Thursday, April 10, 2008

ΚΑΛΩΣΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ SINGLES!

Καλωσήρθατε στον κόσμο των singles που φυσικά όπως όλοι γνωρίζουμε, ουδεμία σχέση έχει με τον κόσμο των singles της γαμωTV που σύντομα με βλέπω να την ξηλώνω από τα νεύρα μου και να τη μετατρέπω σ’ένα υπέροχο ενυδρείο. Εδώ και αρκετούς μήνες ανήκω κι’εγώ σ’αυτό τον κόσμο, το real δυστυχώς και όχι εκείνον του ενυδρείου. Δε μπορώ να πώ πως η ζωή μου έχει αλλάξει τρομακτικά πολύ μετά το «διαζύγιο» (εξαιρούνται τα πανηλίθια χειμωνιάτικα βράδια που έξω βρέχει καρέκλες και ακούγοντας την τρελή της γειτονιάς να ουρλιάζει καταμεσής του δρόμου «εγώ δεν είμαι μόνη μου εδώ, περιμένω το Μάααακη μου, Μάκηηη, πού είσαι Μάκηηηη» αισθάνεσαι μια ακατανίκητη επιθυμία να τηλεφωνήσεις και να ικετεύσεις για τη συγγνώμη Του αλλά ευτυχώς κρατιέσαι και το πρωί όλα αυτά σου φαίνονται τόσο αστεία…), μπορώ όμως με σαφήνεια να δηλώσω πως η ζωή των singles στάνταρ δεν είναι τόσο ιδανική όσο τη φαντάζονται κάτι ατομάκια που μάλλον τα έβγαλε ο δρόμος κατά λάθος στον πλανήτη Γή. Στον πλανήτη Αθήνα συγκεκριμένα. Και τώρα που το σκέφτομαι αυτά που έχω στο μυαλό μου ισχύουν και για τους μη singles. Iσχύουν κατά 90/100 για όλη τη γενιά 25-35 τουλάχιστον που ζούν και δουλεύουν στην Αθήνα.

Οι φίλες μου που ζούν επαρχία μας ζηλεύουν. Νομίζουν πως είμαστε πετυχημένα copy paste των σήριαλ, κάνουμε όλοι ενδιαφέρουσες δουλειές, εργαζόμαστε κανα τετραωράκι τη μέρα το πολύ και η υπόλοιπη μέρα μας εξαντλείται σε αχαλίνωτο shopping, καφεδάκια με τα κολλητάρια και ένα ωραιότατο διάλειμμα στην ( χλιδάτη και πολύχρωμη) οικία μας όπου καταβροχθίζοντας το άρτι αφιχθέν με ντελίβερι φυσικά φαγητό μας, προσπαθούμε να ξεπεράσουμε έναν τεράστιο σκόπελο διλημμάτων του στυλ: « Το καφέ Prada που τσίμπησα χτες ή το τουρκουάζ DK&Y που μου μίλησε προχτές???» και «Ποια από τις χιλιάδες προσκλήσεις που είχα για σήμερα να τιμήσω άραγες?»

Οι φίλες μου από την επαρχία μας ζηλεύουν γιατί ΚΑΘΕ μέρα γνωρίζουμε απίστευτα ενδιαφέροντες ανθρώπους και δε μιζεριάζουμε σαν εκείνες που κάθε μέρα που βγαίνουν βλέπουν τους ίδιους και τους ίδιους…Γιατί μπορούμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε 800 υπέροχους γκόμενους και δεν είμαστε υποχρεωμένες όλη μας τη ζωή να τα χαλάμε με το Μίμη και να τα βρίσκουμε με το Φίφη και τούμπαλιν. Γιατί κάθε Σαββατοκύριακο φυσικά φεύγουμε με καινούριες ανέμελες παρέες για σκί και σφηνάκια στον εξωτικό Παρνασσό και τη μαγευτική Αράχωβα ενώ εκείνες ανεβαίνουν μια φορά το μήνα Αθήνα για ψώνια, μόνο…

Βρέ καλώστες! Πού είσασταν βρε κοριτσάκια εσείς χαμένες??? Κοίτα που σας έχω νέα!! Το μόνο κοινό που έχουμε μ’αυτό που φαντάζεστε είναι τα πολύχρωμα σπίτια γιατί το ΙΚΕΑ τακίμιασε τρελά με τα πορτοφολάκια μας,! Κατά τ’άλλα, με φρίκη ανακαλύπτω καθημερινά πως έχετε την τιμή να ομιλείτε με την περίφημη γενιά των «κουρασμένων», αυτό. Και η συγραφέας του πονήματος αυτού ίσως να είναι και η λιγότερο κουρασμένη απ’όλους. Νέοι-φαντάσματα που οι καθημερινές δεν υπάρχουν γι’αυτούς, που η επικοινωνία τους με τους φίλους τους περιορίζεται στο μετά τις 9 το βράδυ τηλεφώνημα στο οποίο θα ειπωθεί το στάνταρ «Τι να κάνω ρε μαλάκα, πτώμα είμαι, τώρα μπήκα απ’τη δουλειά, πω πω, κι’εσύ έ??? Να ξεραθώ θέλω αλλά πρέπει να μαγειρέψω και να βάλω πλυντήριο, ώχ, πήρες και για το σπίτι δουλειά, καλό κουράγιο ρε, μιλάμε αύριο, φιλάκια…» Και κάθε μέρα, κάθε μέρα, κάθε μέρα. Και «τι λες ρε μαλάκα που κάθομαι για τα φράγκα, ας έφευγα στις 5 και ας μην ξανάβλεπα υπερωρία ζωγραφιστή, αλλά είναι η φύση της δουλειάς ρε φίλε, ή υπερωρία και δωδεκάωρο ή τίποτα…» Και όλοι μαζί να θέλουμε να πατήσουμε κάτω τους ελάχιστους φίλους που μπήκαν στο δημόσιο και παραπονιούνται «Τι να κάνω, βαριέμαι, τρείς η ώρα φεύγω και όλοι δουλεύετε, με ποιόν να πάω για καφεδάκι, έχω βαρεθεί τη ζωή μου σου λέω…»

Α, ξέρετε, εδώ ευδοκιμεί και ένα σπάνιο φυτό που το λένε «απόσταση»! Μη ρωτάτε περίεργα όταν το καλοκαίρι αγκαλιάζουμε με λαχτάρα ένα φίλο στο χωριό «Μα καλά, δεν τα λέτε στην Αθήνα εσείς???» Όχι, δεν τα λέμε!! Γιατί μένουμε και δουλεύουμε ΣΤΟΥ ΔΙΑΟΛΟΥ ΤΑ ΚΕΡΑΤΑ! Γιατί και χίλια κομμάτια λάστιχο να γίνουμε ποτέ δε θα βγούμε για καφέ με όλους αυτούς που θα θέλαμε! Και καφέ κάθε μέρα πίνετε ΕΣΕΙΣ, όχι εμείς! Κι’εμείς παρ’όλο που ζούμε στην Αθήνα δεν κάνουμε κάθε μήνα αχαλίνωτο shopping, το κάνετε εσείς! Γιατί δεν έχουμε ούτε χρόνο, ούτε λεφτά! Και μαγειρεύουμε, γιατί τα ντελίβερι είναι ακριβά! Και γιατί ΕΧΟΥΜΕ ΣΙΧΑΘΕΙ τα πλαστικά. Και αν εξαιρέσουμε τους φίλους μας και τους ανθρώπους που συμπαθούμε, την υπόλοιπη ημέρα νιώθουμε πως περιστοιχιζόμαστε από μίζερες ψωνάρες!

Και να προσπαθείς να χωρέσεις τη ζωή σ’ένα Σάββατο απόγευμα και μια Κυριακή, αν είσαι από τους τυχερούς που δε δουλεύουν Σάββατο. Και ν’αναρωτιέσαι γιατί πρέπει να πληρώνεις κατοστάρικα στη ΔΕΗ και διακοσάρια στα κοινόχρηστα για ένα σπίτι που δεν το βλέπεις όλη μέρα…Και να νοσταλγείς τη μαμά σου. Και να προσπαθείς το Σαββατοκύριακο που ετοιμάζεις τα φαγητά της βδομάδας να πετύχεις το παστίτσιο όπως εκείνη. Να βλέπεις να πετάνε οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια κι’εσύ να ζείς για τις διακοπές. Κι’όταν έρχονται να είσαι τόσο κομμάτια που θέλεις να ρίξεις μια μούτζα, να τ’ακυρώσεις όλα , να δέσεις ένα σκοινί γύρω από τον καναπέ και την τηλεόραση και ν’αράξεις μέσα στον οριοθετημένο χώρο σου χαζεύοντας ηλίθια προγράμματα και τρώγοντας πατατάκια…ναι, σαν τον Άλ…

Δεν είναι δικά μου λόγια αυτά, πρώτον γιατί δε δουλεύω πάνω από οχτάωρο και δεύτερον γιατί δεν είμαι κλαψομούνα. Είναι αυτά που ακούω γύρω μου συνέχεια. Που βασικά έχω βαρεθεί ν’ακούω. Και που κάποια στιγμή αναγκαστικά θα τα (ξανα) ζήσω, έλεγα. Και η στιγμή ήρθε. Θα κρατήσει 3 μήνες μόνο και αρχίζει από αύριο.

Για τους μήνες αυτούς λοιπόν, κλάφτε με! Έκανα ένα τρομακτικά συμφέρον για την τσέπη μου deal και από αύριο θα εργάζομαι σκληρά 8 το πρωί με 10 το βράδυ! Ξέχασα να υπενθυμίσω στις φίλες από επαρχία πως εδώ το να είσαι στη δουλειά στις 8 ισοδυναμεί με ξύπνημα στις 6μιση. Και πως το να τελειώσεις στις 10 σημαινει πως μπορεί να φτάσεις σπιτάκι σου στις 11. Και μετά dolce Vita…χο χο χο…καλό έ?????

Έτσι λοιπόν αγαπητά μου μπλογκάκια, αναγκαστικά θα αραιώσω λίγο, εως πολύ.
Φαντάζομαι όλο και κάτι θα χαζογράφω αλλά είστε και πολλοί και πού να προλαβαίνω να σας έρχομαι όσο συχνά έρχομαι τώρα!! Σας ικετεύω γονατιστή, μη με ξεχάσετε! Να έρχεστε καμιά βόλτα να δείτε , να ζεί αυτή, ή να μη ζεί??? Θα σας απαντάω, το ορκίζομαι!! Και πού θα πάει, θα περάσει!! Σας φιλώ τρελά!!

ΥΓ:Aλήθεια, εσάς πόσο σας ήρθαν τα κοινόχρηστα του Μαρτίου????? Γιατί το 260άρι ήταν όντως δικό μου!!

107 comments:

koulpa said...

Α.. σήμερα σκευτόμουν όλα αυτά.. είχα άφθονο χρόνο στον περιφεριακό.. σχεδόν 2 ώρες για 3 μίζερα χιλιόμετρα.. και με την κιλιά να σερνόμουν πιό γρήγορα θα έφτανα.. αυτή η πόλη δε παίζεται πιά.. θα πάω να μήνω στο μαραθώνα και θα πηγαίνω το πολύ ως τη Ν.μάκρη με το ποδήλατο..:):)
ουφ μπάφιασα..:):)
καλό κουράγιο.. θα σε επισκέπομαι συχνά.. μην ανυσηχείς..:):)
κι αν δε ε΄χεις χρόνο να απαντάς.. ε ένα χαμόγελο:) για απάντηση σε ένδιξη ζωής φτάνει:):)
καληνυχτούδια:):)

K-Top said...
This comment has been removed by the author.
K-Top said...

1. Καλό κουράγιο...
2. Σου έριξα στα κοινόχρηστα.. 271
3. Welcome to the jungle, we 've got fun 'n' games...

Anonymous said...

ρε πατσιουρακι, μονο να με εβλεπες απο μια μερια, εμενα και την παρεα, ακριβως το ιδιο κειμενο αθ γραφες. ετσι και χειροτερα. ξεχασες να πεις οτι προσπαθωντας να χωρεσουμε ολη μας τη ζωη σε ενα σαββατο και μια κυριακη, αντιμετωπιζουμε και το διλημμα "εγω ή οι φιλοι" με βασικο συντελεστη την κουραση. να ξεκουραστω ή να παω για ποτο; μα κι εκει δεν θα μπορω να μιλησω, θα βουιζει το κεφαλι μου, θα θα θα ...ξερεις ποσες φορες υπερηφανευομαι στους φιλους, και αυτοι σε εμενα, δηλωνοντας οτι "την κυριακη, φιλη μου, εγω θα λιωσω στο σπιτι και δεν θα κανω τιποτα¨" κι ας εχουμε μερες να βρεθουμε, ολοι το καταλαβαινουμε!! καλη αρχη λοιπον πρωτα απο ολα!! καλο κουραγιο και καλα αποτελεσματα στην τσεπη σου και στην ψυχολογια σου!! και γιατι νομιζεις οτι βλεπουμε τους singles (εγω τουλαχιστον;); γιατι ΔΕΝ μας μοιαζουν!!
τα σεβη μου μικρη!!

Anonymous said...

α το ξεχασα. τα δικα μου ηταν 120, αλλα ευτυχως ηταν φεβρουαριου (με τα χιονια)!!

Я верю в Сталина said...

Καλημέρες!

Δεν διαφωνώ καθόλου ΜΑ ΚΑΘΟΛΟΥ, με αυτά που γράφεις, όμως δε νομίζω ότι το να είσαι single έχει να κάνει με τα ωράρια... ε;

demetrat said...

Άμα σόρχεται η ώρα της συγγνώμης, πάρε εμένα τηλέφωνο.Θα σε ισιώσω αμέσως.
Το οτι ουρλιάζεις, εν μέσω αστραπόβροντου, φυσιολογικό μου φαίνεται.
Αστραπόγιαννε.
δ

Laplace said...

