Saturday, March 3, 2007

CARPE DIEM!!

Δεν ειναι το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο να είναι καθημερινή κι εσύ να μη δουλέυεις????? Εξαιρούνται οι άνεργοι και οι άρρωστοι, περαστικούλια!
Έτσι κι εγώ, την Πέμπτη το βράδυ, ενημερώθηκα πως λόγω έκτακτου γεγονότος δε θα χρειαζόταν να δουλέψω την Παρασκευή (πάνω που αναρωτιόμουν πως θα ξυπνήσω το πρωί έχοντας κατεβάσει 3 φραπέ στην καθισιά για να παλέψω την εργασία που είχα να τελειώσω)! Δούλεψα λοιπόν μέχρι τις 4 το πρωί και μετά ακούγοντας ξανά και ξανά τα άπαντα του Cave βυθίστηκα στον πιο γλυκό ύπνο..

Παρασκευή πρωί.. Ξυπνάω με την ησυχία μου γύρω στις 11 και αναρωτιέμαι πώς θα περάσω αυτό το ηλιόλουστο πρωινό που όλοι δουλεύουν! Όλοι εκτός από τον αιωνίως άνεργο φίλο μου Π. στον οποίο τηλεφωνώ ευθύς αμέσως. Γαμώ το σπίτι μου που τον ξύπνησα γιατί ξενύχτησε κι αυτός χτές όμως ναι, ας ξεκινήσω για Μοναστηράκι και μέχρι να χαζέψω στα μαγαζιά θα έρθει κι εκείνος για πρωινό Άνω Διόσκουρους! Άλλο που δε θέλω, ντύνομαι, ξεκινώ πετώντας για το τρένο ενώ ο κατσουφιασμένος κόσμος στραβώνει τα μούτρα του αντικριζοντας το βλακώδες χαμόγελό μου και ναι, δίνω και ένα 2ευρω στο παιδάκι στη γωνία που εδώ και τόσα χρόνια επιμένει να παίζει ακορντεόν το «καράβι το φεγγάρι» ..Ούπς! Ξέχασα τα κοινόχρηστα! Ξαναμπαίνω στην πολυκατοικία και χτυπάω στο γερο-διαχειριστή που με κοιτάει όπως η Ρόζμαρι το μωρό της, με φόβο δηλαδή( ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί αυτός ο άνθρωπος με αντιμετωπίζει σαν τον Αντίχριστο και πρέπει να του δώσω και 110 ευρώ…)Και ξαφνικά…

-Ε…χμ…ξέρετε δεσποινίς τα κοινόχρηστα είναι πληρωμένα ήδη…
-Πληρωμένα?? Από ποιόν?? Μανούλα??
-Ένας από τους ενοίκους της πολυκατοικίας μας σκέφτηκε να κάνει μία αγαθοεργία, αποφάσισε λοιπόν να πληρώσει τα κοινόχρηστα όλων σας με την επιθυμία να παραμείνει ανώνυμος…
-(Τι λές τώρα!)…Μα…δε γίνεται…πρέπει να μου πείτε…να τον ευχαριστησουμε τουλάχιστον…
-Αδύνατον, εκτός αν επιθυμείτε να αρνηθείτε την προσφορά, πάντως είστε (όπως πάντα) η τελευταία που ήρθατε και κανείς άλλος δεν έχει αρνηθεί ( όχι που θ’άφηναν…)

Φεύγω λοιπόν κι εγώ ευτυχισμένη και αναρωτιέμαι πώς στο διάολο του ήρθε του παππού ή της γιαγιάς (γιατί σίγουρα για υπερήλικες πρόκειται) να κάνει τέτοιο πράγμα, καθώς επίσης και ποιος μπορεί να είναι…η πολυκατοικία είναι τεράστια και τους περισσότερους δεν τους ξέρω, κανένα φτωχό παιδάκι, κάτι, δε μπορούσε να σκεφτεί? Μιλάμε για ποσό άνω των2000 ευρώ αν υπολογίζω καλά.

