Thursday, September 27, 2007

ΟΧΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΧΙ!!!


-Τι??? Δεν οδηγείς?? Μα είναι δυνατόν?? ΕΣΥ να μην οδηγείς???
-Μη μου πείς ότι φοβάσαι! ΕΣΥ και να φοβάσαι???
-Τι θα πεί δε μπορώ να οδηγήσω??? Είναι σα να μου λές «δε μπορώ να περπατήσω»!
ΕΣΥ???
-Ασε με να σ’αναλάβω εγώ, παρεούλα θα ξεκινάμε κάθε Κυριακή, στις 10 φορές θα τα έχεις θυμηθεί και θα γίνεις αστέρι! Εδώ θα κολώσεις ΕΣΥ???
-Γι αυτό παιδάκι μου ξανασκέψου το. Θες να σου πάρουμε ένα μεταχειρισμένο??
Καντο χαλκομανία, δε χάθηκε ο κόσμος, εμείς να’μαστε καλά…ΕΣΥ γιατί επιμένεις να δυσκολεύεις τη ζωή σου???

Ε ναι λοιπόν ΕΓΩ!
Η σχέση μου με το τιμόνι έληξε άδοξα 4 χρόνια μετά το δίπλωμα.
Ποτέ δεν είχα νιώσει την παραμικρή επιθυμία να το πιάσω στα χέρια μου.
Αλλά μεγάλωσα σ’αυτή τη γαμημένη δεκαετία που το American dream είχε τρυπώσει ύπουλα μέσα σε κάθε σπίτι που είχε την οικονομική άνεση να προσφέρει στο παιδάκι του που μόλις πέρασε στις Πανελλήνιες το νέο status symbol των τότε δεκαοχτάρηδων…μικρό, ασημί και ολοκαίνουριο, με τα κλειδιά στο χέρι!
Όταν το αντίκρυσα μου κόπηκαν τα πόδια..και όχι από συγκίνηση. Πρέπει να το κοίταξα όπως θα κοίταζα ένα λύκο έτοιμο να μου ορμήσει μία κρύα νύχτα στο βουνο.
Δεν παίρνω όρκο αλλά μου φάνηκε πως κι εκείνο με κοίταξε εχθρικά, μέσα από τα κρύα απαίσια λαμπάκια του!
Και για μία ακόμη φορά στη ζωή μου προσποιήθηκα το πιο ευτυχισμένο παιδί στον κόσμο φορώντας το χαμόγελο του κάθε μοναχικού εκείνου συναγωνιστή που παθαίνει κατάθλιψη στα γενέθλια του και το έχει καταλάβει μέχρι και ο σκύλος του απέναντι, όλοι, εκτός από τους χαζοχαρούμενους κολλητούς του και τους γονείς του που επιμένουν να του κάνουν επίσης χαζοχαρούμενα surprise πάρτυ ακόμη και τώρα που πατάει όπου να’ναι τα 35…

Μπορούσα να πώ όχι??? Την επόμενη ακριβώς εβδομάδα από τ’αυτί και στο δάσκαλο! Παραδόξως δεν τα πήγα και τόσο χάλια, αν εξαιρέσεις πως θα προτιμούσα να σπάω ένα διωράκι πέτρες στα νταμάρια παρά να πηγαίνω στο μάθημα οδήγησης…
Anyway το πήρα, χωρίς να τα σκάσω αλλά χωρίς και να χαρω, μα γιατί???

Τον πρώτο μήνα δεν τα πήγαμε κι άσχημα. Το έπαιρνα μόνο τη νύχτα με τη δικαιολογία ότι δεν κυκλοφορούν πολλοί και είναι ευκαιρία να εξασκηθώ. Παπάρια. Δε φοβόμουν, γι αυτό έβγαινα μόνο τότε. Όμορφα ήταν, έβαζα τέντα μουσική, έτρεχα όσο ήθελα μιάς και στο προάστιο που ζούσα εκείνες τις ώρες δεν κυκλοφορούσε κουνούπι και έλεγα ψέματα σε όλο τον κόσμο πως το βγάζω και πιο κεντρικά. Μέχρι που έφτασε η ώρα της αλήθειας..έπρεπε ν’αρχίσω να το παίρνω και τα πρωινά, για να πηγαίνω στη σχολή…Το απέφευγα όσο μπορούσα αλλά δε γινόταν, όλοι είχαν αρχίσει να με πιέζουν αφόρητα, οπότε…

