινο που θα ξεκινούσε μια επανάσταση προς μια κοινωνία χωρίς χρήματα;
Ευτυχώς τα όνειρα είναι τσάμπα προς το παρών

ioli247 said...

Skroutz..! Dioti apo pantou mas TsouZ..

(Me mamhsan ta asfalistra ayto ton mhna.. pf..! )

117 said...

καλησπέρα! εγώ έιμαι μαθητής 3 λυκείου. η κρίση, θέλοντας και μη, σιγά σιγά θα κάνει αισθητή την παρουσία της και στη ζωή μου, καθώς μια λάθος επιλογή, ίσως με οδηγήσει στο να πεινάσω σε λίγα χρόνια... όμως πιστεύω πως, ακόμα και αν δε βολευτεί κάποιος, με μια αλλοτριωμένη, με ικανοποιητικό μισθό δουλειά, κάτι το οποίο δεν επιθυμώ (είμαι μικρός για να σταματήσω τα όνειρα) θα μπορεί κάλιστα, αν του αρέσει κάτι πολύ, να το ακολουθήσει, και αν όχι αμέσως, τουλάχιστον μακροπρόθεσμα, να του αποφέρει κέρδος, ώστε και να κάνει αυτό που τον ευχαριστεί και να μην πεινάσει... καλό βράδυ

geokalp said...

ίσως δεν είναι τόσο άσχημα τα πράγματα, ίσως να (σου) έτυχε να συναντήσεις όλα αυτά
αλλά σίγουρα όλα θα γίνουν χειρότερα πριν γίνουν καλύτερα...
και δεν το λέω έτσι, το έχω γράψει πολλές φορές όταν οι περισσότεροι δεν είχαν ακούσει ακόμα για τη "παγκόσμια κρίση"...

δυστυχώς, στο βάθος-βάθος η κοινωνική συνοχή κινδυνεύει από τα (νέα) μέσα που διαδίδουν πληροφορίες πολύ πιο γρήγορα από ότι συνέβαινε στο παρελθόν και σε μια πρώτη φάση έχουν φωλιάσει τον (αρχέγονο) φόβο στις ψυχές μας πριν την ώρα του...

υπομονή...

νομίζω ότι γνωρίζουν τι σημαίνει "πόλεμος" που λέει ο marconi κι ελπίζω ότι δεν θα χρησιμοποιήσουν την επιλογή

Λινα said...

Κρίση υπήρχε πάντα, αυτό που δεν υπήρχε ήταν η τρομολαγνεία των ΜΜΕ..
Ο, περισσότερος, κόσμος έχει κάποια λεφτά στην άκρη όμως με όλα αυτά που ακούει να λέγονται καθημερινά στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο ή με τα όσα διαβάζει σε διάφορες φυλλάδες έχει τρομοκρατηθεί, για να μην πω πανικοβληθεί..
Πως να εξαληφθεί ή περιοριστεί η ζημία της κρίσης όταν από τον τρόμο του κάποιος, για όλα τα δεινά που τον περιμένουν, δεν αγοράζει καλά καλά πλέοπν είδη ανάγκης;
Αν το χρήμα δεν κυκλοφορεί στην αγορά πως να διατηρηθούν, να κρατηθούν καταστήματα;

Άσχημα τα πραγμάτα, όχι όμως λόγω της κρίσης καθεαυτώ, μα της τρομολαγνείας..

:-(