ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Η ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ???

Όπως καταλάβατε την πλήρωσα ακριβά εκείνη την περίφημη Παρασκευή…όλη τη βδομάδα τρέχω σα διαδηλωτής που τον κυνηγάει μπάτσος, κυριολεκτικά και μεταφορικά…Πρίν επιστρέψουμε στο θέμα μας, ένα έχω να σας πώ και εγώ..
ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ αυτά που βλέπετε στην τηλεόραση για τις πορείες..
Η Σκηνοθεσία είναι πιο ευρηματική και από εκείνη του Λεωνίδα και των παλληκαριών του (αν το δεί κανείς ας μας ρίξει ένα σύρμα πώς του φάνηκε!)
Και όποιος έχει χρόνο, ακόμα και αν δεν το έχει ξανακάνει, ας κατέβει έστω και σαν απλός θεατής σε μία πορεία να δεί τι γίνεται, θα αρχίσετε να αναρωτιέστε άν έχει γίνει μπέρδεμα με τις κεραίες και τόσες μέρες παρακολουθείτε ειδήσεις από μία ξένη χώρα, αυτά…


Είχαμε μείνει λοιπόν στο σημείο που ο Ν. επιτέλους εδέησε να ξυπνήσει και να έρθει να μας βρεί…Η ώρα είναι περίπου 2:30 και ο Ν. έχει ένα ταλέντο, πάντα να καταφτάνει με την ακριβώς αντίθετη διάθεση από εκείνη που έχει η παρέα του, η φύση, η μέρα, τα πουλάκια, ο θεός ο ίδιος.…Κι εκεί που χαχανίζαμε και αποχαιρετούσαμε τη φτερού ξαφνικά ακούμε τα κλειδιά του να βροντάνε στο τραπέζι, τη φωνάρα του να βρυχάται, «ένα φραπέ σχέτο βαρυ»,- ευτυχώς παρέλειψε το «τσακίσου»- και το κινητό του να κουδουνίζει με τον ήχο του «ρέκβιεμ»!
-…την τύχη μου και σήμερα, ρε πούστη μου, θα με δέσουν μία από αυτές τις μέρες, θα βουτήξω άνθρωπο, να μου το θυμηθείτε..

10 χρόνια τον γνωρίζω και ακόμα περιμένω να τον δέσουν και να υιοθετήσω το σκυλί του, είναι τόσο αγχωτικός που με έχει βάλει να υπογράψω και χαρτί πως ότι του τύχει το σχετικά συμπαθητικό σκυλάκι του θα βρεί ένα δεύτερο γονιό στο πρόσωπό μου και ένα αδερφάκι στο Χοντρό Όνειρο..

-Έγινε τίποτα πάλι?? Κακό? Εγώ (όλο χαρά) μόλις γλύτωσα τα κοινόχρηστα, τα πλήρωσε όλα κάποιος από την πολυκατοικία, όλα!
-…( με κοιτάζει με ενδιαφέρον..) ΕΜΕΝΑ αυτό το μήνα οι λογαριασμοί μου σύνολο ξεπερνούν το ενοίκιο, το διανοείσαι??? ΔΕΗ+ΟΤΕ+ΕΥΔΑΠ+ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΑ είναι πιο πάνω από το ενοίκιο, κοντεύω να φλιπάρω παιδιά..
- Πού να κάνεις και κανά παιδάκι…(αστειάκια εγώ), να σε δώ κακομοίρη μου που θα τρέχεις και δε θα φτάνεις…
- ( Με αγριοκοιτάζει)..Παιδάκι εγώ?? Δεν τον βάζω στη μηχανή του κιμά καλύτερα??
Άμα ήταν έπαιρνα και στεγαστικό γιατί από παλιά στους εφιάλτες μου βλέπω το σπιτονοικοκύρη να μας μαγειρεύει φρικασέ, μόνο που τελευταία τους βλέπω σχεδόν κάθε νύχτα…

Λυπάμαι, σκόπευα να σας περιγράψω κατευθείαν την όντως δραστήρια συνέχεια της Παρασκευής μου, πιο τίμιο είναι όμως να συνεχίσω να σας μιλάω για το Ν., έναν αληθινό φίλο..το «Carpe Diem 2» μπορεί να περιμένει λίγες μέρες ακόμα, έχετε αντίρρηση??

.Είναι ο πιο σωστός και καλόκαρδος άνθρωπος του κόσμου..Κι όμως δεν τον έχω δεί ποτέ χαλαρό..πάντα υπάρχει μία σκιά στα μάτια του..πάντα στην τσίτα..
Δυστυχώς θα γίνω πεζή, αλλά αυτή η σκιά είναι το οικονομικό ζήτημα. Ο Ν.είναι 30 χρονών, ζεί σε ένα μικρό διαμέρισμα με τους δικούς του, οι οποίοι έχουν ένα ελάχιστο εισόδημα και οι δύο μαζί..Είναι και οι δύο άρρωστοι και στον άσσο. Ο Ν. αυτή τη στιγμή πληρώνει το ενοίκιό τους και συνεισφέρει αρκετά στα έξοδα του σπιτιού. Σκέφτεται να πάρει δάνειο στο όνομά του και να αγοράσει το διαμέρισμα για να περάσουν οι γονείς του τα χρόνια που τους μένουν σε ένα δικό τους σπίτι. Κάνει δύο δουλειές και είναι πάντα κουρασμένος..Δέ σπούδασε παρ’όλο που ήταν άριστος μαθητής, άρχισε να δουλεύει από τα 18 του γιατί δε μπορούσε να τους επιβαρύνει..
Είχε και έχει όνειρα, τα αναφέρει όμως πάντα γελώντας σαρκαστικά και σχολιάζοντάς τα με το μέγιστο αγγλοσαξωνικό χιούμορ του, κοφτερά αστεία που ενέχουν όση πίκρα υπάρχει μέσα και σε 3 τόνους του σχέτου φραπέ του..
Το IQ του αγγίζει την τελειότητα, όσο για τις γνώσεις του, αν παίξετε trivial μαζί του θα νιώσετε απλά ότι σερφάρετε..