Το πρώτο θύμα μου ήταν ταξιτζής. Και οι επόμενοι κατά σατανική σύμπτωση είχαν όλοι επαγγελματικό. Χάθηκε ένας δημόσιος υπάλληλος, μία νοικοκυρά??? Όχι! Ταξί, μπατσικό και ο αμέσως επόμενος νταλίκα, φιάσκο!
Ο mr ταξί ήταν πολύ ευγενικός.Επεσα πάνω του αφηρημένη όπως πάντα ένα ηλιόλουστο μεσημέρι Τετάρτης..Όταν άκουσα το μπάμ πάγωσα..Όταν τον είδα να βγαίνει από το ταξί κοκάλωσα..
Στάθηκα τυχερή. Την προηγουμένη ο γιος του είχε κάνει ζημιά 600 χιλιάρικα στη Μπέμπα της οικογένειας οποτε ο προφυλακτήρας που του πήρα ήταν πταισματάκι!
Μου χαμογέλασε καλόκαρδα και έμεινα εμβρόντητη όταν είδα την οδοντοστοιχία του, μιλάμε ήταν θεική και μοναδική, είχε άσπρο, κίτρινο, μισό, μαύρο, ασημένιο, κενό…αν υπήρχαν τα κινητά τότε θα την είχα φωτογραφίσει αμέσως!
Τότε κατάλαβα πως η αφηρημάδα μου η οποία με τα χρόνια δυναμώνει, δε θα μου βγεί σε καλό…

Τη δεύτερη φορά το θύμα μου άργησε να μιλήσει. Βγήκε από το αυτοκίνητό του μια χαρά αλλά δε μιλούσε. Πανικόβλητη ούρλιαζα, «Είσαι καλά???» «Μίλα, πές κάτι», τίποτα αυτός, «Θεέ μου, έπαθε διάσειση» σκέφτηκα, μπορεί να πάθει και αμνησία, δε θα γνωρίζει τη γυναίκα του, τα παιδιά του, τι θα κάνω??? Τελικά αποδείχτηκε πως ο βλάκας ήταν Ρώσος και σίγουρα δεν υπήρχε περίπτωση να μου μιλήσει, ούτε να με βρίσει!
Υπήρξε και μία τρίτη, εξίσου αστεία και μιλάμε πάντα για αστείες ζημιές και ποσά. Γίνονταν όμως. Το Βατερλώ μου ήταν το 3 φορές σε μία ώρα! Μία στην πόρτα του γκαράζ όταν έβγαινα, μία Βασιλίσσης Σοφίας στο πηγαινε για καφεδάκι και μία αλλαγή λωρίδας στο γύρνα από το καφεδάκι..Ακόμη γελάμε με το γιό του συνεργειά μου που με παρακαλάει να το πάρω να κατέβω για καφέ Κολωνάκι γιατί δεν έχει λεφτά να πάει τη γκόμενα τριήμερο!

Τα γέλια μας κόπηκαν απότομα. Ξαφνικά έφυγαν τρείς από την παρέα. Τροχαίο. Μαζί και οι τρείς. Παραλίγο κι εγώ μαζί τους. Και λίγο μετά η Α. Τροχαίο κι εκείνη.Και ένα χρόνο αργότερα ο Ν.
Και λίγο μετά εγώ χτυπημένη, ως συνοδηγός. Δεν το είπα σε κανέναν. Ετυχε να είμαι τη λάθος ωρα, στο λάθος μέρος με το λάθος πρόσωπο…
Πανικός…
Αρχισα να μουδιάζω ολόκληρη κάθε φορά που πήγαινα να πιάσω το τιμόνι.
Ούτε που θυμάμαι τώρα πιά ποτε ήταν η τελευταία φορά.
Δεν ξαναγέλασα πάντως.
Τι ανακούφιση! Όταν σταμάτησα ξαναβρήκα τη χαρά μου! Δεν το έχω μετανιώσει ούτε μία στιγμή! Εμείς οι άνθρωποι πρέπει να παραδεχόμαστε κάπου κάπου πως δε γίνεται να είμαστε καλοί σε όλα..Και δεν πρέπει να απορούμε με κανέναν και για τίποτα! Ξέρω άνθρωπο που δεν έχει πάει ποτέ στη ζωή του σινεμά. Ξέρω άνθρωπο που έχει κάνει 2 διδακτορικά και δε μπορεί να πετύχει ποτέ ένα κέικ! Ποτέ όμως! Μιλάμε για άπειρα άθλια κέικ! Ξέρω επιχειρηματία που καθαρίζει όσα 20 από μας μαζί κάθε μήνα και αδυνατεί να χρησιμοποιήσει το κινητό του! Αδυνατεί! Τι να κάνουμε τώρα? Όλα μέσα στη ζωή δεν είναι???

Χα! Και επειδή μ’αρέσει να με απενοχοποιώ στο μέγιστο, διαθέτω και μία τεράστια λίστα διασημοτήτων που δεν έπιασαν ποτέ στη ζωή τους τιμόνι! Σας λυπάμαι όμως, είναι και αργά και βαριέμαι να ψάξω να τη βρώ…μία από εκείνους λοιπόν είμαι κι ΕΓΩ!



