Friday, December 7, 2007

ΤΟ ΑΣΧΗΜΟΠΑΠΟ....




«…το μικρό παπάκι ένιωθε τόση μοναξιά…κρυβόταν μέσα στις φυλωσσιές της λίμνης μακριά από τα άλλα παπάκια που το κορόιδευαν και έκλαιγε με λυγμούς…
Τι έχω φταίξει? Αναρωτιόταν..Γιατί δε μ’αγαπάει κανείς? Γιατί να είμαι τόσο ασχημο??
Και δεν τολμούσε να ξεμυτίσει από το καταφύγιό του, τα υπόλοιπα παπάκια θα το τσιμπούσαν και θα το κορόιδευαν μέχρι να ξαναγλυστρήσει αποκαμωμένο στη φωλιά του..»

«…και ξαφνικά είδε τους κύκνους να πλησιάζουν απειλητικοί κατά πάνω του…δεν είχε άλλες αντοχές…δεν προσπάθησε να φύγει…κατέβασε μοναχά το κεφαλάκι του και περίμενε το βέβαιο θάνατο…»
……………………………………………………………………………………….
Βρισκόμαστε γύρω στο 1985 και το μικρό πατσιούρι ξυπνάει για άλλη μια φορά ουρλιάζοντας…Οι γονείς μου έχουν βαρεθεί-κάθε βράδυ τα ίδια..
«Γιατί μαμάααααα γιατί??» ρωτάω για χιλιοστή φορά μέσα στα αναφιλητά μου..
«Γιατί δεν το θέλανεεεεε?» «Γιατί το τσιμπούσααααααν?»
«Εκατό φορές το’χουμε πεί αγάπη μου, επειδή ήταν άσχημο»
«Κι τι έγινεεεε??» «Τι τους έφταιγεεεεε???» «Αφού δεν είχε πειράξει κανέναααααν»
«Μα καλό μου, ήταν ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ, καταλαβαίνεις??? Εσύ δεν την κοροιδεύεις την Αθηνούλα που φοβάται το σκοτάδι??? "
«Δεν την τσιμπάωωωω…ούτε τη χτυπάω…» σκούζω υστερικά. «Και δεν το ξέρειειειει…από πίσω της την κοροιδεύωωωωω… Πάμε μαμάαααα…πάμε να πάρουμε το παπάκι στο σπίτι μααααας!»
Η καημένη η μαμά μου προσπαθεί υπομονετικά να εξηγήσει για μια ακόμη φορά στο μόγγολο πεντάχρονό της πως το παπάκι δεν είναι υπαρκτή φυσιογνωμία αλλά…έχουν βρεί κακό μπελά τον τελευταίο καιρό. Από την ώρα που διάβασα το παραμύθι κλαίω ολημερίς και οληνυχτίς και ενδιάμεσα τους βομβαρδίζω με αναπάντητα γιατί και ικεσίες να πάμε επιτέλους να βρούμε το παπάκι και να του προσφέρουμε εμείς μια οικογένεια.
Βλέπω εφιάλτες- το παπάκι να κλαίει μόνο του μές το κρύο και να με παρακαλάει να πάω να το σώσω, εγώ δεν πάω γιατί είμαι μικρή και οι γονείς μου δε μ’αφήνουν να βγώ μόνη μου από το σπίτι, τελικά οι κύκνοι την πέφτουν στο παπάκι κι εκείνο κρώζει τρομοκρατημένο, το τσιμπάνε με τα ράμφη τους, απεγνωσμένα κουάκ κουάκ παντού και η λίμνη γεμίζει αίματα και πούπουλα και κάπου εκεί πετάγομαι τρομοκρατημένη, παθαίνω υστερία και κλαίω δυνατά μέχρι να με παρει ο ύπνος τα χαράματα. Και κάθε νύχτα τα ίδια. Οι ίδιοι διάλογοι. Μέχρι και ο παιδίατρος ήρθε ένα βράδυ να το εξακριβώσει ιδίοις όμασι.

«Μα δε μπορείς να καταλάβεις??» ουρλιάζει εκτός εαυτού ο μπαμπάς μου.
ΔΕΝ το σκοτώσανε το παπάκι σου.
«Του όρμησααααν», σκούζω ακάθεκτη εγώ…»Και θα το σκότωναν με τα ράμφη τους, το λέει το βιβλίοοοοοο»
«ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΛΕΜΕ!» Ωρύεται ο χριστιανός μπας και το βουλώσω επιτέλους…ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΑΥΤΟ ΚΥΚΝΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΣΚΟΤΩΣΑΝ!!!!! "
«Ναι αλλά αν δεν είχε μεταμορφωθεί θα το σκότωναααααν…» κλαίω τώρα γοερά. «Επειδή ήταν κύκνος του τη χάρισααααν…Το καημένο…αν ήταν στ’αλήθεια άσχημο παπάκι τώρα δε θα ζούσεεεεε…αφού το λέει το βιβλίοοοοο…τα άσχημα παπάκια μια μέρα τα σκότωναααααν»
Ο μπαμπάς μου δεν είπε τίποτα. Μόνο πήγε στη μαμά μου και της είπε πως το παιδί είχε σκεφτεί κάτι πολύ σοβαρό. Για το επόμενο διάστημα με αντιμετώπιζαν με δέος, σαν τη μικρή μετεμψύχωση του Σοπενάουερ…

Τα θυμάμαι πολύ καθαρά όλα αυτά. Το γαμωπαραμύθι που αγνοώ και ποιος το έγραψε μου γάμησε την παιδική ηλικία. Όλη. Το βιβλίο είχε εξοβελιστεί από το σπίτι αμέσως μόλις άρχισαν τα συμπτώματα και κάποια στιγμή οι νυχτερινές κρίσεις μου πέρασαν, αρκούσε όμως μια απλή αναφορά στο παραμύθι, η έστω η λέξη «παπάκι» για να μουδιάσω ολόκληρη και τη νύχτα, στο κρεβάτι μου, να πατήσω τα κλάματα…
Και είχα δίκιο. Όσο μεγαλώνω ανακαλύπτω πως είχα δίκιο που είχα φάει τέτοιο χοντροσκάλωμα με το θέμα. Όντως, στη βερσιόν που έχω αυτή τη στιγμή στο σπίτι, αναφέρεται ξεκάθαρα. Τα καταραμένα τα γαμώπουλα, οι κύκνοι, άφησαν το παπάκι να ζήσει γιατί ηταν κύκνος! Κι εκείνο έγινε ευτυχισμένο γιατί ήταν κύκνος και μπηκε στην οικογένεια τους!
Πουθενά δεν αναφέρεται η μαύρη ζωή που θα περνούσε το παπάκι αν δεν τα’φερνε η μοίρα έτσι ώστε να’χει σκάσει απευθείας από την Αρεία Φυλή. Και τα άλλα παπάκια που το κορόιδευαν στα περισσότερα βιβλία αναφέρονται ως αδέρφια του, τα αυγά τους κλωσσήθηκαν μαζί και τα πλασματάκια αυτά μεγάλωσαν μαζί!
Ηθικό δίδαγμα δηλαδή??? Ότι δε μας μοιάζει ή το κράζουμε ή το σκοτώνουμε.
Όταν ανακαλύπτουμε πως είμαστε συγγενείς με κάποιους…αμέσως γινόμαστε με χαρά μέλη της οικογένειάς τους κι ας έχουμε ξανασυναντηθεί στο παρελθόν στους ρόλους του σήριαλ κίλερ και του θύματος αντίστοιχα.!
Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να φερθούμε άσχημα σε κάποιον που έχουμε μεγαλώσει μαζί αγαπημένοι αν με τα χρόνια τραβήξει άλλο δρόμο, λίγο διαφορετικό από το δικό μας, έστω και εμφανισιακό…