Anyway, carpe diem, τρέχω λοιπον στο πρώτο μαγαζί με ρούχα στο Μοναστηράκι που μου γυαλίζει ένα φορεματάκι για να γίνει πραγματικότητα η καλή πρόθεση του ευεργέτη μας! Το κινητό μου χτυπάει στο δοκιμαστήριο, είναι ο Π. που έχει φτάσει, έρχεται στο μαγαζί και δηλώνει στις χαζοχαρούμενες πωλήτριες πως είναι ο στυλίστας μου και πως ψωνίζουμε για την καινούρια σαιζόν, δηλαδή για το τρίμηνο που θα τραγουδήσω στην Καρδίτσα! (το καθίκι…) Ενθουσιάζονται! Τι να κάνω, μπαίνω κι εγώ στο κλίμα, τους μιλάω για τις δυσκολίες της δουλειάς, όλο το χειμώνα τραγουδούσα στο «Αγρίμι» 35ο χιλιόμετρο Αθηνών-Λαμίας και τι κρίμα που δε με προλάβανε αλλά δεν πειράζει, του χρόνου το χειμώνα γιατί τα καλοκαίρια εμφανίζομαι επαρχία, το καλλιτεχνικό μου είναι Πούλια, από το Πουλουδιά που είναι το βαφτιστικό μου( το είπε και αυτό!), κράζω και 2-3 ρεφρέν να τις πείσω, αυτόγραφα ευτυχώς δεν υπογράφουμε και επιτέλους φεύγουμε χασκογελώντας, αγκαλιά με το φορεματάκι που το πήραμε μισή τιμή! Δέ λέω, εκτός από το έμφυτο ταλέντο μου μάλλον τους γυάλισε και ο Π.που ομολογουμένως είναι πολύ εμφανίσιμος! (να θυμηθώ όταν περνάω από’κεί να κάνω τον κύκλο άλλη φορά)…

Ήλιος…ελάχιστος κόσμος…Πάνω Διόσκουροι…φιλοσοφία και πάλι φιλοσοφία…πάντα μου φαίνεται πώς ο χρόνος σταματάει εδώ πάνω…
Δίπλα μας πίνουν καφέ δύο αγόρια γύρω στα 25, δεν έχουν βάλει γλώσσα μέσα τους και με τον Π. συζητάμε, τι ωραία και τι απαισιοδοξία πιά όλοι για τη νέα γενιά που δεν επικοινωνεί, να τα κολλητάρια που ξύπνησαν και αφού μάλλον έχουν κατάληψη ήρθαν να πιούν το καφεδάκι τους και να μιλήσουν, όχι σαν κι εμάς με τις δουλειές μας που όλο χανομαστε στην κολόπολη…μέχρι που σε ένα διάλειμμα σιωπής μας ακούμε το ένα αγόρι να ρωτάει το άλλο «Κι εσύ Γιώργο, μόνος σου μένεις είπαμε?????»
Κοιταζόμαστε εμβρόντητοι και ο Π. λύνεται στα γέλια και αναπολεί τους εκατομμύρια καφέδες που έχει ρουφήξει εδώ πάνω με τις γνωριμίες της προηγούμενης νύχτας, ή, ακόμη χειρότερα, του internet…μιλάμε για μεγάλο freak!

Και ξαφνικά…κάμερες, κόσμος, μοντέλα, γύρισμα για διαφημιστικό! Το συνεργείο, γύρω στα 6-7 άτομα, παλεύει να γυρίσει και να ξαναγυρίσει την ίδια σκηνή, για ινστιτούτο αδυνατίσματος ήταν και μιλούσαν on camera δύο αρκετά γνωστές μοντέλες και ένας εξίσου γνωστός gay πανελίστας..Κι εκεί που στήνονταν και ξαναστήνονταν, εμφανίζεται εκείνη που όλοι οι Αθηναίοι που κυκλοφoρείτε στο κέντρo γνωρίζετε καλά, η ΦΤΕΡΟΥ!! (γέρος τραβεστί που γυρίζει στους δρόμους κράζοντας «φτεράαααα», κλασσικη φυσιογνωμία της παλιάς Αθήνας) Με το που τους βλέπει λοιπόν γίνεται το έλα να δείς, το συνεργείο λιώνει στα γέλια, τα μοντέλα και ο τύπος δεν ξέρουν τι να κάνουν και η Φτερού ουρλιάζει υστερικά «¨ένα τίποτα είστε αγάπες μου, ένα τίποτα, πάνε, πάνε οι μεγάλοι ηθοποιοί, πεθάνανε όλοι και μείναμε με σας τις παλιολεσβίες, φτεράαααααα!!!!!» Και ταυτόχρονα τους αδειάζει όλα τα φτερά και πούπουλα που σέρνει μαζί της στο κεφάλι!!
Παιδιά μα το Θεό είναι η πιο αστεία σκηνή που έχω δεί τον τελευταίο τουλάχιστον χρόνο και πστέψτε με, χάνει από την περιγράφή!