Πατσιουρακι ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΟΛΑ,τα χωνεις κ καλα κανεις,λες κ εμεις εδω αθηνα(που διαβασα σε εδημεριδα οτι το 80% του ΑΕΠ βγαινει εδω)τα ξύνουμε..Ολοι οσοι ζουμε αθηνα καπως ετσι ειμαστε,μας καλυπτεις τους περισσοτερους θελω να πιστευω

για τον κανονικο κοσμο των singles συμφωνω..

Λυπαμαι που θα αραιωσεις,οποτε μπορεις κανε μια αναρτηση ομως,εστω μια βιαστικη,εστω να λες οτι εισαι καλα..

εμενα κοινοχρηστα 150..δεν σε φθανω με τπτ

mamma said...

Πατσούρι... σου ρίχνω στ΄ αυτιά. Δεν έχω κοινόχρηστα:-)
Όσο για τα υπόλοιπα, τι να πω; με κάλυψες.

Φιλιά πολλά, υπομονή και κουράγιο στο νέο deal.

Single;-)

Tanila said...

20 €
Βέβαια κι εμένα του Φεβρουαρίου ήταν 135 €...

geokalp said...

χάνω: €250...

αντωνης said...

καλημερες
ετσι ειναι οπως τα γραφεις. Και το χειροτερο ειναι οταν εσυ εχεις ελευθερο χρονο, γιατι εργαζεσαι 8αωρο και δεν εχει κανεις αλλος γιατι τρεχουν ολοι να γινουν στελεχη (τρεχτε παιδια, ποσοι θα φτασετε δεν ξερω)

Και κοινοχρηστα δεν εχουμε, καθοτι δεν μενουμε σε πολυκατοικια.

Φιλια και καλο κουραγιο.

dyosmaraki said...

Οπως την περιγράφεις είναι η καθημερινότητά μας στην Αθηνούπολη. Με κάλυψες...

Εύχομαι καλή δύναμη στο καινούργιο "deal"και να συναντήσεις καλούς συνεργάτες...

Βέβαια λυπάμαι που τώρα που σε ανακάλυψα θα αραιώσεις....Ας είναι άν είναι για το καλό σου...

ΥΓ. Οσο για τα κοινόχρηστα μετά τα 350 Ευρώ του δεκέμβρη έκοψα τη θέρμανση!!! Αναβα ένα ηλεκτρικό θερμαντικό στο δωμάτιο που βρισκόμουν!!! Ευτυχώς που καλοκαιριάζει!!!

leila said...

πατσιουρι, ετσι οπως ειναι τα λες.. και πολυ σωστα.. απορω κι εγω πως ολοι μας λεμε τα ιδια και ολοι λενε οτι τρεχουν τρεχουν, αλλα νομιζω τρεχουν μονοι τους και βγαινουν και τελευταιοι// αφου μερικες φορες σκεφτομαι οτι ειτε ειναι στραβος ο γυαλος ειτε στραβα αρμενιζουμε..

συμπερασμα δεν εχω..

τα κοινοχρηστα δεν θυμαμαι ποσο ηταν..

καλη αρχη οπου πας και καλο κουραγιο για τη συνεχεια, ειναι κριμα που θα αραιωσεις απο δω.. θα περνω συχνα να διαβαζω τι κανεις..

manetarius said...

260 κοινόχρηστα;;;
Μα που ζείς παιδάκι μου, στα ανάκτορα;
"Και να προσπαθείς να χωρέσεις τη ζωή σ’ένα Σάββατο απόγευμα και μια Κυριακή, αν είσαι από τους τυχερούς που δε δουλεύουν Σάββατο."
...το προσπαθώ 10 χρόνια τώρα..πες στις φιλενάδες σου από το χωριό οτι δεν γίνεται με τίποτα και οτι τις ζήλευα μια ζωή!
Περνάνε γρήγορα 3 μήνες, μη μασάς!
Τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς!!!

Anonymous said...

Συγγνώμη αν θα τα ξανακούσεις... αλλά όλο το κειμενό σου το έλεγα χτες σε μια φίλη από την Κρήτη και δεν το καταλάβαινε!! Είσαι μέσα στο μυαλό μου!!!Τι να πρωτοσχολιάσω... ότι τη λέξη υπερωρία πάνια την αναφέρουν??? ότι σχολάνε 4 και πετάγονται στη θάλασσα?? Ενώ εγώ... σχολάω 6 κάνω μια ώρα διαδρομή και την ώρα που είναι να πάω θάλασσα με παίρνει ο ύπνος... Που σου λέει πήγες στο νέο club της παραλιακής?? Εγώ από την κούραση ούτε για σουβλάκια απέναντι δεν πετάγομαι. Προτιμώ να πεθάνω της πείνας! χιχιχιχι... Καλό κουράγιο!!!!
Υ.Γ. Πόσα τετραγωνικά σπίτι έχεις καλέ και πληρώνεις τόσο πολυ???

Anonymous said...

Επίσης, η ζωή του σ/κ είναι μάλλον η νέα μόδα... Το πρόβλημα είναι πόσα κομμάτια μπορώ να γίνω το σ/κ... Να δω φίλους??? να κάτσω σπίτι να χαλαρώσω??? Να κάνω πράγματα που μου αρέσουν???Πόσες ώρες πρέπει να έχει η μέρα για να τα χωρέσω όλα???
Υ.Γ. Έχω αρχίσει να σκέφτομαι την επαρχία (σοβαρά).

miss little sunshine said...

Eγώ πάλι σκέπτομαι να πάω στο Παρίσι, τουλάχιστον εκεί έχεις να απολαμβάνεις μία πανέμορφη πόλη όταν βγεις από την πύλη εργασίας, και μόνος να είσαι ερωτεύεσαι την πόλη και τις brasserie της, τα μυρωδάτα boulangerie της, τους χαμογελαστούς ανθρώπους της και άπειρα άλλα πράγματα που δίνουν έστω και μικρό δείγμα ευτυχίας. Τρέχω να κάνω το essay μου, μπήκαμε στην τελική πορεία του μεταπτυχιακού γιουχουυ. Kisses!

Ιφιγένεια said...

Bγές κόντρα σε όλους !! Μην μασάς ! Χαμογέλα , σκέψου ότι υπάρχουν και χειρότερα ... , και άστους να ανρωτιούνται !
Δες την φωτεινη πλευρά της ζωής !!

Καλημέρες φωτεινές !!

ZouZouna said...

Σε ποιόν πλανήτη ζείς λοιπόν, που νομίζεις πως θα αποτελούσες εξαίρεση?? Λέω εγώ τώρα! η οποια απο το 1981 δεν ξέρω τι θα πει 8ωρο. Απο 11ωρο και πάνω.....
Ναι, και τώρα που ήρθα να σε μάθω να διορθώνεις καμμιά βρύση, να ξεβουλώνεις κανεναν νεροχύτη, φεύγεις. Μπράαααβο, μπράαααβο, ωραία συμπεριφορά.....
Μμμ, θα κάνω ψητά στα κάρβουνα να σε παίρνει η τσίκνα να περνάς. Θα περνώ κι εγώ να επιβλέπω τις εργασίες σου "μαθητευόμενη υδραυλικές, τζαμά, ηλεκτρολόγε... κλπ".
Φιλιά κερασένια

ZouZouna said...

Σε ποιόν πλανήτη ζείς λοιπόν, που νομίζεις πως θα αποτελούσες εξαίρεση?? Λέω εγώ τώρα! η οποια απο το 1981 δεν ξέρω τι θα πει 8ωρο. Απο 11ωρο και πάνω.....
Ναι, και τώρα που ήρθα να σε μάθω να διορθώνεις καμμιά βρύση, να ξεβουλώνεις κανεναν νεροχύτη, φεύγεις. Μπράαααβο, μπράαααβο, ωραία συμπεριφορά.....
Μμμ, θα κάνω ψητά στα κάρβουνα να σε παίρνει η τσίκνα να περνάς. Θα περνώ κι εγώ να επιβλέπω τις εργασίες σου "μαθητευόμενη υδραυλικές, τζαμά, ηλεκτρολόγε... κλπ".
Φιλιά κερασένια

Ellie said...

Αμ σε καταλαβαίνω πατσιουράκι μου!!Δεν δουλεύω βέβαια 8-10 αλλά με τόσο διάβασμα που έχω, καλύτερα να δούλευα. Όχι τίποτε άλλο, η τσέπη και το πορτοφόλι εξακολουθούν να παραμένουν άδεια, η ζωή μου στην Αθήνα επίσης άδεια, η μέρα μου ασφυκτικά γεμάτη και να ζω μόνο για τις μέρες που θα ξεφύγω να πάω στον Γ. να με νταντέψει λιγουλάκι γιατί θα καταρρεύσω και το βλέπω να έρχεται.Κουράγιο και δεν σε ξεχνάμε εμείς!!

Vafman said...

patsiouri μου δεν θελω να σε στεναχωρησω αλλα κουραστηκα και μονο που το διαβασα, ποσο μαλλον να το ξαναζησω αυτο το σκηνικο στην Αθηνα. Ηταν απο τους βασικους λογους που την εκανα για εξωτικους προορισμους πολλα απο οσα εγγραψες και ετσι αποφασισα μπας και βρω την ησυχια μου να την κανω για εξωτικους προορισμους. Μηπως να το σκεφτεις και συ; Δεν ειναι ασχημα στην επαρχια...Ασε που μαθαινω οτι τελευαταια εχει γινει πολυ trendy το να παρατας την Αθηνα για την επαρχια :) Φιλια καλη μου και πολλα κουραγια

€lisavet said...

Κοινόχρηστα...κι έλεγα τι έχω ξεχάσει!!!!!

An-Lu said...

Αμ δεν είναι μόνο οι singles που τα τραβάνε αυτά πατς μου....
Δεν σε ξεχνάμε, αλλά μην μας ξεχνάς κι εσύ όσο μπορείς ;-)
Καλό τρίμηνο.

υγ να σου στείλω το δώρο (χα!) του Πάσχα (χαχα κλαψ) για τα κοινοάχρηστα;

faraona said...

Patsiuraki μου
αντε καλο κουραγιο κοιτα να εισαι καλα και δυνατη για να τα βγαλεις περα κι ασε την επαρχια να νομιζει οτι η δουλειες στην Αθηνα ειναι ροζ καραμελες.
Τι να κανουν κι αυτα τα επαρχιοτοπουλα τοσο μπορουν τοσο σκεφτονται μωρε.Με το πλαστικο ονειρο ζουνε ακομη και μεσα στην Αθηνα και αεροβατουν ,ποσο μαλον στην επαρχια.
Εμεις εδω θα ειμαστε και θα σε περιμενουμε!

Πολλα φιλια.

M said...

Όπως τα λες! (απορώ αν αλλάζει κάτι μετά τα 35...)
Καλό κουράγιο για το επόμενο 3μηνο!

Trioza Urticae said...

Κουράγιο patsiouri!
Aν και νομίζω ότι όποιος θέλει ζωή επαρχίας, μετακομίζει κι όλας εκεί...
Γενικά το λέω! Cu around! και για το blog μην πιέζεσαι! Όταν/Αν βρεις χρόνο...

Αντίο! :)

Rizobreaker said...

Δυστυχώς έχεις απόλυτο δίκιο σε όσα γράφεις... Δε βρίσκω κάποιο σημείο που να μην ισχύει και στη δική μου καθημερινότητα...
Ξύπνημα στις 6:30, δουλειά μέχρι τις 3:30, μετά άντε μέχρι να γυρίσεις σπίτι πάει 5... Μετά διάβασμα για σχολή, πτυχιακή, αγγλικά... Πολύς χρόνος μας μένει!!

unlearn... said...

α) Εγώ πάντως για την ώρα πολύ την χαίρομαι τη ζωή ως single.Ελευθερία και έχεις και ήσυχο το κεφάλι σου.Μια χαρά.(Σου είπα το ρολόι χτύπησε αλλά εγώ το έκλεισα χοχο!)

β) Η Αθήνα είναι ανυπόφορη και το λέω και το ξαναλέω πως στην Αθήνα δεν πρόκειται να επιστρέψω.Η Αθήνα είναι μόνο για διακοπές.Κι ας έχω μεγαλώσει εκεί απορώ πως μπορείτε και ζείτε εκεί μέσα...

γ) Αποκέντρωση τώρα!!!

δ) Όλε!

ε) Οι τρεις μήνες θα περάσουν πριν το καταλάβεις και μια χαρά θα είναι, δε μασάς εσύ.

ζ) Λαλαλαααα....

Anonymous said...

Μια πρώτη μεγάλη αλήθεια: Γέλασα, το χάρηκα, το ένιωσα μέχρι το κόκκαλο. Ετσι, ακριβώς έτσι τουλάχιστον για τους περισσότερους.

Μια δέυτερη μεγάλη αλήθεια: Αυτή την σιχαμένη ζωή δεν θα την άλλαζες με τίποτα, πίστεψέ με.

Εγώ πάντως δεν σε ξεχνάω με τίποτα, σε πάω με χίλια. Τα χώνεις όπως πρέπει και το λατρεύω.

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ said...

Έχεις απίστευτο δίκιο σε όσα γράφεις patsiouraki..Γενικά οι επαρχιώτες νομίζουν οτι τα έχουμε όλα εδω κάτω..αλλά τελικά τα έχουμε όλα και τίποτα ταυτόχρονα.Έχουμε μαγαζιά αλλά δεν έχουμε λεφτά να ψωνίσουμε,είμαστε 5.000.000 αλλά τόσο απόμακροι ο ένας απο τον άλλον..
Είναι κακό να ζηλεύεις έναν μύθο..
Καλησπέρα και καλή δύναμη στην δουλειά σου..Εννοείται οτι δεν θα σε ξεχάσουμε..τα κείμενα σου είναι διαχρονικά...
Φιλιά πολλά

Artanis said...