Χτες μία φίλη με παρακάλεσε να βοηθήσω λίγο το παιδάκι της στα αγγλικά γιατί αυτή δεν ξέρει Χριστό.

"Δείξε μου τί έχεις για ανάγνωση Δημητράκη???", τον ρώτησα γλυκά.

¨Οχι ρε πούστη μου, "ΤΗΕ UNGLY DUCKLING"...διαβάζω στο πάνω μέρος του κεφαλαίου.

Πάλι ΕΚΕΙΝΟ.

"Δημητράκη, τί έγινε στο τέλος?", τον ρωτάω δήθεν περίεργη.

"Α, μιά χαρά! Δεν το κορόιδευαν πιά! Αφού ήταν κύκνος!!!!!!!!" θριαμβολογεί ο Δημητράκης...


(Εγώ πάντως αν ήμουν το δύστυχο αυτό παπάκι σίγουρα μεγαλώνοντας και αν την είχα βγάλει καθαρή, θα είχα ιδρύσει τη 17η Νοέμβρη των πτηνών, εκτελώντας έναν lifestyle κύκνο κάθε μήνα για παραδειγματισμό, καλό Σαββατοκύριακο!)

90 comments:

Κώστας said...

""Send me a comment or say goodbye to the duck""

THIS ISN'T A COMMENT. SHOOT THE DUCK!

BESIDES IT IS DUCK SEASON

BEST REGARDS
BUGS BUNNY

K-Top said...

Είναι που είναι γενικά αδίστακτη η φύση, βάλε και τον άνθρωπο στο κοκτέιλ που δεν έχει καμία αίσθηση του μέτρου και καταλαβαίνεις τι γίνεται μετά...

neropistolero said...

Γιατί μόνο lifestyle κύκνους? Οι άλλες οι πάπιες, οι ωραίες και καλά, που στην αρχή είχαν στο φτύσιμο το ασχημόπαπο είναι καλύτερες?

Vafman said...

Δυστυχως patsiouri μου ετσι εχουν διαμορφωσει και την σημερινη κοινωνια. Οτι ειναι ξενο , καταλαγει στο περιθωριο. Για παραδειγμα δεν μου ερχεται στο μυαλο καποιος ασχημος στον χωρο του lifestyle. Εκτος αν ολοι οι ασχημοι εχουν τοσο χαλια φωνητικες χορδες που δεν τους καθεται ουτε μια συγχορδια , ή το ταλεντο για να πρωταγωνιστισεις σαν ηθοποιος ειναι τοσο δυνατο ελιξηριο που ολοι ξαφνικα εγιναν ομορφοι.

koulpa said...

xaxa από μικρό φαινόσουνα..:):)
Την καλησπέρα μου:):)

nyctolouloudo said...

άρα,
αποκτάμε θετική εικόνα του εαυτού μας, παλεύουμαι και αντιμεπωπίζουμε τις δυσκολίες μόνοι μας, γιατί άμα περιμένεις από τους άλλους......

snikolas said...

Έχεις πολύ δίκιο αλλά θα μου επιτρέψεις να σου πω πως ξεσκίστηκα να γελάω επίσης! :)

patsiouri said...

-Κώστας: Τρελλά κεφάκια παρατηρώ, μπράβο!

-Ατρον: Μα βέβαια, η ιστορία είναι καθαρά αλληγορική...απλά δεν είχα χρόνο να αναλύσω τους συμβολισμούς (και να σας ζαλίσω κι άλλο το κεφάλι!)

-Νεροπιστολέρο: Respect στο σχόλιό σου! Μή σου πώ πως αυτές είναι οι χειρότερες...μάλλον επειδή οι κύκνοι μου είχαν αποτυπωθεί στο μυαλό ως πιθανοί δολοφόνοι του παπιού τους σιχαίνομαι πιό πολύ!

-Vafman: Βασικά και άσχημοι να ξεκινήσουν...η επιστήμη έχει σημειώσει απίστευτες προόδους!
Κοίτα μόνο τι photoshop πέφτει!

patsiouri said...

-Koulpa: Από μικρό φαινόμουν ότι...τί?????

-Νυχτολούλουδο: Αυτό ειδικά στη σημερινή εποχή είναι αυτονόητο!
Αλλιώς στάνταρ θα σε φάει το μαύρο χώμα!

-Νικόλα: Απ'τα παιδιά σου θα το βρείς βρέ! Ξύπνιο θέλω να σε δω στις 4 τα χαράματα να εξηγείς στην κορούλα σου πως τη σκαπολυλαρε στο τέλος η κακιά μητριά του Χάνσελ και της Γκρέτελ και γλύτωσε τα ισόβια!

Βιργινία said...

Ολα τα λεφτά το μαύρο

ΩΣΗΕ said...

Αλήθεια, δεν είδα ποτέ στο αθώο αυτό παραμυθάκι αυτή τη αληθινά ρατσιστική όψη που έχεις δει εσύ από μωρό.
Γηράσκω αεί διδασκόμενος... και το πρόβλημα δεν είναι στο ''διδασκόμενος'' αλλά στο ''γηράσκω''...

Φιλιά από την ανατολή

George said...

Καλά μιλάμε οτι για παπί είσαι υπέροχος κύκνος. Τι να θαυμάσω! τις παιδικές ανησυχίες; Την όμορφη μεταφορά τους εδώ; Θέλω πολύ πάντως να μάθω πως θα αντιμετώπιζες εσύ το παπί αν δεν γινόταν κύκνος.
Πάντως το χειρότερο που φαντάζει σε μένα είναι να ήταν κύκνος και να μεταμερφονώταν σε παπί. Τραγικά τα έβλεπα τα πράγματα τότε.