Πάνω στην ώρα, καταφτάνει και ο τρίτος της παρέας, ο φίλος μας ο Ν.που δουλεύει δημόσιες σχέσεις σε μαγαζί νύχτα και μόλις ξύπνησε…..
Κι επειδή λέω να κάτσω να τον δώ λίγο, σας αφήνω κι εσάς να περιμένετε τη συνέχεια της Παρασκευής μου! Είχε πολύ σασπένς η μέρα…
Δε θα σας ξεχάσω, προς το παρόν τρέχω να θυμήσω στους διπλανούς πως πρέπει να συντάξουμε εκείνη την ευχαριστήρια επιστολή που θα τοιχοκολλήσουμε στο ασανσέρ το βράδυ ( ελπίζω πως ο Ευεργέτης δε ζεί στο ισόγειο…)
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους!

28 comments:

~~kindergarden teacher ~~ said...

αυτη ηταν μέρα ..όχι παιζουμε

πατσιουρακι .πωπω εχει καισυνεχεια;
περιμενωωωωωωωωω

CrazyCow said...

Κακοπερνάς ε; Η περιγραφή της βόλτας σου μου έφερε στο μυαλό κάποιους πλανόδιους στην Αθήνα που δεν πρόκειται να τους ξεχάω ποτέ... Νο1 ο Ιταλός στην Ερμού με τα περίεργα και ροζ-μοβ μαλλιά, Νο 2 πάλι στην Ερμού ο παππούς με τη λατέρνα και Νο3 (ίσως να μην τη ξέρετε) στη Βουκουρεστίοου ή στη Βενιζέλου, δεν θυμάμαι καλά, μια κυρία στην άκρη του πεζοδρομίου που παίζει τρομπέτα... απογευματινές ώρες συνήθως... Τους έχεις πετύχει;

patsiouri said...

-Ναί Σεβάκι, είχε και συνέχεια, όχι τόσο αστεία αλλά γεμάτη συμπτώσεις!Και άν το καλοπροσέξει κάποιος, πάντα ένα πρωινό στο κέντρο της πόλης είναι τρομερά ενδιαφέρον!

-Cow εγώ αποθεώνω το γέρο με το λεύκωμα, είμαι σίγουρη πως τον έχεις πετύχει, αυτός που πλησιάζει παρέες και τους ζητάει να υπογράψουν..Κάποτε θυμάμαι είχε τύχει να τον πετύχω τρείς φορές μέσα στην ίδια μέρα, σε τρία διαφορετικά σημεία της πόλης! Τώρα διακτινίζεται, είναι virtual, τί να πώ! Την κυρια στη Βουκουρεστίου δέν την ξέρω, ο Ιταλός πάντως δέν παίζεται!

Montechristo η Φτερού από μόνη της είναι για τρελλά γέλια, πόσο μάλλον με όλο το ντεκόρ αγκαζέ! Είμαι σίγουρη πως και οι καμεραμέν το κρατήσανε για προσωπικό αρχείο, με τα άλλα δύο παιδιά από προχτές όταν τηλεφωνιόμαστε γελάμε χωρίς να πούμε τίποτα, κι εγώ το θυμάμαι και κακαρίζω σάν τη χαζή μόνη μου!

snikolas said...

Είδες τι χάνεις τις παρασκευές που δουλεύεις; ;)

anima rana said...

MΠράβο για τον γείτονα-κροίσο που κέρδισε το λόττο!