58 comments:

snikolas said...

Σου βγάζω το καπέλο. Όχι γιατί δεν μπορείς να οδηγήσεις φυσικά, αλλά γιατί παραδέχεσαι αυτό που θα έπρεπε να έχουν τα κότσια να παραδεχτούν πολλοί από αυτούς που είναι στους δρόμους.

leila said...

εμενα πατς, μου αρεσει που εισαι ειλικρινης και αυθεντικη!

ε, ναι λοιπον! δεν μπορουμε να ειμαστε θεοι/θεες σε ολα! καπου εχουμε και μεις ενα τοσοδαμικρο ελατωματακι.. συμφωνω ! και γω μαζι σου!
αν και οδηγω σχετικα καλα, δεν μπορω -με τιποτα ομως- να παρκαρω! θελω μια απλωσια χωρο για να τα καταφερω και κανω απειρους κυκλους ψαχνοντας γωνια για να παρκαρω ευκολα! τι να κανουμε.. κανεις δεν ειναι τελειος!

φιλια!

An-Lu said...

Εσύ και η Brooke Shields θα κάνατε καλή παρέα!
;-)

.liketobite said...

Πολύ τίμιο εκ μέρους σου! Και θα είμασταν όλοι καλύτεροι αν συμφιλιωνόμασταν με τον εαυτό μας και τις αδυναμίες του.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Ναι, κουκλίτσα μου, συγκατοικούμε κιόλας....
η κόρη μου η μεγάλη!
΄Οχι, όχι για να είμαι δίκαιη, το καινούριο της αυτοκίνητο δεν το οδήγησε ποτέ...απλά το βρήκε έτοιμο ο μεγαλύτερος και...εκείνη έμεινε να πληρώνει τις δοοοοοόσεις....
;-)

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

koulpa said...

Σε ζηλεύω!!! Η δουλιά μου δε γίνεται χωρίς αυτοκίνητο.. αλλά που θα πάει.. Προτιμώ χίλιες φορές τη δική σου στάση από τους χιλιάδες "οδηγάρες" και τις χιλιάδες νεκρούς που αφείνουμε στους δρόμους..

MTdoggie said...

οχι ρε πατσιουρι σε φανταζομουνα και οδηγαρα!!!αλλα δεν πειραζει και ετσι σε αγαπαμε.πιστευω οτι οταν το φοβασαι το τιμονι και δε γουσταρεις να πιεστεις για να το κατακτησεις,η καλυτερη λυση ειναι να το αφησεις και να παιρνεις ταξακι για να γλυτωσουμε και τα τροχαια!

ΣΠΙΘΑΣ said...

@topatsiouri
Σιγά που θα ψάξεις εσύ να τους βρείς, άαραξε!
Αυτοί να ψάξουν, αλλιώς, αυτοί θα χάσουν!
Καληνύχτα και καλημέρα (και καλό Σ-Κ)

Aggelos Spyrou said...

Είσαι ακόμα πιο συμπαθητική έτσι!

Το να παραδέχεσαι μια αδυναμία σου δεν αποτελεί πάντα απενοχοποίηση. Πολλές φορές ψάχνεις κάποιον να σε παρακινήσει να την ξεπεράσεις.

Όποτε θέλεις μετακίνηση πάντως, χτύπα ένα τηλέφωνο να έρχομαι να σου κάνω τον ...σωφέρ! :)

ΣΠΙΘΑΣ said...

@topatsiouri
Πρός επεξήγηση του σχολίου μου.(προηγούμ)
Για τη λίστα των διασημοτήτων, μιλάω.
Αυτοί να σε βρούν και να ανοίξουν σαμπάνιες!

Zaphod said...

Από κάτι άλλους (ες) που έχουν σήμα κατατεθέν το χάρο και θερίζουν... πολύ καλά ξηγιέσαι!

Άρης said...

Συν του ότι δεν οδηγείς είσαι και ψώνιο !!! χαχα άσου λίστα διασημοτήτων ….

Κοίταξε το ότι δεν οδηγάς δεν πα να έτσι και αλλιώς καλλίτερα για τον κόσμο που θα πατούσες … χαχαχα, απλά την φοβία κόψε … γενικός δεν πρέπει να φοβόμαστε τίποτα

Pan said...

Κοίτα, μερικές φορές (π.χ. σχολή) είναι βολικό.
Και καλό είναι να το ξαναπροσπαθήσεις.
Έχω την εντύπωση ότι θα είσαι πολύ πιο συνειδητοποιημένη στο οδήγημα σου μετά από αυτά που περιέγραψες.

lazinio said...

εγώ είμαι στη λίστα αυτών που δεν έχουν φάει ποτέ ελιές

ΣΠΙΘΑΣ said...