ΣΠΙΘΑΣ said...

Είχαμε το ΜΠΟΡΙΣ ΒΙΑΝ
"ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΜΟΥΤΣΟΥΝΟΥΣ"
Έχουμε και patsiouri
" KAI NA ΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΥΚΝΟ"
Καλό σ/κ ..και να ειδοποιήσουμε τους κύκνους..εκεί που θα πάς.

demetrat said...

Δεν είχε βγεί ακόμα η Μαρία η άσκημη τότε.
Έτσι κιαλλιώς , τα παιδικά παραμύθια τα λεγόμενα, μόνο για να κοιμηθούνε τα παιδάκια δεν είναι.
Γιατί εκείνον τον έρημον τον κοντορεβυθούλη, μέσ τη μαύρη εγκατάλειψη,
τά άλλα τα παρατημένα μεσ το δάσος με τη μάγισσα,
αμ η βρωμιάρα που την είχανε του κλώτσου και του μπάτσου οι κόττες οι αλλάδερφες και η μητριά;
Όμως το ηθικόν δίδαγμα στο τέλος ξουρίζουν το γαμβρό, εξού και ο πρίνκιψ πήρε τη βρωμιάρα,ο χανς και η γκρέτχεν πωςδιαολοτηνελεγαν πήραν τα καλύτερα,ο κοντορεβυθούλης δεν χάνονταν με τίποτα , και η εκδίκησι της γυφτιάς αρμενίζει με τα πανιά φουσκωμένα.
καλησπέρα σας.

δ.

Skouliki said...

οεοοοοοοοοοο ..


το ζωον ηρθε να πει γεια

koulpa said...

Συμπληρώστε το κενό..
α)κύκνος
β)παπάκι
γ)μεγάλο
δ)ευασθητοποιημένο..:):)
Την καληνύχτα μου:):)

m00nchild said...

Tα παράπονά σου στον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν... :) εγώ στον μικρό μου όταν διαβάζω κάτι κουλά, συνήθως τα αλλάζω χωρίς να ξεφεύγω ιδια΄τερα από το σενάριο! Με το συγκεκριμένο παραμύθι έχουμε την απορία..αυτό το αυγό από το οποίο βγήκε το ασχημόπαπο, πώς προέκυψε....κύλησε και μπερδεύτη άλλα τα παπίσια ή έκανε καμμιά κουτσουκέλα η μαμά πάπια;

Anonymous said...

Ευαισθητούλι από μωρό μωρέ! Υπέρ των αδικημένων! Μην νομίζεις οτι θα σε συμπονέσουν και πολλοί σε αυτή τη ζωή. Εκείνοι όμως που θα το κάνουν-γιατί πάντα υπάρχει κάποιο μωρό που κλαίει γοερά ενώ τα άλλα γελούν-θα είναι οι πολύτιμοι σου και η δύναμη σου. Καλημέρα

purple said...

patsiouri μου εισαι φοβερο απο παιδι φαινοσουνα!!!
καλη κυριακη να εχεις :-)))

Μαράκι said...

Εγώ πάλι είχα πρόβλημα με τις πριγκίπισσες...τόσες πολλές πριγκίπισσες που σκατά βρεθήκαν?

island said...

Lifestyle κύκνοι.Φοβερή μεταφορά μικρό πατσιούρι.Έχουμε γεμίσει από δαύτους και εμείς τα άσχημα παπάκια την έχουμε πουτσίσει.Μας φτύνουν μας κράζουν και γενικά(όχι με βιβλία)μας γαμάνε την παιδική ηλικία.Και μετά από τέτοια παιδικάτα άντε να δούμε πως το λάιφστάιλ είναι μία άσχημη όψη της ζωής.

@μαράκι

Οι τόσες πριγκίπισσες βρέθηκαν στα σκατά αγαπητή.Αν γεμίσεις έναν κήπο με σκατά τότε αυτός θα βγάλει τα καλύτερα φρούτα.Τα φρούτα που τρώνε οι πριγκίπισσες από τον σκατόκηπό τους

Την καλημέρα μου

island

unlearn... said...

Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.
Να το θυμάσαι αυτό το όνομα.
Είναι αυτός που σου γάμησε την παιδική σου ηλικία.

Σωστή απο μικρή...

Αλήθεια μετά απο ολη αυτή την ιστορία τι βιβλία σου παίρναν οι γονείς σου?

Dr_MAD said...

Τη Μεταμόρφωση τη γιορτάζει κι η Εκκλησία. Συνένοχη κι η Εκκλησια λοιπόν. Γενικά μας βάζουν σ'αυτό το ελεεινό τριπάκι οι δήθεν "φτιαγμένοι". Και όποτε θελήσεις να ξεκινήσεις αυτή τη βεντέτα που λέγαμε δώσε σήμα κι από εδώ. Ομοίως έπεσα θύμα μεταμόρφωσης και τώρα τη βγάζω καθαρή...

Α! και αν γουστάρεις αποκλειστική interview του Μιχάλη Οικονόμου της "Κατσαρίδας" και όχι της 17 Ν πέρνα από το "μέρος" μου ;-)

Τις καλημέρες μου

KitsosMitsos said...

Τελικά όμως το παπάκι πάει στην ποταμιά...
Και αυτό κρατάμε ως διδακτικό τέλος της τρελο-ιστορίας.

Και κάτι άλλο: τα παπάκια είναι για να παίζουν τα μικρά και τα μεγαλύτερα παιδάκια στη μπανιέρα.

An-Lu said...

Πάντως το νόημα το έπιασες με τη μία...και μάλλον φταίει ο Άντερσεν γιαυτό....
Μην πυροβολείτε τα παπιά!
Γουφ!

patsiouri said...

-Βιργινία: Να'σαι καλά, καλημερούδια!

-ωσηε: Το "γηράσκω" είναι πολύ σχετικός όρος φίλε μου, ξέρω κάποιους εμμηνοπαυσιακούς από τα 20...

-George: Στα καλύτερα σχολεία θα το έστελνα το ασχημοπαπάκι μου!
Σαν πριγκηπάκι θα το είχα!

-Σπίθας: Ας είχε κύκνους εκεί που περνάω το Σαββατοκύριακο και θα τους τη χάριζα να ξέρεις!

patsiouri said...

-Δήμητρα: Ελα ντέ! Αμ το άλλο με τον Αλή μπαμπά και τους 40 κλέφτες που τους ζεματίσανε στα πιθάρια με το καυτό λάδι??? Άουτς!

