ΕΝΑ ΕΙΝ’ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ…….


Δεν έχω τίποτα ιδιαίτερο με τους αστυνομικούς…τα αισθήματά μου για εκείνους φέρνουν σ’εκείνα της πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών…κατά μέσο όρο τους σιχαινόμαστε, κυρίως τους φοβόμαστε, κι ας μην έχουμε κανένα λόγο, αλλά αν κάποιος από αυτούς είναι γείτονάς μας, συγγενής μας, ή κάτι τέτοιο είμαστε εντάξει, τον αντιμετωπίζουμε όπως κάθε απλό συμπολίτη μας…
Τα λέω όλα αυτά για να μή στενοχωρήσω κάποιον με το παρακάτω ποστάκι που σκοπό έχει να κράξει τη γνωστή σε όλους μας πλέον καρικατούρα του Ελληνάρα μπάτσου καράβλαχου που παίζει στα κυβικά του αστείος μέν-επικίνδυνος δε και εκείνο που σου προκαλεί είναι κράξιμο μέν, σκεπτικισμός δε…

Η παρακάτω ιστοριούλα είναι πραγματική, συνέβη χτές το πρωί, οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και πράγματα είναι καθαρά συμπτωματική!!

Τμήμα, 10 πρωί…Έχω σκάσει μύτη για μία εξουσιοδότηση και προσπαθώ για μια ακόμα φορά να είμαι χαμογελαστή, γυναίκα + χαμόγελο =φεύγεις μια ώρα αρχύτερα!

Γραφείο σκοτεινό, δύο μεσήλικες με κουτοπονηρό βλέμμα μπάτσοι τσακίζουν μία ποικιλία και την ώρα που μπαίνω προλαβαίνω να ακούσω… «και της λέω μανταμίτσα..άν είσαι καλή θα είμαι κι εγώ καλός, γκεγκε???»
Μετά με βλέπουν…το μάτι αστράφτει και κλείνει εκατέρωθεν..

-Βρέ βρέ καλώς το όμορφο κοριτσάκι…Εσύ δεν έχεις σχολείο σήμερα??? Πρόσεχε γιατί ο γυμνασιάρχης είναι κολλητός, θα σε δώσω, α χα χα χα χου χα χου χα..(ξεκαρδίζονται)…
-Άχ, έχω τελειώσει το σχολείο εδώ και πολύ καιρό, χί χί ( και το ξέρεις μπουμπούνα), σας ευχαριστώ πολύ πάντως (εγώ)..
-Δηλαδή ΠΟΣΟ είσαι??(το αν επιτρέπεται ανήκει πιά στη σφαίρα της φαντασίας εκεί μέσα)
-Εεεε…εγώ…28, και θα ήθελα…
-28??? Φτού σου μάνα μου (στ’αλήθεια έφυγαν σάλια..), θα μπορούσες να πούμε να έχεις και παιδί 10 χρονών δηλαδή (….της θειάς σου πρωί πρωί….)παντρεμμένη είσαι???
-Όχι, όχι.
-Όοοοοχι????? Και τι περίμένεις κοπέλα μου??? Να μπαζέψεις και να σε παρατήσει?? Κοίτα τα δεκαπεντάχρονα πως πετάγονται σαν τα μπουμπούκια έξω! Να μείνεις έγκυος, άκου το Στέργιο που σου λέει, όσο πιο γρήγορα τύλιχτον γιατί του χρόνου σε βλέπω να ψάχνεσαι στα μπάρ μεγάλη κοπέλα! (εμένα πάλι δε μου φαίνεται και τόσο άσχημη ιδέα..)