Θάχεις το παραπάνω και με Ι.Χοδηγό, με τα λεφτά που έρχονται!

Anonymous said...

ααα! καλά κάνεις κούκλα μου και δεν οδηγάς, έχεις αυτογνωσία. οι αυτοκινητόδρομοι είναι πιο ασφαλείς χωρίς εσένα! Όταν κυκλοφορούσες, έκανες μωρά να κλαίνε, γιαγιάδες να κλάνουν, παππούδες να τρέμουν, θρησκόληπτους να σε ραντίζουν με το θυμιατό που κουβαλούν ανά χείρας (αντί άλλο λαμέ τσαντάκι). Σκέψου πόσοι άνθρωποι είναι πιο ήσυχοι χωρίς εσένα στο τιμόνι. ΑΜΗΝ.

tzotza said...

καλο μηνα φιλεναδα μου!!!
το ατυοκινητο ΕΜΕΙΣ το παμε..οχι αυτο εμας με την προυποθεση πως το σεβομαστε και τους αλλους οδηγους διπλα μας..
καλο ειναι να ξερει κανεις τι μπορει και δεν μπορει να κανει και αν και συμφωνω με το σχολιο του pan πως θα ησουνα μια πολυ σωστη οδηγος, αν το φοβασαι τοσο καλυτερα να μην οδηγησεις..
εξαλλου,ωραια ειναι να εισαι και συνοδηγος!!! :)))

φιλια πολλα!!!

KitsosMitsos said...

Χαχα! Ο χάρος βγήκε παγανιά.
Πέρα από την πλάκα, ξέρεις πόσοι χάροι κυκλοφορούμε εκεί έξω και νομίζουμε ότι είμαστε οδηγάρες; Εσύ τουλάχιστον είσαι συνειδητοποιημένη και μπράβο σου γι αυτό. Αν χρειαστείς ποτέ μετακίνηση, φώναξέ μας! Καλημέρα.

elf said...

Πάνω που είχα αρχίσει να πιστεύω πως είμαι ο μοναδικός άνθρωπος σε αυτό το πλανήτη που σταμάτησε να οδηγεί επειδή βαρέθηκε να συμπληρώνει φιλικές δηλώσεις.

Dory said...

Πολύ καλά κάνεις και δεν ασχολείσαι πλέον με το σπορ. Και οι υπόλοιποι που συνεχίζουμε, κάποια στιγμή έχουμε νοσταλγήσει τις μέρες που 1) δεν ψάχναμε μισή ώρα για πάρκιν, 2) δεν γυρίζαμε γύρω γύρω τα τετράγωνα μέχρι να βρούμε που το έχουμε παρκάρει, 3) δεν μέναμε περίλυποι να κοιτάζουμε τη γρατζουνιά, βούλιαγμα κλπ που μας έκανε ο κάθε 18χρονος επίδοξος οδηγάρας, 4) δεν χρειαζόταν να αλλάξουμε λάστιχο, 5) δεν χρειαζόταν να βλέπουμε στον καθρέφτη μας κάποιον ψυχάκια κομπλεξικό να κολλάει στα 2 μέτρα πίσω μας τρέχοντας με 150+, 6) δεν βρίζαμε, 7) δεν πληρώναμε τέλη κυκλοφορίας, σέρβις κλπ, 8) δεν αργούσαμε να παμε στη δουλειά επειδή κάποιος χάζεψε γράφοντας sms, 9) δεν χρειαζόταν να πίνουμε μόνο ένα ποτάκι και (το δέκα το καλό) δεν βρίσκαμε το αυτοκινητάκι μας τίγκα στην κοτσιλιά όταν, έπειτα από μια νύχτα κρεπάλης, αναγκαζόμασταν να το παρκάρουμε στη μοναδική θέση κάτω από εκείνο το δέντρο με τα σπουργίτια (μα τι τρώνε τα άτιμα;)

Καλή μέρα και καλό μήνα!

Dory said...

btw, η ώρα είναι 11.45 πμ
εκτός αν έχω πάθει εγώ κάποια σύγχυση:)

Stefanos said...

Βασικά κατά πάσα πιθανότητα κάποια στιγμή θα ξαναοδηγήσεις. Αλλά καλύτερα να μην. Μειώνεις στο μισό τις πιθανότητες της στραβής.
Είναι αρκετός κόσμος που δεν το πιάνει στα χέρια του το κωλοτίμονο. Αλλά τι να κάνεις ρε διάολε που σχεδόν δε γίνεται αλλιώς..

Μαράκι said...