-Σκουλήκι: Είμαστε σε hangover και οι δύο ή μου φαίνεται???

-Κούλπα: Χα χα, εγώ ψηφίζω Γ, μιλάμε για φοβερό μικρομέγαλο!

-Moonchild: Χα! Ο μύθος λέει ότι μπερδεύτηκε το αυγό αλλά εννοείται πως η μαμά πάπια μάλλον υπέκυψε στο σφίχτη κύκνο!

patsiouri said...

-Freedula: Δε βαριέσαι...τουλάχιστον εγώ αισθάνομαι εντάξει...γενικώς! Καλώς μας βρήκες!

-Purple: Το αυτό εύχομαι και δι υμάς ερωτευμένα πιτσουνάκια!

-Μαράκι: Δεν υπήρχε πληθωρισμός τότε...στέλνω mail αργότερα!

-Island: Καλώστο! Ε, καλό είναι να έχουμε κι εμείς κάποιες αντοχές...μην κοιτάς το παπάκι που ήταν μωρό, όταν ακούω "μεγάλους" να κλαψουρίζουν για τις αδικίες της ζωής και δεν πρόκειται για υγεία η ανεργία, με πιάνει κάτι!

patsiouri said...

-unlearn: Αντε μωρέ με το βρωμιάρη τον Άντερσεν, είμαι σίγουρη πως ήταν μεγάλη παλιοψωνάρα!
Οι γονείς μου δε μπορούσαν ν'αντιδράσουν, ήμουν μεγάλος βιβλιοφάγος αλλά δε με σημάδεψε κάτι τόσο πολύ μετά. Το επόμενο κλάμα έπεσε όταν πέθανε ο "μικρός πρίγκηπας" και το μεθεπόμενο στο Γυμνάσιο σ'ένα διήγημα του Καζατζάκη, αυτό με το κοκκινομάλλικο παιδάκι που το βασάνιζε ένα μουνόπανο δάσκαλος...

-Mad: Καλώστο και φυσικά θα περάσω αργότερα! Όσο για την εκκλησία, μια θεούσα που περνούσε από το σπίτι και με είδε να παίζω με το σκυλάκι μου, την επόμενη ακριβώς μέρα μου πέταξε ένα φυλλάδιο με τίτλο "Η εφάμαρτη αγάπη προς τα ζώα!" Αν το αντιγράψω και το ανεβάσω θα σας πονέσουν τα πλευρά σας από τα γέλια!

-Kitsosmitsos: Λοιπόν, άλλη απορία, μεγαλίστικη τώρα ! Το "παπάκι πάει στην ποταμιά" ήταν σύνθηματικό πως ήρθε το βαπόρι απ'την Περσία, πως το stuff είναι κρυμμένο στην Ποταμιά η κάτι τέτοιο??? Γιατί δεν κολλάει ο στίχος ρε φίλε..

-Αν Λού: Προτιμώ ένα παραμύθι που διάβασα πως διδάσκεται στην Αγγλία μ'έναν πρίγκηπα που του προξενεύουν δύο πριγκήπισσες κι αυτός πρέπει να διαλέξει αλλά είναι πολύ δυστυχισμένος γιατί αγαπιέται μ'έναν άλλο πρίγκηπα! Ειλικρίνεια, απλότητα, επικαιρότητα και ξερίζωμα στερεοτύπων!

marilia said...

Χμ... με προβληματίζεις. Με την εποικοδομητική έννοια του όρου...

πα;

Dory said...

"Ότι δε μας μοιάζει ή το κράζουμε ή το σκοτώνουμε" ... ενώ θα έπρεπε αυτούς που τολμούν να διαφέρουν να τους βάζουμε ένα σκαλί πιο ψηλά. Μου θύμισες ότι πάει καιρός από την τελευταία φορά που τόλμησα να διαφέρω. Αχ, πώς πονάει η αλήθεια.

Zaphod said...

Χμμμ
Θάνατος στον κυκνικό ελιτισμό! Και μετά σου λέει ρατσισμός και μαλακίες!!!!


love&kisses
zaphod

Υ.Γ. Πολύ καλό κείμενό!!!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Χρυσάφι μου,
από μικρούλικο διεφάνη η ισχυρή σου προσωπικότητα... το τσαγανό που λένε, το πείσμα και η μαχητικότητά σου.

Είσαι αξιολάτρευτο πλάσμα!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες

? said...

χεχε! πολύ γέλασα! δε το σκοτώναν το ρημάδι να ησυχάσουμε? :-P

If...ιγένεια said...

χαχ.. Τι καλό παιδάκι.. Ευαίσθητο.. Μερικά παραμύθια, παρά το χαπι εντ τους, είναι σκληρά..

Βιργινία said...

Καλησπέρες

Το μεγαλο μας τσιρκο said...

...και νόμιζα ότι μόνο εγώ ήμουν βλαμμένος μικρός που στεναχωριόμουν για το μαύρο αρκουδάκι που το πήγε ο πελαργός-master γκαβάδι ,σε μια οικογένεια στον Βόρειο Πόλο που ήταν όλες οι αρκούδες πολικές=λευκές και τράβαγε τον αλοίμονό του!!!...τι ωραία να συνηδητοποιώ στα 34 μου ότι υπάρχουν πολλά βλαμμένα παιδάκια σαν και μένα.....patsiouri είσαι και εσύ λοιπόν μια αδελφή-βλαμμένη -ψυχή!!!
:-)))))))

patsiouri said...

-Μαριλια: Χμ...μπορώ να πώ ότι χαίρομαι που δεν πορεύομαι μόνη μου στη ζωή!

-Dory: Τι θα πεί "τόλμησα" καλό μου? Ειδικά εσύ πρέπει να είσαι κυρία του εαυτού σου απ'ότι έχω καταλάβει!

Zaphod: Μμμμμ...μένω στο τελευταίο, όσο για το ρατσισμό, πήγαινε στο Δειμο να με θαυμάσεις!

-Γλαρένια: Αχ καλή μου...δεν ήμουν εγώ το αξιολάτρευτο πλάσμα...το παπάκι ήταν!

patsiouri said...

-Νίκος Κ.: Ελα ρε σύ!!! Αμ δέ θα κάνεις παιδιά...

-Ιφιγένεια: Μα τα περισσότερα είναι σκληρά!Αηδία, πρέπει ν'αλλάξει το σύστημα...αμ αυτό το κοριτσάκι με τα σπίρτα???

-Βιργινία: Καληνύχτες κούκλα!