Σιγά να μη σας ζηλεύω...Το μόνο πράγμα που μου λείπει από την εποχή που δούλευα Αθήνα, είναι η δουλειά, κι αυτό επειδή η επαρχία, μαστίζεται από ανεργία...Τα 10 πιο δημιουργικά χρόνια μου 25-35, τα πέρασα άνεργη, παντρεμένη, μεγαλώνοντας 2 παιδιά...Το θέμα είναι οτι δεν το έβαλα κάτω...Την περίοδο αυτή εκτός από το ανατρέφω τις κόρες μου, ασχολήθηκα με τον εθελοντισμό, σπούδασα το επάγγελμά μου, και τελικά άνοιξα δική μου επιχείρηση...
Όμως το να ζεις στην επαρχία, έχει και άλλα καλά...Όλα, δουλειά, κέντρο και διασκέδαση, είναι κοντά, η φύση είναι κοντά, και οι φίλοι συναντιούνται συχνότερα... Ταυτόχρονα, μπορείς να απομονωθείς επίσης εύκολα, αυτό προσθέτει πολλούς πόντους, στην ποιότητα ζωής...
Όσον αφορά το συγκεκριμένο σήριαλ, πρέπει να ομολογήσω οτι δεν το βλέπω...Προτιμώ να δω κάτι άλλο, παρά αυτά τα νευρόσπαστα ανοργασμικά και ανέραστα άτομα που όλο τσιρίζουν...Αυτά...
Πατσιούρι μου καλή σταδιοδρομία σου εύχομαι στην καινούρια σου δουλειά...Να προσέχεις τον εαυτό σου και να προσπαθείς να ξεκουράζεσαι...Όσο για το μπλόγκινγκ, εμείς εδώ θα είμαστε και θα περνάμε να σε δούμε...Θα τα ξαναπούμε καλή μου...Φιλιά πολλά...

patsiouri said...

-Κούλπα:
Εμένα πάλι το μποτιλιάρισμα, αν δεν έχω κάπου να πάω επειγόντως, είναι η καλύτερή μου! Τολμώ να πω πως είναι η μόνη ώρα της ημέρας τελικά που ξεκουράζομαι! Να οδηγεί άλλος, έτσι??? Όσο για το Μαραθώνα και τη Ν.Μάκρη...τί να σου πώ...τις σιχαίνομαι αυτές τις περιοχές. Νομίζω πως θα αυτοκτονούσα από κατάθλιψη τον πρώτο μήνα. Προτιμώ να πάω να μείνω στο κέντρο μιας επαρχιακής πόλης κατευθείαν!

-Άτρον:
Check mail! Όσο για τα κοινόχρηστα...μαμά μου...αν είναι η γενιά των 700 να πληρώνει τα 300 σε κοινόχρηστα νομίζω πως ήρθε η ώρα της μετοίκησης! Βεβαια, το τσέκαρα, ήρθαν τόσο γιατί έβαλε πετρέλαιο, ούφ!!

-Lifewispers:
Πόσο σε καταλαβαίνω χαμένη μου αδερφή!! Ναί, το λιώσιμο στον καναπέ σου τελικά είναι ότι καλύτερο μπορείς να κάνεις το Σ.Κ όταν τις υπόλοιπες μέρες δουλεύεις σα μαλάκας! Από την καινούρια ιστορία ο μόνος μα ο μόνος που θα ωφεληθεί ειναι η τσέπη μου να ξέρεις και κανείς άλλος! Επειδή όμως τα καλοκαίρια είμαι άνεργη(συνήθως) χρειάζομαι τα χρήματα για να βουλώσουν οι τρύπες!

-Δημοσθένης:
Όχι βέβαια, το αντίθετο μάλιστα! Σε τέτοιες περιόδους τρελών ωραρίων το καλύτερο είναι να ΜΗΝ είσαι single! Τυχαίνουν αυτά όμως...
Βέβαια, ακούω συχνά γύρω μου (εμένα δε μου έχει τύχει ποτέ ούτε να μου το κάνουν ούτε να το κάνω ευτυχώς), για χωρισμούς που έχουν σχέση με το ότι ο ένας από τους δύο δεν έχει καθόλου ελεύθερο χρόνο. Η είναι πάντα κουρασμένος και δεν εχει όρεξη να κάνει τίποτα.
Το θεωρώ κακό και άδικο, γιατί προφανώς ο άνθρωπος έχει τους λόγους του που δουλεύει σα μαλάκας, δεν το κάνει από χόμπι!
Ποιός είσαι εσύ που εκ του ασφαλούς θα του πείς "Χωρίζουμε γιατί δεν έχεις χρόνο???"
Ο πρώην μου δούλευε άπειρες ώρες, και Σαββατοκύριακα, γιατί έτσι ήταν η δουλειά του. Ποτέ δεν παραπονέθηκα, ήμαρτον! Δόξα τω Θεώ υπήρχαν και οι φίλοι και στον ελεύθερο χρόνο μου έβγαινα ή έφευγα ένα Σαββατοκύριακο μ'αυτούς, ουδέποτε σκέφτηκα να χαλάσω τη σχέση μου επειδή ο άλλος απλώς...δουλεύει!

-Δήμητρα:
Θα σε πάρω όταν χρειατώ τον άντρα σου για...αναισθησία!! Σβούμ!!(κεραυνός!!)

patsiouri said...

-Laplace:
Τα κοινόχρηστα πόσο τοις εκατό του ΑΕΠ καλύπτουν????
Δε θα εξαφανιστώ τελείως βρε, αντέχω χωρίς εσάς??? Απλώς θα αραιώσω γιατί δε βγαίνει αλλιώς!

-Mamma:
Εχω υποψιαστεί πως ζείς στα Εξάρχεια! Αν υποψιαστώ πως ζείς σε μία από αυτές τις υπέροχες μονοκατοικίες εκεί, θα σε μισήσω!! Και θα σε βάλω να ψάχνεις κάθε με΄ρα τα ενοικιαστήρια!!
Ναί, single, εδώ και μερικούς μήνες...

-Τανίλα:
Χα! Θ'αρχίσω να κάνω έρευνα για πολυκατοικίες με πιο καλά κοινόχρηστα!

Geokalp:
...και φυσικά δεν πρόκειται να έρθω στη δικιά σου!! Που μένεις καλέ????????

-Αντώνης:
Να σου πώ, θα προτιμούσα να έχω ελεύθερο χρόνο κατά τη διάρκεια του οποίου να αναρωτιέμαι γιατί όλοι οιμ άλλο δουλεύουν τόσο πολύ και δεν έχουν χρόνο, να βγαίνω μοναχικές βόλτες στο κέντρο της πόλης ή έστω να κοιμάμαι 9 ώρες την ημέρα, παρά να είμαι ΕΓΩ αυτός που δουλεύει πολύ!! Και όχι, δεν είμαι ούτε θα γίνω ποτέ στέλεχος!! Να'σαι καλά!!

patsiouri said...

-Dyosmaraki:
Για πές μας, εσύ σε ποιά περιοχή μένεις????? Εμείς δεν εχουμε αυτόνομη ρε γαμώτο!
Δε θα χαθούμε, φιλιά!

-Λειλα:
Είσαι πολύ γλυκός άνθρωπος! Μπά, μη νομίζεις, δεν είμαι από τους τύπους που τρέχουν γενικώς, ούτε για καριέρα, ούτε για χρήματα! Απλώς επειδή λόγω φύσης του επαγέλματος τα καλοκαίρια είμαι άνεργη, πρέπει οπωσδήποτε κάποιους μήνες το χρόνο να συνδυάσω δύο δουλειές για να βουλώσω τις τρύπες! Κατα τ'άλλα, αν αποκτούσα κάποτε ένα ωραιότατο μεσαίο εισοδηματάκι που θα εξασφάλιζε την επιβίωσή μου, το πιό πιθανόν είναι να μήν ξαναδούλευα ποτέ, ούτε μία ώρα! Θα το έριχνα στη φιλανθρωπία με μεγάλη ευχαρίστηση!

-Mane-tarious:
Χα χα, φυσικά και όχι, σ'ένα απλό διαμέρισμα ζώ! Τα κοινόχρηστα ήρθαν τόσο γιατί έβαλε πετρέλαιο ο διαχειριστής, όταν τα είδα όμως παρά λίγο να πιώ κι'εγώ σφηνάκι αμόλυβδη για να συνέλθω!

-Λαχανάκι:
Κι'εγώ τη σκέφτομαι την επαρχία πολύ σοβαρά, δυστυχώς όμως δε θέλω να πάω στη γενέτειρά μου για διάφορούς λόγους, οπότε μόνο μ'ένα διορισμό θα έφευγα από Αθήνα γιατί είναι αρκετά δύσκολο να τα παρατήσεις όλα, να πάς σ'ένα ξένο μέρος και να ψάχνεις σα μαλάκας το πώς θα ξεκινήσεις τη ζωή σου εκεί...Το διαμέρισμα είναι μικρό, λόγω πετρελαίου πληρώσαμε τόσο!
Κατά τ'άλλα κι'εγώ έχω βαρεθεί να με ρωτάνε αν έχω πάει σε διάφορα μέρη στην Αθήνα στα οποία φυσικά εγώ όχι, αλλά έχουν παέι ΑΥΤΟΙ που ζούν σε άλλη πόλη!!

-Miss Little sunshine:
Καλή επιτυχία σε όλα κοριτσάκι!! Και σου εύχομαι να αποκτήσεις με το Παρίσι τη σχέση που έχει η Κάρυ με τη Νέα Υόρκη!!

Marina said...

Διακρίνω μία piss-offίαση στο όλο θέμα σου καθώς και την πολύ καλή σου ιδέα να το ρίξεις στη δουλειά. Κάνει καλό όταν αισθάνεσαι φτυσμένος και μονάχος.
Πρίν σου φτιάξω το κέφι και σε κάνω να γελάσεις (εστω και για μισό λεπτό) να σου πώ ότι υπήρχε μία 10ετία της ζωής μου που έτρωγα 2 ώρες το πρωϊ να πάω στη δουλειά μου και άλλες 2 να γυρίσω.
Εμενα Γλυφάδα-δούλευα Λυκόβρυση πρό μετρό εποχής. Πρωϊνό ξύπνημα στις 5.30, αναχώρηση 6.30 άφιξη στον Πειραιά 7.00 κάθομαι στο τραίνο, άφιξη Κηφισσιά 8.00, υπηρεσιακό. Χτύπημα κάρτας 8.30. Στο γυρισμό έφτανα σπίτι 8 το βράδυ, και κοιμόμουνα τουλάχιστον 12 ..και όλα αυτά για..http://youtube.com/watch?v=985KWOX-qBA

patsiouri said...

-Ιφιγένεια:
Φυσικά υπάρχουν και χειρότερα, η ανεργία, χε χε!! Καλωσήρθες!

-Γλυκοκερασοζουζούνα:
Ένα είναι σίγουρο, από μένα δε γλυτώνεις!! Φυσικά και θα ερχομαι!
Ασε που τώρα θα χρειάζομαι και πανεύκολες+πανγρήγορες συνταγές!!

-Ellie:
Κουράγιο συντρόφισσα!! Δεν πιστεύω να διαβάζεις για ΑΣΕΠ???? Χα χα, πλάκα κάνω, περαστικά μας!!

-Vafman:
Το έγραψα και πιό πάνω, το σκέφτομαι εδώ και χρόνια για επαρχία, αλλά δε θέλω καθόλου τα πάτρια εδάφη! Αρα, πρέπει πρώτα να βρεθεί η δουλειά και το σπιτι για να πάω κάπου αλλού. Πράγμα δύσκολο όταν είσαι στην Αθήνα να το ψάξεις για ένα άγνωστο μέρος...

-Ελισσάβετ:
Για να το έχεις ξεχάσει δε θα ήταν και τόσο τραγικό, χα χα!!!

patsiouri said...

-Αν Λού:
Εννοείται πως δεν τα τραβάνε μόνο οι singles! Εσείς όμως έχετε κι'έναν ώμο να γείρετε όταν γυρίζετε κομμάτια! Εμείς οι έρμοι, έχουμε τον πόνο μας, έχουμε και τους υπόλοιπους να μας θεωρούν sex symbols που ξημεροβραδιαζόμαστε στα μπάρ και τα μπουζούκια παρέα με θεούς και θεές της ομορφιάς!!
Τόσο πίκρα τα κοινόχρηστα όλοι ρε παιδιά????Νόμιζα πως ήμουν η μόνη!!

-Faraona:
Τελικά όλοι ζηλεύουμε ουτοπίες μου φαίνεται!!! Κανονικά θα έπρεπε να παίρνουμε τη σύντααξη από τα 18 μέχρι τα 35! Ετσι θα μπορούσαμε να δοκιμάσουμε με την ησυχία μας όλους τους τρόπους ζωής, όλες τις δουλειές και όλες τις πόλεις, πριν καταλήξουμε! Ευχαριστώ!

-Μ:
Να'σαι καλά ρε σύ...αν δεν αλλάζει κάτι μετά τα 35 οι εργαζόμενες μαμάδες-σούπερμαν πως την παλεύουν????????

-Biologist:
Καλή είναι η επαρχία όταν υπάρχει δουλειά. Να πας ετσι ξεκάρφωτα ψάχνοντας και έχοντας παρατήσει κάτι σίγουρο στην πρωτεύουσα..πώς??? Κι'αν δε βρεθεί κάτι αμέσως πώς θα επιβιώσεις???Δε χανόμαστε!!

-Rizobreaker:
Είναι αξιέπαινο το γεγονός ότι δουλεύεις και σπουδάζεις ταυτόχρονα. Το έχω περάσει και είναι ακόμη πιο δύσκολο από το να δουλεύεις δύο δουλειές...καλά κουράγια ρε σύ!

patsiouri said...

-Unlearn:
Να περνάς καλά κέφι μου!!!! Και μην ξανάρθεις Αθήνα ποτέ! Θα έρθουμε όλοι εμείς στο νησί!!