Τη μόνη φορά που τράκαρα και έφταιγα ήταν με ένα κολωνάκι....μα που πάνε και τα βάζουνε και δεν φαίνονται?
Βεβαια φρικτή είμαι και στο παρκάρισμα....απο τότε που ήρθα Αθήνα βέβαια η σχέση μου με το τιμόνι είναι σχεδόν μηδαμινή, βαρέθηκα να χάνομαι και τρέμω όποτε βγάινω σε μεγάλους δρόμους...που θα με βγάλουν?
Αντε μέχρι το σταθμό του ηλεκτρικού και το carefour που είναι λίγο πιο πέρα άντε και βόλτα γύρω απο το ο.α.κ.α. φτάνει...

patsiouri said...

-Niκολα: Κι εγώ μου βγάζω το καπέλο, οι άλλοι μου έχουν ζαλίσει τον έρωτα!

-Λειλα παρκάρισμα??? Τί μου θύμισες, γιάκ!!

-Αν Λού: Η συντρόφισσα Μπρούκ βέβαια, πιθανότατα θα διαθέτει και προσωπικό οδηγό...

-liketobite: Δέν έχω κανένα πρόβλημα να μετακομίσω και σε χωριό άν η ζωή χωρίς ΕΚΕΙΝΟ γίνει δυσβάσταχτη! Αυτό το μότο του "Νίκα τους φόβους σου" το έχω εξαντλήσει στις κατσαρίδες!

-Γλαρενια μου γιατί τις πληρώνει τις δόσεις το παιδί??? Τί αδικία!!
Ελπίζω να μήν την πιέζετε να το ξαναπιάσει΄όπως οι δικοί μου!

patsiouri said...

-Κούλπα: ειλικρινά σου εύχομαι ν'αλλάξεις δουλειά! Εγώ έχω απορρίψει αρκετές λόγω του "ελαττώματος"!

-Mtdoggie: Ελα ρε! Με φανταζόσουν οδηγάρα??? Μαμά μου!

-Σπίθα: Λές να χακέψω τη σελίδα με τις διασημότητες και να αυτοπροστεθώ???

-Αγγελε: Μέχρι και τρομερά σέξι το έχουν βρεί κάποιοι το ότι δέν οδηγώ! Γι αυτό σας λέω κορίτσια, κρύβετε τα προτερήματα, δέ μας συμφέρει να τα βγάζουμε προς τα έξω!
Όχι, προς το παρόν δέν έχω καμία όρεξη να με παρακινήσουν και να το ξαναπιάσω, προτιμώ τις ευγενείς προσφορές σωφέρ σάν τη δική σου, σ'ευχαριστώ καλέ μου!

-zaphod: Σόρι τώρα, αλλά το κράτος που γκρινιάζει για τη συμφόρηση των ΙΧ δέ θα έπρεπε να μας επιβραβεύει και μάς τους οικολόγους????????

patsiouri said...

-Εντροπία: Ναί, αυτό με τις φοβίες γενικότερα είναι ένα θέμα...όμως δέν έχω φοβίες, ούτε τρέμω ανύπαρκτα πράγματα! Ο φόβος μου έχει σάρκα και οστά, ξέρεις, αίματα, λαμαρίνες, νοσοκομεία κτλ...οπότε άν τον νικήσω μάλλον θα είναι όταν έρθει η ώρα του!

-Παν: Κι άν δέν είμαι??? Ποιός κακομοίρης θα το μάθει από πρώτο χέρι???

-Λαζ: Εσύ είσαι μία κατηγορία μόνος σου, δέν περισσεύει ούτε δισεκατομμυριοστό του χιλιοστού του τετραγωνικού για άλλον...

-Σπίθα: Αχ...αυτά τα πόστς σου...προσγειώνεις απότομα το μέσο Έλληνα εργαζόμενο που περπατάει αμέριμνος...

-Keim: Να σου πώ την αλήθεια πιό πολύ σκέφτηκα την άθλια ζωή που θα περνούσαν όλοι εκείνοι άν πάθαινα κάτι εγώ παρά αυτούς τους ίδιους...
Όταν γυρίσει ο Jesuslove από Μαιάμι θα πάω να εξομολογηθώ...

patsiouri said...

Τζότζα: ΕΜΕΙΣ το πάμε το αυτοκίνητο, αυτό είναι το πρόβλημά μου! Όταν βγούν αυτά που πάνε μόνα τους ίσως ξαναοδηγήσω!

-Kitsosmitsos: Τί ευτυχία που εδώ μέσα κανείς σας δέ μου κάνει κήρυγμα! Ευχαριστώ!

-elf: Καλωσήρθες! Μαζί θα πορευτούμε στο βασανιστικό κόσμο των λίγων...

-Dory: Μόλις μου εδιωξες και την παραμικρή αμφιβολία όπως κατάλαβες!

-Estarian...ναί ρε γαμώτο, σχεδόν δέ γίνεται αλλιώς...είναι όμως φοβερή και η εξάρτηση που έχουν κάποιοι με το αυτοκίνητο και παθαίνουν στερητικό όταν χρειαστεί να το παρκάρουν στο συνεργείο...