-Τσίρκο...η αλλιώς χαμένε αδερφέ: Τί μου θύμισες τώρα...Υπάρχει κι ένα άλλο παραμύθι που με είχε σημαδέψει..."Ενας χειμώνας στη ζωή της μεγάλης αρκούδας"...μιλάμε για τόνους και τόνους κλάμματος...πω πω..το είχα ξεχάσει αυτό!

annamaria said...

patsiouraki μου,
αν σου πω πως δε με παραξένεψαν όλα όσα έγραψες θα με πιστέψεις?
Κάτι ανάλογο πέρασα και εγώ μικρή
(ίσως να το έχεις διαβάσει σε παλαιότερο post μου)
για όσους έπαιζαν μπαγλαμαδακι.
Πίστευα πως είναι τόσο φτωχοί που δεν έχουν χρήματα να αγοράσουν μεγάλο μπουζούκι.
Καλά τι κλάμα έριχνα δε μπορεί κανείς να φανταστεί.
Τι είχαν περάσει και οι δικοί μου γονείς………
Ταξική συνείδηση από μικρούλα βλέπεις….
Κάτι ανάλογο και εσύ…. αλλα μπα…. οχι
η Συνείδηση ισότητος είναι πολύ σπουδαιότερη .
Τελικά αλλάζει ο άνθρωπος μεγαλώνοντας ??????????????

m_stelios said...

Χαχαχαχαχα!Ευτυχώς εγώ μεγάλωσα με Ελληνική μυθολογία και περσικά παραμύθια!

oKyrios said...

Χάνσελ ουντ Γκρέτελ, ω μαιν Γκότ...
Άμα ήσουν και γερμανοτραφής θα μάθαινες και για τον Στρούβελπέτερ, άλλο θρίλλερ και εκείνο πού πέθανε ο κακομοίρης επειδή δεν έτρωγε την σούπα του και δεν ήθελε να κουρευτεί και να κόψει τα νύχια του (χαμός).
Έτσι λοιπόν ο μικρός άνθρωπάκος μπολιάζεται νωρίς με τα κατάλληλα αντισώματα και είναι αύριο έτοιμος ενήλικος όχι ασχημόπαπα μόνο να πατήσει αλλά και σε ότι τον αφορά να μάθει να "κάνει την πάπια"

AVRA said...

γλυκο μου πατσιουρακι δεν μου κανει εντυπωσει που η ψυχουλα σου τραυματιστηκε τοσο...μερικα παραμυθια ειναι εντελως αψυχολογητα!

και εγω αλλαζω πολλες φορες καποια πραγματα οταν διαβαζω στον μικρο.

πχ μα ειναι δυνατον να γραφουν οτι η μαμα κατσικα πηρε ενα ψαλιδι και ανοιξε την κοιλια του λυκου για να βγαλει τα κατσικακια ? ή το ιδιο ο κυνηγος για την κοκκινοσκουφιτσα και τη γιαγια της ?

τα μικρα παιδια μιμουνται φανταζεσαι να επιχειρησουν να ανοιξουν την κοιλια τους με ψαλιδι για να βγαλουν ας πουμε το φαγητο που δεν τους αρεσει?

Ellie said...

Η κοινή λογική είναι το σύνολο των προκαταλήψεων που έχει αποκτήσει ο άνθρωπος μέχρι τα 12 χρόνια του. Τάδε έφη ο Αλβέρτος, αν θυμάμαι καλά- δεν θα βάλω και το χέρι μου στην φωτιά!!Και τα παραμύθια αποτελούν την σύνοψη όλων των προκαταλήψεων των ενηλίκων, με όμορφα λόγια και χαριτωμένες εικόνες για να περνάνε στα παιδιά τις ιδέες με τις οποίες "πρέπει" να μεγαλώσουν...

PD said...

Άγιος Ηρώδης λεω εγώ....
Αντί να σε στείλουν σε κάνα ίδρυμα, σε βλέπαν και σαν τον Σοπενάουερ, μη χέσω...
Και τώρα τα τραβάμε κι εμείς μαζί τους. Αλλά έτσι είναι. Αντί να σε πλακώσουν οι άγιοι άνθρωποι στα μελομακάρονα και στον Νιλς Χόλγκερσον, σ' άφηναν να σκέφτεσαι κιόλας. Δηλαδή πάπια πεκίνου (που είναι και Lifestyle) δεν τρως;

Dr_MAD said...

Ω θέλω!
Ανέβασέ το αμέσως! Να το διαβάσω και στα γατούλια μου. Α! λάβε και σχετικό wallpaper από τον σοκολάτα πορτοκάλι:

http://www.flickr.com/photo_zoom.gne?id=2068847095&context=set-72157603315679617&size=l

Καλή μας εβδομάδααα ;-)

Άρης said...

Καμιά φορά τραβάμε άσχημα κολλήματα, κάποια στιγμή όμως γαμώτο αποκτηνωνόμαστε και γινόμαστε αυτό που είμαστε, φιλήσυχοι πολίτες. Τώρα πότε έγινε αυτό δεν το κατάλαβα αλλά προσπαθώ να ξεκινήσω μια δεύτερη επανάσταση μου αλλά αρκετά χαλιναγωγημένη μου φαντάζει …χμμμμμμ

stellini said...

με τα παπια όλοι κατι έχουν!!
"κι η δασκάλα τα παπιά
που φωνάζει δυνατά
και μαλώνει τα παιδιά, πα πα πα πα"

εεε δεν πάει άλλο!!!

Ήρθε η ώρα του χορού
και του γέλιου του τρελού
του μεγάλου του κεφιού, πα πα πα πα
ας χορέψουμε τρελά
και μαζί με τα παπιά
που φωνάζουν δυνατά, πα πα πα πα

patsiouri μ στο αφιερώνω! (είναι ήδη στην playlist μου)

τα παπιά πάντα επιβιώνουν και ξεχωρίζουν! this is the rule!! ;)

patsiouri said...

-Αννα Μαράκι: Τώρα΄που το λές και το ξανασκέφτομαι, από μικρή είχα γενικότερο κόλλημα με την ισότητα και τη δικαιοσύνη. Ξέρεις, τα γνωστά, γιατί υπάρχουν παιδάκια που πεινάνε και τέτοια...
Εχω επίσης να σου πώ πως σε θαύμασα στο Δείμο, τα είπες πολύ ωραία, μπράβο!

-Στέλιο: Νομίζω πως ναί, η ελληνική μυθολογία μπορεί να σ'αφήσει τρομερά ασυγκίνητο! Ακόμη και τα μούλικα του Δία με πατεράδες μεγάλωναν, ούτε ορφανοτροφεία ούτε τίποτα!