-Freedula:
Μμμμ...μια ένσταση, με πολλά θα την άλλαζα αυτή τη σιχαμένη ζωή! Καλύτερα, όχι χειρότερα, πχ με το να δουλεύω κάθε μέρα το τετραωράκι που λέγαμε!! Δε χανόμαστε μικρή, σε φιλώ!!

-Νικος:
Φυσικά μπορεί να ισχύει και το αντίθετο, εμείς να ζηλεύυομε πράγματα από την επαρχία που εκείνοι που τα έχουν τα σιχαίνονται...δεν ξέρω...
Όσο για τα διαχρονικά πόστ μου, μου έδωσες ιδέα! Αν δεν προλαβαίνω να γράφω, θα ξανανεβάσω ένα ένα τα αρχικά μου πόστ!!

-Αρτάνις:
Εχεις δίκιο πως η επαρχία μαστίζεται από ανεργία, γι'αυτό φοβάμαι να ξεκουνηθώ. Με μία σίγουρη δουλειά όμως θα πήγαινα οπουδήποτε (σχεδόν!).
Γιατί λες πως τα χρόνια σου από 25-35 δεν ήταν δημιουργικά??? Σε περίπτωση που ήθελα να γίνω μητέρα, να ξέρεις πως θα λαχταρούσα ακριβώς αυτό που έκανες, να κάτσω σπίτι μου μερικά χρόνια να μεγαλώσω τα παιδάκια μου και να ξαναβγώ αργότερα στην αγορά εργασίας...Ξέρεις πόσες μητέρες που δεν προλαβαίνουν να δούν τα παιδιά τους θα σε ζήλευαν θανάσιμα??? Το καλύτερο έκανες και μακάρι να είχαν τη δυνατότητα να το κάνουν όλες!

-Μαρίνα:
Αχ Μαρινάκι μου, να ξέρεις ούτε φτυσμένη ούτε μονάχη αισθάνομαι! Αν δεν είχα ανάγκη τα΄χρήματα δε θα δούλευα ούτε ώρα παραπάνω! Δε θα δουλέψω όμως Ιούλιο-Αύγουστο οπότε τα χρειάζομαι, διαφορετικά, η απάντησή μου στο deal θα ήταν σαφέστατα ένα ηχηρότατο "Όχι!!"
Προ Μετρό η Αθήνα ήταν μια κόλαση. Σε καταλαβαίνω. Έμενα Αγία Παρασκευή, σπούδαζα Ζωγράφου και το απόγευμα φούλευα Φάληρο...φιάσκο.

purple said...

πατσιουρακι μου ελπιζω το deal να ειναι καλο και να γινει καλυτερο!!! εμεις εδω ειμαστε :-)

neropistolero said...

Θα σου πω κάποιες συμβουλές για τα κοινόχρηστα. Πείτε στον κηπουρό απλά να κλαδεύει τα φυτά, δε χρειάζεται να κάνει γλυπτική. Καλό είναι το poolboy να έρχεται μέχρι 2 φορές την εβδομάδα και όχι παραπάνω.
Θα δεις πώς θα μειωθούν τα κοινόχρηστα μετά.
Δεν πάμε καλάαααα.
Φταις κι εσύ πάντως που κοιτάς singles. Eίναι γνωστό πως μόνο ο Παπακαλιάτης έχει συλλάβει την πραγματική ταυτότητα της ελληνικής κοινωνίας.

Meropi said...

Πατσιούρι μου,
καλή δουλειά σου εύχομαι. Και να μπαίνεις στα blog (δικό σου και φίλων) λίγο πριν κοιμηθείς. Χα χα χα ωραία συμβουλή σου έδωσα.

marilia said...

Πατσιούρι, μην γκρινιάζεις... πολύ. Και οι μπλόγκερς από επαρχία έχουν έξοδα και δουλεύουν πολύ -εντάξει, όχι τόσο όσο ο υπάλληλος ιδιωτικής εταιρίας- ειδικά μάλιστα όταν θέλουν να πατάνε όπου φτάνουν τα ποδαράκια τους και όχι όπου φτάνουν τα ποδαράκια των... γονιών τους!

Έλα, γκρινιαράκι μου, πιάσε μια αγκαλίτσα και κοίτα να μη λείψεις πάααααααααααααααρα πολύ, εντάξει;

Μμμμματς! :)

dyosmaraki said...

Patsiouri εγώ μένω.....
"εκεί ψηλά.....υπάρχει ένα μυστικό..."
Και μια και το λένε και "τρελλό" καταλαβαίνεις πως "τρελλάθηκα" όταν είδα το Χριστουγεννιάτικο μπουγιουρντί!!!!
Πιστεύω πως τελικά είναι σημαντικό να επιλέγει κανείς να μένει είτε σε μονοκατοικία (εάν μπορεί) είτε σε πολύυυυυ πολυκατοικία (εννοώ με πάρα πολλά διαμερίσματα). οσο λιγότερα τα διαμερίσματα τόσο μεγαλύτερα τα έξοδα.
Η αυτονομία σίγουρα είναι σημαντική για πολλούς λόγους....
Καλό Σαββατοκύριακο εύχομαι

anima rana said...

πατσιουράκι, που πήγε αυτός ο γείτονας που σου είχε πληρώσει κάποτε τα κοινοχρήστα?????
Οσο γι'αυτά που περιγράφεις...ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟ ΜΑΙΟ. Την στριμώχνω σ'ενα σ-κ και σιχτιρίζω τις παχυλές υπερωρίες που βλέπω την ημέρα που πληρώνομαι.
Πολύ πακέτο το.."κοτέτσι".
Καλή σου δύναμη!

Anonymous said...

ποιος ειπε "η 12ωρο με υπερωρία ή τίποτα" ?

το "με υπερωρία" που το είδατε ?

Skouliki said...

φιλεναδα δουλευω 12αρα και βαλε γυριζω σπιτι 23 γραφω στο νετ μεχρι τις 3 το πρωι ..καπου βρισκονται οι φιλοι καπου βρισκεται ενας γκομενος καπου βρισκετε και το φορουμ μου , το μπλογκ, το φασεμποοκ και καπου θυμιστε μου πως με λενε διοτι τα ληγμενα επεσαν βαρια

σημ..εχω δικο μου σπιτι ευτυχως και δικη μου η πολυκατοικια δεν εχω κοινοχρηστα μην βαρατεεεεεεεε

Dr_MAD said...

Πατς θα πρέπει να συμπληρώσεις προς αποφυγή παρεξηγήσεων ότι το καθεστώς αυτό δεν αλλάζει με το "coupling" φυσικά! Οι ρυθμοί γίνονται ολοένα και πιο εξοντωτικοί και εμείς ολοένα και πιο αχόρταγοι. Αν κοιτάξουμε τις πραγματικές ανάγκες μας (τροφή, ένδυση, στέγαση, σεξ, επικοινωνία, διασκέδαση) και βάλουμε ένα σωστό ιεραρχημένο προγραμματισμό, τότε θα είμαστε όλοι τζιτζιλόνια

Επίσης να καταγγείλω τη λογική του πλαστικού χρήματος. Νυσάφι πια διπλανέ μου που προσπαθείς να μου δείξεις ότι είσαι κάτι!

Dr_MAD said...

Καλά μιλάω εκ του ασφαλούς μιας και είμαι γιατρός (γκουχ) αλλά ακουσον μεν, πάταξον δε

rain said...

Πατσιουράκι σου εύχομαι να τα πας πάρα πολύ καλά σ'αυτό που επέλεξες να κάνεις και αστους να λένε παιδάκι μου...λϊγο σε νοιάζει μη σου πω και καθόλου...Φιλάκια στα μουτράκια

Pan said...

Καλησπέρα πατς!

Μην ανησυχείς, εδώ τριγύρω θα είμαστε.

Πάρ'το όσο πιο χαλαρά γίνεται και θα σε περιμένουμε.

Equilibrium said...

Αχ πως τα γράφεις έτσι για την πρωτεύουσα τώρα που έχω πάρει την απόφαση να'ρθω μόνιμα! :(

όσο για τους s1ngle, count me inda club, εδώ και μήνες στο βασίλειό μου είμαι ο μόνος πρίγκηπας.

σε φιλώ!

Lina said...

ποτέ δε ζηλεψα την ενήλικη ζωή στην πρωτευουσα(σ.σ. ενήλικη ζωή εννοώ τη ζωή ενός εργαζόμενου ανθρώπου). αλλά ούτε στην επαρχία είναι τόσο εύκολα όσο τα έχεις μάλλον στο μυαλό σου.

Σίογυρα από πολλές απόψεις πιό φυσιολογική οι ρυθμοί της ζωής τους, αλλά όχι και τόοοοοοοσο καλύτερη όσο τα παρουσιάζεις! =)

ίσως τελικά το πιό βολικό είναι να σαι σε επραχιακή πόλη μεν αλλά με έυκολες διεξόδους σ εάλλες πόλεις τα σου/κου (γιατι καιτ ο να νταλαβερίζεσαι αποκελσιτικα με τα ίδια άτομα σ εμια πολη δεν ειναι και ό,τι καλύτερο)

KitsosMitsos said...

Προβλήματα υπάρχουν παντού. Νουνού δυστυχώς όχι μόνο ένα, όπως και λύσεις...
Τουλάχιστον τα βάζεις σε μια σειρά και αυτό είναι που μετράει.
Καλό αραίωμα στο νέο σου ξεκίνημα.

patsiouri said...

-Purple:
Καλό είναι το deal αλλα δυστυχώς έκτακτο!! Θα τα λέμε, φιλάκια!!

-Νεροπιστολέρο:
Χα χα, κι'εγώ έτσι ένιωσα όταν τα είδα! Μα πού ζώ??? Σκέφτομαι να πώ και στη μασέρ μου καθώς και στην πεντικιουρίστα να μήν έρχονται 4 ώρες τη μέρα αλλά δύο, τί λές???

=Μερόπη:
Την Παρασκευή που γύρισα σπίτι μετά το εφιαλτικό πρώτο 12ωρο, όχι να μπώ στα μπλόγκς, ούτε να κάνω ντούς ή να φάω δεν είχα δυνάμεις! Τελικά βέβαια τα έκανα και τα τρία γιατί θυμήθηκα πως το Σάββατο μπορώ να κοιμηθώ λίγο παραπάνω!

-Μαριλία:
Είπα εγώ ότι δεν έχουν????? Ίσα ίσα, οι γνωστοί μου που διορίστηκαν επαρχία τα ειδαν όλα αφού δύσκολα βγαίνεις με τον πρώτο μισθό ειδικά, όχι να έχεις και έξοδα! Οι φίλες μου που αναφέρω ζούν μεν στην επαρχία, αλλά με τους γονείς τους, οπότε πόσα έξοδα να έχουν!! Στην Αθήνα δε με ενοχλούν τόσο οι ώρες της δουλειάς, όσο το (καμιά φορά) τετράωρο ταλαιπωρίας στις συγκοινωνίες ημερησίως για να μετακινηθείς από τη μία δουλειά στην άλλη και από και πρός το σπίτι σου!Προτιμώ να δουλεύω παραπάνω κάπου κοντά στο σπίτι μου παρά αυτό το μαρτύριο!

-Dyosmaraki:
Και για μένα μια μικρή μονοκατοικιούλα, παλιά κιόλας, θα ήταν το ιδανικό! Και φυσικά ζώ σε μεγάλη και παλιά πολυκατοικία, γι'αυτό έπαθα σοκ με το ποσό! Στο κέντρο της πόλης κιόλας! Όσο για κάτι φίλους και φίλες μου που ζούν ένα άτομο μόνο του σε κάτι 90άρια στα Β.Π σε ολοκαίνουριες πολυκατοικίες με λίγα διαμερίσματα και πληρώνουν τα κέρατά τους τα τράγια...σόρι αλλά καλά να πάθουν. Πολλοί που πληρώνουν λογαριασμούς ένα πεντακοσάρικο το μήνα μου λένε "Μα, είναι δικό μου το σπίτι, πως να φύγω???"
Να φύγεις αγάπη μου, να φύγεις, νοίκιασέ το και πη΄γαινε σε μια πιό φτηνή περιοχή σε μικρό διαμέρισμα και άμα κάνεις ποτέ οικογένεια ξαναγυρίζεις στα μαγευτικά δημοτικά τέλη του Δήμου Αμαρουσίου! Ήμαρτον!

patsiouri said...

-Βατραχάκι:
Ευτυχώς το δικό μου δε θα είναι μόνιμο...και ειλικρινά αν κάποτε έβγαζα τόσα χρήματα όσα χρειάζομαι για να συντηρώ επαρκώς τον εαυτό μου...δε θα δούλευα ούτε μία ώρα παραπάνω και να πάνε να γαμηθούνε όλες οι υπερωρίες του κόσμου!

-Ανώνυμε:
Είπα να μην το θίξω ΚΑΙ αυτό γιατί θα βαριόσασταν να διαβάζετε. Έχεις δίκιο. Αυτοί οι φίλοι που σκοτώνονται στη δουλειά και πληρώνονται κανονικά τις υπερωρίες τους...τελικά είναι οι τυχεροί.
Γιατί οι περισσότεροι δεν τις πληρώνονται. Και χιλιάδες άλλοι είναι άνεργοι. Έχεις απόλυτο δίκιο, σ'ευχαριστώ.

-Σκουλήκι:
Και πως θα γίνεις μάνα μ'αυτό το πρόγραμμα ρεεεεε.....!! Από τα κοινόχρηστα πάντως κερδίζεις το γάλατάκι του μικρού σκουληκακίου τυχερή μανούλα!!