Μούργο Patsiouri, πρέπει να ζούμε πολύ κοντά στην ίδια πόλη, αλλά δεν θα το αναλύσω τώρα αυτό...

Τέλος, ΦΤΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!! τι πλάκα!

Εγώ βλέπω συχνα στο κολωνάκι έναν που τραγουδάει και όλοι τον χειροκροτάμε!

χε χε

Anonymous said...

καλημέρα σε όλους σας...τυχερούλα patsiouri που την Παρασκεύη έκανες ¨δικαιολογημένη¨απουσία από την δουλειά....Εμείς περιμένουμε πότε θα φύγει το αφεντικό για εξωτερικό για να κανονίσουμε άλλα ωράρια.... εγώ εννοείτε ότι πάντα διαλέγω την ¨απογευματινή¨ βάρδια αν και το γραφείο είναι ανοιχτό μέχρι τις 4... οπότε πάω στην δουλειά 10 με 4....Anyway, όποτε χρειάζεται να πάω στο κέντρο για την δουλειά πάντα κάθομαι και ένα μισαωράκι και πίνω το καφεδάκι μου στα γρήγορα οπότε δεν παραπονιέμαι γιατί κατεβαίνω στο κέντρο μια φορά στις 3 εβδομάδες περίπου και έτσι απολαμβάνω την ηρεμία του καθημερινού πρωινού στο κέντρο της Αθήνας...πάντως οφείλω να ομολογήσω ότι τόσο συναρπαστικό πρωινό όσο το δικό σου δεν έχω περάσει....φιλάκια σε όλους....

Άρης said...

Που να φανταζόσουν πριν τι όμορφη μέρα θα είχες, αξιοζήλευτη η μέρα σου. Α και που είσαι να μου πεις σε πιο μαγαζί στην Καρδίτσα τραγουδάς για χάρη σου θα ανέβω μέχρι και εκεί πάνω χαχαχα.

Πολλή όμορφο το Βlog σου μένω άλλη μια φορά άναυδος από τις ομορφότατες περιγραφές. Σε ευχάριστο που με ταξίδεψες με την παρέα σου στην Αθηνά, αν και ήμουν πριν δυο εβδομάδες στα ίδια λημέρια, είδη μου λοιπή η ελληνική παρέα και το κέντρο ....

PD said...

Dear Pats
Ζηλεύω τις κινηματογραφικές ημέρες όλων, αλλά πιο πολύ απ’ όλα ζηλεύω τον Καποτικό χορηγό-γείτονα. Αν σου περισσεύει επίσης κάποια αντίστοιχη φίλη, γνωστή, γειτόνισσα, οτιδήποτε σε θηλυκό που θέλει να χορηγήσει νεαρό συγγραφέα όπως τον 'Fred' Varjak (τον γείτονα της Holly Golightly), προτίθεμαι να προσφέρω τον πολυτάλαντο ευατό μου.
Τα φιλιά και την αγάπη μου, και όπως πάντα καλημέρα και καλή μας τύχη

patsiouri said...

-Ναί ρε συ Νικόλα, είδες?? Νομίζω πρέπει να σκεφτώ σοβαρά την Καρδίτσα και τη΄νυχτερινή δουλειά!ν

-animaki θα με κάνεις να κοιτάω τη γειτονιά ύποπτα και να κράζω κουάκ-κουάκ μέχρι να σε εντοπίσω!!

spaigeck και εντροπία καλωσήρθατε! Όντως το κέντρο της Αθήνας πρωί είναι ένα όνειρο, γενικά η Αθήνα είναι γαμάτη άν έχεις χρήμα και χρόνο, τόνους όμως και από τα δύο!

-PD μου πού χάθηκες εσύ??? Αρσενικούς χορηγούς δέ δέχεσαι δηλαδή???Μπορεί να ενδιαφέρεται η Φτερού! Χαιρετισμούς στη Μήδεια...(περιττό να σου πώ πως έλιωσα στο γέλιο!)

vlacha said...

Καλημέρα κι από μένα! Να σου πω, να έρθω στην πολυκατοικία σου, μιας και χρωστάω τριών μηνών κοινόχρηστα; :)

Επίσης, η Καρδίτσα είναι γαμάτη!!!!

patsiouri said...