-Okyrios: Καλωσήρθες! Σωστή η παρατήρηση για τη συστηματική εκμάθηση του "κάνω την πάπια" στην ενήλικη ζωή μας. Για το Χάνσελ και τη Γκρέτελ όμως ένα έχω να πώ- εγώ είμαι με τη μάγισσα! Ίδρωσε η γυναικούλα να κατασκευάσει το σπίτι των ονείρων της και ξαφνικά...να σου τα δυό βλαμμένα αρχίζουν να της το τρώνε! Ωραίοι τρόποι!

-Αύρα: Πω πω, το βαφτηστήρι της μαμάς μου ήθελε απεγνωσμένα αδερφούλα και όταν η μαμά του έκανε αγόρι τον έπιασαν πάνω από την κούνια με το ψαλίδι...ξέρεις πού!
"Αν του τα κόψω δέ θα γίνει κοριτσάκι??" επανέλαβε αυτό που του έλεγε συνέχεια ένας βλάκας θείος του!

patsiouri said...

-Ellie: Τζαμάικα ο Αλβέρτος! Εκείνος δεν είχε πεί επίσης για το σύμπαν και τη βλακεία??? Να που ταιριάζουν!

-Pd:
α: Και θες να γίνεις και πατέρας ρε κακομοίρη φασίστα του -κερατά....πάλι καλά που είναι νορμάλ το κορίτσι!

β: Δεν πιστεύω να έχεις παράπονο ΕΣΥ ενώ όλοι οι άλλοι φίλοι μου παρατηρούν πως μέρα με τη μέρα γίνομαι όλο και πιο χαρισματική! ( Oh god...πού θα φτάσω...υπάρχει τέρμα???)

-γ: Όχι, δεν τρώω πάπια, μου φαίνεται το ίδιο με το να φάω γατί...για κυκνόσουπα όμως είμαι μέσα!

-Mad: Η μαλακία είναι πως δεν ξέρω να βάζω βαρείες, περισπωμένες και δασείες...η μάλλον βαριέμαι να ψάξω να τα βρώ! Τη βρωμιάρα...μου το φύλαγε!

-Εντροπία: Νομίζω πως το δίκιο είναι πάντα εκεί, μέσα μας και μας πνίγει..ίσως δεν έχουμε χρόνο να του δώσουμε λίγη σημασία κάποιες φάσεις στη ζωή μας...

-Stellini:"τα παπιά πάντα επιβιώνουν και ξεχωρίζουν"
Ελα να αυξανόμαστε και να πληθαίνουμεεεε!!!

ΣΠΙΘΑΣ said...

Αυτοί οι κύβοι Knorr ..έχουν και κυκνόζουμο;

G700 said...

Παιδιά sorry για το άσχετο σχόλιο, αλλά αύριο όποιος το επιθυμεί και μπορεί μπορεί να έρθει στην απεργία για το ασφαλιστικό με την ομάδα της G700. Ραντεβού στο Πεδίο του Άρεως 10:30 με 11:00 .

Takiz said...

xaxaxa
Καταπληκτικό !!!!

Καλή σου ημέρα.

Anonymous said...

Φιλενάδα είσαι απερίγραπτα φανταστική !!!!!!!!!

Κοίτα κι εγώ με αυτά τα «σκληρά» παραμύθια …τα έχω πάρει όπως με το παπάκι-κύκνο καθώς και με το κοριτσάκι με τα σπίρτα…τα βρίσκω απαίσια…καταλαβαίνω που πέρασες άσχημες στιγμές ψυχολογικά τότε , τις βίωσα κι εγώ όχι σε τέτοια έκταση αλλά ένιωθα απαίσια κι έκλαιγα κρυφά για τις κακουχίες των άλλων…

mamma said...

Επιτέλους, να τσαλακωθεί ο μύθος των παραμυθιών.
Τα παραμύθια δεν είναι γραμμένα για τα παιδιά. Τις περισσότερες φορές είναι γραμμένα για την κοινωνία. Είναι προσχολικός προγραμματισμός, μην τυχόν και έχουν ανοιχτά τα ματάκια τους και δουν τη μαλακία της κοινωνίας που καλούνται να ενταχθούν.

Μπράβο patsiouri για το εύστοχο ποστ.

Pan said...

Χαχαχα

Χαχαχα

Χαχαχα!

Meropi said...

Καλησπέρα και από μενα Πατσιούρι μου (έχω μια μανία να ελληνοποιώ τα ονόματα). Σε είδα που σε είχαν προτεινόμενο μπλογκ διάφοροι φίλοι μου και είπα να περάσω από τη γειτονιά σου. Και δεν έχασα! Μου άρεσες πολύ! Και το παραμυθάκι αυτό μου άρεσε πολύ μικρή. Επειδή στο τέλος γινόταν κύκνος! Και έλπιζα ότι κι εγώ μια μέρα θα γινόμουν τέτοιος. Δεν το κατάλαβα ότι είχα γίνει, παρά μόνο τώρα που έπαψα πια να είμαι. Χα χα!
Να σαι πάντα καλά

~~kindergarden teacher ~~ said...

...χωρις να θελω να μειωσω την αξια των κλασσικων παραμυθαδων αλλωστε ολη η γενια μου και λιγο πιο μετα απο μενα μεγαλωσαμε μαυτα ...κιεγω ομολογω δυσκολευομαι να τα διαβαζω στα πιτσιρικια πια ..προτιμω τα αναποδα παραμυθια πια ,,του στυλ τα 3 μικρα λυκακια
ο τραγος καιτα επτα κατσικακια..παρολαυτα τα μικρα τα ξερουν αποξω κιανακωτα αποτοσπιτι ...τουλαχιστον βλεπουμε καιτην αλλη αποψη ,,τωρα αναποδο για το ασχημοπαπο δεν εχω δει ακομη..θα σε ενημερωσω φιλιαααααααααα

Lina said...

το ασχημόπαπο και το κοριτσάκι με τα σπίρτα μ ε΄κανα να κλαίω όποτε τα σκεφτόμουν.... αλλά πού και πού τα [παραμύθια οφέιλουν να ναι σκληρά, οπως και τα ίδια τα παιδιά.

(πού να δεις τα ρώσικα παραμύθια πόσο σκληρά είναι)

patsiouri said...

-Σπίθας: Το εύχομαι! Στα γενέθλιά μου κερνάω!

-G700: Θα είμαι εκεί...

-Ταkiz: Τί καλή, είμαι τέζα με πυρετό από την Κυριακή το βράδυ, έχω σκυλοβαρεθεί, αύριο θα βγώ επιτέλους!

-Trelofandasmeni: Tί καλά, δεν ήμου μόνο εγώ ανώμαλο μικρό!
Όντως, το κοριτσάκι με τα σπίρτα τα σπάει...

patsiouri said...