-Mad:
Ω χρυσέ μου, απευθύνεσαι στον πιό ολιγαρκή άνθρωπο του κόσμου αυτή τη στιγμή! Το μόνο "παράλογο" έξοδο που κάνω είναι να φεύγω Σ.Κ μια φορά το δίμηνο! Κατα τ'άλλα, ούτε χρωστάω, ούτε έχω αγοράσει ποτέ τίποτα με πιστωτική, δεν τη χρησιμοποιώ άλλωστε, ούτε πρόκειται να πάρω ποτέ στη ζωή μου δάνειο! Γενικώς σιχαίνομαι αλλά και φοβάμαι το πλαστικό χρήμα!
Το κακό είναι πως για όλες τις υπόλοιπες βασικές ανάγκες που περιέγραψες,τροφή, ένδυση, στέγαση, σεξ, επικοινωνία, διασκέδαση, ιδίως για την τελευταία, όντως χρειάζεσαι χρήμα! Και όχι αμελητέο ποσό!
Και μακριά από'μας τα βαμπίρ που μπορούν να γδάρουν τη γιαγιά τους για το τρίπτυχο τζιπούρα-μεζονέττα-Πούρο. Όχι πως θα με χάλαγε να τα αποκτήσω, αλλά θα τα πουλούσα την επομένη για να κάνω την υπάρχουσα ζωή μου πιό εύκολη!!
Και φυσικά το coupling δεν αλλάζει την κατάσταση, ίσα ίσα που μερικές φορές τη χειροτερεύει γιατί έχεις τον πόνο σου, έχεις και το σύντροφο να παραπονιέται πως δεν του αφιερώνεις χρόνο!!
Από την άλλη, όπως είπα και στη γοργόνα, έχεις έναν ώμο να γείρεις το μονίμως εξουθενωμένο κορμί σου όταν γυρίσεις σπίτι...εσύ αποφασίζεις!

patsiouri said...

-Rain:
Μα για τον εαυτό μου με νοιάζει, μην τεζάρω πουθενά, είμαι και 45 κιλά ανθρωπάκι! Για τους άλλους είχα μια σκασίλα...

-Παν:
Τουλάχιστον θα κρατήσει 3 μήνες μόνο. Το πήρα απόφαση πως αυτούς τους μήνες θα ζώ για να δουλευω. Ευτυχώς τους δύο επόμενους θα ζήσω για να φάω αυτά που έβγαλα!

-Equilibrium:
Εξαρτάται από το που έρχεσαι!! Είπαμε, κακή κακή η Αθήνα αλλά προτιμώ να ζώ ετσι παρά να μετακομίσω σε κάτι μέρη που ξέρω και που δε θα πήγαινα ούτε με σφαίρες!!!

-Λίνα:
Δεν το συζητώ, η Αθήνα ειδικά για φοιτητές πρέπει να είναι η πιό ωραία πόλη ever! Όταν πιάσεις (απαιτητική) δουλειά, τα πράγματα σκουραίνουν επικίνδυνα. Αν θες να κάνεις και οικογένεια εδώ και δεν είναι εδώ οι παππούδες να σε βοηθήσουν λιγάκι...κάηκες!!
Επαρχία έχω ζήσει κι'εγώ.
Οι ρυθμοί είναι σαφώς καλύτεροι, αναλόγως βέβαια με το τί επαγγέλεσαι, αναγκαστικά όμως πρέπι να φας στη μάπα και όλα τα κακά του μικρού μέρους. Οπότε θα συμφωνήσω μαζί σου πως σαφώς είναι καλύτερα να ζείς σε μια επαρχία, η δουλειά πιο κοντά σου, οι ρυθμοί πιό ήρεμοι, σχετικά πιο φτηνή ζωή...αλλά όχι σε οποιαδήποτε επαρχία. Σε κάποιες πόλεις θα πήγαινα με τα χίλια αν είχα δουλειά, στη γενέτειρά μου πχ όχι, θα ήμουν πολύ απελπισμένη για να μετακομίσω εκεί!

-Kitsosmitsos:
Την επόμενη χρονιά θα ψάξω να βρω μία σαν τη δικίά σου με ταξιδάκια τουλάχιστον!! Ευχαριστώ!!

roadartist said...

Να εισαι καλα βρε.. Ολα θα παρουν το δρομο τους..! Πίστεψε το έτσι??..Τα φιλια μου εχεις..καλο υπολοιπο Κυριακης!

Anonymous said...

αχα.

απλά να σημειώσω πως αυτά όλα δεν αφορούν μόνο singles στην Αθήνα. Aφορούν singles και μη, σε όλες τις μεγαλουπόλεις του δυτικού κόσμου. Μάλλον με μια διαφορά στο μισθό -εκεί η Αθήνα χάνει χαλαρά- αλλά ακόμα και στην ΝΥ, ελάχιστοι ζουν όπως στο Sex and the city,αλήθεια λέω!

Anonymous said...

α, κοινόχρηστα: στις Βρυξέλλες 650 το τρίμηνο -δλδ μια από τα ίδια (και δεν καίμε πετρέλαιο, αλλά γκάζι).

cinderella said...

Και γω που νόμιζα οτι έχουμε γίνει μια τσιμεντούπολη...Το πιο θεϊκό ήταν η ατάκα πως "σε αυτή την πόλη ευδοκιμεί ένα φυτό που λέγεται απόσταση". Πατσιουρί μου καλό πήξιμο. Σύντομα θα περάσει κι αυτό κι ελπίζω να έχεις κανονίσει καλά λεφτά!!
Δεν σε ξεχνάμε. Δεν γίνεται άλλωστε. Μην λέμε και ότι θέλουμε.
Απόψε που είναι Κυριακή βράδυ βγες καμιά βόλτα, για καμιά μπυρίτσα, στο χαλαρό. Από αύριο αρχίζει η εβδομάδα!!Φιλούρες!!!

Βαγγέλης Μπέκας said...

Προχτές, λέει, σκοτώθηκαν 7 άτομα στην Αίγυπτο περιμένοντας στην ουρά για ένα καρβέλι ψωμί.
Στην Αίγυπτο του Καβάφη και της παινεμένης Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας.
Το κύμα πλησιάζει όλο και περισσότερο.
Μας περικυκλώνει.

Κι όταν βρέξει τα πόδια μας, τότε θα παγώσουν μόνο εκείνοι

που πίστεψαν στους Singles.

Για τους υπόλοιπους θα ναι μια ευκαιρία για τη Μεγάλη Αλλαγή.

Crazy Tourists said...

Καλό κουράγιο!!

Paranoia said...

όταν γράφεις δεν αστειεύεσαι φιλενάδα, ΓΡΆΦΕΙΣ κανονικά και υπέροχα περιγραφικά

φιλιά

? said...

μη μας ξεχνάς ούτε κι εσύ..

Matrix said...

Καλη αρχή με το νέο deal.

Και μετά απο κάποιο διάστημα θέλω συμπεράσματα για το αν έκανες καλά που επέλεξες παραπάνω ώρες δουλειά...
(ελπίζω να έχεις κάνει καλά)

Κατά τα άλλα απιστευτο κείμενο!

Όσο για τα κοινόχρηστα 62 τον Μάρτιο, σε σχέση με 105 του Φεβρουαρίου μια χαρά.Βέβαια μένω (νοικιάζω) σε 58 τμ στο ισόγειο.

To service για το puntaki να δω πόσο θα πάει...

Matrix said...
This comment has been removed by the author.
Matrix said...
This comment has been removed by the author.
Matrix said...

Sorry 2 φορές.

Anonymous said...

α πατσιουράκι μου, θα διαφωνήσω μαζί σου αυτή τη φορά.

Βέβαια, θα συμφωνούσα πριν 2 εβδομάδες μαζί σου, αλλά από τότε άλλαξα γνώμη.

το να είσαι single είναι ότι καλύτερο υπάρχει. Ειδικά στην ΑΘήνα. Για ελάτε στο αγγλικό countryside. Νομίζετε είναι καλύτερα από αυτό που περιγράφεται στο ποστ;

Αυτά που λες ότι νομίζουν τα κορίτσια της επαρχίας για εμάς, τα νομίζουμε εμείς οι ΑΘηναίες για τον υπόλοιπο κόσμο.

Εγώ που ήρθα Αθήνα σας είδα όλους ακμαιότατους! Και κάτι ωραία παλικάρια ... μπράβο μπράβο, όχι σαν τις εδώ χλιμιντρόφατσες!!!

:*

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

"...κι’εσύ να ζείς για τις διακοπές..."

΄Ετσι λειτουργούμε κοριτσάρα μου, δυστυχώς. Και καλά που έχουμε τώρα το ιντερνετ κι' άμα σκυλοβαρεθούμε στη δουλειά, πεταγόμαστε Mauritious που ήθελα εγώ στο παιχνίδι...

Παλιότερα που δεν τα είχαμε αυτά, εκεί να δεις...τάσεις αυτοκοκτονίας...
;-)))

Καλά να είσαι και να είμαστε ΟΛΟΙ και..δε χανόμαστε.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

jh deco said...

καλησπέρα
πρώτα απ' όλα τα κοινόχρηστα για το Μάρτιο ήταν 18, αλλά έχω και του Φεβρουαρίου, άρα πάνω από 100 (οικία 50 m2)
σχετικά με τα όσα αναφέρεις, όντως σε κάνουν να χαρακτηρίζεις τους άλλους ή και εσένα κάποιες φορές γκρινιάρη, μίζερο ή κλαψομούνι,
όμως δυστυχώς είναι η καθημερινότητά της πλειοψηφίας
θέλω επίσης να προσθέσω ότι κάθε φορά που αλλάζει μια παράμετρος της ζωής μας (αλλαγή σπιτιού, δουλειάς ή νέα σχέση) αρχίζει η καταγραφή απωλειών (φίλοι, παρέες, προγραμματισμένες στιγμές για ένα καφέ ή ποτό με άτομα που είναι περισσότερο ή λιγότερο πνιγμένα από εσένα κ.α.)
φυσικά από το 1996, έχω αλλάξει 7 σπίτια και πολύ περισσότερες δουλειές, άρα μπορεί να φταίει αυτό
η διαφορά της επαρχίας είναι ο παράγων απόσταση
στη πλειοψηφία των περιπτώσεων:
- η δουλειά σου είναι ~30 λεπτά από το σπίτι σου
- οι παρέες σου είναι ή πολύ κοντά ή πολύ μακριά, οπότε τους πρώτους τους συναντάς κάθε μέρα και τους δεύτερους γιορτές, Σ/Κ αν έρθουν, ή αν κατέβεις Αθήνα
- οι επιλογές του τι θα κάνεις διευρύνονται με τα χιλιόμετρα που είσαι διατεθειμένος να καλύψεις
η μοναξιά διαφέρει ανάμεσα στην επαρχία και στην Αθήνα
στην επαρχία η μοναξιά είναι μονόχρωμη, σε τόνους του γκρι και του μαύρου και οι μόνοι ήχοι που ακούς είναι οι ήχοι της φύσης και οι καμπάνες
στην Αθήνα η μοναξιά είναι πολύχρωμη, φωτεινή, λίγο illustration με τη συνοδεία των ήχων του δρόμου
σειρήνες, κορναρίσματα, η κύλιση των οχημάτων στο δρόμο τους

καλό κουράγιο με τις υπερωρίες

m_stelios said...

Ε ναι. :/

Anonymous said...

re xameno?
giati re g**** ola ta ideal??

ki oles ekeines pou se pernan gia tin Carie Bradsow ??

eise xazi?

rvagos said...

Και δε μου λες ρε πατσιούρι , που στο διάβολο τα βρίσκουν αυτά τα γκομενάκια που περνάνε κάθε μέρα από το σπίτι μου και γύρο στις 10πμ , ΚΑΘ' ΟΤΙ ΤΥΓΧΑΝΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑΣΜΑ, με κάτι απαστραπτουσες κουρσάρες κάτι ξεσκέπαστα BMW ZX3 και κάτι τζιπάρες ναααααα με το συμπάθιο?
Τι σκατά δουλειά κάνουν ε?
Θα μας τρελάνει ο καπιταλισμός ε?

Anonymous said...

Πατσιούρι γειά σου.Δεν ήξερα τον φόρτο σου και γι αυτό σου άφησα μια πρόσκληση στο μπλόγκ μου.Αν είναι ο δρόμος σου πάρτην.Για καλό μπορεί να είναι.

Εγώ δεν έχω κοινόχρηστα.Σύχριστα έχω.Με όλα αυτά που λες και συμφωνώ.Μόνο ένας φίλος στη Μυτιλίνη με καταλαβαίνει.Η μόνη του ευχή είναι να συνεχίσω να πήζω εγώ ενώ εκείνος θα πίνει τα ουζάκια του στην παραλία.Και βέβαια το επιχείρησα να το κάνω στο Γαλάτσι(όχι σε παραλία)και μόλις είδα το λογαριασμό 90 ευρώ μου σηκώθηκε η τρίχα και έγινε τριχιά και με έπνιξε.Έτσι απλά.

Πήγα και εγώ να δω κάτι φίλους.Κάθησα δεν κάθησα να πιώ μια γουλιά ποτό και ΄ντριν...το τηλέφωνο..."Έλα γρήγορα έχουμε βλάβη"...Μάζεψα τα κομάτια μου και πήγα.Δεν ξέρω αν οι φίλοι μου θα με περιμένουν άλλη φορά.

Και ξέρεις πως όλα αυτά γίνονται για περίπου 700 ευρώ.Η g700 που λέμε.Τόσο τρέξιμο για 700 ευρώ.Τόση αποξένωση για ένα χαλαρό διήμαρο στην εξωτική Χαλκίδα.Γάμησέ τα Πατσιουράκι.Και ακόμα τα δύσκολα χτυπάν την πόρτα.Μόλις ανοίξουμε η γριά Πανδώρα θα αναστηθεί και θα νιώσει κοριτσάκι.

Την καλησπέρα μου.

patsiouri said...

-Roadartist:
Να'σαι καλά κορίτσι και μακριά απ'αυτά εύχομαι!!