Αμέ, άν κι αυτά τα καλά συμβαίνουν μόνο μία φορά νομίζω, μπορείς όμως πάντα να έρθεις και να τον παντρευτείς τον ήρωα, σιγά μήν είχε γυναίκα και να τον άφηνε να κάνει τέτοιο πράγμα!
Όλες οι επαρχίες είναι γαμάτες, αλλά λίγο δύσκολο, για μένα τουλάχιστον, να ζήσω μόνιμα στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, τουλάχιστον όχι ακόμα. Το έχω προσπαθήσει και έπαθα κατάθλιψη στους 4 μήνες...καλωσήρθες!

Anonymous said...

Σε πολύ νορμάλ πόλυ ζω τελικά....

Σπιτόγατος said...

Καλέ από πότε έχω να σε επισκεφτώ; Το έγραψες Παρασκευή και σήμερα είναι Τρίτη;;;
Μπορείς να φανταστείς ότι δεν είμαι και πολύ σπιτόγατος πλέον.
Αλλαγή εποχής βλέπεις...

Δε μας είπες; Τα παιδιά από το διπλανό τραπέζι τα βρήκανε;

;ΡΡΡ

An-Lu said...

ΖΕΙ Η ΦΤΕΡΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ!!!!!!;;;;;
Αντί άλλου σχολίου, σε παραπέμπω εδώ για να καταλάβεις ΓΙΑΤΙ φρικάρισα!
Γουάου!

patsiouri said...

-Μαράκι μου το θέμα είναι πώς τα βλέπεις τα πράγματα! Έγραψα πιό πάνω πως δοκίμασα κάποτε να ζήσω στον τόπο καταγωγής μου που είναι ένα νεκροταφείο και μισό!!Σε πληροφορώ πως τα πρωινά εκεί ήταν πολύ πιό αστεία, γιατί όσο πιό εκτός κλίματος είσαι τόση τροφή για κράξιμο παίζει around!!

-Σπιτόγατε βγαίνεις???
Προσοχή, παίζει τρελλή φόλα έξω!!Τα παλληκαράκια μάλλον καλά το πήγαν γιατί όταν φύγαμε ήταν ακόμα εκεί και δέν είχαν βάλει γλώσσα μέσα τους+είχαν πάρει μία τεράστια ποικιλία και δέν την άγγιξαν!!
Αχ αυτά τα πρώτα ραντεβού...

-An Lu που το ανακάλυψες αυτό καλή μου? Ναί, ζεί και βασιλεύει, λίγο πεσμένη βέβαια αλλά έχουμε ζωντανές καθημερινές εμφανίσεις στο γνωστό μέρος! Τώρα που το σκέφτομαι να της κάνω πρόταση να γίνω manager της?? Τόσα ζώα τα κονομάνε, γιατί όχι αυτή η μορφή???

Anonymous said...

Ομορφη η περγραφη σου αλλα αν συνοδευοταν και απο φωτογραφιες, εστω ρε παιδι μου την αφισα απο την Καρδιτσα... :))

Tα Χριστουγεννα ειχα πετυχει τον Αντρεα
(δεν εχει προβλημα να λεμε το
ονομα του, ο ανθρωπος ειναι πολυ ανετος!! )
Τον εδειξα στην κορη μου οπως τον ειχε δειξει σε μενα η μαμα μου, αληθεια ποσο χρονων να ειναι???

Sigmataf said...

Ευχάριστω και δροσερό.

Ναι..καφε πάνω απο το σταθμό.

Σπιτόγατος said...

Θα προσέχω...Δεν τρώω ό,τι κι ό,τι...
;)

patsiouri said...