-Μαράκι!: Κατα τ'άλλα καλά με την προσαρμογή??? Όσο για την Αθήνα κ΄΄ανε κουράγιο, περισσότερο πρόβλημα θα έχεις με τους βλάκες που κυκλοφορούν παρά με τις δικές σου ικανότητες στο τιμόνι. Σιγά σιγά, εξάλλου έχεις και καλό δάσκαλο δρόμων, χε χε!

Anonymous said...

Τώρα αν το διάβαζε η μαμά μου θα γινόταν πολύ χαρούμενη! Και ναι δε θα ένιωθε μόνη. Εγώ πάλι μετά το ποδήλατο, το σκέιτ, τα πατίνια, βρήκα το τιμόνι στα 15... και δεν το έχω αφήσει..., αν και περπατώ επίσης συχνά... Ατυχήματα είχα, μέχρι που πήρα απόφαση να μη σκέφτομαι άλλα, όταν αδηγώ... αν δεν τα καταφέρνω, σταματώ, εκτονώνομαι και συνεχίζω. Αλλά η Παναγιά στο τιμόνι μας, γιατί...

Καλό σου Μήνα!

AVRA said...

πολυ σωστη σε βρισκω...ειναι ωραιο να παραδεχομαστε και να δεχομαστε τι μπορουμε και τι οχι.
Ειπες επισης οτι εσυ το ξερεις οι αλλοι σου εχουν ζαλισει τον ερωτα...μπραβο αυτο και αν ειναι σοφη κουβεντα.Να ερθεις να το πεις και στη μαμα μου που οταν με ακουει να το λεω με κατσαδιαζει.!!!!

industrialdaisies said...

Μ' αρέσει η οδήγηση. Όσο και να με τρομάζει το πόσο ανεύθυνοι και επικίνδυνοι κυκλοφορούν. Ελπίζω πως δεν ανήκω σε αυτούς -πάντα, όμως, μπορεί και να γίνω εγώ ο φταίχτης. Όμως, παρ' όλα αυτά εμένα μου αρέσει -είναι φορές που νιώθω να πετάω οδηγώντας...

Τον αδερφό μου τον πίεσαν πολύ να πάρει δίπλωμα. Και διαβάζοντας το πώς νιώθεις εκείνον σκεφτόμουν.

Του είπα πως αν φοβάται ή δεν του αρέσει καλό είναι να μην πιάνει τιμόνι -κι ας πάνε να κουρεύονται όλοι. Ό,τι κάνει κάποιος αν δεν του αρέσει και τον αγχώνει σίγουρα κάποια στιγμή θα οδηγήσει σε φιάσκο.

Από τότε κάνουμε τις ωραιότερες βόλτες με το αυτοκίνητο. Εγώ οδηγώ κι αυτός διαλέγει μουσική και κοροϊδεύει το γκάζι μου. Καλύτερα έτσι...

Καλό μήνα! :)

Sigmataf said...

Γ Α Μ Α Τ Ο ! ! !








ρΕ γέλασα πάρα πολύ.





















πότε θα με πας καμιά βόλτα με το αμάξι;

ΣΠΙΘΑΣ said...

@patsiouri
Τι έχεις να χάσεις.
Συνθετική πρόταση, στη λίστα και...οικολογικό αμάξι!

Βαγγέλης Μπέκας said...

Σε φαντάζομαι να τρέχεις ανάμεσα στα μποτιλιαρισμένο αυτοκίνητα καβάλα σε ένα άγριο άλογο…

patsiouri said...

-Βικάκι μου μπράβο σου και να προσέχεις! Φιλιά στη μαμά σου, αλήθεια πως είστε γενικώς???

-Αυρούλα για τον ίδιο λόγο σε κατσαδιάζει η μαμά σου η γενικώς???

-Μαργαριτούλα: Δέ φαντάζεσαι πόσο μου αρέσει να βλέπω/ακούω/διαβάζω για αγαπημένα αδέρφια..για δικούς μου λόγους!

-sigmataf: Βόλτα στον Παράδεισο γλυκέ μου θα πάς!

-Σπίθα: Μαμά μου, μου θυμίζεις τον Τριαντάφυλλόπουλο, εμπεριστατωμενη απάντηση για τα πάντα!

-Vita Mi: Α να χαθείς πρόστυχο αγόρι....αλλά βέβαια, το Σωκράτη δέν αποθεώνεις στο blog σου???

ΣΠΙΘΑΣ said...

@patsiouri
Καλό, αλλά με ξεπερνάς, νομίζω!

ΣΠΙΘΑΣ said...

Δεν ντρέπεσαι, Τριανταφυλλόπουλο έχει τώρα
AYTON βλέπεις ;......!!!!