-Κροτ:
Δεν αμβιβάλλω καθόλου. Και όχι μόνο τις μεγαλουπόλεις. Ξέρω και κόσμο που αντιμετωπίζει τέτοιου είδους προβλήματα, λιγότερο είναι η αλήθεια, στην επαρχία, όταν δε ζεί με τους γονείς η στο ενοίκιο.

-Cinderella:
Καλά λεφτά έχω κανονίσει αλλά τι τα θές, απλώς θα βουλώσουν τις τρύπες του καλοκαιριού που δε δουλεύω ούτως η άλλως!! Όχι πως παραπονιέμαι, αν και...έχω δουλειά για το σπίτι...γκρρρ!!!

-Vita Mi Baroyak:
Φτάνει να μη μας φάνε στην κυριολεξία όλους μας με το καλημέρα σας...και δε θα έχουν άδικο.

-Crazytourists:
Να 'στε καλά πολυαγαπημένο ζέυγος! Μακριά από'σας και το σπιτικό σας εύχομαι!!

-Παράνοια:
Έτσι θα εμφανιστώ κι'εγώ, σαν τον Ιησού από το πουθενά....Καλώστην!!!!!!!!

elf said...

όταν κάνεις κάποιο διάλειμμα από τις δουλειές δες αυτό http://www.youtube.com/watch?v=8BhrLv-wfSo να γελάσεις και μετά κεφάλια μέσα πάλι :)

patsiouri said...

-Nίκος:
Δεν υπάρχει περίπτωση!! Το συζητάς???

-Μάτριξ:
"Και μετά απο κάποιο διάστημα θέλω συμπεράσματα για το αν έκανες καλά που επέλεξες παραπάνω ώρες δουλειά..."

Δεν έχω την πολυτέλεια να βγάλω συμπεράσματα, έκανα καλά και τέρμα.
Και μη νομίζεις πως είμαι κανας φραγκοφονιάς, δεν το επέλεξα ακριβώς, απλά όταν τα οικονομικά σου είναι στενάχωρα δε λες όχι.
Εννοείται πως αν δούλευα και το καλοκαίρι οπότε και δε θα είχα απώλειες στο εισόδημά μου, φυσικά θα έλεγα ΟΧΙ!!

Είμαι της σχολής του Γάγγη, δουλεύεις μόνο τις ώρες που είναι απαραίτητες για τα προς το ζήν, άντε και κάτι έκτακτο, ούτε λεπτό παραπάνω αν είναι στο χέρι μου!
Καλή τύχη με το puntaki...

M13:
Εδώ θα συμφωνήσω εγώ μαζί σου, δε ζούσα Λονδίνο τώρα για τίποτα στον κόσμο!! Υπομονή κοριτσάκι!!

-Γλαρένια:
Σου υποβάλλω τα σέβη μου που μέσα σ'αυτούς τους ρυθμούς κατάφερες και μεγάλωσες παιδιά και ομολογώ πως είμαι άχρηστη! Θα είχα βραχυκυκλώσει με άσχημες συνέπειες!

-JhDeco:
Έχεις απόλυτο δίκιο στο τελευταίο, (αμ σ'όλα τ'άλλα???)
Η μοναξιά της Αθήνας είναι όντως πιο γλυκιά, καλωσήρθες!

patsiouri said...

-ΜStelios:
Εσύ να μην ακούς και να αφιερώνεις στο κορίτσι όσο περισσότερο χρόνο μπορείς, ναί??????

-Μαρία:
Αν ήμουν ή έστω έμοιαζα εμφανισιακά στην αγαπητή Κάρυ, μάλλον θα είχα αυτοκτονήσει σε περίπτωση που τέτοια ομορφιά πήγαινε χαμένη σ'ένα γραφείο τριακόσιες ώρες τη μέρα!! Χε χε, λες να τις κοροιδέψω να ανταλλάξουμε δουλειές να έρθουν Αθήνα να πάρουν τη δική μου κι'εγώ να πίνω τα ουζάκια μου κάθε απόγευμα στην παραλία?????

-RVagos:
Το πιό πιθανό είναι να μην κάνουν καμία δουλειά! Ξέρω μερικά τέτοια γκομενάκια, με μπαμπά εργολάβο, μεγαλομέτοχο σε φαρμακευτική και ο τρίτος νομίζω γιατρός...
Από τα 18 οδηγούν τα΄αυτοκίνητα που λές, παρ'όλο που έχουν πτυχια και μεταπτυχιακά δε δουλεύουν και μάλλον δε θα δουλέψουν ποτέ αφού έχουν ήδη του κόλου το εισόδημα από μετοχές, ακίνητα και τέτοια και όταν τα τινάξει ο μπαμπάς θα κληρονομήσουν και την έπαυλη στο Ντράφι! Σε κάλυψα???????/

-Island:
Αν βγάζεις 700 ευρώ και σου περισσεύουν και για διημεράκι στη Χαλκίδα είσαι άρχοντας ρε σύ!!!!!!Για πές το μυστικό, τσίκιτινγκλονγκ!!

-Ελφ:
Ευχαριστώ!!

mmexer said...

Ξεκινάω να διαβάζω το κείμενο και λέω τώρα θα βρίσει τον mmexer, τώρα θα τον βρίσει....

Μήπως αντί να άλλαζες γκόμενο να αλλάξεις πόλη; Λέω εγώ τώρα... :)

Το θέμα δεν είναι πόσο μου ήρθαν τα κοινόχρηστα. Αλλά τι μου προέκυψε κοινόχρηστο γρρρρρρρρρρρρρ

MTdoggie said...

νομιζουν οτι ζουμε στο Sex and the City,ααααα καλλλλλοοοοοοοο εεεεεεε???????!!!
αυτο που με κουρζει απόλα οσα ανεφερες ειναι η αποσταση στην αθηνα. θες να δεις λιγο θαλασσα, θα κανεις μια ωρα δρομο. θες να πας για ποτο, θα κανεις μια ωρα δρομο. θες να γυρισες απλα απο τη δουλεια σπιτι σου, θα κανεις μια ωρα δρομο. και φυσικα ολες αυτες οι αποστασεις σε μερες οπως το Πασχα ή το 15αυγουστο που αδειαζει η Αθηνα, καλυπτονται σε ενα τεταρτο!!!μακια και καλη αρχη!!

ο δείμος του πολίτη said...

Όχι μόνο είναι όπως τα λες, αλλά πρέπει να τονίσουμε ότι κυρίως αυτές οι σειρές -και όχι οι διαφημίσεις- είναι που συμβάλλουν στην καταναλωτική μανία και τα υπόλοιπα πρότυπα (βλ. λίγη δουλειά, πολύ βόλτα, έρωτες και όμορφοι γκόμενοι-γκόμενες). Επειδή οι διαφημίσεις είναι γνωσ΄το ότι στόχο έχουν την προβολή ενός προΪόντος που θέλουν να πουλήσουν, οι σειρές με τη μορφή του αθωότερου λειτουργούν πιο προπαγανδιστικά.

-keimgreek- said...

emena 14 euro mu ir8ane ta koinoxr ;-p

bebaia menw se mia trogli pu ti latreuw. ypogeio xoris 8ermansi, me ygrasia kai ixorypansi kai skoni apo to dromo. (LEME TORA).

Esy agapiti meneis sta palatia kai sta oraia diamerismata (opos stis tileoptikes seires) gia auto plironeis 260. xo.xo.

oso gia to oti 8a araioseis to blogging poly xairomai, mipos staurosume ki emeis kanenan episkepti sta dika mas istologia giati tus exeis kataktisei (kai autus opos kai tis kardies ton antrwn) olus.

De xero ti lene oi files su, o ypofainomenos pantos pu exei metakomisei 3 fores apo eparxia a8ina kai antistrofws, symfonei me auta pu grafeis (h' pu su lene kai ta grafeis telospadon).

Kai einai ali8eia axio aporias, pos ginetai tora pu menw a8ina na duleuw tis idies ores ki omos na exo ligotero xrono!!! Alla kai na exo xrono syni8ws nio8o mia exadlisi kai ton spatalaw ka8imenos ston kanape xoris na kawn tipota apolytws.

KitsosMitsos said...

Έχει σήμερα θέμα στους singles σχετικό...
Καλησπέρα.

Anonymous said...

Είναι τέτοια η δουλειά μου που κάποιες φορές φτάνουν και για διημεράκι.Άλλες φορές κάνω το σκατό μου παξιμάδι.Τί να πεις;

marianaonice said...

patsiouri μου,
Τι να πω ακτινογραφία μας έκανες!!!!όλους εμάς τους Αθηναίους και τις Αθηναίες!!!!!!
Καλή δύναμη στο τρέξιμο φίλη μου, αλλά μη μας ξεχνάς, να μας κερνάς που και που από τούτα τα καταπληκτικά σου σκευάσματα!!!!
Καλό σου ξημέρωμα.

protaprilia said...

πέστα, πέστα!!! έμενα Αθήνα και τα έζησα όπως τα λες, τώρα πατρίδα, χαλαρά!

maria λεμονατη! said...

δεν ξερω τι συνειρμους προκαλει η συγκεκριμενη σειρα αλλα μαρεσει! παντως ειναι αληθεια πως οταν η παρεα παει απο το ενα σπιτι στο αλλο με τοση ανεση μου δημιουργειται ενα ερωτημα...
καλη δυναμη δουλευταραδικο μου κοριτσι.

rain said...

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΠΑΤΣΙΟΥΡΑΚΙ
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕς
ΒΑΛΕ ΚΑΙ ΚΑΝΑ ΚΙΛΟ ΠΡΟΣΦΈΡΟΝΤΑΙ ΟΙ ΜΕΡΕΣ..
ΦΙΛΑΚΙΑ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑΚΙΑ

kelly alamanou said...

Υπάρχει περίπωση να σου κάτσει κάτι και να εγκαταλήψεις την Αθήνα
κορίτσι;
Θα τόθελες αλήθεια η οχι;
Καλό Πάσχα

Aggelos Spyrou said...

Να μην ξεχάσεις να ζεις μόνο. Έτσι;

Μετά από χρόνια, το μόνο που θα θυμάσαι θα είναι οι φίλοι και οι χαρούμενες στιγμές μαζί τους. Θα έχεις ξεχάσει (ή μετανιώσει;) για τα χαμένα 20ωρα δουλειάς.

Κοινόχρηστα μου ήρθαν 36 ευρώ. Έκανα το σταυρό μου, αλλά μετά θυμήθηκα ότι έχουμε τσιγκούνη διαχειριστή που έκανε οικονομία στο πετρέλαιο μέχρι σταγόνας!

Είσαι καλά που θα σε ξεχάσουμε;

Εσένα;

:))))

Lina said...

παντως και αναφορικά με τη φοιτητική ζωή στην αθήνα οι αποψεις διαφερουν....

εγώ δεν δηλωσαν καν την αθήνα στο μηχανογραιφκό μυο ως φοιτήτρια και δεν το μετανιωσα καθολου. μπορέι να μην εχει τοσα θεατρα ή "περιεργα" μαγαζιά στη θεσσλαονίκη, αλλά σίγουρα το κιμα είναι πιό φιλικό και οι φοιτητες πιο ευκολο να βρίσκονται σε κοινα μερη ;)

patsiouri said...

-Mmexer:
Και γιατί να σε βρίσω καλέ??? Επειδή γράφεις για την TV???
Όσο για την αλλαγή μέρους είναι μια πονεμένη ιστορία γιατί σίγουρα είναι δύσκολο ν'αφήσεις μια ζωή πίσω σου και να ξεκινήσεις από το μηδέν..τουλάχιστον χωρίς γερή καβάτζα!!

-Mtdoggie:
Συμφωνώ όπως πάντα συντρόφισσα! Λέω μάλιστα, αντί να κλαιγόμαστε για τις αποστάσεις και να θέλουμε να πάμε στο χωριό μας, να βρούμε έναν ύπουλο τρόπο να διώξουμε όλους τους άλλους και να γίνει η Αθήνα μας σαν το Πάσχα και το Δεκαπεντάύγουστο!

-Δείμε:
Βέβαια λειτουργούν σαν πρότυπα αυτές οι σειρές, γι'αυτό και γυρίζονται άλλωστε! Το μόνο που καταφέρνουν όμως είναι να μας κάνουν πιο έξαλλους...(μεταξύ μας προσωπικά ευχαρίστως θα άλλαζα τη ζωή που κάνω τώρα με μία τέτοια, θα ήξερα πολύ καλά πως να αξιοποιήσω και τα φράγκα καί τον ελεύθερο χρόνο μου χωρίς αυτό να έχει ουδεμία σχέση με το lifestyle...)

-Κειμ:
Αχ γλυκέ μου, δε μένω ατα παλάτια αλλά στα Πατήσια! Κι εγώ λατρέυω τα υπόγεια με εξαίρεση το καλοκαίρι που δε μπαίνει ήλιος, αλλά θα μου πείς, αν δεν πατάς σπίτι και ξεσκίζεσαι στις βόλτες τι να τον κάνεις!!
Όσο για το blogging χα! Ενα Πατσιούρι δε θα παραδώσει τα όπλα τόσο εύκολα!!

-Κιτσοσμήτσος:
Αχ, δεν το βλέπω και δεν το'ξερα, αλλά έτσι από περιέργεια τί έλεγε???Ότι αυτή η παρέα που περνάει όλη τη μέρα μαζί, νιώθει ΚΑΙ μοναξιά?????????

patsiouri said...

-Island:
Να πείς "Τα καλύτερα έρχονται!" Το εύχομαι και δι'ημάς και δι'υμάς!

-Μαριάννα:
Ευχαριστώ για την καλή δύναμη, τη χρειάζομαι!! Δεν είμαι και συνηθισμένη να δουλεύω τόσες ώρες η αλήθεια είναι και μου'ρθε βαρύ!
Σαββατοκύριακο έρχεται, κάτι θα κάνω και με το μπλόγκ, χε χε!