-Ναί, Αντρέα τον λένε, κι εμένα μου τον έχει αναφέρει ο μπαμπάς μου που στην πρώτη του δουλειά στην Ομόνοια τον ήξερε και του έχω δώσει και χαιρετίσματα! Βάλε τώρα πως ο μπαμπάς μου είναι 65, τότε ήταν 25, οπότε 40 χρόνια πρίν ο Αντρέας ήταν το λιγότερο 30, δηλ.από 70 και πάνω σήμερα! Αξιοθαύμαστος!
Όσο για τη φωτογραφία, να ξέρεις δέν το 'χω σε τίποτα κανένα βράδυ για πλάκα να πιάσω μικρόφωνο σε τέτοιου είδους μαγαζιά! Το είχα κάνει κάποτε σε μία φρικτή τρύπα σουρωμένη και ο ιδιοκτήτης με κυνηγούσε με τα συμβόλαια στο χέρι μέσα στη νύχτα! Επειδή είμαι και μέσα στα υψηλά ποσοστά ανεργίας των νέων, μάθε τέχνη κι άστηνε, ποτέ δέν ξέρεις!!

-sigmataf είναι σούπερ και το "Διόσκουροι" πάνω από το σταθμό αλλά εμείς είμασταν στους ακόμα πιό πάνω, προς Ακρόπολη, κάτω από τη Νεφέλη άν το θυμάσαι..να 'σαι καλά!

-Ναί σπιτογατακι, να προσέχεις, κι αν δείς καμιά κακιά γριά με ύποπτο βλέμμα γιατί κυκλοφορούν πολλές δέιξε τα δοντάκια σου!

Sigmataf said...

Αν το θυμάμαι λέει..............

Να είσαι καλά για το ξύπνημα του χθες.

Σπιτόγατος said...

Και τα νυχάκια μου...
γρρρρρ!!!!

patsiouri said...
This comment has been removed by the author.
kaltsovrako said...

dont feed the trol

;)

Anonymous said...

gia sou re mpaniko mwro!!! hahahaaaaa....
telika grafeis gamata...
to diavazw kai to vlepw kapaki afto pou perigrafeis...

molis twra sizitousa edw m enan filo pinontas kafe, poso mou xei leipsei i athina kai kapaki pws DEN tha mporousa pia na zisw ekei mesa....
sxesi agapis kai misous...
mallon afto pou mou leipsei einai i DIKIA mou i Athina, aftin pou ixera opws tin ixera... oxi i poli i idia.

Mparoufes lew e? mwre xerw gw ti lew...

ante vre! pes ka ta ipoloipa twra!!
ti allo egine??

PS. mpaniko mwro min asxoleise me mogolous twra....!

~~kindergarden teacher ~~ said...

πατσουρακιιιιιιιιιιι που εισαι μιαβδομαδα τωραααααααα
μην μασας οκ;΄

tiranoulis said...

kali i athina alla gia poli ligo egw toulaxiston apotoksinothika ap aftin meta apo terastia prospathia kai tha simfonisw en meri me tin vlacha!!!! kali kai i karditsa!!!

patsiouri said...

-Sigmataf το είδα το μεσημέρι αλλά βιαζόμουν πολύ, ευχαριστώ!!

-Μαράκι μου, "μπανικο μωρό???" Είναι πιό ξενέρωτο και από ένα γκόμενο που με είχε χαρακτηρίσει "τρέντι εκκεντρικό τυπάκι",,μπλιάααααχ!!!

-Seva μου έτρεχα και έχω χάσει τη μπάλα, από αύριο όμως δικιά σας!!Καλό Σαββατοκύριακο!

-Και τέλος, Τάσο καλωσήρθες!!!!!
Να τη χαίρεσαι και την κούκλα σου καί τις επιτυχίες της!!!Πάντα τέτοια!!
Περίμενα και τη δική σας απάντηση γιατί για σάς πήγαινε και τώρα το σχολιάκι θα γίνει σκουπιδάκι!!

patsiouri said...

Είδες τυρρανούλη???Βιαζόμουν τόσο χτές που ξέχασα να σε καλωσορίσω!!
Συμφωνώ γενικά πως άνετα μπορείς να ζήσεις επαρχία μιά χαρά, άν και λατρεύω και την Αθήνα.
Το προβληματάκι ΄σε μένα έπαιξε στο ότι ο τόπος που διάλεξα ήταν αυτός της καταγωγής μου, γι αυτό γύρισα τελικά.
Άν είχα επιλέξει μία "ουδέτερη ζώνη" νομίζω πως θα ήμουν μιά χαρά!