Paranoia said...

Πιο γλαφυρή περιγραφή δεν γινόταν να μας δώσεις.
Αστέρι είσαι φιλενάδα, με αστείρευτο χιούμορ, μοναδικό!

καλό μήνα

Anonymous said...

Εγω γλυκό Πατσιούρι σε καταλαβαίνω απόλυτα !
Όταν πήρα το δίπλωμα στο σπίτι οι άντρες ( πατέρας και αδελφός) είχαν την απαίτηση να οδηγώ σαν τον ραλίστα ...ήταν όλο νεύρα οταν με εβγαζαν έξω για να εξασκηθώ ...κι όταν έφυγα για σπουδες ένα εξάμηνο μετά δεν το ξαναέπισασα στα χέρια για περίπου μία 10ετία αλλα βλέπεις η ανάγκη της δουλειάς με οδήγησε και πάλι σ΄αυτό ...αρχικά με φόβο γιατι εδώ οδηγούν και τρελά σε σχέση με τη Γερμανία ...σιγά σιγά όμως μπήκα στο πνεύμα ( αυτή τη φορά ο άντρας του σπιτιού , ο άντρας μου ...του έκοψα το βήχα μη με πιέζει...εξ αρχής)...πρέπει να παραδεχτώ οτι και σήμερα μερικοί οδηγοί με εκνευρίζουν...αλλα το άτιμο είναι και πολύ εξυπηρετικό!

AVRA said...

...για τον ιδιο λογο αν και δεν εχω παραιτηθει τελειως απο το αθλημα αλλα ειναι πολυ ''αραια και που''

φιλι!

patsiouri said...

-Σπίθας: Ελα ρε, είχε όντως Μάκη??? ΑχΜάκη, τα μεγάλα πνεύματα...


-Παράνοια: Να'σαι καλά καλή μου, καλό μήνα!

-Τρελλοφαντασμάνη: Χά! Εγώ δέν έχω κλείσει ακόμη δεκαετία!

-Αυρούλα: Δέν πειράζει, κράτα γερά, καλό είναι το "αραιά και πού" για να μήν ξεχνιέσαι! Κι εγώ κάνω καμιά ευθεία στο χωριό μου, φιλάκια!

vlacha said...

patsiouraki μου φιλάκια! Πόσο μα πόσο σε καταλαβαίνω! Εγώ το δίπλωμα το πήρα πριν 6-7 χρόνια κι από τη στιγμή που κατέβηκα από το αυτοκίνητο του δασκάλου δεν ξαναέπιασα τιμόνι! Φοβάμαι και ζαλίζομαι φριχτά όταν οδηγώ (είμαι όμως καταπληκτική συνοδηγός)!!!
Μήπως να ανοίξουμε club;

Μαράκι said...

Καλά ε όλοι οδηγούν όπως ναναι εδώ αυτό με τρομάζει πιο πολύ και απο τον εαυτό μου.....ασε το κράξιμο που τρώω απο τον δικό μου που τα χάνω όποτε βγαίνω σε μεγάλο δρόμο.
Δεν υπάρχει γιατρειά το ξέρω μακάρι να το καταλαβαίνανε και οι υπόλοιποι...

patsiouri said...

-Βλάχα: Κι εγώ είμαι καταπληκτική συνοδηγός!! Όλοι με θέλουν για παρέα τους!Φιλάκια πολλά!

--Μαράκι μου κράτα γερά, όσο για το δικό σου ας μάθει πρώτα να ισορροπεί σε αναμμένα κάρβουνα και τεντωμένα σκοινια και μετά ας μιλήσει, χε χε!

R2-D2 said...

Ολέ!!! Ούτε κι εγώ οδηγώ!!!

KitsosMitsos said...

Ακόμη συνεχίζεται το ταξίδι;

Anonymous said...

Ax an ixeres ti xordi patises twra....

Posa xronia kai posa lefta mou pire kai posous kavgades me ton Val mexri na to parw to rimadi.

Katara oxi asteia...

Anonymous said...

Δε μπορεις να φανταστεις ποσο σημαντικος ειναι ο καλος συνοδηγος...γινεται καλυτερος οταν εχει περασει για ενα φεγγαρι απο το τιμονι....ουδεν κακο "αμπιγιεζ"καλου :P

patsiouri said...

-r2d2 μα μου έχεις κάνει πρόταση γάμου καλέ! Πως θα πγαίνουμε να εισπράξουμε τη σύνταξη???(καλό έ???)

-Kitsosmitsos: Το ταξίδι???

-Μαρία: Ναί, κατάρα ρε φίλε! Ακόμη το θυμάμαι κι ανατριχιάζω! Στο Βέλγιο οδηγούν like London???