-Protaprilia:
Καλωσήρθες! Και που είναι η υπέροχη πατρίδα αν επιτρέπεται???
Γιατί εγώ στη δική μου θα πρέπει να ήμουν πολύ μα πολύ απελπισμένη για να γυρίσω!

-Μαρία Λεμονάτη:
Μου άρεσε παλιά αυτή η σειρά, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο τη βρίσκω σχέτη μαλακία! Προτιμώ τα "Υπέροχα πλάσματα" αν τα πετύχω!

-Rain:
Αχ αυτά τα κιλά, άλλοι κυνηγούν να τα χάσουν, εγώ αυτές τις μέρες αντί να αγχωθώ για το τρελό ωράριο, την κούραση,οτιδήποτε άλλοα, αγχώνομαι μήπως χάσω κανα κιλό!! Ο καθένας με τον πόνο του!! Φεύγετε εσείς, έ??? Καλό Πάσχα!!

patsiouri said...

-Rodoula Kelly:
Καλωσήρθες!
Η αλήθεια είναι πως τη λατρέυω την Αθήνα και δε θα ήθελα με τίποτα να φύγω. Όλη μου η ζωή και οι αγαπημένοι εδώ είναι. Θα προσπαθήσω λοιπόν να μείνω με κάθε μέσο. Αλλά δε θα πεθάνουμε κιόλας!
Μέχρι στιγμής δεν έχω βρεθεί ποτέ σε κατάσταση απελπισίας, κατα σατανική σύμπτωση όλο και κάτι γίνεται και μου πάνε καλά τα πράγματα, αν όμως κάποτε βρεθώ να δουλεύω με τα ωράρια που δουλεύω αυτή τη στιγμή συνέχεια και να μή βγαίνω οικονομικά, φυσικά την κοπανάω για οπουδήποτε!!

-Άγγελος:
Βρε σύ, όπως έγραψα και στο Matrix, εγώ είμαι της λογικής του Γάγγη, δουλεύεις όσο χρειάζεται για να πληρώνεις τα απαραίτητά σου!! Ούτε ώρα παραπάνω!!
Αυτή τη στιγμή η πρόταση για δουλειά μου ήρθε σα μάνα εξ'ουρανού γιατί περισυ λόγω χειρουργείων είχα μείνει πέντε μήνες off και όπως καταλαβαίνεις έχω πολές τρυπούλες από τότε να βουλώσω!! Ε, να μη βγάλω και μαύρο καλοκαίρι! Ασε που ως εκπαιδευτικός δε θα δουλέψω και καλοκαίρι (χωρις επίσης να δω φράγκο) οπότε μου έκατσε ταμάμ για να περάσω και συμπαθητικό καλοκαίρι!
Άρα δεν είναι εξτρά έσοδο, θα το χαρακτήριζα...μμμ..απαραίτητο!
Κατα τ'άλλα, πάντα απορούσα με τους ανθρώπους που δουλεύουν άπειρες ώρες οικειοθελώς...χωρίς δλδ να είναι θέμα υποχρεώσεων.
Πίστευα πως κάτι δεν πάει καλά με το μυαλό τους η πως βαριούνται και τους λυπόμουν απίστευτα. Και όντως, ε΄χω γνωρίσει άνθρωπο που κάθεται επίτηδες στη δουλειά γιατί δε θέλει να πάει σπίτι. Τραγικό???
Το κακό είναι πως η πλειοφηφία κάθεται αναγκαστικά!

Ζηλεύω το διαχειριστή σου! Ανταλλάζουμε??? Ο δικός μας εχει κατοχικό σύνδρομο και είναι πόοολύ large!! Έξω εχει καύσωνα και η κεντρική καίει στο φούλ!! Και είναι παλιά η πολυκατοικία και δεν έχουμε αυτόνομη!

-Λίνα:
Γενικώς η Θεσσαλονίκη είναι αυτό που λέμε τόσο-όσο! Το ιδανικό μέρος!Ούτε τα εκατό κόμπλεξ της επαρχίας ούτε την κατάντια της Αθήνας! Αν διώξουν Άνθιμους, Ψωμιάδη και κάτι άλλους περίεργους που συχνάζουν εκεί πάνω καθώς και τους υποστηρικτές τους, θα είναι η ΤΕΛΕΙΑ πόλη!

FuSmOKer said...

Καταρχάς καλό ξεκίνημα σε αυτό που θα κένεις :)
Με την αρχική αυτή ταχύτητα θα πάρεις φόρα μετά :)

Κοινόχρηστα είμαι εκτός Χειμώνα-καλοκαίρι. 0 ευρώ. ακόμη και πετρέλαιο (καλά δεν είμαι και ποτέ σπίτι)
απλά έχω αναλάβει όλα τα pc της πολυκατοικίας. για 2-3 μιλάμε. κάτι παπούδες και κινέζοι μένουν εδώ.
Αλλά θα μετακομίσω στάνταρ σύντομα γιατί θα παίξει πακέτο. Ήρθε και εγκαταστάθηκε λύτης με την οικογένεια του από κάτω και με έχει πάρει γραμμή γενικώς και μου χει σπάσει τα νεύρα ο τύπος $%$#%

Agobooks said...

Γαμώ τα κοινόχρηστά μου, γαμώ! Και τον διαχειριστή μου τον κλέφτη και τον πάλιο κλεφταρά!

ceralex said...

:) χαμογελώ, γιατί πάντα έχεις τον τρόπο να σαρώνεις με τη ροή σου...

καλό τρίμηνο!

Blonde said...

Αγάπη μου δεν πρόκειται να ξεχαστείς εσύ εύκολα. Πάμε παρακάτω λοιπόν. Πολύ καλό ποστ, και αληθινό by the way. Τόσο που τρομάζει. Το 260άρι πολύ ρε παιδί μου,γι'αυτό μετακόμισα εγώ βέβαια. Κατά τα άλλα κουράγιο και καλή μαγκιά έκανες, εγώ σκέφτομαι και 2η δουλειά αλλά μου φαίνεται πως θα δείξει πρώτα τί θα γίνει στην πρώτη και μετά η δεύτερη. Θα γράψω κάποια στιγμή τώρα που ένωσα το τελέφωνο...επιτέλους

parathuraki said...

XAXAXA..... καλά, από timing εσκισες! εγώ μετακομίζω Αθήνα μετά από πολλλλλάαααα χρόνια εις τας Ευρωπαϊκάς εξοχάς.... ακριβώς για να γλυτώσω τα καθημερινά 12ωρα συν σκ!! Την καρδιά περιβόλι μου 'κανες!! Ελπίζω τα κοινόχρηστα να είναι καλύτερα πάντως.... Αντε και καλό κουράγιο!

Я верю в Сталина said...

Χριστός Ανέστη! Χαρά άφθονη

Stefanos said...

Έλα μωρε μια χαρά είναι να είσαι single για ένα διαστημα. Έρχεσαι στα ίσα σου. Τώρα που καλοκαιριάζει κάτι θα κάνουμε ολοι οι singles :p Kαι εσύ είσαι και κοριτσάκι. Είναι πιο εύκολο για σενα να σταματησεις να σαι single και μη μου πεις οοοοοοοχι :P
Επίσης τολμώ να πω αν και θα με βρίσουν πολλοί, οτι τον τελευταίο καιρό δουλεύω 10 με 8-9 και μετά πάω και πίνω μια χαρά τις μπύρες μου και τα ποτάκια μου. Και βρίσκω και τους φίλους μου. Το σπιτι, το σουκου. Την προηγούμενη βδομαδα κοιμομουν καθε μερα στις 4-5. Και ζω ακομα!!! Βέβαια αυτό έχει να κάνει με το γεγονός οτι έχω τρελλά κέφια και προς το παρον δεν κουράζομαι. Το χειμώνα βλέπουμε..
Και πάλι θα με βρίσετε αλλα έχω την εντύπωση πως η γενιά η "κουρασμένη" είναι μια ψιλοδικαιολογία...Βολευόμαστε στην "κούραση". Όσες φορές έχω δηλώσει κομμάτια, πτώμα, λιάρδα κλπ και με πείσαν να βγω, εχω περάσει γαμάτα και έχω ξεχάσει ολη την κούραση..
Και δεν ειμαι και 18... :P
Για αυτό έχω την εντύπωση πως και 12ωρο να δουλεύουμε κάτι μπορει να γινει.. ισως όχι καμιά επανάσταση, αλλα ΚΑΤΙ ρε παιδι μου.
ΕΣΤΩ να μαζευτούμε σπιτι με τους φιλους που μενουν πιο κοντα απο ολους να δουμε μια ρημαδοταινια..
αλλα να βγαινουμε και εξω ε.. γιατι πως θα σταματησουμε το singleλικι; :P

Stefanos said...

..οσο για το παστίτσιο, αμα φτιάξω να θυμηθώ να σου στείλω κανα κομμάτι. Το πετυχαίνω πολύ καλα :D :D

MATRIX said...