Τον αγαπώ πολύ και δυστυχώς δε μπορώ να κάνω τίποτα για να τον βοηθήσω, αντιμετωπίζω κι εγώ κάποια παρόμοια προβλήματα αλλά είμαι οπαδός της χαζοχαρούμενης Πολυάννας και του παιχνιδιού της, ξέρετε, όταν γκρινιάζεις κοίτα εκείνον με τις πατερίτσες απέναντι και κάνε το σταυρό σου που δεν εισαι εσύ, κτλ.
Ο Ν. όμως δεν ακούει, είναι της λογικής του «κοίτα το πυροβολημένο που δεν ξέρει τι έχει και δίνει διαταγές και εγώ του ρίχνω δέκα χρόνια και τη γκομενά μου την πηγαίνω ακόμα σε ξενοδοχεία στην Εθνική και κάνουμε σέξ με το νταλικιέρη δίπλα να ουρλιάζει…τσολιάαααα μουουουου,…και μη χειρότερα..»

Είναι οι στιγμές που παρ’όλα τα δικά μου προβλήματα δοξολογώ τον πατερούλη και τη μανουλίτσα που αγωνίστηκαν για να μας σπουδάσουν και να αγοράσουν ένα σπίτι για να έχουμε κάτι δικό μας όταν εκείνοι δε θα υπάρχουν πιά…
Δοξολογώ την αδερφούλα μου γιατί μόνη μου δε θα μπορούσα ποτέ να συντηρήσω έστω και μία γκαρσονιέρα, μαζί δειλά δειλά καταφέρνουμε και εγκαταλείπουμε το πατρικό και μαζί αρχίζουμε να συγκατοικούμε στο «κλουβάκι μας»..Και παρ’όλο που δεν μας ενισχύουν πιά, ξέρουμε πως στα δύσκολα, αν χρειαστεί, εκείνοι θα καθαρίσουν, υπάρχουν..
Και κατηγορώ τους γονείς του Ν.και του κάθε Ν. που νομίζουν ακόμα πως τα παιδιά τα γεννάς για να έχεις περισσότερα χέρια για τα χωράφια..ά, και για να σε γηροκομήσουν…Το λέω αυτό γιατί ούσα συχνή επισκέπτρια στο σπίτι τους δεν έχω παρατηρήσει και ιδιαίτερες εκδηλώσεις εκτίμησης προς το παιδί τους. Ούτε που έχουν νοιαστεί ποτέ να σηκωθούν να πάνε μία βόλτα μήπως- λέω μήπως- ο 30χρονος γυιός τους θέλει να φέρει κάποια κοπέλα στο σπίτι.. …(Το είχαμε σκηνοθετήσει με το Ν. για να τσεκάρουμε αν θα ευαισθητοποιηθούν να ξεκατσικωθούν, αλλά μπά..) Όσο για την ψυχολογική πλευρά του θέματος, δε νομίζω να έχουν μπεί ποτέ στον κόπο να σκεφτούν πώς αισθάνεται ένας τέτοιος νέος - ο.κ, πολύς κόσμος σε αυτή την ηλικία ζεί ακόμα στο πατρικό του αλλά ο Ν. δε διακρίνει και καμία πιθανότητα αλλαγής στον ορίζοντα…
Μη με πείτε κακιά, τους ξέρω χρόνια, και εκείνους και τους χαρακτήρες τους...

Γι αυτό ας τους κουτσομπολέψουμε μερικές μερούλες, η Παρασκευή μου ήταν τόσο γλύκα που έχει χαραχτεί στο μυαλό μου με την παραμικρή λεπτομέρεια, υπόσχομαι πως δεν θα ξεχάσω τίποτα, φιλιά τρελλά!!

ΨΙΛΙΚΑΤΖΟΥ ΜΟΥ, ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΙ ΑΠΟ ΔΩ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!!
Κι αν με παίρνει καμιά ξώφαλτση, μεγάλη μου χαρά, θα έχουμε και υλικό, κρά κρά!!!

UPDATE!!!!!
Επείδή είμαι και συμπαθεστατη, πάλι είμαι καλεσμένη σε ένα παιχνίδι!!
Πρίν εγκαταλείψω τρέχοντας το σπιτάκι μου, για να επανέλθω την Πέμπτη, με την απάντησή μου καυτή καυτή, σας ανακοινώνω πως η Άννα Μαρία με προ(σ)καλεί να γράψω κάτι το οποίο θα περιέχει τις λέξεις: Εικόνες
Άκουσμα
Απεραντοσύνη
Ανάσες
Ελπίδα!
Μέχρι την Πέμπτη το μεσημέρι οπότε θα καταφέρω να ποστάρω κι εγώ, κάνω πάσα στους
pd
βατραχίτσα (10 σύνολο)
sevarose
Νικόλα
Σπιτόγατο
Μοντεχρήστο
Crazycow
και...δέ θα σας ψάχνω με το τουφέκι, όποιος άλλος θέλει, να παίξουν σε ένα κειμενάκι με τις λέξεις: Ψυχάκι
Υπομονή
Νυχτολούλουδο
Μπάτσος
Θαλπωρή!
TA ΛΕΜΕ ΠΕΜΠΤΗ, ΦΙΛΙΑ ΤΡΕΛΛΑ!!