-Μαmma με μπριζώνεις να ρίξω μια ματιά στις βιογραφίες του παπάρα του Άντερσεν και των Γκρίμ! Εχε χάρη που έχω πυρετό και δεν το'χω να διαβάσω κατεβατά αγγλικά αυτή τη στιγμή!

-Παν: Κουάκ-
κουάκ
κουακ!!!

-Μερόπη Καλωσήρθες! Και γιατί έπαψες να είσαι κύκνος παρακαλώ???

-Σεβάκι: Και καλά κάνεις! Ευτυχώς τα παιδάκια του σήμερα δε μου φαίνεται να γράφουν και πολλά...φιλάκια!

-Λίνα: Δεν έχω διαβάσει ρώσικα, κάτι κινέζικα και γιαπωνέζικα έβλεπα παλιά στην τηλεόραση και ήταν όντως γειά σας!

Meropi said...

Έπαψα να είμαι κύκνος πια λόγω ηλικίας! Χα χα! Κοίταζα ένα παλιό άλμπουμ τις προάλλες και σκέφτηκα: Βρε καλούλα ήμουν νέα, αλλά δεν το ήξερα! Γι αυτό Πατσιούρι μου κοιτάχτε να χαίρεστε τα νιάτα σας όσο είστε κύκνοι! Αστειεύομαι! Κάθε ηλικία έχει τα καλά της. Και αυτή που είμαι εγώ έχει τα δικά της καλά!

Skouliki said...

ειμαι για να γινω παπι και σκοτωμα..


σκατοδουλεια ..πουφ

μια ενεση τα χαπια μου και μια πινακολατα

αααααααααα φιλι

Katerina ante portas said...

H πιο διασκεδαστική, απροσδόκητη αντίδραση στα κλασσικά παραμύθια!! Μου θύμισες τη δική μου αντίδραση για τα παιδάκια που χάθηκαν στο δάσος -Χανς και Γκρέτελ- επειδή τους έφαγαν τα ψιχουλάκια..
Αυτό και αν είναι "πειραγμένο" παραμύθι..

island said...

@mamma

προσχολικός προγραμματισμός

πόσο δίκιο έχεις,,,με εντυπωσιάζεις....η σωστή χρήση του όρου

maria λεμονατη! said...

κι εγω ειχα φρικαρει με τον αντερσεν. ευτυχως των διαβασα 3-4 χρονια μετα απο σενα και δεν το γυρισα σε εφιαλτες. να φανταστεις ξεφορτωθηκα το βιβλιο δινοντας το στη δανειστικη βιβλιοθηκη του σχολειου για να φρικαρουν και αλλα παιδακια
:p

tzonakos said...

Χαχαχα, βρε πατσιουράκι σε αγαπάω ετσι όπως γράφεις, το ξέρεις ;
Λοιπόν στην προηγούμενή του ζωή το παπάκι ηταν φίλος του Μπόμπ Σφουγγαράκη.
Γι αυτο το τιμώρησαν να ειναι άσκημο μικρούλι ώσπου να μεγαλώσει και να γίνει σαν τη Μιμή Ντενίση αλλα αυτη νομίζει πως ειναι κύκνος ενω ... βγαίνω απ το θέμα, ξαναμπαίνω, και μου δωσες ιδέα για θέμα λέμμμεεεε !

Marina said...

Κόλλησες σε ρατσιστικό παραμυθάκι βλέπω..δεν σου χώραγε στο μυαλουδάκι σου η σκληρότητα των ομοειδών, έ? Ετσι είναι η ζωή καλή μου, το διαφορετικό ή το κράζουμε, ή το χτυπάμε, συχνά το σκοτώνουμε. Δυστυχώς.
Εγώ πάλι είχα κόλλημα με τη χιονάτη και τη μάγισσα που της τρύπησε το δάχτυλο..φωνές κλάμματα ουρλιαχτά, να πετάω τις βελόνες απο τα παράθυρα..
Αβυσσος η ψυχή των αθώων παιδιών.

mamma said...

Καταρχήν περαστικά.
Και αφού γίνεις καλά, θέλω στοιχεία για τον παπάρα.

ΥΓ. Σ' ευχαριστώ που τα λες με τις λέξεις που θα ήθελα να τα πω.

Androgeos said...

Το παραμύθι είναι ακριβώς αυτό : ΠΑΡΑΜΥΘΙ.

Στην πραγματική ζωή, το διαφορετικό δεν είναι το ασχημόπαπο, είναι ο κύκνος. Είναι ο ομορφότερος, ο πλουσιότερος, ο γνωστότερος, ο ισχυρότερος, ο εξυπνότερος, ο πιο ευαίσθητος, ο πιο σκληρός και ούτω καθεξής.

Σε μια κοινωνία αποτυχημένων ασχημόπαπων, τσιμπάμε αυτούς που ξεχωρίζουν και κάνουμε ηρωίδα τη "Μαρία την Άσχημη".

Το Ασχημόπαπο εκφράζει όλες τις ενδόμυχες ελπίδες μας ότι μια μέρα, εντελώς μαγικά, θα μεταμορφωθούμε σε κύκνους, χωρίς καν να χρειάζεται να έχουμε μέσο (νονά) όπως η Σταχτοπούτα.

Στην πραγματικότητα, όμως, μας αποκοιμίζει, γιατί κύκνος δε γίνεσαι μαγικά, πρέπει να το παλέψεις!

patsiouri said...

-Μερόπη: Πρόχειρα-πρόχειρα ένα πλεονέκτημα της ηλικίας σου...θα πάρεις σύνταξη, χα!

-Σκουλίκι: Κουράγιο συντρόφισα! Εγώ 2 μέρες την έχω σκαπουλάρει τη δουλειά, έχω πυρετό, αλλά τί τα θές, μαύρη εργασία= 100 κάτι μείον Χριστουγεννιάτικα!

-Κατερίνα: Αμ αυτό το ζώον ο πατέρας τους που τόσα χρόνια δεν είχε αναρωτηθεί πού εξαφανίζονται τα παιδιά του??? Αν θυμάμαι καλά η μητριά τα είχε στείλει για τσάι άλλες 2-3 φορές!

-island: Ανατρίχιασα με τον όρο αυτό...

-Μαρία Λεμονάτη: Μα τί κακός άνθρωπος! Σα να χαρίζεις στη Βιβλιοθήκη το βιβλίο του Πλεύρη!

patsiouri said...

-Τζονάκος: Λες τα παραμύθια του μέλλοντος να έχουν για ήρωες παπιά που βαράνε μπότοξ μπάς και ??????