Δεν θα σας κατηγορήσω αν, αμέσως μετά την ανάγνωση των απόψεών μου - που αποτυπώνω παρακάτω - βιαστείτε να με κρίνετε! Αν σας αρέσει να σας "χαϊδεύουν" τ΄ αυτιά και δεν έχετε συνηθίσει να ακούτε αλήθειες με ανοιχτό μυαλό και ορίζοντες, τότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να χάσετε το χρόνο σας διαβάζοντας το παρακάτω άρθρο...Κι αν παρ΄όλ΄αυτά το διαβάσετε, λίγη ειλικρίνεια μόνο χρειάζεστε και λίγο χρόνο για να ξανασκεφτείτε όσα διαβάσετε...Λίγη ειλικρίνεια με τον εαυτό σας και λίγο χρόνο για να αλλάξετε την, ίσως, μίζερη - τελικά - ζωή σας...Ελπίζω μόνο να μην είναι ήδη πολύ αργά...Κάποιες μεγάλες αποφάσεις στη ζωή μας την αλλάζουν τόσο δραστικά που το πισωγύρισμα είναι, σχεδόν πάντα, αδύνατο...
Ήρθε η ώρα να πολεμήσω τα "πρέπει" και τα "θέλω" των άλλων, του κοινωνικού κυκλώματος, του συστήματος, που απαιτεί να τηρήσω όλες τις συνήθειες, τις αντιλήψεις, τη δυστυχία τους, για να μην είμαι ο δακτυλοδεικτούμενος, o αντικοινωνικός, το αντιδραστικό στοιχείο, ο εργένης - ρεμάλι, λες και είναι λίγοι οι παντρεμένοι - που πίσω από τη βιτρίνα του γάμου τους - εξαπατούν τη γυναίκα που υποτίθεται πως θα έπρεπε να σέβονται, να τιμούν και να είναι μαζί της στα εύκολα και τα δύσκολα!!! Αυτά ορκίστηκαν εξάλλου!!! Τόσο γρήγορα, όσο τα ξέχασαν!!! Αλήθεια, πόσο τυχαίο μπορεί να είναι το γεγονός ότι, με βάση τις στατιστικές, ενώ μειώνονται συνεχώς οι γάμοι, αυξάνονται διαρκώς τα διαζύγια; Περαστικά σας!
Συμβιβασμοί, οι περισσότεροι γάμοι, οι περισσότερες οικογένειες και όταν έρχεται το πρώτο παιδί, για να δώσει πνοή και ζωή στο ζευγάρι, τότε αντιλαμβάνονται ότι ούτε αυτό μπορεί να τους δέσει, γιατί ΠΟΤΕ και ΤΙΠΟΤΕ δεν τους έδενε, παρά μόνο η κοινή τους ανασφάλεια και ανωριμότητά τους!!!
Θα παντρευτώ ΜΟΝΟ όταν βρω τον άνθρωπό μου (αλήθεια, πόσοι τον βρίσκουν πραγματικά, χωρίς να κοροϊδεύουν εαυτούς και αλλήλους;) Κι αν δεν τον βρω ποτέ, ας μη γίνει αυτό λόγος για συμβιβασμούς! Θα μείνω μόνος μέσα στη δημιουργική φύση της μοναχικότητάς μου! 'Οχι της μοναξιάς.
Αν δε μελετάμε διαρκώς και δε μαθαίνουμε από τα λάθη των άλλων, αναγκαζόμαστε να τα ζούμε εμείς κι αν δε μαθαίνουμε και από τα δικά μας θα υποχρεωθούμε να τα ξαναζήσουμε...Η ζωή είναι πολύ μικρή για να ζήσουμε όλα τα λάθη...!!! Θα πρέπει να διδασκόμαστε και από τις λάθος επιλογές των άλλων, τις λάθος κινήσεις τους, άρα και τις ανάλογες συνέπειες...Χρειάζεται χρόνος για όλ' αυτά! Ο μεγαλύτερος σύμβουλος: Ο πανικός! Μη μεγαλώσουμε και δε δημιουργήσουμε οικογένεια! ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ!!! Μη μείνουμε μόνοι στη ζωή μας και πως θα επιβιώσουμε! ΑΠΟΓΝΩΣΗ!!! Κι εκεί που - μεγαλώνοντας - σας μαθαίνουν ότι σκοπός της ζωής σας είναι η δημιουργία οικογένειας και παιδιών, (πόσο δυνατές είναι οι επιρροές στην παιδική ηλικία!!!), σας αποπροσανατολίζουν από το πραγματικό νόημα και λόγο ύπαρξής της! Την πνευματική και ψυχική ολοκλήρωσή σας! Την ευτυχία! Όλ' αυτά, ΔΕΝ επιτυγχάνονται "κοιτώντας" προς τα έξω! Προς τα μέσα πρέπει να στραφείτε! Εκεί βρίσκεται η ευτυχία και δε χρειάζεστε κανένα αποκούμπι από τον έξω κόσμο! Καμιά βοήθεια από παιδιά, γατιά, σκυλιά, ΛΕΦΤΑ!!! ΞΥΠΝΗΣΤΕ!!! Δεν πρόκειται όμως! Είναι τόσο ισχυρή η πλύση εγκεφάλου που σας έκαναν, που σίγουρα με βρίζετε αυτή τη στιγμή! Το ξέρω.
Όποιον παντρεμένο ρωτήσετε θα αρνηθεί, ΦΥΣΙΚΑ, τα παραστρατήματά του ή στην καλύτερη περιίπτωση θα τα δικαιολογήσει με τον χειρότερο τρόπο! Θα σας πει ότι αυτός αγαπάει τη γυναίκα του και ότι είναι ευτυχισμένος δίπλα της και μπλα...μπλα...μπλα...κι αν με την πρώτη ευκαιρία παρασύρεται στις γνωστές - άγνωστες εφήμερες, παγωμένες αγκαλιές, "δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μια αλλαγή βρε παιδί μου"! Κι όμως τα αίτια είναι βαθύτερα και το πρόβλημα βρίσκεται μέσα στο γάμο και στον λάθος άνθρωπο που επέλεξε, έρμαιο πάντα της ανασφάλειας, της ανωριμότητας και της επιπολαιότητάς του! Αποτέλεσμα; Τα λάθος κριτήρια επιλογής συντρόφου...!!! Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ!!! Κι όμως το χειρότερο δεν είναι η ύπαρξη όλων αυτών. Το χείρότερο είναι η άγνοιά τους..!!!
Και ποιος θα μας πει πως και οι γυναίκες δεν έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης στην επιλογή του κατάλληλου συντρόφου; Μήπως η ανάγκη της μητρότητας, δεν είναι κακός οιωνός στην αναζήτηση του ιδανικού συντρόφου; Το "καμπανάκι" που μόλις χτυπήσει, ενεργοποιεί άλλον έναν πανικό!!! Να και πάλι η ανασφάλεια!!! Ανασφάλεια, μήπως περάσουν τα χρόνια και που θα βρεθεί πατέρας!!! Και πάλι συμβιβαμοί, μόλις βρεθεί υποψήφιος πατέρας και πάλι φοβίες, μήπως τον χάσουν και δεν προλάβουν να βιώσουν αυτό που προστάζει, τελικά όχι τόσο η φύση, όσο οι συνήθειες, ο περίγυρος, τα "πρέπει" και τα "σωστά" των άλλων...!!! Και μέσα στον πανικό, να και η λάθος και επιπόλαια "επιλογή" συντρόφου...
Δεν πρόκειται να αποκτήσω οικογένεια, μόνο και μόνο για να δώσω νόημα στην "ανιαρή" ζωή μου!!! Να ξέρατε πόσοι οδηγούνται στο γάμο, εξαιτίας της πλήξης τους...Δεν το γνωρίζουν. Το θεωρούν φυσικό επακόλουθο...Τους τυφλώνουν η ανωριμότητα και οι φοβίες τους...! Δεν είναι ειλικρινείς με τους εαυτούς τους...
Να μάθετε να περνάτε καλά, ακόμη κι όταν είσαστε μόνοι, χωρίς παρέα, χωρίς φίλους και οικογένεια...Να βρείτε ενδιαφέροντα που σας γεμίζουν, να διαβάζετε, να δώσετε ώθηση στο πνεύμα και την ψυχή σας...Κι αν βρεθούν φίλοι κοντά σας, καλώς...Αν όχι και πάλι κανένα πρόβλημα...Γιατί τόσος πόνος και πανικός για την αποφυγή της μοναξιάς!!! ΑΜΑΝ ΠΙΑ!!! ΕΛΕΟΣ!!! Η μοναξιά μπορεί να είναι τόσο επικοδομητική, όσο δε φαντάζεστε...Μη συμμερίζεστε όσα και ό,τι έχετε ακούσει και μάθει από μικρά παιδιά...Δεν σας τα' πανε καλά! Κι αν δε θέλετε να αφυπνιστείτε, καρφί δε μου καίγεται! Εγώ καταθέτω τις απόψεις μου, που συμβαίνει να είναι και τρόπος ζωής...Μια ζωή γεμάτη συνειδητές επιλογές και αυτογνωσία! "Δούλεψα" αρκετά για να φτάσω σ΄ αυτό το σημείο...
Φοβίες, ανασφάλειες και πανικός! Τη στιγμή που οι περισσότεροι λοιπόν (ευτυχώς όχι όλοι), διακατέχονται απ΄ όλ΄ αυτά εγώ λέω όχι! Και χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια για να πω αυτό το "όχι"! Όποιος έχει ενδιαφέροντα, είναι δημιουργικός και κατέχει βασικά στοιχεία κριτικής σκέψης, μπορεί να ζήσει ευτυχισμένος ακόμη και μόνος του και να αντιληφθεί όλα όσα του "επιβάλλουν" καθημερινά και "ζητούν" να τηρήσει κι αυτός!
Μας πετούν τη σκυτάλη και κάνουμε απεγνωσμένες προσπάθειες να την πιάσουμε για να θρέψουμε τις συνήθειές τους, ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΟΥΣ...!!! Αφήστε τη σκυτάλη να πέσει και πατήστε την ... Κάντε τις δικές σας επιλογές, δίχως τα "πρέπει" και τα "σωστά" των άλλων...Δεν δανειστήκατε τη ζωή σας...όχι απ΄ αυτούς τουλάχιστον...Έτσι θα καταφέρετε να αντισταθείτε και να είστε τουλάχιστον ελεύθεροι και ίσως να γνωρίσετε την κρυστάλλινη ευτυχία, μέσα από μια στάση ζωής που θα σας ανήκει και δεν θα είναι δανεική...!!!
Ζητούσα για χρόνια κάτι διαφορετικό, κάτι να με "γεμίζει", πέρα από την καθημερινότητα, τη ρουτίνα, τη μούχλα και τη σήψη που έχει καταστρέψει αξίες και ιδανικά! Παρατηρούσα, για μια δεκαετία τουλάχιστον, τις λανθασμένες επιλογές των ανθρώπων, τους ψεύτικους γάμους τους, τις βιτρίνες που σκεπάζουν τη σαπίλα της σχέσης τους και την "ευτυχία" που ανάβλυζε μέσα από την άγνοιά τους...!!! Ισχύει σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, σε όλες τις κοινωνικές τάξεις! Ήθελα να ζήσω, μακριά από ψεύτικες, αναπληρωματικές ικανοποιήσεις, μακριά από σποραδικές μορφές συντροφικότητας, μη σκορπίζοντας την ψυχή μου στο όνομα της ανασφάλειας που έχει κυριεύσει σχεδόν όλο τον κόσμο!
Δε μου αρμόζει αυτός ο τρόπος ζωής! Να έχω φίλους, για να μην ακούω τη σιωπή μου; Όχι! Να τριγυρνώ στα σκυλάδικα και να καταλήγω στο σπίτι με πληρωμένες αγκαλιές; Όχι! Το προτιμώ άδειο, γεμάτο με τις σκέψεις και τη γαλήνη της ψυχής μου! Να παντρευτώ για να έχω κάποια δίπλα μου μόνο και μόνο για να είμαι αποδεκτός στην κοινωνία; Να αδειάζω το παρόν μου μαζί της, επειδή δεν έχω κάτι καλύτερο να κάνω; Να έχω κάποια δίπλα μου να με γηροκομήσει, όταν φτάσει η ώρα, αν είμαστε βέβαια ζωντανοί και οι δύο μέχρι εκείνη τη στιγμή...; Όχι! Όλ΄αυτά δεν είναι δικές μου φοβίες. Φοβίες πολλλών παντρεμένων, ανδρών και γυναικών ήταν και τους οδήγησαν στο γάμο και στο χωρισμό...Χρόνια τώρα συζητάω, με κάθε ευκαιρία, εκτενώς αυτά τα θέματα, με πάρα πολλούς και πολλές, παντρεμένους, άνδρες και γυναίκες...Προσπαθώ να τους αφυπνίσω, να ανακαλύψουν αν πραγματικά είναι τόσο ευτυχισμένοι, όσο πιστεύουν, αλλά οι παρωπίδες της ανασφάλειάς τους και η πλύση εξκεφάλου από τις οικογένειές τους είναι τόσο δυνατά που δεν τους επιτρέπουν να δουν καθαρά...Και εκπλήσσονται που δεν αποκλείω το γεγονός να μην παντρευτώ στη ζωή μου, αν δεν βρω τον κατάλληλο άνθρωπο...Και προσπαθούν να με πείσουν και με τον τρόπο τους, να μου μεταφέρουν τον πανικό τους, τις ανασφάλειες και τις φοβίες τους, τις βαλτωμένες απόψεις τους...!Μάταια! Πόσο τους λυπάμαι για την άγνοια της δυστυχίας που περιβάλλει τους αμέτρητους συμβιβασμούς τους...Πόσο τους λυπάμαι για την κατάντια της μίζερης ζωής τους...Πόσο ευτυχισμένος είμαι που δεν ζω στην ουτοπία τους...Χάρισμά τους!
Ακόμη και η σχεδόν τυχαία "επιλογή" φίλων που δήθεν μας "γεμίζουν"...αποτέλεσμα ανασφάλειας είναι κι αυτή!!! Να νιώθουμε ότι ανήκουμε κάπου, άρα δεν είμαστε μόνοι! Ψευδαίσθηση!!! Θα κρατήσω τους φίλους, εκείνους με τους οποίους θα είναι ζωντανές οι ώρες μου κοντά τους και όχι χαρακωμένες στιγμές του χρόνου που σκορπίζονται ανεπιστρεπτή, λες κι έχω άπειρες απ΄αυτές...!!! Κι αν δε βρεθεί έστω ένας φίλος, έχω τόσα ποικίλα ενδιαφέροντα, τα οποία αντανακλούν την ευτυχία και γεμίζουν την ψυχή μου, όσο καμιά φιλία...Έχω τόσα ενδιαφέροντα που γεμίζουν την ψυχή και το πνεύμα μου και είναι μέρες κατά τις οποίες οι εικοσιτέσσερις ώρες περνούν σαν δευτερόλεπτα...Δε μου λείπει κάτι και δεν πρόκειται να υπακούσω, σαν πρόβατο, υποχείριο στις προσταγές και τις συνήθειες της κοινωνίας...Απεχθάνομαι τα σκυλάδικα και όλες τις μορφές διασκέδασης που ενδημούν μέσα στο πλήθος, την ηχορύπανση και μέσα στο καμουφλάζ της μάζας!!! Δεν είμαι μάζα εγώ!!! Δεν είμαι μέλος μιας αγέλης!!! Δε σκορπώ την ψυχή μου! Δεν τη χάρισα ΠΟΤΕ κι ούτε θα τη χαρίσω, ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΣΥΜΒΕΙ, σε πληρωμένες αγκαλιές!!! Δεν είναι ευτυχία αυτά! Κατάντια είναι!!!
Ανασφάλεια! Από εκεί ξεκινούν όλα! Μια απύθμενη κοροϊδία!!! Ανασφάλεια! Επιλέγουμε οτιδήποτε, αρκεί να μην μείνουμε μόνοι! Καταστροφή! Τρόμος, στη σκέψη και μόνο! Να μην μείνουμε μόνοι! ΠΑΝΙΚΟΣ!!! Έτσι μας τα έμαθαν : λάθος!
Όχι! Δεν θα υπηρετήσω καμία ανασφάλεια! Κανέναν πανικό! Θα αγκαλιάσω τη δημιουργική μοναχικότητά μου και θα μείνω μακριά απ’ αυτήν την κόλαση της καθημερινής, ανούσιας ζωής των περισσοτέρων ανθρώπων, που αγνοούν τη δυστυχία τους και την στολίζουν καθημερινά με φανταχτερά ρούχα, εντυπωσιακά αυτοκίνητα και αριστοκρατικά σπίτια...!!! Πόσοι, αλήθεια, πόσοι απ΄ αυτούς είναι ευτυχισμένοι; Μια όμορφη βιτρίνα η ζωή τους, που όμως πίσω απ΄αυτήν βρίσκεται η πιο πικρή αλήθεια...! Κρυμμένοι σωροί τα ψέμματα, η υποκρισία και οι συμβιβασμοί!!! Κουράστηκα να συμβιβάζομαι, να υποκρίνομαι, να παρασύρομαι μαζί με το πλήθος, στο βούρκο του προχείρου, του παροδικού! Δε γεμίζει έτσι η ψυχή! Φθείρεται...! Και σταματείστε ΓΕΛΟΙΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ, σε κάθε ευκαιρία που σας δίνεται, μετά από κάθε παρωδία τέλεσης κάποιου γάμου (που φυσικά απουσιάζω), να με συναντάτε στο δρόμο και μου λέτε: "και στα δικά σου"! Μη μου "πιπιλίζεται" όσα κουτόχορτα σας τάισαν! ΠΡΟΒΑΤΟ εγώ δε θα γίνω!
Θέλω να τρέξω κάτω από τη βροχή, να γελάσω, να δακρύσω από ευτυχία! Να απελευθερωθώ από κάθε είδους "αλυσίδες"! NA ZHΣΩ! Ν' απλώσω τα χέρια και ν' αγκαλιάσω τη φύση! Θέλω να αφεθώ στο γκρεμό ενός καταρράκτη, να βαδίσω μέσα στη ζούγκλα, να πετάξω στα σύννεφα της ψυχής μου! Χρειάζομαι έστω μια μέρα ελευθερίας, για να εκπληρώσω όλες αυτές τις επιθυμίες μου! Να ζήσω όλ' αυτά, μόνο για μια μέρα! Μόνο για μια μέρα κι ύστερα ας με παρασύρει γλυκά ο καταρράκτης, ας θανατωθώ από κάποιο άγριο ζώο, ας πετάξω στα σύννεφα! Εγώ φεύγω...ευτυχισμένος...και δεν είμαι μόνος...

Anonymous said...

Keep up the good work.