-Αλεξάνδρα: Συμφωνώ απολύτως! Μπορεί να είσαι άχρηστος αλλά εχεις εξασκηθεί σε σήματα, προτεραιότητες και τέτοια, όντως διαμάντι (είμαστε) οι καλοί συνοδηγοί!

annamaria said...

Πατσιουρακι μου,
για μια ακομη φορα χειροκροτω!
Ειναι μαγκια να ξερει καποιος τα ορια του.
Τα ιδια και εγω, ποτε δεν οδηγησα, εχω διπλωμα πανω απο 20, ομως επειδη ξερω τον τροπο που το πηρα, δε θα παρω κανεναν στο λαιμο μου !!
Να τα χαιρομαστε πατρσιουρακιμου αν και σημερα εκανα καποιες σκεψεις....
(περνα μια βολτα για να μη σου τρωω τον χωρο)!!

Vafman said...

Καλα δεν ειναι τιποτα μην το βλεπεις ετσι. και ο πατερας ποτε δεν πηρε διπλωμα και δεν εχει οδηγησει ποτε αμαξι ετσι απο επιλογη παλι καλα που καποια στιγμη το πηρε αποφαση η μανα μου στα παιδικα μας χρονια αλλιως εκδρομες ακομα με το λεωφορειο θα πηγαινα

George said...

Καλύτερα που δεν οδηγείς. Ένας λιγότερος κίνδυνος για σένα και για τους υπόλοιπους. :)
Άλλωστε οδηγούν άλλοι για σένα. :)

~~kindergarden teacher ~~ said...

patsioyraki μου ηρθα για ενα γεια μετα απο τοσο καιρο ....το αυτοκινητο για μ ενα τωρα ενα αγχος ..ολημερα στους δρομους στα φροντιστηρια το σιχαθηκα
ευτυχως μοιραζομαστε με συζυγο τις διαδρομες κατι γινεταιετσι τοκαλοκαιρι τρελλαινομαι ομως για οδηγησημε προρισμοο τις παραλιες ..τα φιλακια μου!!!

tzonakos said...

Tώρα οδηγείς, ή όχι ; μπερδεύτηκα !
Εντάξαι, αν σου συμβούν μαζεμένα τότε για μια δεκαετία δεν θα σου συμβεί τίποτα, δηλ. μ' εμένα ετσι έγινε.
Επτά μαζεμένα τράκα το 1993 όπου δεν έφταιγα σε κανένα και το επόμενο το 2003 όπου πάλι δεν έφταιγα.
Απλά παθαίνεις κάτι αν τρακάρεις και μετά τρέχεις να το φτιάξεις και μετα το ξεχνάς.
ΠΡΟΣΟΧΗ στους ταρίφες, ξέρουν όλα τα κόλπα και ειναι ικανοί να σου φορτώσουν τράκο για το οποίο φταίνε αυτοί !!! γκρρρρ...

λόγια του αέρα said...

θέλω τη λίστα επειγόντως... άμα μου λεει κανείς τίποτα που δεν οδηγώ να έχω πρόχειρα παραδείγματα να ξεμπερδεύω...
φιλιά!

patsiouri said...

-Αννα Μαράκι χα χα, βλέπω μαζευόμαστε...όσο για το άλλο σου έχω απαντήσει στο μπλογκάκι σου.

-Vafman: Και στο μαιευτήριο πως πήγαν οι δικοί σου????

-George έτσι...μόνο σε επείγουσα ανάγκη θα το ξαναπιάσω...

-Σεβάκι! Πού είχες χαθεί εσύ???
Τα κατάφερα πάντως και τρύπωσα μιά μέρα στα σχόλιά σου!

-Τζονάκο μου όχι, δέν οδηγώ...χρόνια έχω να το πιάσω, για τους ταρίφες όμως ναί, κάτι έχω ακούσει κι εγώ...

-Λόγια του αερα: Δέ ντρεπόμαστε για τίποτα χρυσή μου!

ΣΠΙΘΑΣ said...

@patsiouti
Καλημέρα ....χωρίς, καμμία.. ντροπή!

Vafman said...

με τον παπου μου που ηταν ταριφας πηγαν patsiouri μου

Γιάννης Καραμήτρος said...

Οδήγηση...
Δεν οδηγώ εδώ και 10 μήνες και έχω φρικάρει. Αν εξαιρέσουμε ότι νοιώθω φυλακισμένος, οι τρεις (3) οδηγοί που με μεταφέρουν είναι ΤΡΑΓΙΚΟΙ στην οδήγηση, εγώ αντιθέτως με θεωρώ καλό οδηγό (δεν έγραψα πιλότο γιατί απλούστατα δεν είμαι).

Μου θύμισες τη μάνα μου που έχει πάρει δίπλωμα εδώ και δεκαετίες και έχει να οδηγήσει από τότε.