Πετάγεται και το αουτσάιντερ ο φίλος του…
-Ναι, ναι, να μείνεις έγκυος ( γκαντεμόσαυροι, βοήθεια…), άμα θές να σου πούμε εμείς πώς να το κάνεις και γρήγορα (μήπως θα μου δείξεις κιόλας???)
-Εεεε, βασικά, ξέρω, αλλά από σας θα ήθελα μία γ…(ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ ΓΑΜΟΤΟ!!!)
-Κι εσύ να πούμε σπουδάζεις??Τί κάνεις??
-Σπούδαζα, κάποτε, (ξέρεις σε κάποια ηλικία τελειώνει…), τώρα δουλεύω..
-Και τι σπούδασες να πούμε???
-Εεεε, φιλοσοφική τελείωσα.
( κοιτάζονται αμήχανα)
-Τι είναι αυτό, δηλαδή τι κάνατε εκεί???
-Ξέρω ρε Στέργιε (πάλι το αουτσάιντερ, ο Στέργιος ήταν ο βασικός), είναι ‘κείνο κεί που πήγε η κόρη του Μήτσου και τώρα δε βρίσκει δουλειά ( Άει γειά σου,το βρήκες!)
-Δασκαλίτσα δηλαδής να πούμε. Και βρήκες δουλειά??
-Εεεε, όχι κάτι σταθερό, αλλά ναι, κάτι κάνω, και επειδή έχω δουλέιά θα ήθελα…
-Εμ τέτοιος κορίτσαρος..( Στέργιος speaking)..σιγά που θα τον αφήνανε, να σου πω, να μιλάς στα παιδάκια σε πήρανε ή να σε παίρνουν μάτι να τους φτιάχνει η μέρα…έεεεε???? Μπού χα χα χου χα χου χα…
-Χί χι (εγώ), σε καλό σας, μήπως τώρα να..
-Τα χαρτιά σου εδώ πέρα στη Δημοτική Αστυνομία τα έκανες? Όλου του κόσμου τα κορίτσια εδώ θέλουν να μπούν ! ( εγώ γιατί δεν ξέρω ούτε μία???)
-Εεεε, όχι, αφού σας είπα δουλεύω και…
-Άααααστα αυτά…δε σ’αφήνει ο λεγάμενος έεε??? (μπράβο τσακάλι μου, μπίνγκο!), φοβάται που είμαστε τόσοι άντρες εδώ μέσα μήπως του το φάμε το μωράκι???(η αλήθεια είναι πως είναι και μεγάλος ο ανταγωνισμός, πού να τον αντέξει…)
-Χι χι (χαμογελάω συνεσταλμένα), θέλετε τώρα να δείτε ένα χαρτί που…
-Και τι άλλο να πούμε κάνεις? Γαλλικά ξέρεις? Όλες οι κούκλες ξέρουν Γαλλικά, λέγε ντέ, μη μας ντρέπεσαι! (όχι, δε σε ντρέπομαι αλλά αρχίζω και τα παίρνω…)
-Ναι ξέρω.
-Τα’ακούς, τα’ακούς Γιώργη, είναι και σπουδαγμένο, κελεπούρι, κελεπούρι, μη μου πείς ότι παίζεις και πιάνο…ά χα χα χου χα χου χα!!!
-( Εγώ, κοφτά…) Παίζω.
-(Τα χάνει…)Τι λέ ρε μάνα μου??? Εσύ να πούμε είσαι…είσαι…(κι άμα βρείς τη λέξη σφύρα μου…)είσαι…τι να πώ…(δεν τη βρήκες!) Για να μην…περιαυτολογήσω…είσαι και πολύ μορφωμένη να πούμε! ( ω ναι, αυτή τη λέξη έψαχνε..) Για φαντάσου όμως να είχες γυιό και να σου έλεγε ότι θέλει να πάει να μάθει πιάνο…ουγκ…ουγκ…(τον πιάνει κάτι σά νευρικό γέλιο και λόξυγγας μαζί…)..εε…ουγκ…Γιώργη…φαντάζεσαι…χου χου! Θα τον κούρευα στη μέση της πλατείας και θα τον έκανα μαύρο με τη λωρίδα…ουγκ…χα…ουγκ…έεεε κοπελιά???

Ο Γιώργης μάλλον το βρίσκει πολύ αστείο και κοπανιέται κάτω από τα γέλια, η κοπελιά έχει συγκεντρώσει όλες τις πνευματικές τις δυνάμεις και προσευχεται κανείς από τους δύο μαλάκες να μην έχει κανένα καημένο παιδάκι με καλλιτεχνική κλίση…με φρίκη μου έρχεται στο μυαλό η ιστορία του Χαλεπά…(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)