-Μαρίνα έλα ντέ, άβυσσος! Μια φίλη μου που μάλλον δεν είχε εμπιστοσύνη στους γονείς της έτριβε ψιχουλάκια από το ψωμί που έπαιρνε μαζί της όπου και να πήγαιναν!!!

-Μαμα: Τι μ'ευχαριστείς καλέ??? Έτσι εκφράζομαι κι εγώ! Όσο για τον παπάρα νομίζω πως το Σ.κ θα ασχολήθώ!

-Ανδρόγεως: Το θέμα δεν είναι να παλέψεις, το θέμα είναι να συνειδητοποιήσουμε όλοι πως το να είσαι ένα τίποτα σε απαλάσσει αυτόματα από την ανάγκη του να είσαικάτι-θα γλυτώναμε από ΠΑΡΑ πολλές σκοτούρες!

MTdoggie said...

και μετα αναρωτιουνται γιατι ολοι δινουν εμφαση στην εξωτερικη εμφανιση μονο.απο μικρους μας κανουν πλυση εγκεφαλου!!

Skouliki said...

poyf

αν εισαι Αθηνα ... ελα εχουμε συγκεντρωση για πιωμα σημερα...

να πανε κατω τα φαρμακια λεμε

αν θες skouliki04@hotnail.com η στο φορουμε εχει πληροφοριες το λινκ ειναι στο μπλογκ μου

φιλι μωρο

.liketobite said...

Για το σύνδρομο του παπιού δεν ξέρω και πολλά αλλά είναι βέβαιο ότι τα παιδάκια υποφέρουν από κάποια "ανόητα" παραμύθια. Κι η κόρη μου - ευτυχώς σπανίως - ξυπνάει τη νύχτα με εφιάλτες τους οποίους δεν μπορεί καν να περιγράψει αλλά έχουν σχέση με τα τέρατα των παραμυθιών που βλέπει.

Ακαδημαϊκή ερώτηση: Γιατί όλα τα παραμύθια του Αντερσεν είναι τόσο μίζερα;

tzotza said...

καλα δεν σε εχει προβληματισει επισης το 'μια φορα και ενα καιρο, πηγε η γατα στο χωρο...και της κοψανε την ουρα!' ?????? παντα το αλλαζα με τα παιδια μου οταν το λεγανε..ανατριχιλα!!!!

θελω και εγω τετοια παπακια!!!
ζηλευωωωωωω!!!!!
μονο το κλασσικο rubber duckie εχουμε!!!

πολυ γελασα φιλη μου!!!
φιλια!
:)

mamma said...

Δεν είπα πως εκφράζεσαι σαν κι εμένα, αλλά ότι θα ήθελα να εκφράζομαι όπως εσύ!!

ΥΓ. Ου γαρ έρχεται μόνο του. Εκτός όλων των άλλων σου κόβει και τη φόρα το γμμένο το γήρας.
;-)

patsiouri said...

-Doggie πρόσεχε, εσύ είσαι πλέον η διαφιμήστρια της παρέας!

-Σκουλήκι είμαι τέζα με πυρετό ρε σύ, ούτε στην πορεία πήγα ρε γαμώτο...

-Liketobite: Προφανώς ήταν μίζερος και ο ίδιος, εκτός αν ήθελε να πεί ο άνθρωπος κάτι αλλά δεν του βγήκε...

-Τζότζα: Μαμά μου! Το είχα ξεχάσει αυτό...τί μου θύμισες!

-Mamma: Καθένας με τον τρόπο του...και μην ξανακούσω για γήρας εδώ μέσα γιατί σε κανα εξάμηνο μπαίνω στα τριάντα και θα είμαι σε ευαίσθητη φάση!

kwstask said...

Γεια χαρα!Ε,μα δικιο ειχε ο ερμος ο πατερας σου!Κλειστο το ρημαδι!Χι,χι,χι!Κατα τ'αλλα και εγω ειχα κατι παρομοιο μικρουλης:Με πιαναν κατι κλαματα με το κοριτσακι με τα σπιρτα...Μονο που εκεινο οντως πεθαινε στο τελος....Σνιιιφ!

KitsosMitsos said...

Χαχα! Σωστός ο προβληματισμός για το παπάκι της ποταμιάς. Και πού να βρει ποταμιά πλέον, άσε. Μυστήριο που θα παραμείνει άλυτο!
Άντε και περαστικά.

mania said...

καλησπέρα Πατσιούρι,
Μην παραμυθιαζόμαστε κι εμείς. Οι περισσότεροι ασχημόπαπα θα μείνουμε μια ζωή!!!!Μήτε εμού εξαιρουμένης....Μετριότης μετριοτήτων τα πάντα μετριότης

fish eye said...

εγω παλι ισως απο μαζοχισμο το λατρευαψ το παραμυθακι..
αλλα να αυτο σκεφτομουν τωρα..με τι κομπλεξικα παραμυθια μεγαλωσαμε ρε γμτ!

Skouliki said...

poyf xik xik xik xik xik xik

Anonymous said...

Περαστικουλια σου patsiouraki μας !

Αnnamaria

patsiouri said...

-Κωστας: Όντως, το κοριτσάκι με τα σπίρτα είναι φιάσκο...

-Κιτσοσμήτσος: Ναί, αλλά πρέπει να μάθουμε, αποτελεί λαογραφικό εύρημα!

-Μανια: Ας μας βλέπουν όμορφους όσοι μας αγαπούν..για τους άλλους δε θα μπορέσουμε! Καλωσήρθες!

-Φεγγαροαγκαλιές: Είδες? Καθένας εχει να προσθέσει και από ένα!

-Σκουλήκι: Σούπερ έ???

-Αννα Μαράκι: Ευχαριστώ! Σήμερα θα πάω και δουλειά, σνίφ...

Skouliki said...

ξυπνησαααααααααααααααααααααα

σερνοντας λεω καλημερα

ΣΠΙΘΑΣ said...

πότε είναι τα γενέθλια σου;
θα σου φέρω ,,παπάκια για δώρο!

Anonymous said...

ΑΝ ΟΧΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ, ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΠΟ ΤΑ 5 ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΟΥ!!!!!!!

ceralex said...

"Έχω ένα παπάκι να μου κάνει πα
να μου κάνει
πα... πα... πα...
-----
Και δε μου καίγεται καρφί!
Αν εσύ περνάς και δε μου ξαναμιλάς!"

papatsiouraki υπέροχο κείμενο!
Όλα τα παπιά ενωμένα ποτέ νικημένα!
Καλώς σε βρήκα!

Sigmataf said...
This comment has been removed by the author.